Χρονιά πωλητηρίων θα είναι η διετία 2017-2018 για τον τομέα της ενέργειας, σύμφωνα με το σχεδιασμό που περιλαμβάνει το νέο πλάνο, το οποίο καταρτίζει την περίοδο αυτή το ΤΑΙΠΕΔ για τις αποκρατικοποιήσεις της επόμενης τριετίας.
Τόσο η ιδιωτικοποίηση του 66% του ΔΕΣΦΑ, όσο και οι αποκρατικοποιήσεις για το 65% της ΔΕΠΑ και το 35% των ΕΛΠΕ αναμένεται να συμβάλουν σημαντικά στους στόχους εσόδων ύψους 2,2 και 2,1 δις. ευρώ που έχουν τεθεί αντίστοιχα για το 2017 και το 2018, ενώ για την τύχη του 17% της ΔΕΗ, τα πάντα θα εξαρτηθούν από την πορεία υλοποίησης της συμφωνίας με τους δανειστές για την πώληση μονάδων.
Στο νέο του πρόγραμμα, αυτό δηλαδή που το Ταμείο έχει αρχίσει να επεξεργάζεται προκειμένου να επικαιροποιήσει το υφιστάμενο- εν προκειμένω εκείνο του περασμένου Νοεμβρίου-οι αποκρατικοποιήσεις στην ενέργεια κατέχουν κομβικό ρόλο στην επίτευξη των στόχων για τα προϋπολογισθέντα έσοδα έτσι όπως περιγράφονται στο συμπληρωματικό μνημόνιο.
Η πρεμιέρα θα γίνει με το διαγωνισμό του ΔΕΣΦΑ που αναμένεται να προκηρυχθεί μέσα στον Ιούνιο, καθώς διαφορετικά θεωρείται απίθανο να επιτευχθεί η μνημονιακή δέσμευση για ολοκλήρωση της διαδικασίας και είσπραξη του τιμήματος έως το τέλος του έτους. Το ποσό έχει συνυπολογισθεί στο στόχο των 2,2 δισ. ευρώ του 2017.
Κύκλοι του Ταμείου θεωρούν την συγκεκριμένη ιδιωτικοποιήση ως την ευκολότερη από κάθε άλλη ενεργειακή, καθώς πρόκειται για ένα "τεσταρισμένο" για το επενδυτικό ενδιαφέρον περιουσιακό στοιχείο, τόσο από τον προηγούμενο διαγωνισμό, όσο και από τις κρούσεις που έχουν γίνει το τελευταίο διάστημα εκ μέρους ευρωπαϊκών εταιρειών.
Και επιβεβαιώνουν ότι πληθώρα υποψηφίων μνηστήρων, αυτόνομα ή σε συνεργασία, μέσα από επιστολές, έγγραφα, επισκέψεις πρεσβευτών ή εκπροσώπων τους, έχουν μέχρι σήμερα χτυπήσει την δική του πόρτα ή του υπουργείου, ενόψει του νέου διαγωνισμού για την απόκτηση του ΔΕΣΦΑ. Ανάμεσά τους παλιοί μας γνώριμοι ευρωπαϊκοί διαχειριστές δικτύων, όπως η βελγική Fluxys, η ιταλική Snam, η ολλανδική Gasunie, η ισπανική Enagas, η ρουμανική Transgaz, καθώς επίσης και νέοι παίκτες σαν την γαλλική GRTgas, αλλά και funds όπως τα SFPI και Marguerite. Τα τελευταία, εφόσον κατέβουν στον διαγωνισμό θα πρέπει να συμμετάσχουν σε σχήματα με κάποιο ευρωπαίο διαχειριστή, καθώς αυτό είναι πλέον προϋπόθεση για την διεκδίκηση της ελληνικής εταιρείας. Ας σημειωθεί ότι αρκετοί από τους παραπάνω, αυτόνομα ή ως κοινοπρακτικά σχήματα, λίγο πριν την ακύρωση της προηγούμενης διαδικασίας, και ενώ είχε διαφανεί ότι οι Αζέροι δεν ενδιαφέρονται πλέον για τον ΔΕΣΦΑ, είχαν ενημερώσει το υπουργείο Ενέργειας και το ΤΑΙΠΕΔ ότι προτίθενται να δώσουν τα 400 εκατ. ευρώ του τιμήματος της Socar, δίχως τους όρους που έβαζε η τελευταία (για τιμολόγια, αρμοδιότητα της ΡΑΕ κ.ο.κ.). Τώρα, το αν το τίμημα θα είναι πράγματι πάνω ή κάτω από 400 εκατ. ευρώ θα φανεί στην πράξη, αρκετοί ωστόσο πιστεύουν ότι θα ισχύσει το δεύτερο.
Από τα ΕΛΠΕ…
Τα δύσκολα ωστόσο ξεκινούν προς τα τέλη του έτους, οπότε και το Ταμείο αναμένεται να βάλει μπροστά τους πιο περίπλοκους τόσο πολιτικά όσο και ουσιαστικά διαγωνισμούς των ΔΕΠΑ και ΕΛΠΕ, προκηρύσσοντας τις δύο προσκλήσεις εκδήλωσης ενδιαφέροντος (expression of interest).
Στην περίπτωση των ΕΛΠΕ, τα πράγματα θα τρέξουν ενδεχομένως πιο γρήγορα απ’ ότι στην ΔΕΠΑ, καθώς ο σύμβουλος που αναμένεται να προσλάβει εντός των προσεχών εβδομάδων το ΤΑΙΠΕΔ - οι προσφορές βρίσκονται σε φάση αξιολόγησης- είναι τόσο στρατηγικός, όσο και χρηματοοικονομικός. Εχει δηλαδή σαν αντικείμενο τόσο να εισηγηθεί τους βέλτιστους τρόπους αξιοποίησης του 35% που κατέχει το Ταμείο στα ΕΛΠΕ, όσο και να διερευνήσει το επενδυτικό ενδιαφέρον, καθώς επίσης να συντονίσει (due diligence), και παρακολουθήσει μέχρι τέλους τον διαγωνισμό πώλησης του συγκεκριμένου ποσοστού. Στην εισήγηση μάλιστα που θα κάνει για την αξιοποίηση του 35% των ΕΛΠΕ, ο σύμβουλος θα λάβει υπόψιν και τις συμμετοχές των ΕΛΠΕ σε άλλες εταιρείες (κατέχουν το 35% σε ΔΕΣΦΑ και ΔΕΠΑ).
Το κλειδί στην αποκρατικοποίηση των ΕΛΠΕ είναι η στάση που θα τηρήσει ο όμιλος Λάτση, δηλαδή η Paneuropean, η οποία και ελέγχει το 45,5% στο μετοχικό τους κεφάλαιο. Το τελευταίο διάστημα οι σχέσεις της Paneuropean με το Μαξίμου φαίνεται να περνούν μια κρίση, μετά και το αίτημα αναβολής της γενικής συνέλευσης των ΕΛΠΕ με επιχείρημα ότι "βρίσκονται σε εξέλιξη συζητήσεις με την κυβέρνηση", το οποίο και πυροδότησε μια ακατάσχετη φιλολογία. Το επίδικο μοιάζει να είναι η αντιπροσωπευτικότερη εκπροσώπηση του βασικού μετόχου στο Δ.Σ. των ΕΛΠΕ (κάτι που αναμένεται να ξεκαθαρίσει στην επαναληπτική γενική συνέλευση της 23ης Ιουνίου), κάτω ωστόσο από αυτή την δυσαρέσκεια φαίνεται ότι βρίσκονται γενικότερα θέματα στρατηγικής. Το κατά πόσο αυτά συνδέονται με την συνολικότερη παρουσία της Paneuropean στο μετοχικό κεφάλαιο των ΕΛΠΕ, όπως και ποιές θα είναι οι προθέσεις τους αναφορικά με το project της ιδιωτικοποίησης του 35% του Δημοσίου, θα φανεί μέσα στους επόμενους μήνες.
Στην ΔΕΠΑ
Στην περίπτωση της ΔΕΠΑ, αν δεν λυθεί πρώτα το ζήτημα αποχώρησης της εταιρείας από τη λιανική του αερίου, δηλαδή από τα αστικά δίκτυα των τριών ΕΠΑ - μαζί με το κουβάρι των αποζημιώσεων που συνεπάγεται το άνοιγμα της αγοράς- ιδιωτικοποίηση δεν μπορεί να γίνει. Έπειτα, τα ΕΛΠΕ ελέγχουν το 35% στη ΔΕΠΑ, και ο όμιλος Λάτση ελέγχει το 45,5% στο μετοχικό κεφάλαιο των ΕΛΠΕ, που σημαίνει ότι η μία ιδιωτικοποίηση (ΔΕΠΑ και ΕΛΠΕ) εξαρτάται άμεσα από την άλλη.
Το κουβάρι αυτό θα επιχειρήσει να ξετυλίξει ο στρατηγικός σύμβουλος του ΤΑΙΠΕΔ, η πρόσληψη του οποίου είναι θέμα ημερών (όπως και στην περίπτωση των ΕΛΠΕ, έτσι και εδώ οι προσφορές βρίσκονται σε φάση αξιολόγησης), και έργο του θα είναι να παρουσιάσει εναλλακτικές μεθόδους ιδιωτικοποίησης του ποσοστού 65% της ΔΕΠΑ που κατέχει το ΤΑΙΠΕΔ, να διερευνήσει το επενδυτικό ενδιαφέρον, και όταν καταλήξει στο βέλτιστο τρόπο να συντονίσει και να φέρει σε πέρας τον διαγωνισμό.
Εργο του επίσης θα είναι να διερευνήσει την βέλτιστη δυνατή αξιοποίηση των συμμετοχών με ποσοστό 51% της ΔΕΠΑ στην λιανική του αερίου, τόσο στις Εταιρείες Παροχής Αερίου Αττικής και Θεσσαλονίκης (ΕΠΑ), όσο και στις αντίστοιχες Εταιρείες Διανομής (ΕΔΑ), καθώς και της Εταιρείας Διανομής Αερίου Λοιπής Ελλάδας που ελέγχεται από την ίδια κατά 100%. Είναι σαφές ότι και εδώ, η ιδιωτικοποίηση πρέπει να συγχρονιστεί με τις εξελίξεις αποχώρησης της ΔΕΠΑ από τον τομέα προμήθειας αερίου στα αστικά δίκτυα. Εφόσον αυτό έχει γίνει μέχρι και το τελευταίο 3μηνο του 2017, τότε θα είναι δυνατή η προκήρυξη του διαγωνισμού, διαφορετικά ίσως καθυστερήσει. Σε κάθε περίπτωση, το τίμημα για το 65% της ΔΕΠΑ έχει συνυπολογιστεί στα έσοδα του 2018.
Και στο 17% της ΔΕΗ
Τελευταία απ’ όλες τις ιδιωτικοποιήσεις έχει αφήσει το ΤΑΙΠΕΔ το 17% της ΔΕΗ. Είναι η πιο σύνθετη και πιο προβληματική απ’ όλες τις ενεργειακές αποκρατικοποιήσεις γι’ αυτό και το επικαιροποιημένο πρόγραμμα του ΤΑΙΠΕΔ δεν προβλέπει χρονοδιάγραμμα προκήρυξης της πρόσκλησης ενδιαφέροντος. Στο καλό σενάριο, που το market test του φθινοπώρου είναι θετικό και ξεκαθαρίσει ποιές μονάδες της ΔΕΗ θα πωληθούν, τότε θα καταστεί δυνατό να αποτιμηθεί το 17% της ΔΕΗ, και να προκηρυχθεί ο διαγωνισμός ακόμη και στα τέλη του τρέχοντος έτους, όπως έγραφε χθες το Energypress. Διαφορετικά η διαδικασία θα μετατεθεί για το 2019 ή το 2020. Αλλωστε η διάρκεια θητείας του ΤΑΙΠΕΔ έχει παραταθεί μέχρι και τον Ιούνιο του 2020.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου