Η προχθεσινή ομιλία
του προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου της ΔΕΗ, κ. Μ. Παναγιωτάκη στο
Ελληνο-Ρωσικό Συνέδριο, μας έδωσε μια πολύ καλή εικόνα των σχεδιασμών
της ΔΕΗ σε ό,τι έχει να κάνει με τις εξωστρεφείς της δραστηριότητες. Ο
κ. Παναγιωτάκης μας ταξίδεψε από τα Βαλκάνια στη Ρωσία κι από εκεί, μέσω
Τουρκίας, στη Μ. Ανατολή και το Ιράν, αναγκάζοντας αρκετούς να βάλουν
κάτω χάρτες και κομπιουτεράκια, σε μια προσπάθεια να ερμηνεύσουν το
σχέδιο της ΔΕΗ για
επιχειρηματικές συμπράξεις και αυτοχρηματοδοτήσεις
και επέκταση σε νέες αγορές στο εξωτερικό.
Μάλιστα, η ευρύτητα της εξωστρέφειας, σε συνδυασμό με την αίσθηση
βεβαιότητας που απέπνεε ο κ. Παναγιωτάκης, προξένησε μεγάλη εντύπωση.
Μένει, βέβαια, να δούμε αν θα δικαιωθούν οι πιο αισιόδοξοι ή οι πιο
επιφυλακτικοί.
Προς το παρόν, όμως, δε μας ενδιαφέρει να πάρουμε θέση σε αυτό το
ερώτημα, αλλά να εστιάσουμε σε ένα από όλα όσα αναφέρθηκαν. Άλλωστε,
κάθε πράγμα στον καιρό του, όπως λέει κι ο λαός μας.
Ο κ. Παναγιωτάκης, λοιπόν, προχθές αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στις
θυγατρικές εταιρείες εμπορίας της ΔΕΗ στην Τουρκία και στη Βουλγαρία,
καθώς και την υπό ίδρυση εταιρεία στην Αλβανία. Αντίστοιχη αναφορά είχε
κάνει και πριν από λίγο καιρό, σχολιάζοντας τα οικονομικά αποτελέσματα της ΔΕΗ για το α’ εξάμηνο του 2016. Λίγες μέρες αργότερα τον ακολούθησε και ο αντιπρόεδρος της ΔΕΗ, κ. Στ. Γούτσος, μιλώντας
από το βήμα του Thessaloniki Summit , όταν και εστίασε στα σχέδια της
ΔΕΗ για επέκταση των εμπορικών της δραστηριοτήτων στα Βαλκάνια, μέσω και
της αξιοποίησης των θυγατρικών της.
Φαίνεται ότι οι θυγατρικές αυτές της ΔΕΗ προορίζονται να έχουν ενεργό
ρόλο στους σχεδιασμούς της μητρικής. Ειδάλλως, πώς να εξηγήσει κανείς
τις τόσο συχνές αναφορές το τελευταίο διάστημα;
Για να δούμε με τι έχουμε να κάνουμε, λοιπόν. Για τη νεοσυσταθείσα θυγατρική της ΔΕΗ στην Αλβανία τα είπαμε πρόσφατα, όπως επίσης και για τη θυγατρική στην Τουρκία και τα σχέδια
για τους δυο τουρκικούς ΗΥΣ. Για κάθε μια από αυτές τις περιπτώσεις,
περιμένουμε με μεγάλο ενδιαφέρον τα νεότερα – ιδίως για την περίπτωση
της Τουρκίας, όπου, αν επιχειρήσουμε να αποκρυπτογραφήσουμε τα λεγόμενα
του κ. Παναγιωτάκη, έχουμε πολλά κι ενδιαφέροντα να περιμένουμε.
Με τη θυγατρική της ΔΕΗ στη Βουλγαρία, όμως, έχουμε καιρό να ασχοληθούμε. Τι γίνεται με αυτή την περίπτωση;
Η παρουσία της PPC Bulgaria
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Τον Ιούλιο του 2014, η ΔΕΗ
ανακοίνωσε την ίδρυση θυγατρικής της με έδρα την Σόφια, από κοινού με
την Ελβετική εταιρεία ALPIQ Group.
Το μετοχικό κεφάλαιο της εταιρείας, η οποία φέρει την επωνυμία «PPC
Bulgaria JSCo» και στην οποία η ΔΕΗ κατέχει το 85% των μετοχών, με το
υπόλοιπο15% να βρίσκεται στα χέρια της ALPIQ, ανέρχεται σε περίπου 614
χιλ ευρώ. Σημειωτέον ότι παραμένει σταθερό από την ίδρυσή της μέχρι
τώρα.
Αντικείμενο της εταιρείας, η οποία αδειοδοτήθηκε τελικά από την
αρμόδια βουλγαρική ρυθμιστική αρχή τον Ιούνιο του 2015, όπως είχε
ανακοινωθεί, αποτελεί το διασυνοριακό εμπόριο ηλεκτρικής ενέργειας.
Όπως είχε ενημερώσει τότε η ΔΕΗ, «η ίδρυση της υπόψη θυγατρικής,
εντάσσεται στο γενικότερο πλαίσιο στρατηγικής της εταιρείας, για είσοδο
σε νέες αγορές της Νοτιοανατολικής Ευρώπης».
Πράγματι, η PPC Bulgaria είχε παρουσία στις συμφωνίες που έκλεισε η
ΔΕΗ τον Ιανουάριο του 2016 για εισαγωγές 2.029.104 MWh ηλεκτρικής
ενέργειας, συνολικής αξίας 86,24 εκατ. ευρώ, από τις βόρειες
διασυνδέσεις της χώρας.
Συγκεκριμένα, μέρος των εισαγωγών αυτών, (100MW) συμφωνήθηκε να
διακινηθεί από τη Βουλγαρία με τη μεσολάβηση της. Από αυτή τη
διαμεσολάβηση, το μικτό περιθώριο κέρδους της PPC Bulgaria προβλέπονταν
να είναι 175.680 ευρώ.
Έχει σημασία να παρατηρήσει κανείς ότι έκτοτε δεν έχουμε μάθει κάτι
από τη ΔΕΗ σε σχέση με τη δραστηριότητα της θυγατρικής της στη
Βουλγαρία, ενώ και τίποτε σχετικό δεν έχουμε διαβάσει ούτε στο
βουλγάρικο τύπο.
Προκύπτει, λοιπόν, ένα εύλογο ερώτημα: 175 χιλ. ευρώ συνιστούν τόσο
μεγάλης σημασίας «απτό θετικό αποτέλεσμα», όπως είχε πει στην παρουσίαση
των οικονομικών αποτελεσμάτων ο Παναγιωτάκης;
Παρότι είναι δεδομένες οι ανάγκες της ΔΕΗ για άμεση αύξηση των εσόδων
της, είμαστε σίγουροι ότι προσβλέπει σε κάτι αρκετά μεγαλύτερο. Μόνο
έτσι, άλλωστε, μπορεί να εξηγηθεί και η προχθεσινή αισιοδοξία του
προέδρου της ΔΕΗ.
Ας κάνουμε, λοιπόν, κι εμείς τις δικές μας ασκήσεις επί χάρτου…
Νέες διασυνδέσεις Ελλάδας-Βουλγαρίας
Το πρώτο προς το οποίο πάει ο νους μας, δεν είναι άλλο από το ότι
παραμένει ανοιχτή η προοπτική δημιουργίας νέων διασυνδέσεων για τη
μεταφορά ρεύματος από και προς Βουλγαρία.
Άλλωστε, στην κοινή διακήρυξη που εκδόθηκε μετά τις εργασίες Γ’
Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας –Βουλγαρίας που πραγματοποιήθηκε
στη Σόφια την 1η Αυγούστου 2016, με τη συμμετοχή του Έλληνα
πρωθυπουργού, Αλ. Τσίπρα και του Βούλγαρου ομολόγου του, Μπόικο
Μπορίσοφ, οι δυο πλευρές «επιβεβαιώνουν τη δέσμευσή τους να επιταχύνουν
την υλοποίηση της δεύτερης ηλεκτρικής διασύνδεσης μεταξύ των δύο χωρών».
Έτσι, λοιπόν, ίσως οι υψηλές προσδοκίες της διοίκησης της ΔΕΗ να
συνδέονται με τις προοπτικές ανάπτυξης του ΚΥΤ Νέας Σάντας και τη νέα
γραμμή υψηλής τάσης Ελλάδας-Βουλγαρίας, που αναμένεται να ολοκληρωθεί το
2021, όπως είχε ανακοινωθεί από τον ΑΔΜΗΕ.
Πρόκειται, ως γνωστόν, για τη δεύτερη ηλεκτρική διασύνδεση
Ελλάδας-Βουλγαρίας, που θα υλοποιηθεί με την κατασκευή μίας νέας γραμμής
μεταφοράς 400 kW απλού κυκλώματος, που θα συνδέει το Κέντρο Υπερυψηλής
Τάσης Νέας Σάντας και τον υποσταθμό Maritsa East 1 στη Βουλγαρία.
Το επιπλέον ενδιαφέρον αυτού του έργου έχει να κάνει με τις
προοπτικές ενίσχυσης της ασφαλούς διείσδυσης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας
(κυρίως αιολικών σταθμών) στις περιοχές αυτές, προοπτική που συναντά
σημαντικό επενδυτικό ενδιαφέρον.
Βέβαια, κι εδώ τα πράγματα δεν είναι τόσο ξεκάθαρα. Κι αυτό γιατί, σύμφωνα με επίσημη ενημέρωση
του ΑΔΜΗΕ, στις 30 Σεπτεμβρίου 2016 θα έπρεπε να είχαν ολοκληρωθεί οι
διαδικασίες που προηγούνται της αίτησης, ενώ η διαδικασία έκδοσης της
άδειας του έργου προβλέπονταν να διαρκέσει το διάστημα 03/10-16/04/2016.
Όμως, μέχρι σήμερα, δεν έχουμε μάθει κάτι νεότερο…
Ο κινέζικος παράγοντας
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, δεν θα πρέπει να αποκλείσουμε το
ενδεχόμενο να παίξει ρόλο στο άνοιγμα της προς την αγορά της Βουλγαρίας
και η κινεζική πλευρά. Κι αυτό γιατί είναι δεδομένο ότι οι Κινέζοι
«ψάχνονται» για επενδύσεις στη γειτονική χώρα και μάλιστα η State Grid,
που πλέον έχει μπει για τα καλά στην καθημερινότητά μας, είναι δεδομένο
ότι παρακολουθεί με ενδιαφέρον τις σχετικές εξελίξεις στη Βουλγαρία.
Αλλά και η Βουλγαρία, από μεριάς της, έχει φροντίσει για τα καλά να
οικοδομήσει τις κατάλληλες συνθήκες ώστε να πετύχει την προσέλκυσή τους,
δίνοντας μάλιστα έμφαση στις υποδομές και την ενέργεια, όπως συχνά
δηλώνεται από πολλά κυβερνητικά και επιχειρηματικά χείλη της Βουλγαρίας.
Ο ελβετικός αντίλογος
Αξίζει, βέβαια, να σημειωθεί ότι η, κατέχουσα το 15% της θυγατρικής
της ΔΕΗ, ALPIQ Group, δε φαίνεται να δίνει ιδιαίτερο βάρος στις
προοπτικές της συγκεκριμένης επένδυσής της. Τουλάχιστον αυτό προκύπτει
αν επισκεφθεί κανείς την ιστοσελίδα της, όπου δε γίνεται η παραμικρή
αναφορά, ή δει τα αποτελέσματα εξαμήνου που δημοσιεύθηκαν στις 28
Αυγούστου.
Αν κάτι μπορεί, ίσως, να μας το εξηγήσει, είναι η επισήμανση που
κάνει η ALPIQ στην παρουσίαση των αποτελεσμάτων του εξαμήνου, ότι «είναι
χαμηλότερα τα περιθώρια κέρδους στην προθεσμιακή και τρέχουσα αγορά
στην Ανατολική και Νοτιοανατολική Ευρώπη».
Πρόκειται για μια εκτίμηση που βρίσκεται στην αντίπερα όχθη σε σχέση με τις προσδοκίες της ΔΕΗ.
Δεν έχουμε, λοιπόν, παρά να περιμένουμε τις εξελίξεις, για να φανεί και ποιος είχε τελικά δίκιο.
Από http://energypress.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου