Σοβιέτ στην ενέργεια ή μειώσεις στην ολιγαρχία; Αποφασίστε…* του Γιώργου Κράλογλου

Ξεχάστε αυτά που σιγοψιθυρίστηκαν (γενικά) για φτηνότερο ρεύμα από το Σοβιετικό κρατικό μονοπώλιο. Ξεχάστε και ό,τι ακούστηκε για μειώσεις στη βαριά βιομηχανία για να μην κλείσουν. Η ΔΕΗ θέλει άμεσα πάνω από 500 εκατ. ευρώ για επενδύσεις ώστε να μην περάσει ιδιωτικό κεφάλαιο ούτε από χαραμάδα... Η Hellenic Steel που το έβαλε στα πόδια προχθές, μετά από 51 χρόνια στην Ελλάδα, κατάλαβε πολύ καλά τι μας περιμένει.  

Το κακιάς ώρας ελληνικό Σοβιέτ που (εκτός ΚΚΕ) έχει στηθεί εδώ και 40 χρόνια για να κάνει το κέφι πολιτικών και οπαδών της αρπαχτής, του τσάμπα μάγκα και της τεμπελιάς (σε βάρος των αιχμαλώτων μισθωτών και συνταξιούχων φορολογούμενων) βάζει ήδη τους όρους του και στην ενέργεια.

Θα τσιμεντάρουμε το κράτος στην ενεργεία (βεβαιώνει ο ΣΥΡΙΖΑ) για να μην περάσει ιδιωτική επένδυση (υπόσχεται ο σύντροφος Λαφαζάνης) εκτιμώντας (προφανώς) ότι αρκούν κάποιες παραχωρήσεις με μειωμένες τιμές ρεύματος (σε 1-2 περιπτώσεις βαριάς βιομηχανίας) με «ανταλλαγή» λίγες προσλήψεις που βεβαίως και θα «χαθούν» στο βάθος του χρόνου.

Με τον τρόπο αυτό ο σύντροφος υπουργός Ενέργειας θεωρεί ότι μπορεί να παρακάμψει σχέδια για πωλήσεις από τα κομμάτια της ΔΕΗ ή της ΔΕΠΑ όπως ο ΔΕΣΜΗΕ και η ΔΕΣΦΑ ώστε να έχει να λέει πως το Σοβιέτ ενέργειας δεν άνοιξε ούτε χαραμάδα σε ιδιώτη επενδυτή.

Αλλά για να τα βγάλουμε πέρα στο ηλεκτρικό ρεύμα και στο φυσικό αέριο (χωρίς αυξήσεις και με συνεχή κάλυψη ακόμη και στις ώρες και περιόδους αιχμής) θέλουμε εγκαταστάσεις και δίκτυα που να ανταποκρίνονται τις ημέρες και τις ώρες που τα χρειαζόμαστε.

Γιατί αυτήν την ώρα αν στο βιομηχανικό ή και στο τουριστικό δυναμικό της χώρας προστεθούν (μετά από ευχές και προσευχές) μονάδες για δείκτη (πραγματικής ανάπτυξης) ακόμη και κατά 0,5% (όπως λένε στην Κομισιόν) είναι αδύνατον να τροφοδοτήσουμε τις ανάγκες μας χωρίς εισαγωγές.

Βέβαια υπάρχει και η άλλη λύση με την «ελεγχόμενη» διακοπή ρεύματος για το καλό της Για να εξασφαλίσουμε όμως τις ανάγκες αυτές στο Σοβιέτ ενεργείας του συντρόφου Λαφαζάνη χρειάζονται τεράστια κεφάλαια για επενδύσεις.

Θυμάστε τα όσα υποσχέθηκε η αριστερή μας κυβέρνηση στην Κοζάνη και στην Πτολεμαΐδα για επενδύσεις από το λαό που θα εξασφαλίσει έτσι το φτηνό ρεύμα για κάθε σύντροφο-πολίτη;

Η «λυπητερή» που έφθασε στον κομισάριο Λαφαζάνη ζητάει επενδύσεις κοντά στα 300 εκατ. ευρώ σε (πρώτη φάση) που υπάρχουν όμως μόνο στα Ταμεία των Τραπεζών και των τοκογλύφων... όπως τους λέει και το κυβερνητικό δεκανίκι των ΑΝΕΛ .

Και αυτά σε πρώτη φάση.

Γιατί οι μονάδες για να δουλέψουν και να δώσουν το ρεύμα που θα ζητήσει ο λαός θέλουν άλλα 200 εκατ. ευρώ τα επόμενα χρόνια.

Και να σκεφτεί κανείς ότι η Κρήτη (ως μια άλλη μεγάλη Ελλάδα αποκομμένη από την μάνα-Ελλάδα) χρειάζεται  όσα λεφτά θέλει η Πτολεμαΐδα και ακόμη περισσότερα για να συνδεθεί μαζί μας και να ησυχάσει μια για πάντα.

Αν τώρα σημειώσουμε ότι τα ακριβά τιμολόγια ρεύματος και φυσικού αερίου του κρατικού μονοπωλίου (μαζί με τα φορολογικά χαράτσια τους) προκάλεσαν από το 2010 μέχρι σήμερα περίπου 500.000 απολύσεις στην βιομηχανία-βιοτεχνία (όλων των κατηγοριών) αντιλαμβάνεσθε πόσες απολύσεις πρέπει να γίνουν στους 20.000 και πλέον της ΔΕΗ για να μην κλείσει... και για να κάνει επενδύσεις.

Επειδή όμως το Σοβιέτ και στην κρατική ενέργεια όχι μόνο δεν θα πειράξει τρίχα συντρόφου... αλλά θα του εξασφαλίζει και πριμ για σάντουιτς γίνεται αντιληπτό πως μισθοί, σάντουιτς και επενδύσεις δεν πάνε μαζί...

Και αφού δανεικά, μισό δισεκατομμύριο ευρώ (για κρατικές επενδύσεις σε μονάδες ηλεκτρισμού ή και δίκτυα που μπορούν να φτηνύνουν το φυσικό αέριο), με τις σημερινές μισθολογικές δαπάνες και χωρίς μνημόνιο από τους δανειστές πάλι δεν πάνε μαζί η λύση είναι μονόδρομος.

Θα πουλήσουμε (σε πρώτη φάση και βλέπουμε...) τον ΔΕΣΜΗΕ παραμυθιάζοντας τους χαχόλους ότι θα εξασφαλίσουμε φθηνό ρεύμα στον λαό. Και θα κάνουμε ιδιωτικές ενεργειακές επενδύσεις λέγοντας ότι πρόκειται για σοβιετικού τύπου «συμπράξεις» με δυνάμεις κεφαλαιούχων που συμπαρατάσσονται στο έργο της αριστερής κυβέρνησης... Έτσι (όπως υπολογίζουν) θα βολέψουνε και τους «κουτόφραγκους» της Κομισιόν που απαιτούν ανταγωνιστική αγορά ενέργειας. Άκου ανταγωνιστική αγορά και όχι κρατικό μονοπώλιο… Που ζούμε μωρέ;