ΣΕ ΤΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ
Η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, μαζί με την Ε.Ε, συνεχίζουν το
μπαράζ αντιλαϊκών μέτρων με στόχο την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του
κεφαλαίου, τσακίζοντας όποια δικαιώματα έχουν μείνει στους εργαζόμενους και τα λαϊκά
στρώματα.
Μόνο στο τελευταίο πολυνομοσχέδιο που ψηφίστηκε στη βουλή,
εκτός των άλλων, προβλέπεται:
Μείωση των εργοδοτικών εισφορών στα ασφαλιστικά ταμεία
που θα επιφέρει πρόσθετο έλλειμμα ύψους 1 δις ευρώ, το οποίο θα δρομολογήσει καινούργια
αντιασφαλιστικά μέτρα (μείωση των συντάξεων, αύξηση των ορίων ηλικίας κλπ). Θα
θίξει τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους της ΔΕΗ.
Ξηλώνουν τις τριετίες, χτυπούν το βασικό μισθό, νομιμοποιούν
τα δουλεμπορικά γραφεία ευρέσεως εργασίας.
Χτυπούν τα οικογενειακά επιδόματα, τα επιδόματα
μητρότητας.
Επιχειρούν στην πράξη να καταργήσουν το δικαίωμα στην
απεργία για να επιβάλουν σιγή νεκροταφείου.
Προκειμένου να διευκολυνθούν παραπέρα οι ιδιωτικοποιήσεις
κρατικών οργανισμών και πρώην ΔΕΚΟ, ψηφίστηκε διάταξη για τις επιχειρήσεις
Κοινής Ωφέλειας που έχουν προσωπικό άνω των 5.000 εργαζομένων, με την οποία
επιβάλλεται καθεστώς διαθεσιμότητας χωρίς πλέον να απαιτείται η έγκριση του
υπουργείου Εργασίας.
Τα μέτρα αυτά θα επεκταθούν και στην ΔΕΗ παράλληλα με την
πορεία ιδιωτικοποίησης.
Οι αποφάσεις της κυβέρνησης και της Ε.Ε έρχονται να
εξυπηρετήσουν τις απαιτήσεις των καπιταλιστικών επιχειρήσεων προκειμένου να μειωθεί
δραστικά η τιμή της εργατικής δύναμης, για να αυξήσουν την κερδοφορία τους.
Επιβεβαιώνεται για μια ακόμα φορά, από τις ίδιες τις
εξελίξεις, ο ρόλος της Ε.Ε, που σκοπός
και αποστολή της είναι η εξυπηρέτηση των επιδιώξεων των μονοπωλίων.
Αυτοί που προτείνουν άλλο μίγμα διαχείρισης, στα πλαίσια
της Ε.Ε, έχουν σύγκλιση στους
στρατηγικούς στόχους, έχουν κοινό στόχο να στηριχθεί η καπιταλιστική ανάπτυξη,
να διασφαλιστεί η ανταγωνιστικότητα του ελληνικού κεφαλαίου και η θέση του στην
λυκοσυμαχία της Ε.Ε. Γι’ αυτό σηκώνουν κουρνιαχτό με παραπλανητικά διλήμματα,
εγκλωβίζοντας τους εργαζόμενους στον επώδυνο και αδιέξοδο για τους εργαζόμενους
και τα λαϊκά στρώματα «μονόδρομο» της Ε.Ε.
Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες που συμφώνησαν με αυτή την
στρατηγική, όσο και αν σήμερα «στα
λόγια» εναντιώνονται σε πλευρές αυτής της πολιτικής, όσα ονόματα και αν αλλάξουν, συνεχίζουν να
βάζουν πλάτη, αφοπλίζοντας το εργατικό κίνημα και την προοπτική της πάλης
αποπροσανατολίζοντας τους εργαζόμενους.
ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ
ΔΕΗ
Η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ ακολουθώντας πιστά τις κατευθύνσεις της Ε.Ε., που αποδέχονται
και όλα τα άλλα κόμματα του ευρωμονόδρομου, προχωράει αυτές τις μέρες με
γρήγορους ρυθμούς την περαιτέρω ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ. Το νομοσχέδιο που
δόθηκε στη δημοσιότητα προβλέπει το σπάσιμο της ΔΕΗ στα δύο, ώστε με αυτόν τον
τρόπο να διευκολυνθεί η προωθούμενη πλήρης «απελευθέρωση» της Αγοράς Ηλεκτρικής
Ενέργειας.
Πρόκειται στην ουσία για την ολοκλήρωση ενός σχεδιασμού
που έχει ξεκινήσει εδώ και χρόνια, πολύ πριν την κρίση, με σκοπό την πλήρη
παράδοση του τομέα παραγωγής και εμπορίας ηλεκτρικής ενέργειας στους ιδιωτικούς
μονοπωλιακούς ομίλους. Ισχυροί μονοπωλιακοί όμιλοι συγκρούονται για το ποιος θα
πάρει το φιλέτο που λέγεται «μικρή ΔΕΗ» και αφορά μονάδες παραγωγής και κομμάτι
της εμπορίας. Δεν είναι τυχαίο ότι οι πρεσβείες της Γερμανίας, της Ιταλίας, της
Ιαπωνίας κ.α. έχουν ήδη ζητήσει από το Υπουργείο να τους δοθεί η μετάφραση του
νομοσχεδίου. Οι διαφωνίες που αφορούν
τον τρόπο, την μορφή και το τίμημα της εκποίησης αντανακλούν αυτές τις
συγκρούσεις.
Για αυτές τις εξελίξεις, σοβαρές ευθύνες έχει η
πλειοψηφία της ΓΕΝΟΠ. Οι παρατάξεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, συμφωνούν με τη στρατηγική
της απελευθέρωσης και με σαθρά επιχειρήματα όπως: του «ελεύθερου ανταγωνισμού»,
του «ρεαλισμού», και των άλλων αυταπατών που δημιουργούσαν, διαχώρισαν την
πορεία ιδιωτικοποίησης από την πολιτική της Ε.Ε. και με επιμέρους διαφωνίες για
να ρίξουν στάχτη στα μάτια των εργαζόμενων, έβαλαν πλάτη να προχωρήσει η
ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ σε όλες τις φάσεις.
Διαφορετική θα ήταν η κατάσταση σήμερα αν η πλειοψηφία
στη ΓΕΝΟΠ (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΣΑΔ και η μετεξέλιξη τους ΕΑΜΕ, ΕΠΑΔ) δεν είχαν βάλει
πλάτη να προωθηθεί η απελευθέρωση. Το ξεπούλημα και η εκχώρηση της περιουσίας
του ασφαλιστικού, η μετοχοποίηση της ΔΕΗ, η είσοδος ιδιωτών στην παραγωγή, ο διαχωρισμός της ΔΕΗ και η
δημιουργία θυγατρικών ήταν καθοριστικοί σταθμοί για την πορεία ιδιωτικοποίησης
της ΔΕΗ.
Η πλειοψηφία στη ΓΕΝΟΠ όχι μόνο δεν προετοίμασε, δεν
οργάνωσε τους εργαζόμενους να τους αντιπαλέψουν αντίθετα πρωτοστάτησε να
περάσουν με τη σύμφωνη γνώμη των εργαζόμενων.
Οι εργαζόμενοι αλλά και οι σύνεδροι πρέπει να
αξιοποιήσουν την πείρα τους.
Να σκεφτούν πώς θα ήταν τα πράγμα σήμερα, αν δεν
συναινούσαν στην απελευθέρωση-ιδιωτικοποίηση και είχαν γραμμή σύγκρουσης, όπως καλούσε η Αγωνιστική Συνεργασία το ΠΑΜΕ.
Να κρίνουν με
βάσει την στάση που κράτησε ο κάθε ένας
όλο το προηγούμενο διάστημα, από το 1999 μέχρι σήμερα σε όλες τις φάσεις τις ιδιωτικοποίησης.
Ποιος δικαιώθηκε και ποιος αποπροσανατόλισε τους εργαζόμενους.
Οι παρατάξεις της
πλειοψηφίας όπως και να ονομάζονται
σήμερα στήριξαν και εξακολουθούν να στηρίζουν την πορεία ιδιωτικοποίησης.
Οι εργαζόμενοι έχουν κάθε λόγο να αντιπαλέψουν την
«απελευθέρωση» της αγοράς Ενέργειας, γιατί είναι ενάντια με τα δικά τους
συμφέροντα!
Η απελευθέρωση της Αγοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας, δεν είναι
προς το συμφέρον του λαού και των εργαζόμενων, όπως προσπαθεί να πείσει η
κυβέρνηση.
Λένε ψέματα και καλλιεργούν ψεύτικες ελπίδες στο λαό,
όταν λένε ότι η απελευθέρωση θα φέρει ανάπτυξη και νέες θέσεις εργασίας.
Ποια ανάπτυξη θα έρθει, αφού τα μονοπώλια θα αγοράσουν
έτοιμες υποδομές, το 30% της παραγωγικής βάσης της ΔΕΗ, των αντίστοιχων
λιγνιτικών κοιτασμάτων και το 30% του πελατολογίου της; Αλλά και όποια
προσωρινή ανάκαμψη έρθει μετά την κρίση, θα πατήσει στα αποκαΐδια των
δικαιωμάτων των εργαζόμενων. Οι «νέοι ιδιοκτήτες» που θα έρθουν, θα θέσουν τους
δικούς τους όρους για να αγοράσουν, θα εφαρμόσουν όλο το αντεργατικό οπλοστάσιο
που προετοίμασε για χάρη τους η κυβέρνηση τα προηγούμενα χρόνια.
Κριτήριο για τους εργαζόμενους, να είναι η στάση όλων των
δυνάμεων απέναντι στην πολιτική της Ε.Ε.
Οι επιλογές της κυβέρνησης για την πώληση της ΔΕΗ και
συνολικά των στρατηγικών υποδομών της χώρας, δεν επιβάλλονται με το «ζόρι». Συναποφασίστηκαν
με μια σειρά συνθηκών, οι κατευθύνσεις της Ε.Ε., από όλα τα κόμματα και τις πολιτικές δυνάμεις,
εκτός του ΚΚΕ, που συμφωνούν με αυτή τη στρατηγική. Δεν μπορεί σήμερα κάποιος
«να διεκδικεί» να μην πουληθεί η ΔΕΗ και να συμφωνεί με την Ε.Ε., τη συμμαχία
δηλαδή εκείνη που φτιάχτηκε ακριβώς για να εξυπηρετήσει καλύτερα τα συμφέροντα
του κεφαλαίου των χωρών που την απαρτίζουν. Από αυτήν τη σκοπιά, οι εργαζόμενοι
δεν πρέπει να παραπλανηθούν από δυνάμεις όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, που από τη μία μιλάει
για ΔΕΗ «υπό δημόσιο έλεγχο», που μπορεί να διασφαλίσει μία κυβέρνηση της
Αριστεράς, από την άλλη όμως είναι δύναμη που στρατηγικά συμφωνεί με τις
βασικές κατευθύνσεις της Ε.Ε. Αυτό φαίνεται και από την ουσία των θέσεων του
ΣΥΡΙΖΑ για την Ενέργεια αλλά και από τις δηλώσεις των στελεχών του κατά
καιρούς. Ο ΣΥΡΙΖΑ συμφωνεί με την λειτουργία της απελευθερωμένης αγοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας όταν λέει ότι «στο πλάι
της δημόσιας ΔΕΗ, μπορεί να λειτουργούν και ιδιώτες αρκεί να είναι υγιής
επιχειρηματίες».
Η λύση προς όφελος του λαού είναι η πάλη για Ενέργεια και
ΔΕΗ κοινωνικοποιημένη σε μια Ελλάδα αποδεσμευμένη από την Ε.Ε., με λαϊκή
εξουσία και οικονομία.
Για ενιαίο αποκλειστικά κρατικό φορέα ενέργειας, που θα
υπηρετεί το σύνολο των λαϊκών αναγκών, θα σχεδιάζει τα ενεργειακά έργα με
πανεθνικό σχεδιασμό, επιστημονικά με βάση τις ανάγκες και τις δυνατότητες της
χώρας.
Σε ένα τέτοιο φιλολαϊκό δρόμο ανάπτυξης μπορούν να
εξασφαλιστούν ταυτόχρονα φθηνό ρεύμα για το λαό, τα εργασιακά δικαιώματα των
εργαζόμενων στην Ενέργεια, η μείωση του
βαθμού ενεργειακής εξάρτησης της χώρας, η εξασφάλιση ενεργειακής επάρκειας για
την ανάπτυξη όλων των παραγωγικών δυνάμεων.
Με αυτή την γραμμή πάλης ο αγώνας των εργαζόμενων της
ΔΕΗ, σήμερα, μπορεί να εμποδίσει τα αντεργατικά σχέδια, να έχει νικηφόρα
προοπτική, να αποκτήσει την αλληλεγγύη των λαϊκών στρωμάτων.
ΤΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΣΗΜΕΡΑ
Η πλειοψηφία της ΓΕΝΟΠ (ΔΑΚΕ-ΕΑΜΕ-ΠΑΣΚΕ-ΣΑΔ) έχει σοβαρές
ευθύνες. Αφού συνέβαλε στην απαξίωση του συνδικαλιστικού κινήματος και οδήγησε
την ΓΕΝΟΠ σε αυτή την διαλυτική κατάσταση, προχωράει σε έκτακτο εκλογικό συνέδριο,
σε μια από τις ποιο κρίσιμες περιόδους για τους εργαζόμενους της ΔΕΗ.
Στο μυαλό όλων των εργαζόμενων της ΔΕΗ παραμένει αμείλικτο
το ερώτημα ποιον εξυπηρέτησε και ποιον εξυπηρετεί
μια τέτοια κατάσταση;
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η διαλυτική αυτή κατάσταση, η
ηθική απαξίωση της ΓΕΝΟΠ εξυπηρέτησε πολλαπλά την επίθεση της κυβέρνησης στο
χώρο της ΔΕΗ.
Προχώρησε η ψήφιση του νόμου για τον ιδιοκτησιακό
διαχωρισμό του ΑΔΜΗΕ, βρίσκεται στην βουλή το νομοσχέδιο για την ¨μικρή ΔΕΗ¨
και το μόνο που απασχολεί τις ηγεσίες αυτών των παρατάξεων είναι πως θα πάνε σε
ένα συνέδριο θα επανεκλεγούν και πως δεν θα κάνουν τίποτα για να αντιμετωπισθεί
η επίθεση, όπως δεν έκαναν τίποτα για
τον ΑΔΜΗΕ
Οι εργαζόμενοι δεν έχουν τίποτα καλό να περιμένουν από
ένα συνδικαλιστικό κίνημα που την μια θα βάζει πλάτη να περάσουν οι αντεργατικές
ρυθμίσεις και την άλλη θα αδιαφορούν πλήρως.
Οι εργαζόμενοι έχουν ανάγκη από ένα συνδικαλιστικό κίνημα
που θα έρχεται σε ρήξη με τις επιλογές της Ε.Ε. και της κυβέρνησης για την απελευθέρωση
– ιδιωτικοποίηση της ΗΛ. Ενέργειας, που θα αντιπαλεύει όλα τα αντεργατικά
τερατουργήματα, που θα κινητοποιεί και θα εμπνέει τους εργαζόμενους που θα αποπνέει
τις αξίες και την ηθική της εργατικής τήξης
που θα παλεύει μέχρι την αλλαγή τάξης στην εξουσία
Οι σύνεδροι αναλαμβάνουν μεγάλες ευθύνες απέναντι στους
εργαζόμενους. Να πάρουν θέση και με τις αποφάσεις τους και με την ψήφο
τους για την νέα διοίκηση να αλλάξουν πορεία
να δώσουν αγωνιστική προοπτική.
Το αποφασιστικό δυνάμωμα της ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ
των δυνάμεων του ΠΑΜΕ στην ΔΕΗ
θα αποτελέσει αποφασιστικό βήμα στην κατεύθυνση αυτή
ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΜΑΤΟΣ
Οι αλλαγές που πραγματοποιούνται, ενάντια στην θέληση των
εργαζόμενων, ιδιωτικοποίηση του τομέα της ενέργειας, ο ιδιοκτησιακός
διαχωρισμός των διχτύων η ύπαρξη μεγάλων μονοπωλίων που ενεργοποιούνται
ταυτόχρονα σε όλο το φάσμα της ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ (Ηλεκτρισμό, Φυσικό Αέριο, πετρέλαια).
H ύπαρξη εργαζόμενων με διαφορετικές εργασιακές σχέσεις ,
με διαφορετικούς μισθούς απαιτεί σχέδιο οργανωτικής διόρθωσης του
συνδικαλιστικού κινήματος που να προωθεί την ενότητα των εργαζόμενων, να δίνει την δυνατότητα
συμμετοχής στην ζωή και την δράση του
σωματείου , να διευκολύνει την πάλη ενάντια στα μονοπώλια της ενέργειας.
Σε αυτή την κατεύθυνση απαιτείται οργανωμένη απόφαση και
συζήτηση. Αξονικά οι προτάσεις μας είναι. Μια ομοσπονδία στο χώρο της ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ,
ένα σωματείο κατά επιχείρηση, ανάλογα το μέγεθος σε πανελλαδικό, περιφερειακό
επίπεδο κλαδικά συνδικάτα κατά νομό ή περιφέρεια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου