Διαφέρει η μεθοδολογία στα κράτη-μέλη της Ε.Ε. για την εκτίμηση της επάρκειας ισχύος. Πολλά δεν χρησιμοποιούν δεσμευτικά στάνταρτ αξιοπιστίας, καταγράφονται διαφορετικές προσεγγίσεις στο χρονικό ορίζοντα, ενώ η ζήτηση δεν λαμβάνεται υπόψη στα περισσότερα κράτη-μέλη, τα οποία ως αφετηρία των προβλέψεων τους χρησιμοποιούν τα δεδομένα ιστορικών φορτίων.
Οι διαπιστώσεις αυτές περιλαμβάνονται σε έρευνα που ολοκλήρωσε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο των Ρυθμιστών Ενέργειας ( CEER), στην οποία αναλύονται οι σημερινές πρακτικές και μέθοδοι που χρησιμοποιούνται στα κράτη-μέλη για τη διατύπωση εκτιμήσεων της επάρκειας ισχύος. Καθώς η ασφάλεια της τροφοδοσίας αποτελεί ζήτημα υψηλής προτεραιότητας στην Ευρώπη το CEER έκρινε σκόπιμο να συλλέξει απαντήσεις από τα κράτη-μέλη για το πώς αντιμετωπίζουν το ζήτημα της επάρκειας, προκειμένου να προχωρήσει στο επόμενο βήμα. Να προτείνει ενιαίους, τυποποιημένους, τρόπους για τη σύνταξη των μελετών επάρκειας ισχύος, στο πλαίσιο της λειτουργίας της ενιαίας αγοράς ηλεκτρισμού. Το CEER επισημαίνει την ανάγκη να ενισχυθεί τόσο η υφιστάμενη, όσο και η μελλοντική επάρκεια ισχύος, σε συνάρτηση με τα επίπεδα ρίσκου, σε εθνικό, περιφερειακό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Στην έρευνα συμμετείχαν 20 μέλη του CEER καθώς και χώρες-παρατηρητές.
Όπως προκύπτει από τις απαντήσεις που δόθηκαν, στις περισσότερες χώρες οι Διαχειριστές της Μεταφοράς έχουν την ευθύνη για την παρακολούθηση και την αναφορά σε ό,τι έχει να κάνει με την επάρκεια ισχύος. Οι περισσότερες βραχυπρόθεσμες και μεσοπρόθεσμες εκτιμήσεις για την επάρκεια ισχύος προέρχονται από τους Διαχειριστές της Μεταφοράς.
Ένας σημαντικός αριθμός χωρών φαίνεται ότι δεν χρησιμοποιεί δεσμευτικά στάνταρτ αξιοπιστίας (Ολλανδία, Φινλανδία, Ουγγαρία και Βέλγιο). Δεν είναι σαφές όμως, αν αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχουν καθόλου στάνταρτ ή αν υπάρχει ένα ενδεικτικό πρότυπο για την αποκλειστική αξιολόγηση της επάρκειας ισχύος, χωρίς, όμως, ρητή πρόβλεψη συνεπειών. Κανένα στάνταρτ αξιοπιστίας δεν διαθέτουν οι, Νορβηγία, Εσθονία, Αυστρία, Ρουμανία, Μάλτα, Τσεχία, Λιθουανία και Γερμανία. Αντίθετα, δεσμευτικά πρότυπα υπάρχουν ή πρόκειται να υιοθετηθούν σύντομα στην Αγγλία, Γαλλία, Ιρλανδία, Ισπανία και Σουηδία.
Ακόμη και όπου υπάρχουν στάνταρτ αξιοπιστίας η μεθοδολογία προσδιορισμού τους διαφέρει. Οι περισσότερες βασίζονται σε εκτιμήσεις σεναρίων.
Ένα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο που επισημαίνεται είναι ότι οι περισσότερες εκθέσεις για την επάρκεια ισχύος βασίζονται σε βραχυπρόθεσμο και μεσοπρόθεσμο ορίζοντα.
Στα σενάρια, εξάλλου, που παρατίθενται χρησιμοποιούνται διάφορες παράμετροι για την πρόβλεψη φορτίων. Οι πιο κοινές είναι η οικονομική ανάπτυξη, το δημογραφικό, το κλίμα, οι πολιτικές που υιοθετούνται και η ενεργειακή αποδοτικότητα. Η ζήτηση ως ξεχωριστός παράγοντας λαμβάνεται υπόψη μόνο σε τρεις χώρες.
Η επάρκεια στη χώρα μας
Ο ΑΔΜΗΕ, σε πρόσφατη μελέτη που δημοσιοποίησε, αναφέρει ότι έως το 2020, ακόμη και με την απόσυρση της μονάδας Πτολεμαΐδα 4, δεν θα υπάρχουν προβλήματα για την κάλυψη της ζήτησης στην ηλεκτροπαραγωγή, αν και θα απαιτηθούν, ενδεχομένως, συμπληρωματικά, μικρής έκτασης εισαγωγές ηλεκτρικής ενέργειας. Πρόβλημα για το Σύστημα θα υπάρξει από το 2020 και μετά με τη σταδιακή απόσυρση παλαιών μονάδων της ΔΕΗ, με συνέπεια να καθίσταται ανεπαρκές και ως εκ τούτου εξαρτώμενο άμεσα από εισαγωγές.
Κύκλοι των ανεξάρτητων παραγωγών εκτιμούν ότι το 2013 η επάρκεια ισχύος είναι λίγο παραπάνω από 1 GW, ενώ μέχρι το 2015 θα μειώνεται περαιτέρω, ώσπου θα πέσει μηδέν. Από το 2020 η χώρα μας γίνεται ελλειμματική, με την επάρκεια ισχύος να είναι στο -1 GW. H εγκατεστημένη ισχύς στη χώρα μας, σύμφωνα με τα στοιχεία της Μελέτης Επάρκειας Ισχύος του ΑΔΜΗΕ, είναι στα περίπου 17,4 GW (μονάδες λιγνίτη, ντίζελ, φυσικού αερίου της ΔΕΗ και των ιδιωτών). Από αυτήν την ισχύ ανά πάσα στιγμή διαθέσιμη είναι μόλις τα 10 με 11 GW, χωρίς να υπολογίζονται μονάδες προς συντήρηση, υδροηλεκτρικά, βλάβες και ΑΠΕ.
Η μέγιστη ζήτηση ηλεκτρισμού στη χώρα μας, σύμφωνα και με τις προβλέψεις του ΑΔΜΗΕ, είναι ετησίως στα 10 GW. Συνεπώς η επάρκεια ισχύος είναι γύρω στο 1 GW. Οι ίδιοι κύκλοι εκτιμούν ότι αν δεν υπήρχαν οι μονάδες φυσικού αερίου (της ΔΕΗ και των ιδιωτών) η χώρα θα είχε από σήμερα πρόβλημα επάρκειας ισχύος. Αν, μάλιστα, προσθέτουν, αφαιρεθούν και οι μονάδες της ΔΕΗ τότε συνολικά θα έλειπαν από το σύστημα 3 GW. Με αυτά τα δεδομένα διατυπώνεται η εκτίμηση ότι το 2020 το έλλειμμα θα είχε εκτιναχθεί στα 5 GW.
Η αναγκαιότητα των μονάδων φυσικού αερίου, και ιδιαίτερα των πιο σύγχρονων και αποδοτικών από αυτές, τονίζουν κύκλοι των ανεξάρτητων παραγωγών, είναι φανερή και από τις εκθέσεις του ENTSO- E αλλά και του ΑΔΜΗΕ. Σύμφωνα με στοιχεία του Συστήματος, στο διάστημα Ιανουαρίου- Φεβρουαρίου οι εννιά μονάδες παραγωγής ρεύματος από φυσικό αέριο (τέσσερις της ΔΕΗ και πέντε των ανεξάρτητων παραγωγών) κάλυψαν το 1/4 της ζήτησης (23%). Μάλιστα, πέντε με έξι μονάδες λειτουργούσαν κατά μέσο όρο καθημερινά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου