Είναι αναμφισβήτητο γεγονός ότι ο Όμιλος ΔΕΗ αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα οικονομικής βιωσιμότητας αλλά και μειωμένης ενεργειακής αποδοτικότητας… Είναι απολύτως αναγκαίο να δοθούν εκείνες οι “εθνικές λύσεις” που θα επιτρέψουν να αποτραπούν τα χειρότερα και κυρίως η ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού της χώρας και της Εθνικής Οικονομίας!!!
Δεν χωρεί η παραμικρή αμφιβολία ότι το Κράτος ευθύνεται για τα “αδιέξοδα” της ΔΕΗ!!! Αλλά και η αποκρατικοποίηση όχι μόνο δεν είναι η “ιδανική λύση”, αλλά μπορεί να οδηγήσει σε νέα μεγαλύτερα αδιέξοδα…
Δυστυχώς, διαπιστώνεται ότι και οι Θεσμοί φαίνεται να διαπνέονται από “δογματισμούς” για το Εθνικό Θέμα της Ενέργειας, χωρίς καν να εξετάζουν τις “μεγάλες ιδιαιτερότητες” της εγχώριας αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας…
Διαβάζουμε για την “επιμονή” των Θεσμών (;) να προχωρήσει η ιδιωτικοποίηση της “μικρής ΔΕΗ” εάν αποτύχουν τα άλλα μέτρα για την “απελευθέρωση” της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, όπως είναι οι δημοπρασίες για μεγάλες ποσότητες (“μοντέλο NOME”)…
ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ “ΜΟΝΟΠΩΛΙΟ” ΤΗΣ ΔΕΗ;
Εύλογα δημιουργούνται οι ακόλουθες απορίες:
Ποιο “μονοπώλιο ΔΕΗ” να ιδιωτικοποιηθεί; Όταν στο πρώτο εξάμηνο 2015 το μερίδιο των λιγνιτικών εργοστασίων της ΔΕΗ στη συνολική Ζήτηση ήταν μόλις το 35% και των εισαγωγών στο 24%;
Είναι “μονοπώλιο” να ελέγχεις το 97% της λιανικής αγοράς, επειδή ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των Πελατών γνωρίζει ότι δεν θα έχει συνέπειες όταν δεν πληρώνει κανονικά τους λογαριασμούς ρεύματος;
Είναι πραγματικά “μονοπώλιο” τα υδροηλεκτρικά της ΔΕΗ ή μήπως εξυπηρετούνται πρωτίστως οι ανάγκες των αγροτών για τις (δωρεάν) αρδεύσεις των καλλιεργούμενων εκτάσεών τους; Θα “φουλάρει” ένας ιδιώτης τα υδροηλεκτρικά για να παράγει ρεύμα μέσα στο βαρύ χειμώνα, όταν θα καίνε στο φουλ τα κλιματιστικά (ελλείψει πετρελαίου θέρμανσης για τα καλοριφέρ…), προκαλώντας εκρηκτικές αντιδράσεις των αγροτών που μπορεί να μην έχουν επαρκείς ποσότητες νερών από τις τεχνητές λίμνες κατά τους θερινούς μήνες;
Για ποιες ακριβώς δημοπρασίες NOME και τιμές δημοπρασιών μιλάμε από λιγνιτικά εργοστάσια, αφού είναι πολύ χαμηλότερες οι τιμές των εισαγωγών ηλεκτρικής ενέργειας;
Γνωρίζουν οι “ειδικοί” ότι οι τιμές NOME στη Γαλλία έχουν “κολλήσει” στα 42 €/ MWh – ενώ οι Γάλλοι της EDF σχεδίαζαν να τις ανεβάσουν μακροπρόθεσμα στα …56 €/ MWh !!! – αφού στις αγορές χονδρικής της Γαλλίας και Γερμανίας οι τιμές χονδρικής είναι (σε μέσα επίπεδα) κάτω των 35 €/ MWh; Γιατί ένας ιδιώτης να πάει να “χτυπήσει” μια δημοπρασία στα 42 € όταν μπορεί να εξασφαλίσει σε ευρωπαϊκή χονδρεμπορική αγορά πολύ μεγάλες ποσότητες (και προθεσμιακά) πιθανόν μέχρι και τα 35 €/ MWh;
Ποιες είναι οι προοπτικές τιμών παραγωγής και χονδρικής εμπορίας ρεύματος αφού οι μεσο-μακροπρόθεσμες προβλέψεις των τιμών ηλεκτρικής ενέργειας στην Ένωση είναι – δυστυχώς για την Ελλάδα!!!! – ιδιαίτερα αρνητικές σε ότι αφορά τις τιμές από άνθρακα και λιγνίτη; Δεν είναι αναντίρρητο γεγονός ότι, ιδιαίτερα στη διεθνή διάσκεψη του Παρισιού (στα τέλη 2015), θα πληγεί ιδιαίτερα η ανθρακική ηλεκτροπαραγωγή από τις νέες επιβαρύνσεις που σχεδιάζονται να επιβληθούν, οι οποίες φυσικά θα αφήσουν στο “απυρόβλητο” τις τιμές ηλεκτρικής ενέργειας από πυρηνικά και φυσικό αέριο; (“Διάβαζε” γαλλο-γερμανο-ρωσικά συμφέροντα…)
Για ποιους λόγους ένας “ιδιώτης” να ρισκάρει να μπει στις “ελληνικές δημοπρασίες NOME” όταν είναι τεράστια τα χρέη Μεγάλων και Μικρών Πελατών προς τη ΔΕΗ; Για να μείνει με αδιάθετες μεγάλες ποσότητες ηλεκτρικής ενέργειας που θα προκαλούν τεράστιες ζημιές;
Γιατί ένας Μεγάλος Πελάτης να διαλέξει τον “ιδιώτη” που εξασφαλίζει ηλεκτρική ενέργεια από δημοπρασίες που θα διενεργεί η ΔΕΗ, ενώ ο πρώτος μπορεί να προμηθευτεί την ενέργεια που χρειάζεται από την τελευταία είτε μέσω …”κρατικών παρεμβάσεων και ρυθμίσεων” (διάβαζε αποφάσεις του “βασικού μετόχου” στις Γενικές Συνελεύσεις…) είτε μέσω μεγάλων διευκολύνσεων κλπ;
ΘΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ;
Σε ότι αφορά τυχόν ενδιαφέρον ιδιωτών για συμμετοχή σε ιδιωτικοποίηση της “μικρής ΔΕΗ” δημιουργούνται οι ακόλουθες πρόσθετες απορίες:
Θα υπάρξει ενδιαφέρον ευρωπαϊκών κολοσσών για εξαγορές λιγνιτικών μονάδων όταν αυτή την περίοδο η επικρατούσα τάση στην ΕΕ είναι η με κάθε τρόπο ρευστοποίηση πλεοναζουσών και ζημιογόνων Μονάδων ηλεκτροπαραγωγής;
Δεν είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα της ενεργειακής κρίσης στην Ευρώπη ότι, ο γερμανικός κολοσσός ΕΟΝ ρευστοποιεί όπως – όπως τα χαρτοφυλάκιά του από συμβατικές Μονάδες ηλεκτροπαραγωγής, για να περιορισθεί στην ανάπτυξη των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας που είναι επιδοτούμενες και με περιορισμένα επενδυτικά ρίσκα;
Γιατί να επενδύσουν οι ευρωπαϊκοί ενεργειακοί κολοσσοί στην “μικρή και χωρίς μακροπρόθεσμες αναπτυξιακές προοπτικές αγοράς ηλεκτρισμού” της Ελλάδας;
Γιατί ένας επενδυτής να προτιμήσει να επενδύσει κεφάλαια σε ελληνικές λιγνιτικές Μονάδες όταν εκ των προτέρων θα έχει υπόψη του ότι, μεσο-μακροπρόθεσμα θα επιβαρυνθεί ο λιγνίτης για να “περιθωριοποιηθεί” στο ενεργειακό μείγμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
Γιατί να διακινδυνεύσουν να χάσουν στην Ελλάδα νέα επενδυτικά κεφάλαια οι ευρωπαϊκοί όμιλοι όταν ήδη έχουν ζημιές άνω των 50 δισεκ. ευρώ από τη συμβατική ηλεκτροπαραγωγή στην τελευταία πενταετία;
ΧΡΕΗ ΤΩΝ ΠΕΛΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΙΜΕΣ ΕΞΑΓΟΡΑΣ;
Σε ότι αφορά τα χρέη των Πελατών της ΔΕΗ που ανέρχονται σε περίπου 2.000 εκατ. ευρώ:
Υπάρχει κανένας επενδυτής στον κόσμο που θα μπει σε μια αγορά “πλημμυρισμένη στα χρέη” πληρώνοντας “μετρητοίς το τίμημα εξαγοράς”, όταν δεν θα γνωρίζει εκ των προτέρων και εκ του ασφαλούς ότι η “μητρική ΔΕΗ” θα πρέπει να ασκεί μια αυστηρή πολιτική περιστολής των χρεών με πολλαπλασιασμό των αποκοπών για απλήρωτους λογαριασμούς;
Υπάρχει κανένας επενδυτής στον κόσμο που θα θελήσει να παίξει τον ρόλο του “σκληρού εξυγιαντή της ελληνικής αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας”, αναλαμβάνοντας μονομερώς να προβαίνει σε πολλές αποκοπές λόγω ανεξόφλητων λογαριασμών;
Ποιο θα είναι το τίμημα της εξαγοράς Μονάδων της “μικρής ΔΕΗ”, όταν ο τυχόν νέος υποψήφιος επενδυτής θα πρέπει να “φορτωθεί” ένα πολύ μεγάλο μέρος των συνολικών χρεών της “μητρικής ΔΕΗ”; Δηλαδή, ποιο θα πρέπει να είναι το “τίμημα εξαγοράς” αφού θα πρέπει να αφαιρεθεί και ένα “ασήκωτο βάρος” από τουλάχιστον 500 εκατ. ευρώ από απλήρωτους λογαριασμούς;
Σε ότι αφορά το “τίμημα εξαγοράς¨” των υδροηλεκτρικών Σταθμών και των τεράστιων τεχνητών λιμνών:
Δεν θα πρέπει να συνυπολογισθούν, μεταξύ άλλων, οι μέσες ποσότητες νερών που μπορούν να αντληθούν σε μέσα ετήσια επίπεδα και για μια πολύ μεγάλη περίοδο; Εάν το μερίδιο των υδροηλεκτρικών της ΔΕΗ είναι στο 13% κατά το πρώτο εξάμηνο 2015 πόσο θα είναι το τίμημα για τους ίδιους ακριβώς Σταθμούς εάν το σχετικό ποσοστό υποχωρήσει στο 7%;
Εάν πρέπει τα Υδροηλεκτρικά να εξυπηρετούν Κοινωνικές Ανάγκες (νερά για αρδεύσεις ή για ύδρευση πόλεων) “ποιος θα πρέπει να πληρώνει αυτό το κόστος”; Η Πολιτεία; Οι Χρήστες; Ή μήπως το “τίμημα εξαγοράς” θα πρέπει να είναι πολύ μικρότερο;
Τέλος, όταν η σημερινή χρηματιστηριακή αξία της ΔΕΗ είναι κοντά στα 1.000 εκατ. ευρώ:
- Μπορεί να γίνει ιδιωτικοποίηση όταν μόνον οι απαιτήσεις έναντι των Πελατών είναι διπλάσιες και τα καθαρά χρέη του Ομίλου σχεδόν τετραπλάσια της τρέχουσας χρηματιστηριακής αξίας;
Με αυτές τις απλές σκέψεις αναρωτιέται κανείς:
Αντί οι Θεσμοί να “κολλάνε δογματικά” στην ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ μήπως θα έπρεπε να επιμείνουν για μια μεσοπρόθεσμη περίοδο στην αυστηροποίηση των μέτρων είσπραξης των ανείσπρακτων λογαριασμών ρεύματος;
Μήπως πρέπει να προηγηθεί η πλήρης χρηματοοικονομική εξυγίανση της ΔΕΗ αντί του “κομματιάσματός” της – που θα αυξήσει τα λειτουργικά και διοικητικά κόστη ανά παραγόμενη MWh… – έναντι αξιών πώλησης, προφανώς πολύ μικρότερων των πραγματικών, αυτών που αποτιμώνται με βάση τις λογιστικές αξίες;
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ “ΧΡΥΣΗΣ ΤΟΜΗΣ”…
Διευκρινίζεται, ότι ο υπογράφων το σχετικό άρθρο δεν είναι εναντίον των ιδιωτικοποιήσεων! Κάθε άλλο… Αλλά μόνο όταν οι ιδιωτικοποιήσεις αποδίδουν πραγματικά οφέλη για τους Πωλητές (Δημόσιο), συμβάλλουν στην παροχή καλλίτερων υπηρεσιών προς τους Πελάτες και στην ενίσχυση του Ανταγωνισμού και το “τίμημα εξαγορών” είναι “εύλογο”…
Ωστόσο, ο “ασφυκτικός” έλεγχος της ΔΕΗ από το Κράτος αποδεικνύεται, δυστυχώς, “καταστρεπτικός” για την οικονομική βιωσιμότητα της ΔΕΗ!!!
Η τυχόν συνέχιση της “ίδιας κρατικίστικης πολιτικής” θα είναι ολέθρια για τα οικονομικά συμφέροντα της Εταιρείας, του Βασικού Μετόχου, της διεθνούς Ενεργειακής Ανταγωνιστικότητας και Ασφάλειας της Εθνικής Οικονομίας και για τα μακροχρόνια συμφέροντα των Πελατών και των Μισθωτών της!!!
Για τον Όμιλο ΔΕΗ πρέπει να βρεθεί επειγόντως η “χρυσή τομή”… Πριν να είναι πάρα πολύ αργά!
(*) Δρ Οικονομολόγος, τέως διευθυντής Επικοινωνίας ΔΕΗ και διευθυντής σύνταξης ημερήσιας οικονομικής εφημερίδας, αναλυτής και αρθρογράφος, συγγραφέας οικονομικών βιβλίων. Αναλύσεις του αναρτώνται στο www.forumegi.gr
ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ EΝΕΡΓΕΙΑΚΟΥΣ ΣΥΝΤΑΚΤΕΣ:
Η ανωτέρω Οικονομική Ανάλυση είναι ελεύθερα διαθέσιμη για αναπαραγωγή της από τα ΜΜΕ με Σκοπό την υπεύθυνη ενημέρωση του Κοινού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου