Δεν εκποιούν μια επιχείρηση – Εκποιούν την ιστορία και την υπόσταση μια ολόκληρης χώρας...!!!

Δ.Ε.Η. – ΜΙΚΡΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ

Για να κατανοήσουμε τι σημαίνει για την χώρα, την οικονομία, αλλά και το λαό, η Δ.Ε.Η. θα πρέπει να γυρίσουμε την μνήμη μας, περίπου 60 χρόνια πίσω,

τότε που οι πολυεθνικές εταιρίες ηλεκτρισμού κάνουν την εμφάνισή τους, στην Ελλάδα, όπου ηλεκτροδοτούν μόνον τις μεγάλες πόλεις της χώρας. Το 1950 υπήρχαν στη Ελλάδα 400 περίπου εταιρίες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Η πρώτη ύλη που χρησιμοποιούσαν ήταν το πετρέλαιο και ο γαιάνθρακας που εισάγονταν από το εξωτερικό.

Η παραγωγή αυτή σε συνδυασμό με τα εισαγόμενα καύσιμα, εξωθούσε την τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος στα ύψη (σ.σ. τριπλάσιες ή και πενταπλάσιες τιμές απ’ αυτές που ίσχυαν στις Ευρωπαϊκές χώρες). Το ηλεκτρικό ρεύμα ήταν ένα αγαθό πολυτελείας, αν και τις περισσότερες φορές παρεχόταν με ωράριο με τις ξαφνικές διακοπές .Τον Αύγουστο του 1950 ιδρύεται η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού (Δ.ΕΗ.) για να λειτουργήσει “χάριν του δημοσίου συμφέροντος” με απώτερο σκοπό τη χάραξη και εφαρμογή μιας εθνικής ενεργειακής πολιτικής και την εντατική εκμετάλλευση των εγχώριων πόρων, θα κάνει το ηλεκτρικό ρεύμα κτήμα και δικαίωμα του κάθε Έλληνα πολίτη, στη φθηνότερη δυνατή τιμή.

Το 1956, αποφασίστηκε η εξαγορά όλων των ιδιωτικών και δημοτικών επιχειρήσεων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας ώστε να υπάρχει ένας ενιαίος φορέας διαχείρισης. Σιγά – σιγά, η Δ.Ε.Η. εξαγόρασε όλες αυτές τις επιχειρήσεις και ενέταξε το προσωπικό τους, στις τάξεις της.

Όλα αυτά τα χρόνια, αγωνίστηκε και πέτυχε την ενεργειακή αυτονομία και το ηλεκτρικό ρεύμα έφτασε σε κάθε άκρη της Ελληνικής γης.

του Δημήτρη Καπέλλα*

ΕΠΕΛΑΣΗ ΕΡΓΟΛΑΒΩΝ – ΕΡΓΟΛΑΒΙΕΣ.

Οι εργολάβοι διεκδικούν μερίδιο από τα έργα της Δ.E.H., ασκώντας έντονες πιέσεις για έργα φιλέτα, όπου και εκεί το κέρδος είναι εξασφαλισμένο, χωρίς κανένα απολύτως ρίσκο. Δυστυχώς, η πολιτική που επέλεξαν, όσες Κυβερνήσεις είχαν την εξουσία ήταν η ολοένα και η πιο έντονη δραστηριότητα των εργολάβων στα έργα της Δ.Ε.Η. Με αποτέλεσμα το τεχνικό προσωπικό να συρρικνώνεται δραματικά, με συνεχείς ρυθμούς και το σύνολο των δραστηριοτήτων της Επιχείρησης να εκτελούνται από εργολάβους με αμφιβόλου ποιότητας Μια άλλη παράμετρος είναι και το κόστος των εργολαβιών, οι οποίες στο σύνολο των περιπτώσεων κοστίζουν οικονομικά πολύ παραπάνω, κάτι που δεν θα συνέβαινε, εάν τα έργα αναλάμβανε να κατασκευάσει η η Επιχείρηση.

ΜΕΤΟΧΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΔΕΗ ΚΑΙ ΟΙ EΥΘΥΝΕΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟΥ

Έτος 1999. Νομοσχέδιο για τη μετοχοποίηση της ΔΕΗ (σε τρία στάδια με σύμβουλο μετοχοποίησης την Goldman Sachs) και απελευθέρωση της εγχώριας αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας. Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, υπουργός Ανάπτυξης Β. Βενιζέλος.

Ένα από τα «μεγάλα αγκάθια» στη μετοχοποίηση ήταν το ασφαλιστικό σύστημα των εργαζομένων σε αυτή. Ένα μοναδικό και πρωτοπόρο ασφαλιστικό σύστημα. Οι ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων δεν πήγαιναν σε ένα ξεχωριστό ταμείο, αλλά επενδύονταν στην επιχείρηση με πολλαπλά οφέλη γι’ αυτήν και κατ’ επέκταση για τη χώρα. Έτσι, οι εργαζόμενοι γίνονταν συμμέτοχοι στην αναπτυξιακή διαδικασία και στην παραπέρα γιγάντωση της!

Μοναδική υποχρέωση της επιχείρησης, η ασφαλιστική και συνταξιοδοτική κάλυψη των εργαζομένων. Αυτό για την κυβέρνηση ήταν και το μεγαλύτερο αγκάθι για τη μετοχοποίηση.

Οι αναλογιστικές μελέτες υπολόγισαν την ενσωματωμένη περιουσία των εργαζομένων σε αυτήν. Το ποσόν αυτό αθροίζεται από τις ασφαλιστικές ρυθμίσεις των τελευταίων 50 χρόνων. Έτσι, το 2000 η περιουσία των εργαζομένων ήταν 9,1 δισ., το 2005 ανερχόταν σε 10,8 και το 2007, με την τελευταία επικαιροποίηση που έγινε με αφορμή το ασφαλιστικό, εκτιμήθηκαν σε 11,9 δισ.

Με τους υπολογισμούς αυτούς ουσιαστικά, κύριος μέτοχος της ΔΕΗ εμφανίζονται οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι. Αφού τα ίδια κεφάλαια της επιχείρησης ανέρχονται (με αποτίμηση του 2011) σε 6,7 δισ. ευρώ, η κεφαλαιακή της αποτίμηση είναι στα 5,6 δισ. ευρώ, με το Δημόσιο να ελέγχει το 51% των μετοχών και τα Ασφαλιστικά Ταμεία 3,8%. Και εδώ μπαίνουν και οι ευθύνες του συνδικάτου.

- Γιατί συμφώνησε στη μετοχοποίηση της ΔΕΗ και στο διαχωρισμό της περιουσίας από τα πάγια της επιχείρησης;

- Γιατί εγκατέλειψε ένα μεγάλο όπλο που είχαν στα χέρια τους οι εργαζόμενοι έναντι ψεύτικων υποσχέσεων περί χρηματοδότησης από τον κρατικό Προϋπολογισμό;

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΑΓΟΡΑΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

Η παλαιά ΔΕΗ που όλοι γνωρίζαμε, η εταιρεία-κολοσσός που πέτυχε τον εξηλεκτρισμό της χώρας παύει πλέον να υπάρχει. Με την απελευθέρωση της ενεργειακής αγοράς το 2001, αφού ρυθμίζεται η μετατροπή της Δ.Ε.Η. σε Ανώνυμη Εταιρεία, με το Ελληνικό Δημόσιο να κατέχει το 51% των μετοχών και το υπόλοιπο 49% να μετοχοποιείτε.

Τα υπόλοιπα, σε ό,τι αφορά στα βασικά σημεία της απελευθέρωσης είναι σε όλους γνωστά, όπως η κατάργηση των αποκλειστικών δικαιωμάτων παραγωγής κ.λ.π

Τι έγινε όμως στη συνέχεια; Ποιες επενδύσεις έγιναν από τους Ιδιώτες (επενδυτές) ; ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ! Και δεν έγιναν λόγω της προφανούς αδυναμίας των ιδιωτών να ανταγωνιστούν, υπό αυτές τις συνθήκες (φθηνή κιλοβατώρα) την Δ.Ε.Η.

Δεν είναι τυχαίο, που επί τόσα χρόνια κρατούσαν τις άδειες κατασκευής εργοστασίων παραγωγής στα συρτάρια τους, επιδιώκοντας και πιέζοντας, πρώτα να αυξηθεί η τιμής της KWh από τη Δ.Ε.Η. και μετά να “επενδύσουν”.

Απο το 1999 που ξεκίνησε η απελευθέρωση με στόχο την είσοδο ανταγωνιστών της ΔΕΗ στη αγορά της ηλεκτρικής ενέργειας, ούτε ένα μεγαβάτ δεν προστέθηκε από ιδιώτες παραγωγούς. Μόνο πιέσεις με νομούς, δήθεν απελευθέρωσης, που αναγκάζουν την Δ.Ε.Η. να τροφοδοτεί με ρεύμα, ακόμα και τους ανταγωνιστές της που έχουν δικές τους μονάδες παραγωγής ρεύματος, δίνοντας τους το ρεύμα φθηνότερα από ότι της κοστίζει, με αποτέλεσμα να ζημιώνεται με εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ. Ταυτόχρονα, όμως γίνετε ακόμη μια σε βάρος της ληστεία και με την οριακή τιμή (ΟΣΤ), όπου ουσιαστικά αναγκάζουν την Επιχείρηση να αγοράζει ακριβά και να πουλάει φθηνά! Όλες οι Κυβερνήσεις την χρησιμοποίησαν ως “δούρειο ίππο” για να εξυπηρετήσουν τα Ιδιωτικά συμφέροντα

ΠΙΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΤΡΟΙΚΑ ΓΙΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ «Α ΛΑ ΚΑΡΤ»

Με την επέλαση της Τρόικας στη χώρα μας, μια νέα επίθεση δέχεται αυτή τη φορά η Επιχείρηση, επιβάλλοντάς της μια «απελευθέρωση» κατά τη λογική των αγορών με στόχο και σκοπό την περαιτέρω περιθωριοποίηση και υποβάθμισή της, για την εξυπηρέτηση αποκλειστικά των ιδιωτικών συμφερόντων.!!! “Πουλήστε μονάδες στους Ιδιώτες” …“δώστε ενέργεια σε τιμή κόστους στους ανταγωνιστές σας”… σενάρια με άλλα λόγια ουσιαστικής διάλυσης της ΔΕΗ!

Προφανώς, υγιείς ανταγωνισμός για κάποιους είναι η δωρεά των λιγνιτικών η υδροηλεκτρικών μονάδων, η, πώληση της φθηνής λιγνιτικής υδροηλεκτρικής ενέργειας σε τιμές κόστους στους ανταγωνιστές της!(Το σχέδιο προέβλεπε ότι ακριβώς απαιτούσαν τόσα χρόνια οι Ιδιώτες).

Όσον αφορά στις αιτιάσεις της Τρόικα και της κυβέρνησης ότι αυτό γίνεται στην λογική του ανοίγματος της αγοράς ενέργειας, θα θυμίσω ότι η αγορά είναι ορθάνοικτη από χρόνια. Οι ιδιώτες δραστηριοποιούνται, ήδη, στην ηλεκτροπαραγωγή με μονάδες φυσικού αερίου και έχουν το 95% της εγκατεστημένης ισχύος από τα αιολικά πάρκα και το 100% σήμερα στα φωτοβολταϊκά!

ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ (ΔΙΑΜΕΛΙΣΜΟΣ) ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ ΣΕ ΘΥΓΑΤΡΙΚΕΣ ΚΑΙ ΟΙ EΥΘΥΝΕΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟΥ.

Η αξία της επιχείρησης είναι ανυπολόγιστη. Ο υπολογισμός της σε νούμερα ήταν δύσκολο έργο λόγω της τεράστιας αξίας σε ακίνητη περιουσία –δικαιώματα , χιλιάδες χιλιόμετρα δικτύου μεταφοράς και διανομής, λιγνιτωρυχεία, ανυπολόγιστος ορυκτός πλούτος (κοιτάσματα λιγνίτη), υδροηλεκτρικά φράγματα- νερά κ.α

Έτσι αρχίζουν να εφαρμόζονται τα σχέδια του διαμελισμού της σε μικρότερα κομμάτια .

Επί προεδρίας ΔΕΗ του κ. Τ. Αθανασόπουλου ξεκινούν ήδη τα πρώτα αυτά σχέδια διαχωρισμού της επιχείρησης σε θυγατρικές.

Τότε σκοντάφτουν στην αποφασιστική αντίδραση των εργαζομένων και την δυναμική αντιμετώπιση από την ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ που με μια σειρά κινητοποιήσεων και παρεμβάσεων εμποδίζουν το ΔΣ να πάρει απόφαση και να επικυρώσει την διάλυσή της.

Ερχόμαστε τώρα στο έτος 2010 – Έκτακτο συνέδριο ΓΕΝΟΠ ΘΕΜΑ: Διαχωρισμός-θυγατρικές.

Δυστυχώς η ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ όταν κλήθηκε και αυτή να αποφασίσει υπέρ ή κατά του διαχωρισμού-διαμελισμού και τη δημιουργία θυγατρικών της ΔΕΗ (Κοινοτική Οδηγία) η απόφαση τότε ήταν θετική στη λογική του «λιγότερου κακού» από τα τότε τρία σενάρια . Δυστυχώς η ηγεσία της ΓΕΝΟΠ για ακόμη μια φορά έβλεπε το τυρί μα δεν έβλεπε την φάκα!

Μετά και τις ευλογίες και του Σ.Κ. μπήκε ουσιαστικά το τέλος στην υπόθεση Ενιαία Δ Ε Η.

Η ΠΕΡΙΒΟΗΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΗΣ ΤΡΟΙΚΑ ΚΑΙ Η ΔΙΑΡΡΟΗ ΤΩΝ ΣΧΕΔΙΩΝ ΠΩΛΗΣΗΣ

Και ερχόμαστε τώρα στον Φεβρουάριο του 2011. Και ενώ, θέση της Κυβέρνησης (προεκλογικά) ήταν Δ.Ε.Η. ΔΗΜΟΣΙΑ με το 51% να ανήκει στο κράτος, έρχεται η περιβόητη συνέντευξη της Τρόικας να βγάλει στην… φόρα τα κρυφά σχέδια της Κυβέρνησης για πωλητήριο της ΔΕΗ.!!!

ΣΗΜΕΡΑ

Από το 2010 ακολουθήθηκε πλέον μια πορεία συντονισμένης απαξίωσης της ΔΕΗ με τελικό σκοπό την τελική εκποίησή της.

Αφού πρώτα την χρησιμοποίησαν ως μπαμπούλα της κοινωνίας, φοροεισπρακτικό μηχανισμό και εκβιαστή !Με το χαράτσι να παίζει σημαντικό ρόλο στην βουτιά της οικονομικής ρευστότητας.

Κατά τα άλλα, η απαξίωσή της συνεχίστηκε εντονότερα, υλοποιώντας δεκάδες οδηγίες (πέρα από κάθε λογική υγιούς ανταγωνισμού) προκειμένου οι μονάδες της που παράγουν φθηνό καύσιμο και άρα φτηνή ενέργεια,να μένουν σβηστές προκειμένου να κερδοσκοπούν οι ιδιώτες με Φ.Α. Αν δεν είναι αυτό εξαναγκασμός σε βίαιο θάνατο μιας επιχείρησης τότε τι είναι;

Φυσικά το ερώτημα που δεν απαντήθηκε ακόμη είναι, γιατί η επιχείρηση πριν το άνοιγμα της Α.Η. Ε. με 31.000 προσωπικό είχε πάνω από 500 εκ. κέρδη και σήμερα με απανωτές αυξήσεις στο ηλεκτρικό ρεύμα, με 19.000 προσωπικό και με 43% μείωσης στους μισθούς είναι κάθε χρόνο στο κόκκινο;;

ΣΠΑΣΙΜΟ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΜΕ ΠΡΑΞΗ ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

Ουσιαστικά επικυρώνεται η προειλημμένη απόφαση και η υπογραφή της κυβέρνησης σε μνημόνιο για το ξεπούλημα της επιχείρησης πιθανόν στους Γερμανούς της rwe η σε ντόπιους κρατικοδίαιτους «επιχειρηματίες»

Ειδικότερα, για τον ΑΔΜΗΕ προβλέπεται ο ιδιοκτησιακός διαχωρισμός μέσω αύξησης μετοχικού κεφαλαίου, είσοδος επενδυτή που θα αναλάβει σε πρώτη φάση την απόκτηση ποσοστού έως και 49% της εταιρείας, αλλά και το μάνατζμεντ. Το χρονοδιάγραμμα προβλέπει ολοκλήρωση της πρώτης φάσης εντός του 2013 και της δεύτερης εντός του δευτέρου τριμήνου του 2014, όταν και θα προχωρήσει η πώληση ποσοστού έως και 51% του ΑΔΜΗΕ από την ΔΕΗ.

Επίσης, το σχέδιο προβλέπει τη δημιουργία νέας καθετοποιημένης «μικρής ΔΕΗ», που θα προικιστεί με νέες μονάδες (υδροηλεκτρικές λιγνιτικές και Φ.Υ.) και την πρόσβαση της νέας εταιρείας σε αποθέματα και ορυχεία λιγνίτη. Και φυσικά, μετά θα δοθεί ως δώρο σε ιδιώτες! Δηλαδή, χωρίς να επενδύσουν ούτε ένα ευρώ μπαίνουν από την επομένη μέρα στην κερδοφορία!

Η τρίτη και τελική φάση προβλέπει την πώληση των μετοχών που διαθέτει το Δημόσιο στη ΔΕΗ και αντιπροσωπεύουν το 17% της εταιρείας και την πλήρη ιδιωτικοποίηση της εταιρείας και την έλευση στρατηγικού επενδυτή.

Τι έχει όμως να κερδίσει η ελληνική οικονομία και ο πολίτης από την ιδιωτικοποίηση της μεγαλύτερης επιχείρησης στη χώρα ; Απολύτως τίποτα! Το αντίθετο μάλιστα γιατί:

1 Η πώληση της ΔΕΗ σε ιδιώτες θα φέρει αλματώδη αύξηση των τιμών της ηλεκτρικής ενέργειας. Παραδείγματα του πρόσφατου παρελθόντος , στην Ευρώπη αλλά και παγκόσμια, δυστυχώς δεν λαμβάνονται υπόψη!

2 Η χώρα θα απολέσει ένα βασικό εργαλείο άσκησης πολιτικής σε σχέση με την ανάπτυξη της χώρας. Πόσο μάλλον σε περιόδους κρίσης όπως την σημερινή, που η αναπτυξιακή πορεία είναι το ζητούμενο!

3 Παραδίδεται η ενεργειακή επάρκεια της χώρας στις ορέξεις των ξένων επιχειρηματικών συμφερόντων παραδίδοντας ουσιαστικά όχι την επιχείρηση αλλά την ίδια την ασφάλεια της χώρας στους κερδοσκόπους!

4 Παραδίνουν σε ντόπια και ξένα ιδιωτικά συμφέροντα εθνικό ορυκτό πλούτο της χώρας!

5 Παραδίνουν τα νερά των υδροηλεκτρικών, που όλοι μας γνωρίζουμε πως είναι φυσικό μονοπώλιο και ανήκουν στην κοινωνία,, με καταστροφικά αποτελέσματα και προεκτάσεις στον αγροτικό κόσμο .

6 Δεν προκύπτει από πουθενά ότι ιδιωτικοποίηση της ενέργειας φέρνει ανάπτυξη, το αντίθετο μάλιστα! Όπου το συγκεκριμένο μοντέλο εφαρμόστηκε τα αποτελέσματα ήταν η εμφάνιση μονοπωλιακών καρτέλ!.

7 Η χώρα δεν πρόκειται να κερδίσει οικονομικά απολύτως τίποτα από μια τέτοια κίνηση γιατί η χρηματιστηριακή αξία (ο πιο ακατάλληλος τρόπος πώλησης σε περίοδο κρίσης) είναι ήδη στο ναδίρ όπως και σε κάθε επιχείρηση της χώρας! αλλά και λιγοστά χρήματα να κερδίσει η κυβέρνηση από την συγκεκριμένη πώληση αυτά δεν θα κατευθυνθούν στην ελληνική οικονομία.

8 Ο αγοραστής δεν πρόκειται θα επενδύσει ούτε σε νέες μονάδες αλλά ούτε και σε εργατικό προσωπικό γιατί η άμεση κερδοφορία ήταν είναι και θα είναι πάντα η σημαία του ιδιωτικού κεφαλαίου! Προφανώς κάποιοι ξεχνούν πολύ εύκολα τα παραδείγματα της ENERGA και της HELLAS POWER.

9 Ποιος θα παρέχει ρεύμα στο μη διασυνδεδεμένο Νησιωτικό Σύστημα- Σύμπλεγμα;. Αλήθεια, ποιος είναι αυτός ο ιδιώτης «επενδυτής» που θα λειτουργεί με ζημία τους αυτόνομους σταθμούς παραγωγής με καύσιμο το πετρέλαιο; Η, μήπως σχεδιάζουν την διασύνδεση σ’ αυτά τα ευαίσθητα από εθνικής σκοπιάς νησιά, να τα τροφοδοτεί η γείτονος χώρα;;

10 Σε περίπτωση πλήρους ιδιωτικοποίησης, ποιος θα εγγυάται την χαμηλή τιμολόγηση σε αγρότες, πολυτέκνους , και γενικά τα ειδικά τιμολόγια σε συγκεκριμένη ομάδα πολιτών; Εκτός αν κάποιος νομίζει πως οι «επενδυτές» θα έχουν την ευαισθησία να ασκούν την κοινωνική πολιτική της χώρας!

11 Ας μας αναφέρουν οι θιασώτες των ιδιωτικοποιήσεων έστω και μια χώρα του κόσμου που η ιδιωτικοποίηση της ενέργειας λειτούργησε προς όφελος του κοινωνικού συνόλου !

Για όλα τα παραπάνω, αυτό που ετοιμάζουν με μια απλή υπουργική απόφαση δεν ονομάζεται πώληση μιας επιχείρησης, αλλά ξεπούλημα μιας ολόκληρης χώρας!

Αν πουλώντας την ΕΡΤ εκποιούν την πολιτιστική κληρονομιά, αν περνώντας στο ΤΑΙΠΕΔ το σκοπευτήριο της Καισαριανής εκποιούν την Ιστορία, στην περίπτωση της ΔΕΗ εκποιούν την ίδια τη χώρα, την εθνική της υπόσταση και ασφάλεια. Η Ενεργειακή εξάρτηση είναι απώλεια εθνικής κυριαρχίας!

Αν δεν σταματήσουμε ΤΩΡΑ! την εκποίηση της μεγαλύτερης επιχείρησης στη χώρα πολύ φοβάμαι ότι αυτή η πώληση θα γίνει η σφραγίδα της αποικιοκρατίας στη χώρα!

“Χρωστάμε σ’ όσους ήρθαν, πέρασαν, θα ‘ρθουν, θα περάσουν. Κριτές, θα μας δικάσουν, οι αγέννητοι, οι νεκροί”.

Κ. Παλαμάς.

* O Δημήτρης Καπέλλας είναι Τεχνικός ΔΕΗ –Συνδικαλιστής

Μέλος Ν.Ε. ΣΥΡΙΖΑ ΤΡΙΚΑΛΩΝ – Τμ. Εργατικής πολιτικής

Υπ. βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ (2012)