Τη θέση ότι το νέο ΕΣΕΚ βασίζεται υπερβολικά στο φυσικό αέριο εξέφρασε ο Σύμβουλος Μηχανικός ΑΠΕ, Ιωάννης Τσιπουρίδης, κατά τη διαβούλευση του κειμένου που ολοκληρώθηκε χθες, προειδοποιώντας ταυτόχρονα για τις πιθανές συνέπειες.
Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο κ. Τσιπουρίδης:
Όταν πλέον βιώνουμε την κλιματική κατάρρευση, τότε δεν αρκούν κάποια μέτρα που ακούγονται καλά, αλλά τα μέτρα και η στρατηγική που θα φέρουν το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα, δηλαδή την πλήρη απανθρακοποίηση του ενεργειακού μίγματος.
Ο στόχος 35% ΑΠΕ για το 2030 είναι σαφώς καλύτερος από το 30% ή 32%, αλλά δεν παύει να είναι ένας ενδιάμεσος στόχος.
Θα τολμούσα να προβλέψω ότι στα μέσα της επόμενης δεκαετίας η ΕΕ και τα κράτη μέλη θα κληθούν να αναθεωρήσουν προς τα επάνω τους σημερινούς στόχους του 2030. Πάντως σίγουρα θα είναι μεγαλύτεροι και περισσότερο φιλόδοξοι για τη μετέπειτα από το 2030 περίοδο.
Είναι πραγματικά αξιοσημείωτο ότι η απολιγνιτοποίηση είναι επιτέλους μέρος ενός εθνικού σχεδίου.
Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στόχος μας (και όλου του πλανήτη) είναι η απανθρακοποίηση και όχι μόνο η απολιγνιτοποίηση.
Αυτό προφανώς περιλαμβάνει εκτός από το λιγνίτη, το πετρέλαιο αλλά και το φυσικό αέριο.
Το σημερινό ΕΣΕΚ δεν είναι παρά ένα σκαλοπάτι που οδηγεί στην πλήρη απανθρακοποίηση του ενεργειακού μίγματος. Είναι ένα ενδιάμεσο σχέδιο.
Αυτό σημαίνει ότι οι στόχοι και η στρατηγική που υιοθετούνται σήμερα, θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τους, τους επόμενους μέχρι το 100% ΑΠΕ στόχους και να «στρώνουν» τον δρόμο για την επίτευξη τους.
Άρα τα επί μέρους στοιχεία που συνθέτουν το σημερινό ΕΣΕΚ θα πρέπει όχι μόνο να μην εμποδίζουν την διεύρυνση του στόχου των ΑΠΕ από 35% στο τελικό 100%, αλλά και να προετοιμάζουν το έδαφος για αυτήν την μετάβαση, λαμβάνοντας υπόψη και τον χρονισμό επίτευξης τέτοιων στόχων, όπως αυτοί τεκμηριώνονται επιστημονικά από τον ΟΗΕ.
Το σημερινό ΕΣΕΚ όπως έχει τεθεί στη δημόσια διαβούλευση, κατά τη γνώμη μου στηρίζεται πολύ περισσότερο στο φυσικό αέριο, προβλέποντας μάλιστα και την κατασκευή και νέων σταθμών φυσικού αερίου, από ότι η προοπτική που περιγράφηκε ανωτέρω επιτρέπει.
Το φυσικό αέριο έτσι παύει να είναι ένα «ενδιάμεσο» καύσιμο και γίνεται κυρίαρχο καύσιμο.
Αν αυτή η εκτίμηση μου είναι σωστή, τότε θα οδηγηθούμε σε μια από δυο πιθανές εξελίξεις, αρνητικές και οι δυο:
1. Ή θα εμποδιστεί η απαιτούμενη για την επίτευξη των κλιματικών στόχων ανάπτυξη των ΑΠΕ ή
2. Αν επικρατήσει η επιστημονικά τεκμηριωμένη κλιματική πολιτική, οι νέοι σταθμοί φυσικού αερίου θα καταλήξουν stranded assets.
Η απαιτούμενη για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης απανθρακοποίηση, σύμφωνα με την επιστήμη, γίνεται μόνο με Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας.
Δρ. Ιωάννης Τσιπουρίδης
Σύμβουλος Μηχανικός Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας.
energypress.gr
Ο στόχος 35% ΑΠΕ για το 2030 είναι σαφώς καλύτερος από το 30% ή 32%, αλλά δεν παύει να είναι ένας ενδιάμεσος στόχος.
Θα τολμούσα να προβλέψω ότι στα μέσα της επόμενης δεκαετίας η ΕΕ και τα κράτη μέλη θα κληθούν να αναθεωρήσουν προς τα επάνω τους σημερινούς στόχους του 2030. Πάντως σίγουρα θα είναι μεγαλύτεροι και περισσότερο φιλόδοξοι για τη μετέπειτα από το 2030 περίοδο.
Είναι πραγματικά αξιοσημείωτο ότι η απολιγνιτοποίηση είναι επιτέλους μέρος ενός εθνικού σχεδίου.
Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στόχος μας (και όλου του πλανήτη) είναι η απανθρακοποίηση και όχι μόνο η απολιγνιτοποίηση.
Αυτό προφανώς περιλαμβάνει εκτός από το λιγνίτη, το πετρέλαιο αλλά και το φυσικό αέριο.
Το σημερινό ΕΣΕΚ δεν είναι παρά ένα σκαλοπάτι που οδηγεί στην πλήρη απανθρακοποίηση του ενεργειακού μίγματος. Είναι ένα ενδιάμεσο σχέδιο.
Αυτό σημαίνει ότι οι στόχοι και η στρατηγική που υιοθετούνται σήμερα, θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τους, τους επόμενους μέχρι το 100% ΑΠΕ στόχους και να «στρώνουν» τον δρόμο για την επίτευξη τους.
Άρα τα επί μέρους στοιχεία που συνθέτουν το σημερινό ΕΣΕΚ θα πρέπει όχι μόνο να μην εμποδίζουν την διεύρυνση του στόχου των ΑΠΕ από 35% στο τελικό 100%, αλλά και να προετοιμάζουν το έδαφος για αυτήν την μετάβαση, λαμβάνοντας υπόψη και τον χρονισμό επίτευξης τέτοιων στόχων, όπως αυτοί τεκμηριώνονται επιστημονικά από τον ΟΗΕ.
Το σημερινό ΕΣΕΚ όπως έχει τεθεί στη δημόσια διαβούλευση, κατά τη γνώμη μου στηρίζεται πολύ περισσότερο στο φυσικό αέριο, προβλέποντας μάλιστα και την κατασκευή και νέων σταθμών φυσικού αερίου, από ότι η προοπτική που περιγράφηκε ανωτέρω επιτρέπει.
Το φυσικό αέριο έτσι παύει να είναι ένα «ενδιάμεσο» καύσιμο και γίνεται κυρίαρχο καύσιμο.
Αν αυτή η εκτίμηση μου είναι σωστή, τότε θα οδηγηθούμε σε μια από δυο πιθανές εξελίξεις, αρνητικές και οι δυο:
1. Ή θα εμποδιστεί η απαιτούμενη για την επίτευξη των κλιματικών στόχων ανάπτυξη των ΑΠΕ ή
2. Αν επικρατήσει η επιστημονικά τεκμηριωμένη κλιματική πολιτική, οι νέοι σταθμοί φυσικού αερίου θα καταλήξουν stranded assets.
Η απαιτούμενη για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης απανθρακοποίηση, σύμφωνα με την επιστήμη, γίνεται μόνο με Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας.
Δρ. Ιωάννης Τσιπουρίδης
Σύμβουλος Μηχανικός Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας.
energypress.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου