Τον πήχη ψηλά συντηρεί η διοίκηση της ΔΕΗ ως προς το επενδυτικό ενδιαφέρον για την πώληση των λιγνιτικών της μονάδων, διατρέχοντας και αυτή, αν κάτι πάει στραβά, να περάσει από κάτω.
Σαν πρώτη ανάγνωση αυτό προκύπτει από την απάντηση τουλάχιστον δύο δυνητικών μνηστήρων στο κάλεσμα Παναγιωτάκη "σπεύσατε γιατί θα μείνετε εκτός νυμφώνος" που απηύθυνε χθες από το βήμα του Economist. "Κανείς ευρωπαίος επενδυτής δεν σκέφτεται σήμερα να επενδύσει στον άνθρακα", είπε το υψηλόβαθμό στέλεχος της Edison Roberto Poti, ενώ δυσοίωνο χαρακτήρισε μετά το 2025 το μέλλον του λιγνίτη, ο διευθύνων σύμβουλος της Protergia Ντίνος Μπενρουμπή.
Βέβαια θα μπορούσε κανείς να πει ότι υπάρχει και μια δεύτερη ανάγνωση. Σύμφωνα με αυτήν, οι επιφυλάξεις της αγοράς είναι δικαιολογημένες, όχι μόνο λόγω του ακριβού άνθρακα ή επειδή ουδείς ακόμη γνωρίζει τι θα περιλαμβάνει το προς πώληση πακέτο, αλλά και ως μέρος μιας ευρύτερης διαπραγματευτικής τακτικής, με στόχο να αποσπάσει από την ΔΕΗ όσο το δυνατόν καλύτερους όρους, με επίδικο φυσικά το τίμημα. Οτιδήποτε και να συμπεριλάβει το λιγνιτικό πακέτο της ΔΕΗ, ακόμη και αν μπουν μέσα όλα τα φιλέτα (π.χ. Μελίτη, Αγ. Δημήτριος 5, Μεγαλόπολη), τα πάντα θα εξαρτηθούν από το τίμημα.
Κανείς, πλην ίσως των Κινέζων που γενικά "χτυπούν" ψηλά σε όσους διαγωνισμούς συμμετέχουν, δεν θα δεχτεί να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη, όταν η ευρωπαϊκή πολιτική για την κλιματική αλλαγή έχει καταστήσει τα στερεά καύσιμα επένδυση ασύμφορη. Σήμερα το κόστος παραγωγής για ένα λιγνιτικό εργοστάσιο της ΔΕΗ υπολογίζεται σε 50-60 ευρώ η μεγαβατώρα, και όπως είπε ο κ. Μπενρουμπή "το βασικό σενάριο για την τιμή των ρύπων μιλά για 40 ευρώ το τόνο στο 2030", από περίπου 5 ευρώ σήμερα.
Η Ευρωπαική Ενωση
Αν ωστόσο στο διαγωνισμό πλειοδοτήσουν Κινέζοι, η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν είναι σίγουρο τι στάση θα τηρήσει. Πολλώ δε μάλλον, όταν Μέρκελ και Μακρόν πιέζουν τις Βρυξέλλες να θεσπίσουν αυστηρότερους όρους για τις κινεζικές επενδύσεις στην Ευρώπη, και να χαρακτηρίσουν μάλιστα συγκεκριμένους τομείς ως στρατηγικής σημασίας.
Το τίμημα σε κάθε περίπτωση είναι η λέξη κλειδί. Τα πάντα θα εξαρτηθούν από το πακέτο που θα πουληθεί, το μείγμα που θα το καταστήσει ελκυστικό, και κυρίως τα κεφάλαια που θα ζητήσει η ΔΕΗ, ερωτήματα που θα πάρουν απαντήσεις μόνο όταν ανακοινωθεί από τους συμβούλους η τελική λίστα.
Οσο και να επιθυμεί ένας ιδιώτης να αποκτήσει λιγνιτικές μονάδες και ορυχεία για να ελέγχει αποκλειστικά εκείνος το κόστος του ρεύματος που πουλάει, άλλο τόσο δεν είναι διατεθειμένος να τα πληρώσει ακριβά, όταν η πολιτική της Ε.Ε. οδηγεί στην απανθρακοποίηση. Πολλώ δε μάλλον όταν με τιμή ρύπων στα 40 ευρώ, το κόστος της λιγνιτικής μεγαβατώρας θα έχει εκτοξευτεί σε περίπου μια δεκαετία στα 100 ευρώ, από 50-60 ευρώ σήμερα.
Τι στάση θα τηρήσουν οι τράπεζες
Και εδώ αρχίζουν τα ερωτήματα. Εφόσον για να συμφέρει κάποιον μεγάλο παίκτη η αγορά λιγνιτικών μονάδων, θα πρέπει αυτή να συνοδεύεται από σχετικά χαμηλό τίμημα, αυτό σημαίνει ότι θα απομειώσει κι άλλο την περιουσιακή της βάση.
Ενας παράγοντας λοιπόν που παρακολουθεί με ενδιαφέρον τις εξελίξεις, και περιμένει να τοποθετηθεί όταν θα έρθει η κατάλληλη στιγμή, είναι οι τράπεζες. Οι τελευταίες έχουν θέσει εδώ και καιρό την ΔΕΗ στο μικροσκόπιο, όπως φάνηκε και από τους αυστηρούς όρους που της έθεσαν (ενεχυρίαση μελλοντικών εσόδων), προκειμένου να εγκρίνουν προ μηνών το δάνειο των 200 εκατ. ευρώ, καθώς η απόσχιση του ΑΔΜΗΕ απομείωσε την περιουσιακή της βάση, και άρα δυσκολεύει την αποπληρωμή των υποχρεώσεών της προς αυτές. Προφανώς λοιπόν οι τράπεζες θα έχουν και αυτές ένα λόγο όταν θα έρθει η ώρα της πώλησης των μονάδων. Η στάση τους, όπως λένε οι πληροφορίες, θα εξαρτηθεί από το τίμημα.
Επίσης, εφόσον οδηγηθούμε σε σχετικά χαμηλό τίμημα, το ερώτημα είναι ποιό Διοικητικό Συμβούλιο της ΔΕΗ θα βρεθεί να βάλει την υπογραφή του κάτω από μια τέτοια απόφαση. Κανένα, είναι μάλλον η απάντηση, αφού το Δ.Σ. της ΔΕΗ λογοδοτεί στους μετόχους της. "Δεν πρόκειται να πουλήσουμε όσο- όσο τις μονάδες”, είχε άλλωστε πει πρόσφατα και ο κ. Παναγιωτάκης, εννοώντας ότι κανένα από τα μέλη του Δ.Σ. της ΔΕΗ δεν θα βάλει σε κάτι τέτοιο την υπογραφή του, μπροστά στον κίνδυνο να κατηγορηθεί για απιστία.
Κοινό μυστικό στην ΔΕΗ είναι ότι η διαπραγμάτευση με τους δυνητικούς αγοραστές θα περάσει από πάρα πολλά στάδια, αφού οι ιδιώτες θέλουν ένα χαρτοφυλάκιο που να περιλαμβάνει και υδροηλεκτρικά. Το θέμα επομένως και για την διοίκηση είναι μείζον, αφού η έκβαση της διαπραγμάτευσης και φυσικά του market test του Σεπτεμβρίου θα έχει για την ίδια άμεσο πολιτικό αντίκτυπο, αφού θα κρίνει και την τύχη των υδροηλεκτρικών, για τα οποία σήμερα διαβεβαιώνει πως θα την γλιτώσουν. Επίσης κοινό μυστικό είναι ότι οι Βρυξέλλες θεωρούσαν ανέκαθεν πως δομική λύση για την Ελλάδα δεν θα υπάρξει, αν όλοι οι παίκτες δεν αποκτήσουν πρόσβαση σε κάθε μορφή παραγωγής ενέργειας, δηλαδή και στα νερά.
Σαν πρώτη ανάγνωση αυτό προκύπτει από την απάντηση τουλάχιστον δύο δυνητικών μνηστήρων στο κάλεσμα Παναγιωτάκη "σπεύσατε γιατί θα μείνετε εκτός νυμφώνος" που απηύθυνε χθες από το βήμα του Economist. "Κανείς ευρωπαίος επενδυτής δεν σκέφτεται σήμερα να επενδύσει στον άνθρακα", είπε το υψηλόβαθμό στέλεχος της Edison Roberto Poti, ενώ δυσοίωνο χαρακτήρισε μετά το 2025 το μέλλον του λιγνίτη, ο διευθύνων σύμβουλος της Protergia Ντίνος Μπενρουμπή.
Βέβαια θα μπορούσε κανείς να πει ότι υπάρχει και μια δεύτερη ανάγνωση. Σύμφωνα με αυτήν, οι επιφυλάξεις της αγοράς είναι δικαιολογημένες, όχι μόνο λόγω του ακριβού άνθρακα ή επειδή ουδείς ακόμη γνωρίζει τι θα περιλαμβάνει το προς πώληση πακέτο, αλλά και ως μέρος μιας ευρύτερης διαπραγματευτικής τακτικής, με στόχο να αποσπάσει από την ΔΕΗ όσο το δυνατόν καλύτερους όρους, με επίδικο φυσικά το τίμημα. Οτιδήποτε και να συμπεριλάβει το λιγνιτικό πακέτο της ΔΕΗ, ακόμη και αν μπουν μέσα όλα τα φιλέτα (π.χ. Μελίτη, Αγ. Δημήτριος 5, Μεγαλόπολη), τα πάντα θα εξαρτηθούν από το τίμημα.
Κανείς, πλην ίσως των Κινέζων που γενικά "χτυπούν" ψηλά σε όσους διαγωνισμούς συμμετέχουν, δεν θα δεχτεί να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη, όταν η ευρωπαϊκή πολιτική για την κλιματική αλλαγή έχει καταστήσει τα στερεά καύσιμα επένδυση ασύμφορη. Σήμερα το κόστος παραγωγής για ένα λιγνιτικό εργοστάσιο της ΔΕΗ υπολογίζεται σε 50-60 ευρώ η μεγαβατώρα, και όπως είπε ο κ. Μπενρουμπή "το βασικό σενάριο για την τιμή των ρύπων μιλά για 40 ευρώ το τόνο στο 2030", από περίπου 5 ευρώ σήμερα.
Η Ευρωπαική Ενωση
Αν ωστόσο στο διαγωνισμό πλειοδοτήσουν Κινέζοι, η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν είναι σίγουρο τι στάση θα τηρήσει. Πολλώ δε μάλλον, όταν Μέρκελ και Μακρόν πιέζουν τις Βρυξέλλες να θεσπίσουν αυστηρότερους όρους για τις κινεζικές επενδύσεις στην Ευρώπη, και να χαρακτηρίσουν μάλιστα συγκεκριμένους τομείς ως στρατηγικής σημασίας.
Το τίμημα σε κάθε περίπτωση είναι η λέξη κλειδί. Τα πάντα θα εξαρτηθούν από το πακέτο που θα πουληθεί, το μείγμα που θα το καταστήσει ελκυστικό, και κυρίως τα κεφάλαια που θα ζητήσει η ΔΕΗ, ερωτήματα που θα πάρουν απαντήσεις μόνο όταν ανακοινωθεί από τους συμβούλους η τελική λίστα.
Οσο και να επιθυμεί ένας ιδιώτης να αποκτήσει λιγνιτικές μονάδες και ορυχεία για να ελέγχει αποκλειστικά εκείνος το κόστος του ρεύματος που πουλάει, άλλο τόσο δεν είναι διατεθειμένος να τα πληρώσει ακριβά, όταν η πολιτική της Ε.Ε. οδηγεί στην απανθρακοποίηση. Πολλώ δε μάλλον όταν με τιμή ρύπων στα 40 ευρώ, το κόστος της λιγνιτικής μεγαβατώρας θα έχει εκτοξευτεί σε περίπου μια δεκαετία στα 100 ευρώ, από 50-60 ευρώ σήμερα.
Τι στάση θα τηρήσουν οι τράπεζες
Και εδώ αρχίζουν τα ερωτήματα. Εφόσον για να συμφέρει κάποιον μεγάλο παίκτη η αγορά λιγνιτικών μονάδων, θα πρέπει αυτή να συνοδεύεται από σχετικά χαμηλό τίμημα, αυτό σημαίνει ότι θα απομειώσει κι άλλο την περιουσιακή της βάση.
Ενας παράγοντας λοιπόν που παρακολουθεί με ενδιαφέρον τις εξελίξεις, και περιμένει να τοποθετηθεί όταν θα έρθει η κατάλληλη στιγμή, είναι οι τράπεζες. Οι τελευταίες έχουν θέσει εδώ και καιρό την ΔΕΗ στο μικροσκόπιο, όπως φάνηκε και από τους αυστηρούς όρους που της έθεσαν (ενεχυρίαση μελλοντικών εσόδων), προκειμένου να εγκρίνουν προ μηνών το δάνειο των 200 εκατ. ευρώ, καθώς η απόσχιση του ΑΔΜΗΕ απομείωσε την περιουσιακή της βάση, και άρα δυσκολεύει την αποπληρωμή των υποχρεώσεών της προς αυτές. Προφανώς λοιπόν οι τράπεζες θα έχουν και αυτές ένα λόγο όταν θα έρθει η ώρα της πώλησης των μονάδων. Η στάση τους, όπως λένε οι πληροφορίες, θα εξαρτηθεί από το τίμημα.
Επίσης, εφόσον οδηγηθούμε σε σχετικά χαμηλό τίμημα, το ερώτημα είναι ποιό Διοικητικό Συμβούλιο της ΔΕΗ θα βρεθεί να βάλει την υπογραφή του κάτω από μια τέτοια απόφαση. Κανένα, είναι μάλλον η απάντηση, αφού το Δ.Σ. της ΔΕΗ λογοδοτεί στους μετόχους της. "Δεν πρόκειται να πουλήσουμε όσο- όσο τις μονάδες”, είχε άλλωστε πει πρόσφατα και ο κ. Παναγιωτάκης, εννοώντας ότι κανένα από τα μέλη του Δ.Σ. της ΔΕΗ δεν θα βάλει σε κάτι τέτοιο την υπογραφή του, μπροστά στον κίνδυνο να κατηγορηθεί για απιστία.
Κοινό μυστικό στην ΔΕΗ είναι ότι η διαπραγμάτευση με τους δυνητικούς αγοραστές θα περάσει από πάρα πολλά στάδια, αφού οι ιδιώτες θέλουν ένα χαρτοφυλάκιο που να περιλαμβάνει και υδροηλεκτρικά. Το θέμα επομένως και για την διοίκηση είναι μείζον, αφού η έκβαση της διαπραγμάτευσης και φυσικά του market test του Σεπτεμβρίου θα έχει για την ίδια άμεσο πολιτικό αντίκτυπο, αφού θα κρίνει και την τύχη των υδροηλεκτρικών, για τα οποία σήμερα διαβεβαιώνει πως θα την γλιτώσουν. Επίσης κοινό μυστικό είναι ότι οι Βρυξέλλες θεωρούσαν ανέκαθεν πως δομική λύση για την Ελλάδα δεν θα υπάρξει, αν όλοι οι παίκτες δεν αποκτήσουν πρόσβαση σε κάθε μορφή παραγωγής ενέργειας, δηλαδή και στα νερά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου