Λιγνίτης. Πόσες μονάδες χωράνε τελικά στο νέο σχεδιασμό;

Κάθε τρεις και λίγο μειώνεται το ποσοστό συμμετοχής του λιγνίτη στο ενεργειακό μείγμα της χώρας, οπότε είναι απορίας άξιο πόσες και ποιές ηλεκτροπαραγωγικές μονάδες θα μείνουν ενεργές μετά το 2030.

Από τον υπουργό Περιβάλλοντος- Ενέργειας Γιώργο Σταθάκη μάθαμε στο φόρουμ των Δελφών ότι η συμμετοχή του λιγνίτη στο ενεργειακό μείγμα ηλεκτροπαραγωγής το 2030 θα πέσει στο 20%. Από τον πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο της ΔΕΗ Μανώλη Παναγιωτάκη έχουμε ακούσει για μερίδιο λιγνίτη γύρω στο 27% και τελευταία στο 23%. Μέχρι να πληροφορηθούμε τον μακροπρόθεσμο ενεργειακό σχεδιασμό, που χρόνια εξαγγέλλεται αλλά μέχρι σήμερα δεν έχει ανακοινωθεί, είναι πολύ πιθανόν το ποσοστό να ξαναλλάξει, το πιθανότερο να αναθεωρηθεί προς τα κάτω. Και το ερώτημα είναι, ποιά είναι η προοπτική του Αμυνταίου αλλά και των υπόλοιπων λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ, τις προς πώληση και αυτές που θα τις απομείνουν, στο νέο μοντέλο; Πόσες και ποιές άραγε χωράνε στο νέο σχεδιασμό;

H στάση που τηρεί η ΔΕΗ στη «μάχη», που έχει ξεσπάσει τον σταθμό του Αμυνταίου, δεν είναι άμοιρη του μακροχρόνιου ενεργειακού σχεδιασμού και του μεριδίου που τελικώς θα έχει ο λιγνίτης στο ενεργειακό μείγμα της χώρας.  Πληροφορίες φέρουν τον πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο της ΔΕΗ Μανώλη Παναγιωτάκη  να χρησιμοποιεί το Αμύνταιο και το ενδιαφέρον των ιδιωτών για αυτό, σαν μοχλό πίεσης  προς την κυβέρνηση προκειμένου να διατηρήσει σε σχετικώς ικανοποιητικά επίπεδα τη συμμετοχή του καυσίμου στο ισοζύγιο ηλεκτρικής ενέργειας  της χώρας. Τουλάχιστον μ’ αυτόν τον τρόπο ερμηνεύουν στελέχη τις αναφορές για το αν θα “χωρά”  ο σταθμός του Αμυνταίου στο νέο ενεργειακό μοντέλο, αναφορές που σποδίδονται στον ίδιο τον κ. Παναγιωτάκη, ο οποίος τελευταία χαρακτηρίζει βάρος το λιγνιτικό χαρτοφυλάκιο της ΔΕΗ.  Το σκεπτικό είναι ότι αν μειωθεί σημαντικά το συνολικό μερίδιο του λιγντίτη στην ηλεκτροπαραγωγή, τότε ενδεχομένως να μην συμφέρει τη ΔΕΗ να κρατήσει ανοικτό το Αμύνταιο, που είναι και από τους πιο παλαιούς της σταθμούς, αλλά να διατηρήσει τους πιο σύγχρονους,  συν την υπό κατασκευή Πτολεμαϊδα V, οι οποίοι θα μπορούν να ανταγωνιστούν και τις  λιγνιτικές μονάδες που θα περάσουν σε ιδιώτες. Για παράδειγμα, αν υιοθετηθεί ένα σενάριο, που προβλέπει ότι ο λιγνίτης θα συμμετάσχει στο νέο ενεργειακό μείγμα της χώρας με 18 ΤWh/ ετησίως  (πέρυσι έφτασε στις 19 TWh), τότε το Αμύνταιο «χωράει» σε αυτό.  Aν όμως, ο ενεργειακός σχεδιασμός προκρίνει σενάριο με μείωση του λιγνίτη στις  16 TWh, τότε αναγκαστικά κάποιες λιγνιτικές μονάδες θα κλείσουν και το ερώτημα είναι ποιες θα είναι αυτές.

http://www.businessenergy.gr