Τη γλίτωσαν μέχρι τώρα τα ποσοστά του Δημοσίου σε ΔΕΗ και ΔΕΠΑ, δεν φαίνεται όμως να γλιτώνουν τα πωλητήρια και το 2017, καθώς οι δανειστές εμφανίζονται να συνδέουν το θέμα με την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες ένα από τα βασικά θέματα που φαίνεται να έχουν θέσει οι δανειστές προς την κυβέρνηση προκειμένου να κλείσει αισίως η δεύτερη αξιολόγηση αφορά την συμφωνία στη δρομολόγηση της
νέας γενιάς ιδιωτικοποιήσεων, αυτές δηλαδή που θα φέρουν τα έσοδα του 2017.
Σύμφωνα πάντα με τις πηγές αυτές, η νέα δόση των αποκρατικοποιήσεων θα πρέπει να συμπεριλαμβάνει και ενεργειακές επιχειρήσεις, και ειδικά αυτές που αφορούν τους τομείς του ηλεκτρισμού και του φυσικού αερίου, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει πηγή με γνώση των συζητήσεων. Στην πράξη αυτό που εννοούν οι δανειστές, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, είναι ότι το δρόμο της αποκρατικοποίησης θα πάρουν τα προς πώληση ποσοστά της ΔΕΗ (17%) και της ΔΕΠΑ (65%).
Αυτές όπως λένε οι ίδιες πηγές, είναι που μαζί με την πώληση του μεριδίου του Δημοσίου στον αερολιμένα Ελευθέριος Βενιζέλος, θα σηκώσουν το κύριο βάρος των εσόδων από ιδιωτικοποιήσεις της νέας χρονιάς, τα οποία σύμφωνα πάντα με τους δανειστές τοποθετούνται περίπου στα 2 δισ. ευρώ.
Το ένα θέμα που θέτουν οι πιστωτές ενόψει της έναρξης της δεύτερης αξιολόγησης είναι οι ενεργειακές ιδιωτικοποιήσεις. Το άλλο που σχετίζεται άμεσα με το πρώτο, αφορά το γεγονός ότι χρονικά δεν συνδέουν τη δρομολόγησή τους με τη σύσταση του νέου υπερ-Ταμείου, το οποίο θα πρέπει να έχει ενεργοποιηθεί ως το τέλος του έτους. Αντίθετα, θεωρούν πως πρόκειται για δύο εντελώς διαφορετικές δεσμεύσεις, και επομένως προκειμένου να κλείσει η β’ αξιολόγηση, η κυβέρνηση οφείλει να έχει κάνει τα πρώτα βήματα προετοιμασίας των ιδιωτικοποιήσεων αυτών έως τοEurogroup της 5ης Δεκεμβρίου.
Το ADP του Μαίου...
Τι σημαίνει αυτό στην πράξη; Όχι βέβαια πως το ΤΑΙΠΕΔ θα βάλει αύριο κιόλας πωλητήριο στο 17% της ΔΕΗ ή το 65% της ΔΕΠΑ, αλλά ότι θα πρέπει να προχωρήσει σχετικά γρήγορα στην προκήρυξη της πρόσληψης συμβούλων. Η υποχρέωση αυτή εκκρεμεί εδώ και καιρό, και μήνες τώρα οι δύο παρατηρητές της τρόικα στο Δ.Σ. του ΤΑΙΠΕΔ ζητούν την ενεργοποίηση της σχετικής πρόβλεψης που περιλαμβάνει το επιχειρησιακό πλάνο του Ταμείου.
Πρόκειται για το Asset Development Plan (ADP) με τις 19 αποκρατικοποιήσεις που εγκρίθηκε από το ΚΥΣΟΙΠ τον περασμένο Μάιο, δημοσιεύθηκε στο Εθνικό Τυπογραφείο (ΦΕΚ Β 1472), και προκάλεσε τόσες πολλές τριβές μέχρι σήμερα με αποκορύφωμα την διαφοροποίηση του Π. Σκουρλέτηπου τον οδήγησε και εκτός υπουργείου Ενέργειας. Το εγκεκριμένο εκείνο πλάνο ανέφερε ότι τα επόμενα βήματα για τις ενεργειακές αποκρατικοποιήσεις θα καθορισθούν με τη "πρόσληψη συμβούλων από το ΤΑΙΠΕΔ μέχρι το 3ο τρίμηνο του 2016 που θα εισηγηθούν τον τρόπο ιδιωτικοποίησης για τα ποσοστά και των τριών κρατικών εταιρειών". Δηλαδή των ΔΕΗ (17%), ΔΕΠΑ (65%), ΕΛΠΕ (35%).
..που θα επικαιροποιηθεί το Νοέμβριο
Το ίδιο αυτό ADP πρόκειται να επικαιροποιηθεί εκτός απροόπτου το Νοέμβριο, καθώς σύμφωνα με το νόμο αναθεωρείται ανά εξάμηνο. Σε αυτό ακριβώς το νέο πλάνο του ΤΑΙΠΕΔ αναμένεται να περιγράφονται αναλυτικά οι ιδιωτικοποιήσεις της επόμενης χρονιάς, με χρονοδιαγράμματα, και πιο αναλυτικές πληροφορίες.
Ειδικά για τη ΔΕΗ, το υφιστάμενο ADP αναφέρει ότι μετά από την εισήγηση του συμβούλου, η τελική στρατηγική θα αποφασιστεί από το ΤΑΙΠΕΔ, το οποίο ωστόσο γνωρίζει καλά, όπως άλλωστε και οι πιστωτές, πόσο μπερδεμένο κουβάρι είναι η επιχείρηση. Αφενός πρέπει πρώτα να ολοκληρωθεί η απόσχιση του ΑΔΜΗΕ στις αρχές του 2017, αφετέρου να μπουν κάπως σε τάξη τα οικονομικά της (άγνωστο πως), κι όλα αυτά σε μια συγκυρία που συνεχώς χάνει μερίδια αγοράς. Αυτός ακριβώς είναι και ο λόγος που αρκετοί εκτιμούν ότι δύσκολα θα βρεθεί επενδυτής να αγοράσει ποσοστό της πριν το 2020, όποτε και θα έχει ολοκληρωθεί η μνημονιακή δέσμευση για μείωση του μεριδίου της στο 49%.
Και το μπερδεμένο κουβάρι της ΔΕΠΑ
Αλλά σύνθετο “κουβάρι” είναι και η περίπτωση της ΔΕΠΑ που εξαρτάται άμεσα με τα ΕΛΠΕ. Αφενός τα ΕΛΠΕ ελέγχουν το 35% στη ΔΕΠΑ, αφετέρου ο όμιλος Λάτση ελέγχει το 42% στο μετοχικό κεφάλαιο των ΕΛΠΕ. Δηλαδή η μία ιδιωτικοποίηση εξαρτάται από την άλλη, κάτι που κατάλαβε καλά το 2014 η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου όταν και επιχείρησε να πουλήσει τις δύο εταιρείες. Στην περίπτωση των ΕΛΠΕ είχε προκριθεί η διάθεση μετοχών μέσω του Χρηματιστηρίου, εξέλιξη που πάγωσε λόγω της αλλαγής κυβέρνησης. Στη δε, περίπτωση της ΔΕΠΑ, μετά το φιάσκο της Gazprom (2013), κάθε προσπάθεια ιδιωτικοποίησης πάγωσε καθώς ακολούθησε η παρέμβαση της Κομισιόν για την κατάργηση του αποκλειστικού δικαιώματος των Εταιρειών Παροχής Αερίου (ΕΠΑ) στη λιανική αγορά φυσικού αερίου. Και αυτό λόγω της συμμετοχής της ΔΕΠΑ σε ποσοστό 51% στις υφιστάμενες ΕΠΑ.
Βέβαια δύο χρόνια μετά η εικόνα στην αγορά φυσικού αερίου είναι εντελώς διαφορετική. Ο τομέας βρίσκεται σε φάση αλλαγών, το σπάσιμο του μονοπωλίου των ΕΠΑ σε Αττική, Θεσσαλονίκη και Θεσσαλία, όσο και το τέλος του μονοπωλίου της ΔΕΠΑ στην προμήθεια, φέρνουν νέα δεδομένα. Ήδη από τον Ιανουάριο του 2017 η αγορά φυσικού αερίου απελευθερώνεται για όλους τους μη οικιακούς καταναλωτές, και από την 1η/1/2018 και για τους οικιακούς.
Σύμφωνα μάλιστα με κάποιες πληροφορίες, στο πλαίσιο της δεύτερης αξιολόγησης, οι θεσμοί έχουν ζητήσει μια σειρά από αλλαγές στο κεφάλαιο της απελευθέρωσης της αγοράς φυσικού αερίου, το πιο βασικό από τα ενεργειακά προαπαιτούμενα. Στο τραπέζι βρίσκεται πρόταση για να αποχωρήσει η ΔΕΠΑ από το σκέλος της εμπορίας αερίου στα δίκτυα πόλης, στο πλαίσιο του διαχωρισμού των ΕΠΑ, ακόμη και δίχως αποζημίωση, γεγονός που θεωρείται βέβαιο ότι θα συναντήσει σοβαρές νομικές ενστάσεις, αφού θα πρόκειται για απώλεια περιουσιακού στοιχείου δίχως το παραμικρό αντάλλαγμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου