Οι προβλέψεις του αμερικανικού κολοσσού για την ενεργειακή ζήτηση μέχρι το 2040
H ζήτηση για ενέργεια θα αυξηθεί σημαντικά μέχρι το 2040 οδηγούμενη από την άνοδο του βιοτικού επιπέδου των αναπτυσσόμενων οικονομιών σύμφωνα με την ανάλυση της BP, που παρουσίασε χθες 29/10 στην Βρετανική Πρεσβεία ο επικεφαλής οικονομολόγος της Ricard de Caux. O ίδιος σημείωσε ότι η BP μείωσε κατά 2,5 εκατ τόνους τις εκπομπές CO2 μέσα σε 3,5 χρόνια.
Παρά τα υφιστάμενα σημαντικά ρίσκα που υπάρχουν κυρίως όσον αφορά την αποτελεσματική αντιμετώπιση των επιπτώσεων των CO2, το παγκόσμιο ΑΕΠ μέχρι τότε θα έχει διπλασιαστεί.
Το σενάριο της σταδιακής και ελεγχόμενης μετάβασης στη νέα περίοδο, που είναι το πιθανότερο, θα έχει σαν αποτέλεσμα να αυξηθεί η ζήτηση για ενέργεια κατά 30%, προερχόμενη από την Ινδία, την Κίνα και την υπόλοιπη Ασία.
Παρά την ανάπτυξη αυτή, το 65% του παγκόσμιου πληθυσμού θα καταναλώνει κατά κεφαλή ελάχιστη ενέργεια, που θα είναι κάτω από τον μέσο όρο, στοιχείο που οδηγεί σε αύξηση της ανάγκης παραγωγής ενέργειας γι
Η ενέργεια που θα καταναλώνεται από την βιομηχανία και τα κτίρια αντιστοιχεί στο 75% της ζήτησης.
Αντίστοιχα για τις μεταφορές υποχωρεί καθώς η αποδοτικότητα βελτιώνεται σημαντικά και ανά επιβάτη/χλμ ανεβαίνει 25% χάρις τα αυτόνομα ηλεκτρικά αυτοκίνητα και τις παροχές που εξασφαλίζουν.
Ο κόσμος συνεχίζει να εξηλεκτρίζεται και το 75% της ενέργειας απορροφάται πρωτογενώς από αυτόν τον τομέα.
Οι Ανανεώσιμες είναι η πιο επιτχυνόμενη πηγή ενέργειας από πλευράς ανάπτυξης, εισφέροντας το 50% της ανάπτυξης στην ενεργειακή τροφοδοσία και έχοντας καταστεί η μεγαλύτερη πηγή το 2040.
Το πετρέλαιο παραμένει σαν βασικό κάυσιμο με την ζήτηση να καθίσταται στάσιμη και ενώ αρχικά η αγορά ελέγχεται από τις ΗΠΑ με τις εξορύξεις, τελικά η μείωσή τους οδηγεί και πάλι στην αύξηση της παραγωγής του ΟΠΕΚ.
Το φυσικό αέριο σημειώνει αλματώδη ανάπτυξη υποστηριζόμενο από την διευρυνόμενη ζήτηση και διαθεσιμότητα του καυσίμου, καθώς και την διαρκή επέκταση του LNG.
Ο άνθρακας παραμένει σταθερός γιατί ενώ η ζήτηση υποχωρεί στην Κίνα και τις ανεπτυγμένες χώρες, Ινδία και υπόλοιπη Ασία την ισορροπουν.
Σε αυτήν την κατεύθυνση, οι εκπομπές CO2 κινούνται ανοδικά πιέζοντας για πολιτικές ελέγχου των ρύπων.
Υπό ορισμένες συνθήκες αν οι πολιτικές δεν ελέγχξουν αποτελεσματικά τις τιμές των CO2 μπορούν να φθάσουν σε τιμές της τάξης των 200 δολ/τόνο για τις αναπτυσσόμενες χώρες και 100 δολ για τις αναπτυγμένες.
Παρά τα υφιστάμενα σημαντικά ρίσκα που υπάρχουν κυρίως όσον αφορά την αποτελεσματική αντιμετώπιση των επιπτώσεων των CO2, το παγκόσμιο ΑΕΠ μέχρι τότε θα έχει διπλασιαστεί.
Το σενάριο της σταδιακής και ελεγχόμενης μετάβασης στη νέα περίοδο, που είναι το πιθανότερο, θα έχει σαν αποτέλεσμα να αυξηθεί η ζήτηση για ενέργεια κατά 30%, προερχόμενη από την Ινδία, την Κίνα και την υπόλοιπη Ασία.
Παρά την ανάπτυξη αυτή, το 65% του παγκόσμιου πληθυσμού θα καταναλώνει κατά κεφαλή ελάχιστη ενέργεια, που θα είναι κάτω από τον μέσο όρο, στοιχείο που οδηγεί σε αύξηση της ανάγκης παραγωγής ενέργειας γι
Η ενέργεια που θα καταναλώνεται από την βιομηχανία και τα κτίρια αντιστοιχεί στο 75% της ζήτησης.
Αντίστοιχα για τις μεταφορές υποχωρεί καθώς η αποδοτικότητα βελτιώνεται σημαντικά και ανά επιβάτη/χλμ ανεβαίνει 25% χάρις τα αυτόνομα ηλεκτρικά αυτοκίνητα και τις παροχές που εξασφαλίζουν.
Ο κόσμος συνεχίζει να εξηλεκτρίζεται και το 75% της ενέργειας απορροφάται πρωτογενώς από αυτόν τον τομέα.
Οι Ανανεώσιμες είναι η πιο επιτχυνόμενη πηγή ενέργειας από πλευράς ανάπτυξης, εισφέροντας το 50% της ανάπτυξης στην ενεργειακή τροφοδοσία και έχοντας καταστεί η μεγαλύτερη πηγή το 2040.
Το πετρέλαιο παραμένει σαν βασικό κάυσιμο με την ζήτηση να καθίσταται στάσιμη και ενώ αρχικά η αγορά ελέγχεται από τις ΗΠΑ με τις εξορύξεις, τελικά η μείωσή τους οδηγεί και πάλι στην αύξηση της παραγωγής του ΟΠΕΚ.
Το φυσικό αέριο σημειώνει αλματώδη ανάπτυξη υποστηριζόμενο από την διευρυνόμενη ζήτηση και διαθεσιμότητα του καυσίμου, καθώς και την διαρκή επέκταση του LNG.
Ο άνθρακας παραμένει σταθερός γιατί ενώ η ζήτηση υποχωρεί στην Κίνα και τις ανεπτυγμένες χώρες, Ινδία και υπόλοιπη Ασία την ισορροπουν.
Σε αυτήν την κατεύθυνση, οι εκπομπές CO2 κινούνται ανοδικά πιέζοντας για πολιτικές ελέγχου των ρύπων.
Υπό ορισμένες συνθήκες αν οι πολιτικές δεν ελέγχξουν αποτελεσματικά τις τιμές των CO2 μπορούν να φθάσουν σε τιμές της τάξης των 200 δολ/τόνο για τις αναπτυσσόμενες χώρες και 100 δολ για τις αναπτυγμένες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου