Υποστηρίζει, δε, ότι καταβάλλεται συνειδητή προσπάθεια απαξίωσης της εταιρείας, μέσω της αύξησης τιμολογίων και μείωσης προσωπικού, προκειμένου να διευκολυνθούν οι δυνάμει ιδιώτες
ανταγωνιστές να εισέλθουν στην αγορά. Όσον αφορά στο πεδίο των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, επισημαίνει ότι η ΔΕΗ έχει ήδη εκτοπιστεί από τους ιδιώτες, «ανήμπορη να αντιδράσει».
- Η εμπειρία από την απελευθέρωση και την ιδιωτικοποίηση της αγοράς ενέργειας σε άλλες χώρες τι δείχνει; Τι ισχύει αλλού;
Ο λόγος για τον οποίο η ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ ήταν αντίθετη με την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας δεν έχει να κάνει με την άποψη ότι ως συνδικάτο πιστεύουμε πως ο,τιδήποτε κάνει ο ιδιώτης είναι κακώς καμωμένο ή από μια γενική και αόριστη προσέγγιση ενάντια στην ιδιωτική πρωτοβουλία, αλλά από την οπτική τού ότι γνωρίζαμε το τι θα συμβεί, και -δυστυχώς- επιβεβαιωθήκαμε.
Μια ματιά να ρίξει κανείς στο τι έγινε σε μια σειρά χώρες της Ε.Ε. μετά την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας σε σχέση με το ύψος της τιμής της προσφερόμενης κιλοβατώρας αρκεί. Πιο χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Νορβηγίας, όπου το 2000 ένα μέσο νοικοκυριό με ετήσια κατανάλωση 3.500 KWh πλήρωνε 0,072 ευρώ την KWh, ενώ σήμερα πληρώνει 89% περισσότερο, δηλαδή 0,1361 ευρώ. Από εκεί και πέρα, είχαμε αυξήσεις στις περισσότερες χώρες: 71% στη Σουηδία, 63% στη Δανία, 36% στη Φινλανδία, 89% στην Τσεχία, 64% στην Ουγγαρία, 49% στην Ολλανδία, 33% στην Πολωνία και πάει λέγοντας… Ανάλογες περίπου ήταν και οι αυξήσεις και σε άλλες χώρες, πλην της Γαλλίας, λόγω των πυρηνικών εργοστασίων.
- Επομένως, ποιος είναι ο στόχος όσων επιμένουν στην απελευθέρωση;
Τελικά αποδείχθηκε αυτό που ισχυριζόμαστε από την αρχή όσοι διαφωνούσαμε με το άνοιγμα της αγοράς. Ότι, δηλαδή, η απελευθέρωση δεν γίνεται για να έχουν φθηνότερη κιλοβατώρα οι καταναλωτές, αλλά για να βρουν διέξοδο λιμνάζοντα ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια στον ευαίσθητο χώρο των κοινωνικών αγαθών.
- Στην περίπτωσή μας, τι επιπτώσεις προβλέπονται; Γιατί λέτε ότι θα ακριβύνει οπωσδήποτε το ρεύμα, αν μπουν ιδιώτες;
Πέρα από τη διδακτική εμπειρία των άλλων χωρών, ο λόγος για τον οποίο ισχυριζόμαστε ότι θα ακριβύνει το ρεύμα είναι γιατί ακούμε και βλέπουμε τι λένε και τι επιδιώκουν οι ιδιώτες «ανταγωνιστές» της ΔΕΗ. Οι ίδιοι -και δεν το κρύβουν- διαμαρτύρονται ότι η τιμή του ρεύματος είναι πολύ χαμηλή και δεν μπορούν να ανταγωνιστούν την ΔΕΗ. Γι’ αυτό, άλλωστε, επί χρόνια κρατούσαν τις άδειες κατασκευής εργοστασίων παραγωγής στα συρτάρια τους, επιδιώκοντας και πιέζοντας πρώτα να αυξηθεί η τιμής της KWh από τη ΔΕΗ και μετά να «επενδύσουν».
Χαρακτηριστική προς τούτο είναι η ομολογία του πρώην υπουργού Ανάπτυξης ότι «πρέπει να σηκώσουμε την κουρτίνα των τιμολογίων, για να περάσουν οι ιδιώτες»! Γι’ αυτό και είχαμε την αλχημεία στον τρόπο υπολογισμού της Οριακής Τιμής Συστήματος (ΟΤΣ), αλλά και την αύξηση της τιμής των τιμολογίων κατά 23,4% μέσα σε 22 μήνες, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να κερδοσκοπήσουν σε βάρος της ΔΕΗ και των καταναλωτών κατά εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ!
- Υπάρχει ο αντίλογος, πάντως, ότι ακόμη κι αν προκύπτει μια αύξηση στα τιμολόγια στην αρχή της απελευθέρωσης, μακροπρόθεσμα αυτά θα πέσουν.
Για όσους το ισχυρίζονται, επαναλαμβάνουμε ξανά ότι αυτό δεν το είδαμε σε καμία χώρα. Όταν στα κοινωνικά αγαθά, τα οποία πρέπει να προσεγγίζονται με μια άλλη φιλοσοφία, υπεισέρχεται η οπτική του κέρδους, τότε είναι μοιραίο ότι αυτό το κέρδος κάποιος θα κληθεί να το πληρώσει, και αυτός δεν είναι άλλος από τον καταναλωτή.
- Ωστόσο, η Ε.Ε. πιέζει εδώ και χρόνια για άνοιγμα της αγοράς ενέργειας. Με ποιο εναλλακτικό τρόπο μπορεί να γίνει αυτό;
Η αγορά ενέργειας έχει ανοίξει ήδη. Αυτό μαρτυρά το γεγονός ότι ήδη έχουμε τρεις ιδιωτικές μονάδες παραγωγής ρεύματος και μέσα στο 2010 θα προστεθούν άλλες δύο και το 2011 ακόμα δύο. Αυτό επίσης καταδεικνύει το γεγονός ότι οι ιδιώτες κατέχουν σχεδόν το 100% της εγκατεστημένης ισχύος από ΑΠΕ. Παράλληλα, αυτό δείχνει το γεγονός ότι έχουν ήδη «αρπάξει» (και η λέξη είναι απόλυτα ακριβής, γιατί περί αρπαγής και αρπαχτών πρόκειται!) χιλιάδες πελάτες, με τη ΔΕΗ ανήμπορη να αντιδράσει.
Όσοι λοιπόν προσποιούνται ότι η αγορά δεν έχει ανοίξει ένα πράγμα επιδιώκουν: χωρίς κανένα απολύτως ρίσκο, χωρίς καμία απολύτως επένδυση, χωρίς τη δημιουργία θέσεων εργασίας, χωρίς να βάλουν το χέρι στην τσέπη, να βρουν νέους τρόπους, για να αυξήσουν τους ήδη παχυλούς λογαριασμούς τους.
- Από πού προκύπτει αυτό; Γιατί μπορεί κάποιος να σας κατηγορήσει για ιδεοληψία…
Μεγαλύτερη απόδειξη είναι το γεγονός ότι, ενώ οι ιδιώτες διαμαρτύρονται ότι η ΔΕΗ έχει προνομιακή μεταχείριση στους λιγνίτες, η πίεσή τους δεν εστιάζεται στο να βγουν σε δημόσιο διαγωνισμό τα λιγνιτικά κοιτάσματα που δεν έχουν παραχωρηθεί στη ΔΕΗ, να τα πάρουν και να κατασκευάσουν μονάδες (άρα να ρίξουν λεφτά και να δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας), αλλά να τους πουληθούν (προφανώς κοψοχρονιά) υπάρχοντα λιγνιτικά εργοστάσια, που μέχρι χθες έλεγαν ότι είναι ρυπογόνα, ή να τους παραχωρηθεί μέρος της ισχύος της ΔΕΗ να την πουλούν αυτοί!
Άραγε για ποιο λόγο; Τι θα κερδίσουν οι καταναλωτές από αυτό; Να το πούμε καθαρά, για να μην κατηγορηθούμε ως πολέμιοι της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Η αγορά ηλεκτρικής ενέργειας δεν χρειάζεται μεσάζοντες! Εκείνο που χρειάζεται είναι επενδυτές και όχι κρατικοδίαιτους αεριτζήδες.
- Καταγγέλλετε συχνά ότι υπονομεύεται η ΔΕΗ, οδηγείται σε απαξίωση, ανεβάζουν επίτηδες τα τιμολόγια κ.λπ. Ακούγεται συνωμοσιολογικό. Γιατί να γίνει αυτό;
Γίνεται, και μάλιστα συνειδητά, γιατί είναι σίγουρο ότι μια μεγάλη και δυνατή δημόσια επιχείρηση δεν βολεύει την υλοποίηση των σχεδίων όσων επί δεκαετίες τώρα θησαυρίζουν σε βάρος του Δημοσίου. Δύο μικρά παραδείγματα για το πώς επιτυγχάνεται η απαξίωση της ΔΕΗ:
Πρώτον, μέσω της αύξησης τιμολογίων. Εκτός των άλλων, με τη συνεχόμενη αύξησή τους (κάτι που βεβαίως λογικό είναι να προκαλεί δυσφορία και επιπρόσθετο βάρος στον δοκιμαζόμενο λαό μας) «χτίζεται» το κλίμα αποδοχής, «μήπως αν την πουλήσουμε είναι καλύτερα;».
Δεύτερον, μέσω της συνειδητής καταστροφής της τεχνογνωσίας της, που επιτυγχάνεται με τη μη ανανέωση του στελεχιακού και εργατοτεχνικού προσωπικού της. Η ΔΕΗ πριν από 16 χρόνια είχε 36.710 εργαζομένους, σήμερα (16 χρόνια μετά, με χιλιάδες χιλιόμετρα μεγαλύτερο δίκτυο, με εκατομμύρια περισσότερους καταναλωτές, με πολύ περισσότερα εργοστάσια) έχει απομείνει με 22.000! Αυτό συνιστά ανυπολόγιστη καταστροφή ανεκτίμητης τεχνογνωσίας, που αφενός μεν καθιστά την Επιχείρηση όμηρο του κάθε εργολάβου, αφετέρου δε, έχει προκαλέσει σοβαρότατα προβλήματα και εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους.
Μεγαλύτερη επίσης απόδειξη για τα προβλήματα δυσλειτουργίας που έχει δημιουργήσει το γεγονός αυτό είναι τα σχεδόν 100 εκατ. ευρώ που δαπανώνται ετησίως, στην πρώτη δημόσια επιχείρηση της χώρας για αναγκαστικές υπερωρίες (γιατί χωρίς αυτές, εδώ που έφτασαν τα πράγματα, θα σβήσουμε). Γεγονός απαράδεκτο, όταν έξω, δίπλα ή μέσα στο σπίτι μας υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι που θα μπορούσαν έτσι και δουλειά να βρουν και την ελληνική οικονομία να βοηθήσουν να βγει από το τραγικό αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει. energypress
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου