Το γεγονός ότι η ΔΕΗ αντιμετωπίζεται πλέον ως μια μεγάλη επενδυτική ευκαιρία αλλά και το ότι σχεδόν το σύνολο της αγοράς μιλά για ένα από τα πιο ενδιαφέροντα turnaround stories, σίγουρα αποτελεί τη μεγαλύτερη επιτυχία των τελευταίων μηνών, ιδίως όταν μέχρι το Σεπτέμβριο υπήρχε ορατός και υπαρκτός κίνδυνος κατάρρευσης της εταιρείας.
Ωστόσο η διοίκηση της ΔΕΗ γνωρίζει ότι τα δύσκολα βρίσκονται ακόμη μπροστά και ότι υπάρχει ακόμη αρκετός δρόμος και ανοιχτά στοιχήματα τα οποία θα κρίνουν το μέλλον της επιχείρησης. Υπό αυτήν την έννοια το 2020 είναι η χρονιά της κρίσης για την περαιτέρω πορεία της ΔΕΗ, η οποία έχει μπροστά της σημαντικές προκλήσεις αλλά και ευκαιρίες που θα κρίνουν την έκβαση της προσπάθειας για πλήρη μετασχηματισμό και προσαρμογή της επιχείρησης στα
νέα δεδομένα της αγοράς ηλεκτρισμού.
Συνοπτικά, τα τρία ανοιχτά μέτωπα για το 2020, από τα οποία θα εξαρτηθούν πολλά για την επόμενη ημέρα της επιχείρησης είναι τα εξής:
Διαπραγμάτευση για το άνοιγμα της αγοράς: η κυβέρνηση εντός του Ιανουαρίου θα πρέπει να συμφωνήσει με την Κομισιόν για τα νέα μέτρα που αφορούν στο άνοιγμα της αγοράς πρωτίστως στην αγορά προμήθειας αλλά και η εκκρεμότητα που αφορά στην απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ανταγωνισμού για τους λιγνίτες.
Η κυβέρνηση καταργώντας τις δημοπρασίες ΝΟΜΕ, έδωσε ανάσα στην ΔΕΗ, ωστόσο άφησε σε εκκρεμότητα το θέμα της επόμενης ημέρας για τους ιδιώτες προμηθευτές, οι οποίοι εν αναμονή της εφαρμογής του νέου μοντέλου λειτουργίας της αγοράς (target model) βρίσκονται σε καθεστώς αβεβαιότητας.
Από τις διαπραγματεύσεις αλλά και την τύχη της ελληνικής πρότασης για τη δημιουργία ενός σχήματος ειδικού σκοπού (SPV) με τη συμμετοχή της βιομηχανίας που θα προμηθεύεται σε σταθερή τιμή ενέργεια που θα διαθέτει σε βιομηχανικούς πελάτες θα κριθούν πολλά.
Ταυτόχρονα η ΔΕΗ καλείται να αποκαταστήσει τις σχέσεις της με τους βιομηχανικούς πελάτες ενέργειας, ενώ καθοριστική θα είναι επίσης και η έγκαιρη λειτουργία του target model με δεδομένο ότι οι προμηθευτές έχουν επαρκείς ποσότητες ρεύματος από τις παλιές δημοπρασίες ΝΟΜΕ μέχρι τον Ιούνιο.
Ζητούμενα για τη ΔΕΗ είναι: ο περιορισμός του στόχου για την απώλεια μεριδίου αγοράς σε πιο ρεαλιστικά επίπεδα και η ταυτόχρονη διασφάλιση της πώλησης της ενέργειας προς τρίτους σε βιώσιμα επίπεδα.
Επιστροφή σε κερδοφορία και αποκατάσταση των βασικών λειτουργικών μεγεθών: σύμφωνα με το επιχειρησιακό σχέδιο που παρουσιάστηκε για φέτος αναμένεται επιστροφή της λειτουργικής κερδοφορίας προ φόρων τόκων και αποσβέσεων στα επίπεδα των 600 με 700 εκατ. ευρώ.
Σημαντική θα είναι μια θετική εξέλιξη στο μέτωπο του δανεισμού, εφόσον η εταιρεία καταφέρει να εξασφαλίσει τους όρους για μια νέα διεθνή έκδοση, με ανταγωνιστικό κουπόνι που θα μειώσει το κόστος δανεισμού. Επίσης η εταιρεία προσβλέπει στην ολοκλήρωση της τιτλοποίησης των ληξιπρόθεσμων οφειλών, που θα προσθέσει σημαντικά έσοδα.
Στόχος είναι εντός της διετίας να αποκατασταθεί σε βιώσιμα επίπεδα η σχέση λειτουργικής κερδοφορίας δανεισμού. Σημαντική παράμετρος, σε σχέση με το δανεισμό, είναι ότι η επιχείρηση δεν έχει μπροστά της άμεσες ανάγκες, ενώ οι επενδύσεις στις ΑΠΕ που θα ξεκινήσει, μπορούν να χρηματοδοτηθούν από τις χρηματοροές της επιχείρησης, οι οποίες βαίνουν βελτιούμενες.
Υλοποίηση business plan μετασχηματισμού: εδώ η ΔΕΗ αφενός καλείται να ξεκινήσει το πλάνο απολιγνιτοποίησης, με ταυτόχρονη επιτάχυνση του ρυθμού αύξησης των επενδύσεων στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Παράλληλα να ξεκινήσει το πλάνο για την ανανέωση του προσωπικού, με προσλήψεις λιγότερες από τις αποχωρήσεις, το μετασχηματισμό της εμπορίας, την ψηφιοποίηση και φυσικά την πώληση μεριδίου των δικτύων διανομής (ΔΕΔΔΗΕ).
Το βασικό ζητούμενο πάντως είναι η γρήγορη μείωση της εξάρτησης από το λιγνίτη, με σβήσιμο όλων των υφιστάμενων μονάδων μέχρι το 2023 και διατήρηση σε λειτουργία μόνο της νέας μονάδας Πτολεμαΐδα 5 μέχρι το 2028. Και βέβαια η έναρξη του φιλόδοξου προγράμματος επενδύσεων στις ΑΠΕ, σε συνεργασία με ιδιώτες.
(του Χάρη Φλουδόπουλου, capital.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου