MΕΝΕΛΑΟΣ ΑΝ. ΒΑΝΗΣ
Η γενική αίσθηση του Έλληνα πολίτη είναι ότι οι πελατειακές σχέσεις, η αδιαφάνεια, η διαφθορά, η ασυνέχεια του Ελληνικού κράτους είναι οι αιτίες που μας οδήγησαν εκτός όλων των άλλων εδώ.
Ο Έλληνας σήμερα έχει την πεποίθηση ότι οι πολιτικοί , πολλές φορές και αποδεδειγμένα, χρηματοδοτούνται από ξένα οικονομικά συμφέροντα τα οποία ξεπληρώνουν, με τον ένα ή τον ά
λλο τρόπο μόλις εκλέγονται, ενώ παράλληλα κατασκευάζουν κομματική «πελατεία» διορίζοντας κόσμο στο Δημόσιο. Και είναι οι ίδιοι πολιτικοί από τους οποίους ζητείται σήμερα να ορθώσουν το ανάστημα τους σε διεθνές επίπεδο, όχι εκλιπαρώντας βοήθεια από τους ξένους, αλλά με κίνητρο το γνήσιο εθνικό συμφέρον.
Είναι λοιπόν ηλίου φαεινότερον ότι η μεταπολιτευτική Ελλάδα έφθασε στα πρόθυρα της πτωχεύσεως –και ίσως δεν αποφύγει την κατάρρευση– με την απόλυτη ευθύνη των φαυλοκρατικών πολιτικών δυνάμεων που καλύπτουν όλο το πολιτικό φάσμα της χώρας. Από την άκρα δεξιά έως και την τρομοκρατική αριστερά. Οι δυνάμεις αυτές, που συνιστούν και την μαύρη αντίδραση, συνέθλιψαν κάθε άλλη προοδευτική δύναμη, κατεδίωξαν με μανία κάθε πνευματική ανέλιξη, γιατί την θεωρούσαν άκρως επικίνδυνη.
Δυστυχώς, στην μεταπολιτευτική Ελλάδα είναι πολλά τα συμπτώματα της νοθεύσεως της πνευματικής μας ζωής και της αγωγής του πνευματικού ανθρώπου από την επίδραση της πολιτικής. Πότε όμως εκδηλώνονται αυτά τα συμπτώματα; Όταν το πνεύμα, αναλαμβάνοντας τον μεγάλο μορφωτικό του ρόλο, απευθύνεται στην μάζα, στον λαό, με την υψηλή αποστολή και το χρέος να δείξει τον σωστό δρόμο. Πού αλλού μπορεί δε να εκδηλωθεί ο ηγετικός αυτός ρόλος αν μη στον τομέα της κριτικής, όπου ο πνευματικός άνθρωπος αισθάνεται το ειδικό βάρος της ευθύνης καταθλιπτικότερο για την συνείδησή του;
Παρόλα αυτά, στην κοινωνία αυτή υπάρχουν δυνάμεις αντιστάσεως στην παρακμή και στην έκπτωση. Υπάρχει μία Ελλάδα που δεν είναι κλεισμένη στο καβούκι της. Υπάρχει μία Ελλάδα ικανών ανθρώπων, υψηλού επιπέδου επιστημόνων, επιχειρηματιών, καλλιτεχνών, δημοσιογράφων, συγγραφέων, τραπεζιτών, καθηγητών και πάσης φύσεως δημιουργών. Αυτή η Ελλάδα, μέχρι σήμερα, έχασε σχεδόν όλες τις μάχες απέναντι στην μετριότητα, την φαυλότητα, την γραφειοκρατία, την αχρειότητα και την μαφιόζικη συμπεριφορά. Αυτοί είναι οι λόγοι για τους οποίους η χώρα έφθασε εκεί που βρίσκεται σήμερα. Σήμερα η χώρα τρεκλίζει σε έναν κόσμο που τελεί υπό έκρηξη: τεχνολογική, πνευματική, δημοσιογραφική, οικολογική, επιστημονική και επικοινωνιακή.
Δυστυχώς, στο εσωτερικό της χώρας μας οι δυνάμεις του σκότους και της παρακμής όχι μόνον αρνούνται να καταλάβουν τι συμβαίνει γύρω τους, αλλά ούτε καν θέλουν να δουν την πραγματικότητα. Ζουν στη δικιά τους κλειστή εικονική πραγματικότητα την οποία μάλιστα προσπαθούν να την επιβάλλουν και στους άλλους. Στην εποχή μας, ο πολιτικός και πνευματικός έλεγχος ασκείται από σεσημασμένους αμαθείς και απευθύνεται προς αμαθείς, πάντα προθυμότατους αποδέκτες οποιασδήποτε μωρίας.
Σήμερα, όμως, οι καιροί δεν συγχωρούν την οποιαδήποτε αδράνεια. Στην χώρα μας, οι δυνάμεις της προόδου, της αντι-παρακμής, του καλύτερου από το σήμερα αύριο, καλούνται να δώσουν μία αποφασιστική μάχη. Αυτήν της επιβιώσεως στον 21ο αιώνα. Αυτήν της πλεύσεως σε έναν κόσμο που θα γνωρίζει όλο και συχνότερα ποικίλες εκρήξεις. Αυτές οι δυνάμεις πρέπει να γίνουν τα αντισώματα της ελληνικής ασθένειας, πριν η τελευταία αποβεί μοιραία. Αν αυτό δεν συμβεί, τότε τίποτα δεν θα πρέπει να αποκλείει το ενδεχόμενο μιας Ελλάδος εκτός Ευρώπης.
Καλούμαστε λοιπόν αυτή την ιστορική στιγμή ως Έλληνες, να επαναπροσδιορίσουμε τις σχέσεις μας. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η απαλλαγή από τους υπάρχοντες πολιτικούς και δημοσιογράφους. Μόνο όταν καταλάβουμε πως εχθρός του εργαζόμενου δεν είναι ο εργαζόμενος αλλά αυτοί που του μαυρίζουν την ζωή και του κλέβουν τις ελπίδες και τα όνειρα τους, τότε και μόνο τότε υπάρχει ελπίδα και φώς στο τούνελ. Αν είναι κάποιοι να ματώσουν αυτοί ας είναι οι πολιτικοί, οι τραπεζίτες και οι δημοσιογράφοι. Φτάνει ποια τόση προπαγάνδα. Δεν μπορούμε στην ίδια μας την καταστροφή να βλέπουμε θετικές εξελίξεις, αυτές μπορούν να τις δούν ΜΟΝΟ όσοι έχουν συμφέροντα από αυτή την λαίλαπα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου