Πολύ φασαρία για το τίποτε. Και για την απεργία της
ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ, που ξεφούσκωσε περιέργως πως πολύ γρήγορα, και για την τύχη της
μικρής ΔΕΗ. Καθώς οφείλουμε να σκεφτόμαστε ανάποδα - όπως μας μάθαιναν οι
δάσκαλοι μας στη δημοσιογραφία - αυτή η απεργία της ΓΕΝΟΠ πολύ εύκολα πήρε
τέλος. Και μην πείτε ότι υπάρχει δικαστική απόφαση στην οποία έπρεπε να
πειθαρχήσουν οι συνδικαλιστές. Αιρετικά σκεφτόμενοι εμείς θα πούμε ότι η
συγκεκριμένη απόφαση, που εκμαιεύθηκε σε χρόνο-ρεκόρ, βολεύει τους
πάντες.
Και τη ΓΕΝΟΠ καλύπτει και ταυτόχρονα την ηρωοποιεί. Γιατί
και το καθήκον της έπραξε ως κορυφαία συνδικαλιστική παράταξη και η πιο
δυναμική από αυτές που υφίστανται ακόμη και γιατί οχυρωμένη πίσω από αυτήν
«αναγκάζεται» να κάνει πίσω. Και στην κυβέρνηση προσδίδει πόντους, γιατί
«έδειξε» ότι μπορεί να παρεμβαίνει άμεσα και αποτελεσματικά για να βάζει στη
θέση τους τους απείθαρχους συνδικαλιστές που αποπειρώνται να διαταράξουν το
κλίμα της οικονομίας υπό το βλέμμα της άγρυπνης τρόικας. Και τέλος την αγορά ηλεκτρικής
ενέργειας, που συνεχίζει τη λειτουργία της χωρίς τον κίνδυνο διακοπών
ηλεκτροδότησης και black out εν μέσω του θέρους και της
τουριστικής περιόδου. Όλα καλά λοιπόν. Ο καθένας έπαιξε άριστα το ρόλο του σε
μια παράσταση πολύ καλά οργανωμένη.
Και πάμε στην ουσία. Το μέλλον και την τύχη της μικρής
ΔΕΗ. Έτσι όπως έχει σχεδιασθεί εκτιμάται ότι δεν θα έχει καμία προοπτική. Ποιος
σοβαρός επενδυτής θα ενδιαφερθεί για μια εταιρία η οποία θα ενσωματώσει ως
πάγια τις χειρότερες μονάδες της μητρικής ΔΕΗ; Κάποιες από αυτές οδηγούνται
προς κλείσιμο (Αμύνταιο), κάποιες δεν διαθέτουν καύσιμο (Μελίτη), ενώ άλλες
είναι αντιπαραγωγικές (Κομοτηνή). Με άλλα λόγια, η μικρή ΔΕΗ είναι μια εταιρία
προβληματική εν τη γενέσει της και το όποιο επενδυτικό ενδιαφέρον θα κριθεί από
την τιμή που θα πωληθεί. Εάν επιδιωχθεί να δοθεί σε υψηλό τίμημα, προκειμένου
να ανασάνει η ρευστότητα της μητρικής ΔΕΗ, κανείς δεν θα προσέλθει. Εάν, πάλι,
δοθεί σε εξευτελιστική τιμή για να προσελκυσθεί επενδυτικό ενδιαφέρον, ο
μεγάλος χαμένος θα είναι η μητρική εταιρία, που υποτίθεται ότι προσδοκά
σημαντικά έσοδα για το λόγο που προαναφέρθηκε.
Βέβαια, η κίνηση αυτή, δηλαδή, η πώληση της μικρής ΔΕΗ,
έχει τεράστιο συμβολικό χαρακτήρα. «Πωλείται εταιρία από τα σπλάχνα της ΔΕΗ!»
«Το ρεύμα θα γίνει πανάκριβο» κι άλλα παρόμοια λαϊκιστικής εσωτερικής
κατανάλωσης και ωραίων δημοσιογραφικών τίτλων. Είναι εύλογο, συνεπώς, μια
τέτοια κίνηση να χρησιμοποιηθεί ως σημαία της αντιπολίτευσης, η οποία, μάλιστα
επιδιώκει να γίνει δημοψήφισμα. Ας μην ανησυχεί, όμως, η αντιπολίτευση. Το
γεγονός έχει πολύ μικρή οικονομική σημασία. Συν τοις άλλοις, ο αυριανός,
ανυποψίαστος, επενδυτής που θα αποφασίσει να αποκτήσει τη μικρή ΔΕΗ, όταν
διαπιστώσει τι αγόρασε θα αναγκαστεί εκ των πραγμάτων, διακινδυνεύουμε να
προβλέψουμε, να συμπράξει με τη μητρική ΔΕΗ. Άρα, θα ξαναγυρίσουμε στο γνωστό
μοτίβο.
Και φυσικά όλα αυτά μένει να τα δούμε να υλοποιούνται.
Διότι ας μην ξεχνάμε ότι στο χρόνο που μεσολαβεί για την ολοκλήρωση των
διαδικασιών απόσχισης μέχρι την τελική πώληση υπάρχει η εκλογή του Προέδρου της
Δημοκρατίας, άρα και το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών. Με ένα σκηνικό πολιτικής
ρευστότητας, το ζητούμενο είναι ποια κυβέρνηση και υπό ποιους τελικά όρους θα
ολοκληρώσει το συγκεκριμένο σχέδιο.
Άρα λοιπόν καταλήγουμε στην αρχική διαπίστωση. Πολύ
φασαρία για το τίποτε ή για να το πούμε διαφορετικά και σκληρά, έτσι όπως έχει
σχεδιασθεί η απόπειρα για την πώληση της μικρής ΔΕΗ φαίνεται πολύ στημένη,
ακριβώς για να μην γίνει τίποτε στο τέλος. Αντίθετα, θα έπρεπε να είχε
προηγηθεί η πώληση του 17% της ΔΕΗ σε στρατηγικό επενδυτή. Αυτό μάλιστα. Θα
ήταν σημαντικό και πράγματι επαναστατικό. Θα σηματοδοτούσε εν τέλει και την
πολιτική βούληση να αλλάξουν κάποια πράγματα στην ηλεκτρική αγορά. Όμως, κάτι
τέτοιο δεν προκύπτει από πουθενά. Έτσι όλοι γίνονται τσάμπα μάγκες σε βάρος της
νοημοσύνης μας.
http://www.energia.gr/article.asp?art_id=83454
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου