Δεν κρύβεται η αγωνία της ΔΕΗ για ρευστό ενόψει των ανελαστικών υποχρεώσεων αποπληρωμής το Μάιο του διεθνούς ομολόγου της, ύψους 350 εκατ. ευρώ, και με κάθε ευκαιρία επαναφέρει την ανάγκη αυξήσεων στα τιμολόγια.
Σχολιάζοντας τις ανάγκες αναχρηματοδότησης του τρέχοντος έτους, κύκλοι της ΔΕΗ επανέλαβαν χθες την συζήτηση αναπροσαρμογής των τιμολογίων, εξηγώντας με νόημα ότι αν έως το Μάιο η επιχείρηση δεν έχει καταφέρει να βγει στις σγορές, τότε θα κληθεί να χρησιμοποιήσει υφιστάμενα ταμειακά διαθέσιμα, προκειμένου να αποπληρώσει το υφιστάμενο ομόλογο.
"Σε κάθε περίπτωση, έχουμε εξασφαλίσει μια γραμμή 200 εκατ ευρώ", έλεγαν χθες πηγές της εταιρείας, προσθέτοντας ωστόσο ότι "εφόσον η επιχείρηση δεν βγει μέσα στους επόμενους μήνες στις αγορές, είναι μονόδρομος να αναγκαστεί να χρησιμοποιήσει 150 εκατ ευρώ από το ταμείο της για την εξόφληση του ομολόγου". Το ερώτημα είναι τι μπορεί να συνεπάγεται αυτό για την πιεσμένη ούτως ή άλλως ρευστότητά της, με προφανή την απάντηση.
Ενα μήνα πριν, ο επικεφαλής της ΔΕΗ Μανώλης Παναγιωτάκης, είχε συνδέσει την ανάγκη αυξήσεων στα τιμολόγια με τη βελτίωση των οικονομικών μεγεθών της ΔΕΗ, προκειμένου η επιχείρηση να κάνει το μεγάλο βήμα εξόδου στις αγορές. Εκτοτε όμως και όταν ετέθη το θέμα επιβολής ρήτρας ρύπων στα τιμολόγια της ΔΕΗ, ο υπουργός Ενέργειας Γ.Σταθάκης, το απέρριψε με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο, αφήνοντας παράθυρο μόνο για τη μείωση της έκπτωσης 15% προς τους συνεπείς.
Το ερώτημα επομένως είναι τι θα συμβεί ως προς την περίφημη έκδοση ομολόγου από τη ΔΕΗ, αν τελικά δεν αυξηθούν, όπως διαφαίνεται, τα τιμολόγια στο ρεύμα. Δίχως να μπορεί κανείς να προβλέψει το τι θα γίνει, το πιθανότερο είναι ότι η έκδοση του ομολόγου μπορεί να αναβληθεί. Βέβαια, μπορεί όπως έλεγαν χθες οι ίδιες πηγές, η ΔΕΗ να ετοιμάζεται ήδη για ένα road show που να μπορεί να ξεκινήσει το Μάρτιο, ωστόσο το γενικότερο τοπίο παραμένει ακόμη θολό.
Την ίδια στιγμή η χονδρική τιμή στο ρεύμα κινείται ολοένα και πιο ανοδικά. Τον Ιανουάριο, η Οριακή Τιμή Συστήματος έφτασε να ξεπερνά τις περισσότερες ώρες της ημέρας ακόμη και τα 80 ευρώ ανά μεγαβατώρα, όταν πέρυσι κυμαίνονταν σε επίπεδα 53 ευρώ. Σε αυτή συμπεριλαμβάνεται και το κόστος των δικαιωμάτων ρύπων που αγοράζει η ΔEΗ για τις λιγνιτικές μονάδες, το οποίο έχει εκτιναχθεί στα 25 ευρώ ανά τόνο έναντι μόλις 5 ευρώ τον τόνο το 2017.
Ως αποτέλεσμα, κάποιοι ιδιώτες προμηθευτές έχουν ενεργοποιήσει καιρό τώρα σε πελάτες τους ρήτρες Οριακής Τιμής Συστήματος, ενώ η ΔEΗ στη μέση τάση επίσης επέβαλε ρήτρα διοξειδίου του άνθρακα. Το γεγονός κάνει την αγορά να ασφυκτιά, με τους ιδιώτες προμηθευτές, να περιμένουν τη ΔΕΗ να τραβήξει πρώτη τη σκανδάλη, αφού αν το κάνουν εκείνοι πρώτοι, θα χάσουν αυτόματα μερίδα.
Σε αυτό το σημείο βρίσκεται το σίριαλ με τις αυξήσεις στα τιμολόγια. Η ενίσχυση της ρευστότητας "καίει" η ΔΕΗ που θα ήθελε να βγει στις αγορές ζητώντας 400-500 εκατ. ευρώ, παρ’ ότι ουδείς μπορεί να διασφαλίσει ότι το επιτόκιο που θα απαιτήσουν οι επενδυτές για να τη δανείσουν θα είναι ικανοποιητικό. Το ερώτημα είναι τι θα συμβεί αν ούτε αυξήσεις τιμολογίων γίνουν, ούτε η ΔΕΗ καταφέρει να βγει στις αγορές, τις οποίες είχε δει για τελευταία φορά το 2014. Τότε είχε αντλήσει 500 εκατ. ευρώ, με 5ετές ομόλογο, και επιτόκιο 5,5%. Τώρα, το επιτόκιο που θα μπορούσε να πετύχει εφόσον πραγματοποιήσει την έξοδο, εκτιμάται ότι θα είναι μεταξύ 4% και 5%.
energypress.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου