Χρονιάρα μέρα, παραμονή της θαυματουργού συντοπίτισσάς μου, είναι δυσάρεστο να γράφεις (και να σκέφτεσαι) αμαρτωλά θέματα.
Διαβάζοντας σήμερα, χθες και όλες αυτές τις μέρες, την διεθνή ειδησεογραφία (από το Περού και την Αργεντινή, μέχρι την Ιαπωνία και την Ινδονησία), αντιλαμβάνεσαι πλέον εύγλωττα, ότι μπήκαμε για τα καλά στο τέλος.
Δεν ξέρω αν βοηθήσει το ημερολόγιο των Μάγια (21/12/2012), για να ειπωθεί η είδηση, δεν ξέρω αν θα διαφωτιστούμε από την επίσκεψη Γιούνγκερ σε λίγες μέρες στην Αθήνα, δεν ξέρω αν η σύσκεψη της 29/8 στο Βερολίνο δείξει την έξοδο. Πάντως, όπως και να είναι το ζήτημα, η Ελλάδα έκλεισε ΟΡΙΣΤΙΚΑ τον κύκλο του ευρώ!
Αυτή η είδηση πλέον έχει περάσει σε όλα τα μήκη και πλάτη της οικουμένης κι ετοιμάζεται ψυχολογικά ο ελληνικός λαός και η διεθνής κοινή γνώμη.
Τα σενάρια, της μετα-ευρώ εποχής στην Ελλάδα που αναφέρονται, είναι ποικιλόμορφα.
Από το παράλληλο νόμισμα (με σταθερή ισοτιμία για 3 χρόνια), μέχρι την ειδική βοήθεια (τύπου Μάρσαλ), για να καλυφθούν οι ενεργειακές μας ανάγκες.
Για να μην σας κουράσω (σε αναλύσεις και προφητείες μου), το ενεργειακό θα είναι το πιο δύσκολο κι επίπονο πρόβλημα. Όλοι αντιλαμβάνονται, ότι μια ανεξάρτητη νομισματική μονάδα της Ελλάδας, θα είναι δύσκολο να διαπραγματευτεί ευνοϊκά συμβόλαια στα πετρελαιοειδή και στο φυσικό αέριο. Αν λοιπόν ακριβύνουν απότομα αυτά τα δυό, η όποια εναπομείνουσα «οικονομία» της χώρας, θα πάει στο διάβολο…
Για την αποτροπή λοιπόν μιας καταστροφικής υποχώρησης, γίνονται επεξεργασίες για συνεργατικά συμβόλαια, ώστε κονσόρτιουμ εταιρειών, ν’ αγοράζουν τους υδρογονάνθρακες της Ελλάδας, με ευνοϊκότερους όρους, ούτως ώστε, να υπάρξει τρόπο τινά για μας, μια ανακούφιση για τις ανάγκες της παραγωγής, της ενέργειας και της θέρμανσης.
Μπροστά σ’ αυτά τα νέα καταλυτικά θέματα, τα ορυκτά καύσιμα θα παίξουν το ρόλο της αναχαίτισης των ενεργειακών τιμών. Άλλη δυνατότητα δεν υπάρχει.
Όποιος λοιπόν εκ των Οκοιλογων Πράσινων νομίζει, ότι οι ΑΠΕ θα ρίξουν τις τιμές του ηλεκτρικού σε λογικά επίπεδα, ας βγει να το πει, όχι σ’ εμένα, αλλά στην κοινωνία.
Τα υπόλοιπα που λέγονται και γράφονται από εμάς, είναι ωραία προς σκέψη, αλλά δυστυχώς η οικονομική πραγματικότητα είναι ωμή και δεν βολεύεται με τις όποιες δικές μας ενστάσεις.
Φυσικά μπαίνει το ζήτημα: Κι αυτό που θα πάει; Μπορούν οι Οικολόγοι να κάνουν τα στραβά μάτια στα ορυκτά καύσιμα; Μπορεί να γίνει τώρα, ένας νέος σχεδιασμός στην κατανάλωση και στην τιμολόγηση της ενέργειας; Προφταίνουμε τώρα να γίνουν μονώσεις κλπ.
Δυστυχώς ο χρόνος κύλισε και τα περιθώρια του. Πλέον δεν έχουμε την πολυτέλεια του άμεσου σχεδιασμού.
Ίσως, μετά από το χάος προκύψει μια ελπίδα. Προς το παρόν, τα πράγματα είναι πολύ σκούρα κι εμείς είμαστε ένα κόμμα, που πρέπει να δείξει ρεαλιστικές λύσεις, στην αγωνία του κόσμου.
Μιχάλης Μιχελής υποψήφιος με τους Οικολόγους στην Αθήνα
ΥΓ. Καταλαβαίνω, ότι σε μερικούς σηκώνεται η τρίχα, απ’ αυτά που γράφω. Πριν όμως αποφασίσουν να με «κεραυνοβολήσουν» ως οπορτουνιστή, ας ξανασκεφτούν μια δυό φορές, ότι ήρθαμε για να είμαστε χρήσιμοι κι όχι γραφικοί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου