ΣΧΟΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ κ. ΣΑΜΑΡΑ ΣΤΟ ΖΑΠΠΕΙΟ.

του Μεν. Αν. Βάννη

Αν/Γραμματέα ΕΝΩΣΗ 

Δυστυχώς για άλλη μια φορά ο κ. Σαμαράς δεν  έπεισε ότι έχει να προτείνει μια γνήσια αλλαγή. Μίλησε στη αρχή για αλλαγή συντάγματος αλλά πέρα από αυτό δεν είπε κουβέντα. Ότι το ψάρι έχει βρωμίσει από το κεφάλι με τα δύο μεγάλα κόμματα κανείς εκτός από τον αντίστοιχο πολιτικό κόσμο δεν το αρνείται. Πρέπει λοιπόν κάποιο πολιτικό κόμμα να κάνει επιτέλους μια αυτοκριτική και να προτείνει ριζικές λύσεις ξεκινώντας από μηδενική βάση. Για το πρώτο που θα πρέπει να μας πείσει είναι γιατί χρειάζονται τριακόσιοι βουλευτές σε μια εποχή που παντού αλλού γίνονται απολύσεις και η
ανεργία περνά το 15% στα χαρτιά, δηλαδή 25% στην πραγματικότητα. Αν κάποιος πολιτικός δεν ξεκινήσει από εκεί δεν είναι άξιος ψήφου.
Αλλά ας  δούμε τι προτείνει  ο κ. Σαμαράς με το "συμβόλαιο αξιοπρέπειας".
Ξεκινώντας θα πρέπει να πούμε ότι το παραπάνω συμβόλαιο  αυτοακυρώνεται διότι για να πράξεις κάτι τέτοιο προϋποθέτει εθνική κυριαρχία και κατά συνέπεια ελευθερία άσκησης οικονομικής πολιτικής,  που  με τη παρούσα δανειακή σύμβαση και το μνημόνιο δεν μπορεί να υπάρξει  κάτι τέτοιο, καθώς έχει παραχωρηθεί άνευ όρων και αμετάκλητα. Επομένως με το να έρθει στην εξουσία η Ν.Δ. με τη προϋπόθεση ότι θα κάνει πράγματα τα οποία δε μπορεί να κάνει καθώς έχει πει ότι θα συνεχίσει να τηρεί τους όρους του μνημονίου, ουσιαστικά  έρχεται ο κ. Σαμαράς σαν άλλος "λεφτά υπάρχουν".
Εκείνο που χρειάζεται η Ελλάδα δεν είναι περισσότερα δάνεια για να ταΐζει «βολευτές» και τρωκτικά, αλλά παραγωγικές επενδύσεις. Με τα επιπλέον δάνεια εκείνο που επιχειρείται είναι να δουλεύουν σαν σκλάβοι όχι μόνο τα παιδιά μας αλλά και τα εγγόνια μας.
Αν θέλουν πραγματικά την Ελλάδα να ανακάμψει ας διαπραγματευτούν με τη κυβέρνηση το επίπεδο φορολογίας των ξένων επενδύσεων. Όμως κρίνοντας από ότι γίνεται με την Ιρλανδία εκείνο που προσπαθούν να κάνουν είναι να μειώσουν την ανταγωνιστικότητά της. Τελικά η ΕΕ έχει κατάφορα διαψεύσει τις προσδοκίες των λαών γιατί μόνον αλληλεγγύη δεν υπάρχει, αλλά εκμετάλλευση των φτωχών από τους πλουσίους. Χωρίς να θέλω να υπερασπιστώ τους Δημόσιους υπαλλήλους , θα πρέπει να τονίσω πως παντού οι ΔΥ δεν είναι τόσο παραγωγικοί όσο οι Ιδιωτικοί Υπάλληλοι και παντού είναι περισσότεροι από ότι χρειάζεται. Σε ορισμένες χώρες, π.χ. την Κίνα ή την Τουρκία που αναπτύσσονται ραγδαία, οι ΔΥ, ο στρατός και τα σώματα ασφαλείας είναι σε ποσοστά πολύ μεγαλύτερα από τα δικά μας, αλλά δεν έχει σημασία.
Για την μεγαλύτερη Δημόσια Επιχείρηση της χώρας την ΔΕΗ, ο κύριος Σαμαράς προτείνει να ιδιωτικοποιηθεί το φιλέτο της δηλ. οι Σταθμοί Παραγωγής, τα Ορυχεία και η Εμπορία εκεί δηλ. που βρίσκονται όλα τα λεφτά ενώ για τα δίκτυα που δεν υπάρχει κέρδος προτείνει να παραμείνουν στο «κορόιδο» τη ΔΕΗ.
Αντί ο κ. Σαμαράς  να καταγγείλει τα αντιλαϊκά μέτρα που σχεδιάζει να εφαρμόζει η κυβέρνηση, ουσιαστικά τα αποδέχεται με πρόσχημα την κρίση και τις ευλογίες διεθνών οικονομικών οίκων τα οποία όμως μεταβάλλουν εκ νέου τα δεδομένα καθώς δρομολογούν σοβαρές και επώδυνες εξελίξεις στην ΔΕΗ. Εξελίξεις που σχετίζονται με τη δομή, το ιδιοκτησιακό καθεστώς, την εκποίηση κερδοφόρων δραστηριοτήτων, καθώς επίσης και την αλλοίωση του δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα της ΔΕΗ.
Αξιοποιώντας τις επιταγές του μνημονίου ο κ. Σαμαράς και το κόμμα της Ν.Δ. στρώνουν το  χαλί στα μεγάλα επενδυτικά συμφέροντα που επιθυμούν διακαώς να κυριαρχήσουν στο ενεργειακό πεδίο της χώρας. Στρώνουν το χαλί στους κερδοσκόπους φορτώνοντας τα βάρη στον τελικό καταναλωτή, για τον οποίο υποτίθεται ότι κόπτονται.
Η ΕΕ με την διμερή δομή που έχει αναπτύξει βορράς-νότος είναι χαμένη υπόθεση. Είναι ένας οργανισμός που μας πλάσαραν κάποιοι που έμεναν στο Παρίσι και Λονδίνο και κάποιοι άλλοι που ζήλευαν τους πρώτους και ήθελαν και αυτοί να αγοράσουν διαμέρισμα «στας Ευρώπας». Από τη στιγμή που ο βορράς παράγει μονοπωλιακά προϊόντα που θέλει ο νότος και ο νότος δεν έχει τη δυνατότητα να φτιάξει το δικό του μονοπώλιο σε θέματα Μεσογειακών γεωργικών προϊόντων και τουρισμού το παιχνίδι είναι χαμένο. Όλα τα άλλα είναι εκ του πονηρού. Ένα άλλο σημείο που ο κ. Σαμαράς έκανε την πάπια είναι πως θα μπει ένα φρένο στην ακρίβεια. Η μείωση του ΦΠΑ από μόνη της δεν αρκεί.
Και αυτή να γίνει οι τιμές δεν πρόκειται να πέσουν γιατί οι φίλοι του κυρίου Σαμαρά θα προσπαθήσουν να βγάλουν τα σπασμένα της ύφεσης και να φάνε ότι αυξήσεις αυτός θα δώσει τους χαμηλοσυνταξιούχους. Το όλο σχέδιο περί γενικής μείωσης της φορολογίας στο 15% θυμίζει τις επαγγελίες των ρεπουμπλικάνων στις ΗΠΑ που μεταχειρίζονται εκατομμυριούχους και άνεργους φορολογικά με τον ίδιο τρόπο με την γελοία δικαιολογία πως αν περισσέψουν χρήματα στους πλούσιους αυτοί θα κάνουν επενδύσεις. Στο μυαλό των πλουσίων είναι πως θα βγάλουν  τα περισσότερα από τα λεπτά τους έξω.
Αν ο ΦΠΑ μειωθεί σε 15% το εισόδημα του κράτους δεν θα μειωθεί κι αυτό ;
Οι μισθοί, οι συντάξεις, οι τόκοι των δανείων, τα χρεολύσια με τι θα πληρωθούν; Μην ξεχνάμε πως δεν μπορούμε να "κόψουμε" χρήμα.
Αν επιπροσθέτως οι φορολογικοί συντελεστές μειωθούν κι αυτοί, και μάλιστα στο βαθμό που ευαγγελίζεται το "συμβόλαιο αξιοπρέπειας" το κρατικό εισόδημα θα μειωθεί ακόμα περισσότερο.
Η μείωση της φορολογίας εισοδήματος θα ωφελήσει κυρίως όσους έχουν μεγάλα εισοδήματα και, κατ' επέκταση, την κατανάλωση απ' αυτά τα κοινωνικά στρώματα. Επειδή δεν υπάρχει εγχώρια παραγωγή των αγαθών που ζητούνται αυτό θα έχει ως συνέπεια την αύξηση των εισαγωγών και, κατ' ακολουθία, την αύξηση του ελλείμματος σ' όλα τα ισοζύγια.
Κι όλα αυτά στο όνομα μιας προσδοκώμενης, μελλοντικής, αβέβαιης αναπτυξιακής διαδικασίας από την εγχώρια παραγωγική τάξη. Όμως το παρελθόν έχει δείξει πως οι παραγωγοί μας προτιμούν τη Βουλγαρία ή ακόμα και την Κίνα όπου και έχουν μεταφέρει μεγάλο μέρος της παραγωγικής τους δραστηριότητας. Γιατί να επιστρέψουν;
Συμπερασματικά: Το πρόβλημα, εκτός από όλα όσα έχουν επισημανθεί (διαφθορά, σπατάλη κ.λπ.) είναι η χαμηλή ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας, που όμως οφείλεται και στον ιδιωτικό τομέα που στην Ελλάδα είναι το ίδιο αν όχι περισσότερο αναποτελεσματικός από τον δημόσιο.
Μικρό παράδειγμα του παρόντος η πορεία της ιδιωτικής επιχείρησης του ALTER με τα περίπου 600 εκατ. ευρώ χρέη. Εξακόσια εκατομμύρια ευρώ είναι 200.000.000.000 δραχμές!
Πού πήγαν αυτά τα λεφτά;
Ας είμαστε ρεαλιστές: ΚΑΝΕΝΑΣ δεν ρισκάρει σε μία τέτοια αγορά τα χρήματά του (είτε κλεμμένα είτε τίμια είναι, είτε υπάρχει πόθεν έσχες είτε όχι). Ο κάθε επενδυτής είναι καλά κουμπωμένος σήμερα. Δεν υπάρχουν αυτοί οι πατριώτες που βρήκε τότε ο "γέρο" Καραμανλής και επένδυσαν (όπως επένδυσαν) και έκαναν εκείνο το βιομηχανικό boom της Ελλάδας των δεκαετιών του ''60 και του ''70. Υπήρχαν και τα μικρά ημερομίσθια αλλά κυρίως το φιλότιμο, η εφευρετικότητα  και η αγάπη του Έλληνα προς την "εταιρεία του" τα οποία έδιναν ανταγωνιστικότητα στα παραγόμενα προϊόντα. Όταν σήμερα ""δεν είμαστε σε θέση να εισέλθουμε ούτε στον προθάλαμο επενδυτικών / δανειοδοτών τραπεζών όταν λέμε ότι είμαστε Έλληνες  από που θα βρούμε τα δανειακά χρήματα πέραν των δικών μας που χρειαζόμαστε αυτοί που θέλουμε να κάνουμε μία δουλειά;
Κανένας Παπανδρέου ή Σαμαράς μπορούν ΑΜΕΣΑ να λύσουν τέτοια οικονομικά προβλήματα ότι μέτρα και να εξαγγείλουν.
Η παθογένειά μας έχει διέλθει τον Ρουβίκωνα.

Μεν. Αν. Βάννης