Ουδείς μετράει τις ΥΚΩ που καλούνται να πληρώσουν οι καταναλωτές – Η ΔΕΗ ζητάει 600 εκατ. ευρώ, ο ΑΔΜΗΕ δηλώνει... αδυναμία

Θοδωρής Παναγούλης   

              

Ένα σοβαρό μέγεθος που επηρεάζει τους λογαριασμούς όλων των καταναλωτών, αλλά και το ταμείο της ΔΕΗ, μέγεθος που, γιαυτό ακριβώς το λόγο, θα περίμενε κανείς να μετριέται με ακρίβεια, φαίνεται ότι υπολογίζεται κατά προσέγγιση μόνον της ίδιας της ΔΕΗ, χωρίς να υπάρχει αντικειμενική μέτρηση.

Πρόκειται για τις λεγόμενες Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας (ΥΚΩ) που αφορούν κυρίως τα επιπλέον κόστη που
υπάρχουν για την ηλεκτροδότηση των νησιών, αλλά και τα κονδύλια που δαπανώνται για τα ειδικά τιμολόγια των πολύτεκνων, του ΚΟΤ κ.λπ. Τα κόστη αυτά πρέπει να ανακτώνται από τους καταναλωτές ρεύματος μέσα από ειδική χρέωση στους λογαριασμούς που εκδίδουν οι προμηθευτές με πρώτη τη ΔΕΗ.

Το ετήσιο ανακτήσιμο ποσό των ΥΚΩ το οποίο πράγματι προσθέτουν οι εταιρείες εμπορίας στους λογαριασμούς ρεύματος έχει οριστεί με νόμο, με σχετικώς αυθαίρετο τρόπο,  και είναι «καρφωμένο» στην ίδια τιμή από το 2012 και μετά.  Θα ανέμενε όμως κανείς ότι κάποιος ανεξάρτητος φορέας θα υπολογίζει, απολογιστικά, τα πραγματικά κόστη των υπηρεσιών αυτών, ώστε να γίνεται εκ των υστέρων εκκαθάριση και να ανακτώνται τα πραγματικά ποσά, είτε μεγαλύτερα, είτε μικρότερα από εκείνα που ορίζει ο νόμος.

Σύμφωνα με όσα λένε στο energypress αρμόδια στελέχη, τη δουλειά αυτή, το να τηρεί δηλαδή σχετικό λογαριασμό με καταγεγραμμένα τα έσοδα και τα έξοδα, θα έπρεπε να την κάνει ο ΑΔΜΗΕ, ο οποίος ωστόσο επικαλούμενος διάφορα τεχνικά και άλλα προβλήματα απέχει από την υποχρέωσή του αυτή, έχει μάλιστα απαντήσει αρνητικά σε σχετικές οχλήσεις των αρμόδιων αρχών.

Το αποτέλεσμα είναι, η μεν ΔΕΗ να υποστηρίζει ότι η διαφορά ανάμεσα στα κόστη που έχει καταβάλλει η ίδια για ΥΚΩ (ηλεκτροδότηση νησιών κ.λπ.) και στα ποσά που έχει ανακτήσει μέσω των λογαριασμών για τα έτη 2012  2015 φτάνει στα 600 εκατ. ευρώ, η δε ΡΑΕ, που θα πρέπει να αποφασίσει για την ανάκτηση των ΥΚΩ, να μην έχει κανένα στοιχείο από ανεξάρτητο φορέα, παρά μόνον τα στοιχεία της ΔΕΗ. Η οποία ΔΕΗ, ειδικά κατά την παρούσα περίοδο της έντονης ταμειακής ασφυξίας, επαναφέρει συνεχώς το θέμα της είσπραξης των ποσών που της οφείλονται από τα προηγούμενα χρόνια. Πρόσφατα άλλωστε, υψηλόβαθμο στέλεχος της επιχείρησης διατύπωσε την άποψη ότι, προκειμένου να εισπράξει η ΔΕΗ τα παλιά χρωστούμενα των ΥΚΩ, θα πρέπει να χρεώνεται η επιβάρυνση για τις Κυκλάδες ακόμα και μετά την οσονούπω  διασύνδεση των νησιών αυτών.

«Πρέπει κάποια στιγμή να πάρουμε πίσω αυτά τα χρήματα, όχι κατ’ ανάγκην όλα μαζί, αλλά να τα πάρουμε. Μια λύση θα ήταν να συνεχιστεί η καταβολή από τους καταναλωτές των ΥΚΩ που αντιστοιχούν στην ηλεκτροδότηση των Κυκλάδων ακόμα και μετά τη διασύνδεση των νησιών, ώστε σταδιακά να υπάρξει ένας συμψηφισμός» είπε χαρακτηριστικά.

Πρέπει να σημειωθεί επιπλέον, ότι τα πραγματικά ποσά που δαπανώνται για ΥΚΩ και πρέπει να ανακτηθούν, πιθανότατα είναι πολύ διαφορετικά από όσα προβλέπει ο νόμος. Τα πρώτα χρόνια επειδή τα κόστη καυσίμου (ντίζελ) ήταν στην πραγματικότητα μεγαλύτερα, στη συνέχεια, δε, με την κατάρρευση των τιμών πετρελαίου, επειδή τα κόστη καυσίμου είναι σημαντικά χαμηλότερα.

Σύμφωνα πάντως με ανακοίνωση της ίδιας της ΔΕΗ το Μάιο του 2016, «τα τιμολόγια της ΔΕΗ για το 2015 περιελάμβαναν χρεώσεις για ΥΚΩ της τάξης των 625 εκατ. ευρώ. Το κόστος της ΔΕΗ για την παροχή των ΥΚΩ, το οποίο έπρεπε να καλυφθεί από τις χρεώσεις αυτές αφορά στο 2014 και ανήλθε σε 758 εκατ. Άρα η ΔΕΗ υποανέκτησε 133 εκατ. περίπου. Το αντίστοιχο κόστος παροχής ΥΚΩ για το 2015, το οποίο θα πρέπει να ανακτηθεί εντός του 2016 εκτιμάται σε 720 εκατ. περίπου. Η συνολική υποανάκτηση της ΔΕΗ για την παροχή ΥΚΩ ανέρχεται στο ποσό των 600 εκατ. περίπου για τα έτη 2012-2015».

Με δεδομένο πάντως ότι υπάρχει ανάγκη αλλαγής του νόμου, η έλλειψη επαρκών στοιχείων από ανεξάρτητο φορέα εμποδίζει στην πραγματικότητα τον ορθολογικό επανυπολογισμό των ΥΚΩ. Το γεγονός είναι σε γνώση του ΥΠΕΝ και το επόμενο διάστημα αναμένονται πρωτοβουλίες, τόσο σε πολιτικό όσο και σε ρυθμιστικό επίπεδο.