Οι αβεβαιότητες του νέου business plan της ΔΕΗ

Βασικός πυλώνας του σχεδίου της ΔΕΗ είναι η απόσυρση όλων των λιγνιτικών μονάδων έως το 2023 πλην της Πτολεμαΐδας 5, που θα ολοκληρωθεί και θα λειτουργήσει μέχρι το 2028 με λιγνίτη και μετά με κάποια άλλη τεχνολογία. ΑΠΕ


Χ. Λιάγγου

Μια δέσμευση για την επίτευξη συγκεκριμένων μεσοπρόθεσμων στόχων, με την οποία ήθελε κυρίως να υπογραμμίσει την απόφαση για αλλαγή στρατηγικής της ΔΕΗ, παρά ένα λεπτομερώς επεξεργασμένο επιχειρησιακό σχέδιο ήταν αυτό που ανακοίνωσε η διοίκησή της τη
ν προηγούμενη εβδομάδα.

Γι’ αυτό εξάλλου από το νέο αφήγημα της μεγαλύτερης ελληνικής εταιρείας λείπουν βασικά στοιχεία, τα οποία θα πρέπει να ξεκαθαρίσουν το επόμενο διάστημα, προκειμένου να υπάρχει μια σαφής προοπτική για την ίδια αλλά και για ολόκληρη την αγορά ενέργειας. H παρουσίαση του ολοκληρωμένου business plan που θα βγάλει τη ΔΕΗ από τη σημερινή ζημιογόνο κατάσταση και θα την οδηγήσει με όχημα τις ΑΠΕ στην εξυγίανση και στην ανάπτυξη μεταφέρθηκε για τις 30 Ιανουαρίου, αφού παραμένουν σε εκκρεμότητα κρίσιμες παράμετροι για την κατάρτισή του που δεν εξαρτώνται από την ίδια.

Η βασικότερη εξ αυτών είναι η στάση που θα κρατήσει η Κομισιόν στις διαπραγματεύσεις με την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Ενέργειας τον Ιανουάριο για το κλείσιμο του φακέλου «λιγνίτες» μετά την κατάργηση των ΝΟΜΕ (δημοπρασίες ενέργειας). Είναι γνωστό ότι η Κομισιόν στην τελευταία έκθεσή της για την αξιολόγηση του ελληνικής οικονομίας κάνει λόγο για «διαρκείς στρεβλώσεις στη χονδρική αγορά υπέρ της ΔΕΗ λόγω της αποκλειστικής πρόσβασής της στην παραγωγή ρεύματος με λιγνίτη», καθώς επίσης και ότι αναμένει «εναλλακτικά αντιμονοπωλιακά μέτρα για την πρόσβαση των ανταγωνιστών της στη λιγνιτική παραγωγή».

Τα μέτρα αυτά θα πρέπει να ανταποκρίνονται στους δεσμευτικούς στόχους που έχει αναλάβει η χώρα για μείωση των μεριδίων της ΔΕΗ κάτω από το 50% το 2020. Μέχρι να κλείσει ο φάκελος «λιγνίτες», η αβεβαιότητα σχετικά με το εάν η ΔΕΗ θα υποχρεωθεί να αποδεχθεί άλλου είδους μέτρα για την πρόσβαση τρίτων στην παραγωγή από λιγνίτη ή ακόμη και στα υδροηλεκτρικά παραμένει, παρότι η διοίκηση της εταιρείας και η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Ενέργειας επισήμως τουλάχιστον την υποβαθμίζουν. Δεν είναι όμως το μοναδικό θέμα υπό διαπραγμάτευση που συνδέεται με την επόμενη ημέρα της ΔΕΗ. Το πότε θα λειτουργήσει το target model αλλά και με τι όρους, όπως επίσης το εάν θα εγκρίνει η Κομισιόν μηχανισμό ΑΔΙ (Αποδεικτικά Διαθεσιμότητας Ισχύος) από τον οποίο θα εξαρτηθεί η ανταγωνιστικότητα των μονάδων παραγωγής φυσικού αερίου, αποτελούν παράγοντες αβεβαιότητας για τη ΔΕΗ αλλά και τις λοιπές εταιρείες του κλάδου. Υπό αυτές τις συνθήκες, ο σχεδιασμός της για την επόμενη ημέρα παραμένει σε επίπεδο γενικών στρατηγικών κατευθύνσεων.

Βασικός πυλώνας είναι η απόσυρση όλων των λιγνιτικών μονάδων μέχρι το 2023 πλην της Πτολεμαΐδας 5, που θα ολοκληρωθεί και θα λειτουργήσει μέχρι το 2028 με λιγνίτη και μετά με κάποια άλλη τεχνολογία. Πέραν, όμως, του χρονοδιαγράμματος, που και αυτό ουσιαστικά είναι υπό αίρεση, αφού όπως παραδέχθηκε ο επικεφαλής της ΔΕΗ κ. Στάσσης, ο ΑΔΜΗΕ δεν έχει ολοκληρώσει την απαιτούμενη μελέτη για την επάρκεια ισχύος, η ΔΕΗ δεν παρουσίασε ένα επεξεργασμένο πρόγραμμα υλοποίησής του, με στοιχεία για τα κόστη εθελουσίας εξόδου των εργαζομένων, το κόστος αποκατάστασης των ορυχείων κ.λπ. Ο κ. Στάσσης δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο ο ΑΔΜΗΕ να απαιτήσει τη συνέχιση της λειτουργίας κάποιων μονάδων, τόνισε ωστόσο ότι σε αυτή την περίπτωση η ΔΕΗ θα πρέπει να ανακτήσει το κόστος ανακοινώνοντας ότι το 2018 οι λιγνιτικές μονάδες την επιβάρυναν με ζημίες 200 εκατ. και το 2019 με ζημίες 300 εκατ.

Σε ό,τι αφορά τους εργαζομένους, ο σχεδιασμός της ΔΕΗ προβλέπει τον περιορισμό τους στις 11.500 από 15.300 σήμερα μέχρι το 2024. Στο τέλος του 2019 θα έχουν αποχωρήσει από την εταιρεία λόγω συνταξιοδότησης 1.600 εργαζόμενοι. Το επόμενο διάστημα προβλέπεται να αποχωρήσουν 4.500 εργαζόμενοι, εκ των οποίων το 60% με συνταξιοδότηση και το υπόλοιπο 40% μέσω μετακινήσεων εντός του ομίλου ή μετατάξεων στο Δημόσιο και κατά ένα μέρος μέσω εθελουσίας εξόδου κατά το μοντέλο που εφάρμοσε ο ΟΤΕ την περίοδο 2012-2014. Η διοίκηση της ΔΕΗ, ωστόσο, δεν ήταν σε θέση κατά την παρουσίαση της περασμένης εβδομάδας να δώσει στοιχεία κοστολόγησης των προγραμμάτων εθελουσίας εξόδου. Το πώς θα χρηματοδοτηθεί το φιλόδοξο σχέδιο ανάπτυξης στις ΑΠΕ παραμένει επίσης ασαφές. Ο κ. Στάσσης ανακοίνωσε την εγκατάσταση νέας ισχύος ΑΠΕ άνω του 1 GW έως το 2024 σε συνεργασία με ιδιώτες επενδυτές, καθώς επίσης και την είσοδο της Επιχείρησης στην ηλεκτροκίνηση, με την τοποθέτηση 1.000 σταθμών φόρτισης σε όλη την Ελλάδα μέσα στα επόμενα 2-3 χρόνια και 10.000 σταθμών φόρτισης μεσοπρόθεσμα.

Παρά τη βελτίωση των οικονομικών μεγεθών της μετά τη λήψη του πακέτου μέτρων τον Σεπτέμβριο, η ΔΕΗ εξακολουθεί να εμφανίζει σοβαρό ταμειακό έλλειμμα. Μόνο προς την αγορά ηλεκτρισμού τα ανεξόφλητα ανέρχονται σε πάνω από 500 εκατ. ευρώ και σύμφωνα με τον κ. Στάσση ομαλοποίηση των πληρωμών αναμένεται το 2021.

Το μπίζνες πλαν της ΔΕΗ προβλέπει ΕΒΙDTA 1 δισ. ευρώ το 2024. Το 2019 η λειτουργική κερδοφορία θα κυμανθεί στα 420-470 εκατ. ευρώ και το 2020 στα 650-670 εκατ. ευρώ χωρίς την καταβολή των Υπηρεσιών Κοινής Ωφελείας (200 εκατ. ευρώ). Το 2020 σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της διοίκησης θα είναι η χρονιά που  ο λόγος κερδοφορίας προς καθαρό χρέος θα επανέλθει σε κανονικά επίπεδα. 

/www.kathimerini.gr/