Καυτή πατάτα το ενεργειακό της βιομηχανίας – χωρίς λύση "πακέτο", κίνδυνος για νέα λουκέτα

 

Στην επόμενη κυβέρνηση που θα προκύψει από τις κάλπες της 20ης Σεπτεμβρίου, περνά η ωρολογιακή βόμβα του «ενεργειακού» της βιομηχανίας, το οποίο ακόμη παραμένει σε εκκρεμότητα. Η συμφωνία που υπεγράφη με τους δανειστές θυμίζουμε ότι προβλέπει την κατάργηση της έκπτωσης του 20% που εξασφαλίστηκε για τη βιομηχανία από το 2014.
Ωστόσο για να εφαρμοστεί η μνημονιακή υποχρέωση θα πρέπει να επιλυθούν μια σειρά από τεχνικά και πρωτίστως από ουσιαστικά ζητήματα που άπτονται του ενεργειακού προβλήματος της βιομηχανίας.

Καταρχάς θα πρέπει να συγκληθεί και να πραγματοποιηθεί Έκτακτη Γενική Συνέλευση της ΔΕΗ, κάτι που όμως δεν μπορεί να υλοποιηθεί χωρίς την παρουσία του βασικού μετόχου που είναι το Δημόσιο. Επομένως μέχρι την εκλογή νέας κυβέρνησης το θέμα παραμένει «κλειδωμένο» αφού η ΔΕΗ δεν μπορεί να παρουσιάσει νέα τιμολόγια.

Ακόμη όμως και εάν παρουσιαστεί από την πλευρά της ΔΕΗ η νέα τιμολογιακή πολιτική για την υψηλή τάση, δεν μπορεί να υπάρξει απόφαση για αφαίρεση των εκπτώσεων χωρίς να έχει επιλυθεί το άμεσα συνδεόμενο θέμα – που συμπεριλαμβάνεται στη συμφωνία με τους δανειστές – της διακοψιμότητας. Εδώ μάλιστα υπάρχει ένα ερωτηματικό αφού ακόμη δεν είναι σαφής η αμοιβή που θα προβλέπεται με αποτέλεσμα να μην είναι ξεκάθαρο το τελικό αποτέλεσμα για τη βιομηχανία.

Το ενδιαφέρον στην όλη υπόθεση είναι ότι η ΔΕΗ έχει ήδη δώσει σαφή δείγματα για το πώς αντιλαμβάνεται την κατάσταση, σημειώνοντας πρόσφατα στην ανακοίνωσή της για τη νέα εμπορική πολιτική ότι τα βιομηχανικά τιμολόγια της μέσης τάσης ΒΜ1 και ΒΜ2 είναι άρκως ανταγωνιστικά και δεν αλλάζουν. Εδώ βεβαίως έχει παρουσιαστεί η μισή αλήθεια αφού για αυτήν την κατηγορία καταναλωτών ουσιαστικά δεν υπάρχει ανταγωνισμός. Ανεξάρτητα από αυτό πάντως τα τιμολόγια της μέσης είναι τα ίδια (πλην ελαχίστων διαφορών) με τα τιμολόγια Α3 και Α4 της υψηλής τάσης. 

Και εδώ φαίνεται ότι υπάρχει ένα ακόμη ζήτημα που αφορά στα κόστη που έχουν μειωθεί τα τελευταία χρόνια και τα οποία δεν έχουν περάσει στην κατανάλωση από τη ΔΕΗ. Θυμίζουμε την κατάργηση των ΑΔΙ και του ΜΑΜΚ αλλά και τη δραματική μείωση του κόστους καυσίμου, που έχουν διαφοροποιήσει δραστικά τα κόστη σε σχέση με το 2013 όταν και θεσπίστηκαν τα εν λόγω τιμολόγια. 

Ταυτόχρονα πάντως έχει γίνει σαφές ότι η λύση που είχε προκριθεί από την προηγούμενη κυβέρνηση, να έχει η βιομηχανία πρόσβαση στις δημοπρασίες ΝΟΜΕ δεν γίνεται πλέον αποδεκτή και άρα η βιομηχανία χάνει και αυτήν την εναλλακτική. 

Ακόμη όμως και με τη εφαρμογή της διακοψιμότητας υπάρχει η πεποίθηση ότι το τελικό αποτέλεσμα για τη βιομηχανία παραμένει αρνητικό και απαιτείται μια συνολική αντιμετώπιση ανοιχτών πληγών του ενεργειακού όπως η εφαρμογή των κατευθυντήριων οδηγιών, η απαλλαγή από τον ΕΦΚ, η κλιμακωτή εφαρμογή του φόρου στο φυσικό αέριο και μια σειρά από άλλα μέτρα που εάν δεν έρθουν να λειτουργήσουν επικουρικά στη διακοψιμότητα, τότε θα έχουμε εκ νέου αύξηση του τελικού κόστους ενέργειας για τη βιομηχανία.

Είναι σαφές, ότι μια τέτοια εξέλιξη θα άναβε φωτιά στο φιτίλι της ωρολογιακής βόμβας που απειλεί να τινάξει τα θεμέλια των λιγοστών βιομηχανιών που συνεχίζουν να λειτουργούν στην Ελλάδα. Η απειλή είναι σοβαρή και το πρόβλημα θα είναι ένα από κορυφαία που έχει να αντιμετωπίσει το επόμενο διάστημα η νέα κυβέρνηση.