Θοδωρής Παναγούλης
Τα καλά νέα είναι ότι από την εφετινή χρονιά καταργείται το ΠΧΕΦΕΛ, ενώ δυνατότητες για καλύτερα έσοδα θα δώσει και η μείωση της έκπτωσης 15% από τη ΔΕΗ και η υιοθέτηση ρήτρας CO2.
Τα κακά νέα ωστόσο, σύμφωνα τουλάχιστον με τους ίδιους τους «παίχτες» της λιανικής ρεύματος, έχουν μεγαλύτερη και πιο καταλυτική επιρροή, με αποτέλεσμα ο κλάδος να κινδυνεύει συνολικά με σφοδρές αναταράξεις.
Βασικό πρόβλημα είναι βεβαίως η σταδιακή άνοδος της Οριακής Τιμής Συστήματος, δηλαδή της χονδρεμπορικής τιμής, ως αποτέλεσμα των υψηλών τιμών στο χρηματιστήριο ρύπων, αλλά και των υψηλών τιμών στα καύσιμα.
Ταυτόχρονα φαίνεται ότι στενεύουν επικίνδυνα οι δυνατότητες πρόσβασης στο ρεύμα των δημοπρασιών NOME, το οποίο, παρότι κι αυτό κινείται σε πολύ υψηλότερες τιμές από ότι στην αφετηρία, αποτέλεσε τη σανίδα σωτηρίας για τους προμηθευτές.
Οι δυνατότητες πρόσβασης στα NOME στενεύουν, πρώτον διότι θα μειωθούν κατά πολύ οι δημοπρατούμενες ποσότητες, δεύτερον διότι θα αυξηθεί θεαματικά η τιμή εκκίνησης και τρίτον επειδή η πρόθεση της ΡΑΕ να περιορίσει τις εξαγωγές συνοδεύεται από «στενό κορσέ» για τους προμηθευτές όταν θέλουν να αναπτυχθούν σε νέο πελατολόγιο εκτός από την εξυπηρέτηση του υφιστάμενου.
Όσον αφορά τις ποσότητες, η ΡΑΕ έχει προγραμματίσει τη δημοπράτηση για το 2019 συνολικά 1444 MWh/h. Σύμφωνα με πληροφορίες, η περίπτωση να προστεθούν και τα περίπου 520 MWh/h, προσαύξηση που αναλογεί στην απόκλιση από τους δεσμευτικούς στόχους του 2018 για τα μερίδια της ΔΕΗ, πρέπει να αποκλειστεί. Κατά πάσα πιθανότητα μάλιστα θα υπάρξει και άμεση κατάργηση, δια νόμου, της διάταξης που προβλέπει τα «πέναλτι» λόγω αποκλίσεων.
Αντίθετα, τα 1444 MWh/h θα μειωθούν σημαντικά, περίπου κατά 520 MWh/h, αν προχωρήσει η υπόθεση της λιγνιτικής αποεπένδυσης της ΔΕΗ. Και τούτο διότι, ως γνωστόν, έχει συμφωνηθεί με τους δανειστές, αντί για το 22% της συνολικής κατανάλωσης, να δημοπρατηθεί μόλις το 13% εάν πουληθούν Μελίτη και Μεγαλόπολη. Συνεπώς θα μείνουν για να δημοπρατηθούν το 2019 περί τα 920 MWh/h.
Όπως είναι φυσικό, όσο λιγότερες ποσότητες βγαίνουν τόσο μεγαλύτερος ανταγωνισμός υπάρχει και τόσο περισσότερο ανεβαίνουν οι τιμές. Πολύ περισσότερο όταν τον Ιούνιο θα αποφασιστεί η νέα τιμή εκκίνησης των δημοπρασιών. Με τις τιμές του CO2 να βρίσκονται στα ύψη εκτιμάται ότι θα υπάρξει μια μεγάλη άνοδος στις τιμές εκκίνησης, σύμφωνα δε με κάποιους υπολογισμούς, ακόμα και σε επίπεδα αντίστοιχα με εκείνα στα οποία κατέληγαν οι προηγούμενες δημοπρασίες.
Επιπλέον, σύμφωνα με πηγές από τον κλάδο της προμήθειας, το πλαίσιο που έχει σε διαβούλευση η ΡΑΕ για την τροποποίηση του Κώδικα Συναλλαγών αναφορικά με τα μέτρα περιορισμού στις εξαγωγές ρεύματος εκ μέρους των εταιρειών που συμμετέχουν στις δημοπρασίες NOME, στοχεύει, μεν, σωστά, στον περιορισμό των εξαγωγών, ωστόσο περιορίζει και τους προμηθευτές στην ανάπτυξη του πελατολογίου τους.
Αυτό συμβαίνει διότι δεν αφήνει περιθώρια προμήθειας «σε τιμή NOME» παρά μόνον του ρεύματος που αναλογεί στο μεσοσταθμικό φορτίο που εκπροσωπεί κάθε ημέρα ο προμηθευτής. Για κάθε παραπάνω ποσότητα ο προμηθευτής θα πρέπει να πληρώσει με την Οριακή Τιμή Συστήματος και όχι με «τιμή NOME».
Εκείνο που ζητούν οι προμηθευτές είναι να υπάρξει και ένα κάποιο ποσοστό (π.χ. 10%) πάνω από το μεσοσταθμικό φορτίο που να αγοράζεται με «τιμή NOME» έτσι ώστε να δίνεται η δυνατότητα -και το κίνητρο- ανάπτυξης για τους προμηθευτές.
Σημειωτέον ότι πρόθεση της ΡΑΕ είναι να ισχύσουν οι περιορισμοί από την πρώτη δημοπρασία του έτους, στις 8 Φεβρουαρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου