Η εργατική τάξη της χώρας μας δέχεται μια πρωτοφανή επίθεση στο βιοτικό και εργασιακό της επίπεδο, αλλά και στην ίδια της τη συγκρότηση. Η πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ με στήριξη της ΝΔ και του ΛΑΟΣ υλοποιώντας τις αποφάσεις της ΕΕ και του ΔΝΤ έφερε:
• Χρεοκοπία και πτώχευση των εργαζομένων, των συνταξιούχων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, καθώς και των αυτοαπασχολούμενων. Μείωσε το εισόδημα κατά 30-35%, με την κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού στο δημόσιο και στις συντάξεις.
• Εκτίναξη της ανεργίας στο 30% με την απελευθέρωση των απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα, τις
απολύσεις χιλιάδων εργαζομένων με συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου στο δημόσιο, αλλά και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, με την καταστροφή μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Την εργασία μέχρι θανάτου, με την κανιβαλική πρόβλεψη σύνδεσης των ορίων ηλικίας με το προσδόκιμο ζωής! Την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, του ρόλου των συνδικάτων και του Εργατικού Δικαίου, που επιδιώκει τη μετατροπή των εργαζομένων σε μοναχικά θύματα στην εκμετάλλευση της εργοδοσίας μέσα από επιχειρησιακές ή ατομικές συμβάσεις εργασίας
• Το βάθεμα και όχι την έξοδο από την κρίση, την καταστροφή και το ξεπούλημα της παραγωγικής βάσης της χώρας
• Την υποθήκευση της χώρας και των εργαζομένων με την αύξηση του δημόσιου χρέους από το 113,7% το 2010, στο 160%, το 2015. Τη διατήρηση και την ενίσχυση της κερδοφορίας των ελληνικών τραπεζών και των ελληνικών ομίλων που συνδέονται άρρηκτα με αυτές. Με τη μείωση της φορολογίας και την κρατική ενίσχυσή τους.
Στην πρόσφατη σύνοδο της ΕΕ η κυβέρνηση υποσχέθηκε διαρκή και νομικά κατοχυρωμένη λιτότητα καθώς και ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας αξίας 50 δις € για να κερδίσει μείωση του επιτοκίου κατά 1% και επιμήκυνση της αποπληρωμής του δανείου κατά 7,5 χρόνια
Οι συμφωνίες αυτές και τα απανωτά μνημόνια είναι πραξικοπηματικά, παράνομα και εξευτελιστικά γιατί η κυβέρνηση και η πλειοψηφία της δεν εκλέχθηκε με αυτή την εντολή. Είναι εξευτελιστικά για την περηφάνια των ελλήνων εργαζόμενων, για την αγωνιστική ιστορία της χώρας και για το λαό της που έμαθε να αντιστέκεται σε κατακτητές και χούντες.
Νομός Κοζάνης
Ο Νομό μας συνεχίζει να κρατά τα σκήπτρα της ανεργίας με ποσοστό 17,5% (επίσημα γιατί ανεπίσημα ξεπερνά το 30%) με αύξηση 5,5% το τελευταίο διάστημα! Η οικοδομική δραστηριότητα παρουσιάζει μείωση πάνω από 70% και τα καταστήματα και οι μικρές επιχειρήσεις βάζουν καθημερινά λουκέτα (20% έως 30% τον τελευταίο χρόνο) εντείνοντας περισσότερο την ανεργία και τα αδιέξοδα σε εργαζόμενους και αυταπασχολούμενους οι οποίοι εκτός από την ανεργία είναι και καταχρεωμένοι.
Οι εργαζόμενοι στα καταστήματα και στις επιχειρήσεις εκτός από τη μαύρη εργασία και τους χαμηλούς (κάτω και από τις κατώτερες ΣΣΕ) μισθούς, το τελευταίο διάστημα και με αφορμή την κρίση εκβιάζονται με τον εφιάλτη της ανεργίας και συμφωνούν υπόγεια σε συμβάσεις μερικής απασχόλησης (σε ώρες και ημέρες) ενώ δουλεύουν κανονικά, σε απλήρωτες υπερωρίες και μειωμένο χρόνο ασφάλισης.
οι εργαζόμενοι στους εργολάβους και στο «δουλεμπόριο» στενάζουν από την υπερεκμετάλλευση και την ανυπαρξία στοιχειωδών κανόνων εργατικού δικαίου καθώς και μέτρων Υγιεινής και Ασφάλειας. Η ιδιότυπη πολιτική μαφία του νομού η οποία αποτελείται από εργολάβους πολιτικούς, στελέχη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, της ΔΕΗ και ξεπουλημένους συνδικαλιστές επέβαλε τους δικούς της κανόνες που έγιναν σεβαστοί από τους ελεγκτικούς μηχανισμούς αλλά και από την πλειοψηφία του συνδικαλιστικού κινήματος. Οι εργαζόμενοι στους εργολάβους αντιμετωπίζονται σαν σκλάβοι χωρίς στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα με αμοιβές των 600 και 500 ΕΥΡΩ, ωράρια λάστιχο και σε πολλές περιπτώσεις ανασφάλιστοι ή «μερικώς ασφαλισμένοι».
Στο «δουλεμπόριο» (ιδιότυπη υπενοικίαση εργαζομένων με συμβάσεις έργου) όπου δουλεύουν πάνω από 1000 άτομα και καλύπτουν πάγιες και διαρκεί ανάγκες της ΔΕΗ, εργάζονται όλοι με καθεστώς μερικής απασχόλησης, ακόμα και στις βάρδιες που ως γνωστόν καλύπτουν ολόκληρο το 24ώρο (3χ8=24) με το κόλπο της αφαίρεσης του χρόνου για φαγητό, για πλύσιμο, για καφέ κλπ !!! Παρότι οι περισσότεροι δουλεύουν στο ίδιο πόστο 10, 12, 15 και 20 χρόνια δεν έχουν καμία τριετία.
Η ΔΕΗ που αποτελεί τον κύριο μοχλό ανάπτυξης ετοιμάζεται να εγκαταλείψει την περιοχή με κλείσιμο Σταθμών και Ορυχείων που συνεπάγεται με εφιαλτική άνοδο της ανεργίας και καταστροφή ολόκληρου του παραγωγικού ιστού της οικονομίας.
Η «απελευθέρωση αγοράς ενέργειας» που στηρίχτηκε τα τελευταία δώδεκα χρόνια από τα κόμματα, (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ και ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ) την Τοπική Αυτοδιοίκηση και την πλειοψηφία του Συνδικαλιστικού Κινήματος, έφερε ιδιωτικοποιήσεις, δραματική μείωση των σταθερών θέσεων εργασίας στη ΔΕΗ (από 11.000 σε 5.000 εργαζόμενοι στην περιοχή) και αντικατάστασή τους από έκτακτους (δίμηνα, οκτάμηνα) και εργαζόμενους σε εργολάβους με μισθούς πείνας (στερώντας τεράστια ποσά από την τοπική αγορά) και παρά τις αντίθετες υποσχέσεις, τεράστιες αυξήσεις στην τιμή του ρεύματος.
Το νέο νομοσχέδιο για την απελευθέρωση Νο 3 που έφερε η κυβέρνηση διαλύει τη ΔΕΗ, βάζει τους ιδιώτες στα δίκτυα και την λιγνιτική παραγωγή βγάζοντας στο σφυρί τις πιο νέες και παραγωγικότερες μονάδες της περιοχής μας (ΑΗΣ Μελίτης, 5η Αγίου Δημητρίου)!
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
Η διαχρονικά παντελή έλλειψη μέτρων προστασίας της υγείας των κατοίκων και των εργαζομένων, από τη ΔΕΗ και το κράτος, έκαναν την περιοχή κρανίου τόπο και παράδειγμα προς αποφυγή όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σ’ ολόκληρη την Ευρώπη.
Η ΔΕΗ και το κράτος απέφυγαν όλα αυτά τα χρόνια να κάνουν επιδημιολογικές μελέτες (έχουν καταδικαστεί και γι αυτό από το Συμβούλιο της Ευρώπης) φοβούμενοι την αντίδραση των κατοίκων από τα αποτελέσματα. Τα στοιχεία που είδαν το φως της δημοσιότητας είναι 50% πνευμονοπάθειες και ρινίτιδες σε παιδιά του νομού Κοζάνης (ένα παιδί στα δυο πάσχει από πνευμονικό νόσημα) ενώ στο νομό Γρεβενών το αντίστοιχο ποσοστό είναι 20%, το παιδικό άσθμα θερίζει και ανεπίσημες έρευνες κατοίκων στις ληξιαρχικές πράξεις θανάτου δείχνουν ότι ο καρκίνος έχει 20πλασιαστεί την τελευταία εικοσαετία!
Εκτός από την εκπομπή διοξειδίου του άνθρακα έχουμε τοπικά εκπομπές μονοξειδίου του άνθρακα (δηλητήριο) από τις ανεξέλεγκτες αυταναφλέξεις του λιγνίτη στα Ορυχεία, την έκλυση τόνων τέφρας στην ατμόσφαιρα (υλικό που περιέχει 10 βλαβερά χημικά στοιχεία εκ των οποίων και το ισχυρό δηλητήριο αρσενικό) όχι μόνο από τα φουγάρα αλλά κυρίως από τους ξεσκέπαστους ταινιόδρομους των ορυχείων και τη χρησιμοποίηση του υλικού αυτού στη διάστρωση δρόμων στα Ορυχεία στους οποίους κινούνται καθημερινά χιλιάδες φορτηγά! Σ’ αυτά πρέπει να προσθέσουμε την έκλυση διοξειδίου του θείου που πλέον εκτός από τον ΑΗΣ Αμυνταίου (το παραδέχτηκαν δημόσια στελέχη της ΔΕΗ) έχουμε υπερβάσεις και από τις μονάδες του νομού Κοζάνης. Ο υδροφόρος ορίζοντας χάνεται από τις ολοένα και βαθύτερες εκσκαφές των ορυχείων.
Σε όλα αυτά η λεγόμενη Τοπική Κοινωνία εκφρασμένη μέσα από τους μαζικούς της φορείς (εκτός ελαχίστων φωτεινών εξαιρέσεων) όχι μόνο δεν αντιδρά, όπως κάνουν σε ολόκληρη τη χώρα, αλλά εκλιπαρεί για κατασκευή νέων μονάδων δίνοντας «γη και ύδωρ» στη ΔΕΗ.
ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ
Η ηγεσία της ΓΣΕΕ όχι μόνο δεν έπαιξε το ρόλο της απέναντι στην καταστροφική για τους εργαζόμενους πολιτική της κυβέρνησης και της Τρόικας αλλά συναίνεσε στην ουσία για να περάσει αυτή η πολιτική θεωρώντας την «σκληρή αλλά αναγκαία» και «το μνημόνιο ως μονόδρομο στη σημερινή κρίση» όπως δήλωσε δημόσια πολλές φορές ο Πρόεδρός της Γ. Παναγόπουλος. Δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ να κυκλοφοράει με σωματοφύλακες και να μην παραβρίσκεται στις συγκεντρώσεις της Συνομοσπονδίας φοβούμενος τις βίαιες αντιδράσεις των εργαζομένων! Μόλις λίγους μήνες πριν υπέγραφε την ΕΓΣΣΕ που για το 2010 προέβλεψε 0% αύξηση όταν ο επίσημος πληθωρισμός του έτους έκλεισε στο 4,7% ενώ έδινε την συναίνεση του στην Κατσέλη για τον ν. 3899 που κατήργησε ουσιαστικά τις συλλογικές συμβάσεις. Η πλήρης γραφειοκρατικοποίηση όχι μόνο της ηγεσίας της ΓΣΕΕ αλλά και των παρακάτω οργάνων, ομοσπονδιών, εργατικών κέντρων, ακόμα και πρωτοβάθμιων σωματείων, η απομαζικοποίηση των συνδικάτων, η ανύπαρκτη σχεδόν συνδικαλιστική οργάνωση στον ιδιωτικό τομέα, ο κομματισμός και η παραταξικοποίηση, είναι τα αποτελέσματα μιας πορείας που οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να συγχωρήσουν.
ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ Ν. ΚΟΖΑΝΗΣ
Στο ίδιο μήκος κύματος και η πλειοψηφία (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ) του Εργατικού Κέντρου Ν. Κοζάνης λειτούργησε ουσιαστικά ως γραφειοκρατικό υποκατάστημα της ΓΣΕΕ και οδήγησε το Εργατικό Κέντρο και το Συνδικαλιστικό κίνημα του νομού σε αδράνεια, πλήρη απαξίωση από τους εργαζόμενους και στο χειρότερο επίπεδο συνδικαλιστικής δράσης των τελευταίων ετών.
Αντί να οργανώσει τα συνδικάτα και τους εργαζόμενους του Νομού για να αντιμετωπίσουν την πιο άγρια και λυσσαλέα αντεργατική επίθεση των τελευταίων 60 χρόνων αρκέστηκε να κάνει συνεδριάσεις μόνο τις παραμονές των απεργιών της ΓΣΕΕ για να επικυρώσει απλά την αυτονόητη συμμετοχή του Εργατικού Κέντρου στις απεργίες.
Με αστείες δικαιολογίες αρνήθηκε πολλές φορές να κάνει διαδηλώσεις στην πόλη μετά την απεργιακή συγκέντρωση προκαλώντας ερωτηματικά και ειρωνικά σχόλια στους εργαζομένους και την κοινωνία του Νομού.
Η πλειοψηφία του Δ.Σ αρνήθηκε ακόμα και τη συζήτηση σε προτάσεις παρατάξεων και μελών του Δ.Σ για ανάπτυξη αγωνιστικών κινητοποιήσεων όπως έγινε στην πρόταση (Ταξικής Ενότητας, Ταξικής Συσπείρωσης και ενός μέλους της ΔΑΚΕ) για έκτακτη συνεδρίαση με θέμα την προκήρυξη απεργίας στις 10 Φλεβάρη του 2010 όπου προσήλθαν όπως ήταν υποχρεωμένοι από το καταστατικό σε έκτακτη συνεδρίαση του Δ.Σ στο οποίο αποφάσισαν πλειοψηφικά να μη συζητήσουν το θέμα για το οποίο οι ίδιοι μας κάλεσαν.
Αρνήθηκαν την διενέργεια δυο ενδιάμεσων συνεδρίων (ένα κάθε χρόνο) όπως προβλέπεται από το καταστατικό χωρίς καμία δικαιολογία χλευάζοντας την επιμονή της Ταξικής Συσπείρωσης και φτύνοντας κατάμουτρα τους συνέδρους και το δικαίωμά τους στη διαμόρφωση θέσεων και προτάσεων για τη λειτουργία του Κέντρου και την ανάπτυξη των αναγκαίων και απαιτούμενων αγώνων. Συνέβαλαν στην δημιουργία αρνητικότατης άποψης στους εργαζόμενους για το Εργατικό Κέντρο και το συνδικαλισμό γενικότερα.
ΤΑΞΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ Ν. ΚΟΖΑΝΗΣ
Όπως αναφέρει η διακήρυξη της πρόκειται για μια «ανεξάρτητη συνδικαλιστική οργάνωση που συσπειρώνει εργαζόμενους που συμφωνούν σε ένα πολιτικό πλαίσιο σαφώς εργατικό, αντιεργοδοτικό, αντικυβερνητικό, σε αντίθεση με τα αστικά κόμματα και παρατάξεις. «Δεν αρνούμαστε σε κανέναν την κομματική ένταξη πολύ δε περισσότερο την πολιτική τοποθέτηση και δράση. Οι θέσεις μας διαμορφώνονται με βάση τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και προϋποθέτουν μια άλλη πολιτική που θα βάζει στο κέντρο τον εργαζόμενο και όχι τα κέρδη και τα συμφέροντα της ολιγαρχίας του πλούτου».
Στο προηγούμενο συνέδριο η Τ.Σ.Ε εξέλεξε για πρώτη φορά ένα μέλος στο Δ.Σ του Εργατικού Κέντρου και έδειξε από την πρώτη στιγμή τη διαφορετική της συγκρότηση, λειτουργία και γραμμή. Καταστήσαμε από την αρχή σαφές ότι επειδή η συγκρότηση προεδρείου προϋποθέτει μία ελάχιστη πολιτική συμφωνία δεν θα συμμετέχουμε στο προεδρείο με βάση την αναλογικότητα εκτός κι αν υπάρξει προγραμματική συμφωνία που θα κινείται σε αντιεργοδοτική, αντικυβερνητική κατεύθυνση και μέσα από πρόγραμμα θα προωθήσει την ταξική, αγωνιστική ανασυγκρότηση της εργατικής τάξης του νομού, θα πάει το Εργατικό Κέντρο ένα βήμα μπροστά. Αυτό δεν έγινε αποδεκτό από καμία παράταξη και προχώρησαν στη δημιουργία αναλογικού προεδρείου και λόγω της ισοψηφίας της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ προχώρησαν σε ένα άθλιο παζάρι μοιράζοντας την θητεία του Προέδρου και του Γραμματέα! Επίσης απέκλεισαν την Ταξική Συσπείρωση από την 7μελή Εκτελεστική Επιτροπή και το 9μελή Δ.Σ του ΙΝΕΚΑ καταστρατηγώντας την πανεργατική πανελλαδική πρακτική που θέλει όλες τις παρατάξεις να συμμετέχουν στα όργανα του συνδικαλιστικού κινήματος.
Παρόλα αυτά η Ταξική Συσπείρωση συνέβαλε όλα τα προηγούμενα χρόνια με αγώνες αλλά και θέσεις και προτάσεις προς το Δ.Σ (άλλοτε έγιναν δεκτές άλλοτε όχι) στην ανάπτυξη ενωτικών αγώνων αλλά και στη δημιουργία ταξικής εργατικής συνείδησης των εργαζομένων του νομού. Αναπτύξαμε πρωτοβουλίες που αφορούσαν τη λειτουργία του Δ.Σ, τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα, τους εργαζόμενους στη ΔΕΗ, στους εργολάβους και στο δουλεμπόριο, τις εργασιακές σχέσεις και το περιβάλλον και συμμετείχαμε σε όλους τους αγώνες που αναπτύχθηκαν στην περιοχή.
Συναδέλφισσες συνάδελφοι
Η συνεχώς αυξανόμενη συμμετοχή των εργαζομένων στις απεργίες και τα συλλαλητήρια, η μαζικότητα και αποφασιστικότητα των χιλιάδων διαδηλωτών, δείχνει ότι ο αγώνας μας ενάντια στα μέτρα της κυβέρνησης και της ΕΕ αποκτά άλλες διαστάσεις. Το εργατικό σ.κ. μπορεί να συμβάλλει αποφασιστικά ώστε να δημιουργηθούν οι δυνατότητες και προϋποθέσεις προκειμένου να ανατρέψει τα αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα. Να ΝΙΚΗΣΕΙ.
Ο αγώνας των εργαζομένων έχει αντοχή και διάρκεια, έχει αρχίσει και ξεφεύγει από τα γνωστά συνηθισμένα όρια. Όλα δείχνουν ότι οι εργαζόμενοι με τον αγώνα τους, την συμμετοχή και τον δυναμισμό τους, ξεπερνούν τις κυρίαρχες λογικές της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, αλλά και του κομματικού συνδικαλισμού.
θα πρέπει να δημιουργηθούν προϋποθέσεις κοινής δράσης στην κατεύθυνση της δημιουργίας ενός ενιαίου ταξικού εργατικού μετώπου, που θα στηρίζεται στη δύναμη των ίδιων των εργαζομένων, την καθημερινή δράση στη δημοκρατική λειτουργία των συνδικάτων στις Γενικές Συνελεύσεις, στις Απεργιακές Επιτροπές. Θα συγκρούεται με το σύνολο των αντιλαϊκών, αντεργατικών ρυθμίσεων που προωθούν κυβέρνηση, ΕΕ, εργοδότες, όπως αυτή εξειδικεύεται σε κάθε χώρο και κλάδο, αναζητώντας τον κοινό αγώνα με άλλους κλάδους και την αγωνιστική ταξική ενότητα των ίδιων των εργαζομένων. Θα φέρνει στο προσκήνιο τις σύγχρονες εργατικές ανάγκες και διεκδικήσεις και θα αντιστέκεται στην καπιταλιστική εκμετάλλευση από τη σκοπιά του αγώνα για την ανατροπή της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης. Θα παίρνει θέση απέναντι σε όλα τα μεγάλα κοινωνικά και πολιτικά μέτωπα. Προϋπόθεση για τα παραπάνω είναι η δημιουργία και συγκρότηση ενός ρεύματος μάχιμης αμφισβήτησης και ενεργητικής δράσης για τα συμφέροντα της εργατικής πλειοψηφίας, με περιεχόμενο που θα δημιουργεί ρήγματα στην επίθεση του κεφαλαίου, που θα μπορεί να συσπειρώνει ευρύτερες δυνάμεις, όχι στη βάση της κομματικής ένταξης, αλλά με άξονα τις ανάγκες και τα δικαιώματα του σύγχρονου εργαζόμενου. Που θα είναι ανεξάρτητο από την αστική πολιτική, ενάντια στον ταξικό συμβιβασμό, αντίθετο στην ενεργητική εκτόνωση των αγώνων για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, για μια άλλη κοινωνία όπου θα υπηρετεί τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων.
Οι Αντιπρόσωποι στο Εργατικό Κέντρο εκπροσωπούν εργαζόμενους από τους οποίους εκλέγονται και όχι παρατάξεις γι αυτό η θέσεις τους στο Συνέδριο και στην εκλογική διαδικασία πρέπει να εξυπηρετούν τα συμφέροντα των εργαζομένων και όχι των παρατάξεων και τις προσωπικές φιλοδοξίες των στελεχών τους
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
Να πάρουν πίσω όλα τα αντεργατικά μέτρα, το «μηχανισμό στήριξης» και το Μνημόνιο.
Διαγραφή του χρέους, ανυπακοή και ρήξη με τις συμφωνίες ΕΕ, ΕΚΤ και ΟΝΕ.
Αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις, Συλλογικές Συμβάσεις και σταθερή εργασία.
Νομοθετική απαγόρευση των απολύσεων. Να μην περάσουν οι ιδιωτικοποιήσεις.
Εθνικοποίηση των τραπεζών, χωρίς αποζημίωση, με εργατικό – κοινωνικό έλεγχο.
Δημόσιες συγκοινωνίες, δωρεάν παιδεία και υγεία.
Ανατροπή της απελευθέρωσης ενέργειας. Εθνικοποίηση του συνόλου της Ενέργειας.
ΔΕΗ 100% δημόσια κάτω από εργατικό και κοινωνικό έλεγχο.
Καμία μονάδα, κανένα ορυχείο σε ιδιώτες. Να αναλάβει η ΔΕΗ τα Ορυχεία Βεύης, Αχλάδας και Κλειδιού και να αποκλειστούν οι ιδιώτες από τα νέα κοιτάσματα.
Η ΔΕΗ να κάνει άμεσα 5.000 προσλήψεις στην περιοχή καταργώντας τις εργολαβίες και το δουλεμπόριο και δημιουργία 5ης βάρδια και στα ορυχεία. Πιστή τήρηση των μέτρων υγιεινής και ασφάλειας, Οι τεχνικοί Ασφάλειας και οι επιθεωρητές εργασίας να περάσουν στην εποπτεία Ανεξάρτητης Αρχής που θα λογοδοτεί στη βουλή και όχι στο κράτος και στην εργοδοσία.
Να παρθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία του Περιβάλλοντος, της υγείας των κατοίκων και των εργαζομένων. Να υλοποιηθεί η απόφαση του Συμβουλίου της Ευρώπης, του Συνηγόρου του πολίτη και των επιθεωρητών περιβάλλοντος. Να κλείσει άμεσα ο ΑΗΣ Πτολεμαίδας (ρυπαίνει το περιβάλλον- καταστρέφει το λιγνίτη)
Να κατασκευαστούν μονάδες αποθείωσης στους ΑΗΣ Αμυνταίου, Καρδιάς και Αγίου Δημητρίου. Να κατασκευαστούν κλειστοί (σωληνωτοί) ταινιόδρομοι παντού όπου διακινείται η τέφρα. Να υλοποιηθεί στην πράξη η απαγόρευση διάστρωσης δρόμων με τέφρα και η κυκλοφορία φορτηγών σε δρόμους χωρίς διαβροχή με άμεσο αποκλεισμό των παραβατών από την παραγωγική διαδικασία!
Να δημιουργηθεί δημόσιος φορέας αποκατάστασης του περιβάλλοντος που θα φέρει εκατοντάδες νέες θέσεις εργασίας στην περιοχή (υπάρχουν συγκεκριμένες και αναλυτικές προτάσεις από την Οικολογική Κίνηση Κοζάνης) Να επιστραφούν τα αποκαταστημένα εδάφη στους αγρότες της περιοχής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου