Δεν είναι λίγοι εκείνοι που εκτιμούν ότι οι διαπραγματεύσεις μεταξύ ΔΕΗ και ενεργοβόρων βιομηχανιών ίσως οδηγηθούν σε ναυάγιο αν δεν διευθετηθούν τα δύο θέματα
Δυο είναι τα «αγκάθια» στις διαπραγματεύσεις που αναμένεται να ξεκινήσουν μεταξύ της ΔΕΗ και των ενεργοβόρων βιομηχανιών για τη σύναψη των νέων συμβολαίων προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας με βάση τις εκπτώσεις όγκου που ενέκρινε πρόσφατα η γενική συνέλευση των μετόχων της επιχείρησης.
Οι πινάκες των εκπτώσεων όγκου εγκρίθηκαν από τη γενική συνέλευση με έξι μήνες καθυστέρηση, αφού τα προηγούμενα συμβόλαια έληξαν στο τέλος του 2017 και παρατάθηκαν για ένα δίμηνο, ενώ οι δυο βασικοί μέτοχοι της ΔΕΗ, δηλαδή το ΤΑΙΠΕΔ και το Υπερταμείο, δήλωσαν στη γενική συνέλευση, ότι στο εξής η τιμολογιακή πολιτική της επιχείρησης θα πρέπει να εγκρίνεται από τη διοίκηση και όχι τους μετόχους.
Έτσι έχουμε φτάσει στα μέσα Ιουλίου και οι διαπραγματεύσεις για τη σύναψη των συμβολαίων προμήθειας της βιομηχανίας για το 2018 (Μάρτιος 2018 - Φεβρουάριος 2019) δεν έχουν ξεκινήσει ακόμη.
Οι σχετικές επιστολές - προσκλήσεις αναμένεται να αποσταλούν από τη ΔΕΗ σύντομα, ωστόσο στους κόλπους της βιομηχανίας επικρατεί σκεπτικισμός και δεν είναι λίγοι εκείνοι που εκτιμούν ότι οι διαπραγματεύσεις θα οδηγηθούν σε ναυάγιο, καθώς υπάρχουν τουλάχιστον δυο ανοικτά θέματα που εάν δεν λυθούν οι βιομηχανίες δεν πρόκειται να υπογράψουν νέα συμβόλαια.
Δυσαρμονία στη χρέωση των ρύπων
Το πρώτο από τα αγκάθια των διαπραγματεύσεων είναι ο τρόπος με τον οποίο η ΔΕΗ χρεώνει τους ρύπους, ο οποίος - σύμφωνα με εκτιμήσεις - θα επιβαρύνει τη βιομηχανία με τουλάχιστον 50 εκατ. ευρώ ειδικά το 2018 που η τιμή του CO2 στο Ευρωπαϊκό Χρηματιστήριο Ρύπων έχει ανέβει κατακόρυφα.
Η ΔΕΗ, για τα τιμολόγια της Υψηλής και Μέσης Τάσης προβλέπει διακριτή χρέωση του CO2, μετακυλύοντας το σύνολο του συγκεκριμένου κόστους στους πελάτες της, οι οποίοι σε ότι αφορά την υψηλή τάση αποζημιώνονται για το κόστος αυτό μέσω του συστήματος αντιστάθμισης ρύπων.
Σε αυτό ακριβώς το σημείο εντοπίζεται και το πρόβλημα, αφού η ΔΕΗ χρεώνει το CO2 με την τιμή του προηγούμενου μήνα, ενώ η βιομηχανία λαμβάνει αντιστάθμιση με βάση τον μέσο όρο των τιμών του προηγούμενου έτους.
Με δεδομένο δε ότι οι τιμές του CO2 άρχισαν να ανεβαίνουν από τα τέλη του 2017 και συνεχίζουν την ίδια πορεία έως σήμερα, η μέγιστη αποζημίωση - αντιστάθμιση που μπορεί να πάρει η βιομηχανία (με βάση τον μέσο όρο της τιμής του 2017) είναι περίπου 4 ευρώ/MWh, τη στιγμή που η ΔΕΗ χρεώνει τους ρύπους 5 - 9 ευρώ/MWh.
Μάλιστα επειδή τον Μάιο λειτούργησαν οι λιγνιτικές μονάδες, η χρέωση του CO2 στα τιμολόγια ΥΤ και ΜΤ θα είναι 8,8 - 9,2 ευρώ/MWh .
Αξίζει να σημειωθεί εξάλλου ότι η ΔΕΗ δεν περιλαμβάνει διακριτή χρέωση CO2 στα τιμολόγια Χαμηλής Τάσης με αποτέλεσμα να ζημιώνεται με 150 - 200 εκατ. ευρώ λόγω της αύξησης της τιμής των ρύπων.
Παράλληλα, προκειμένου να αντιμετωπίσει τον ανταγωνισμό που δέχεται από ιδιώτες παρόχους ρεύματος ειδικά στη μέση τάση, έχει προχωρήσει στη σύναψη συμβολαίων με μεγάλες αλυσίδες super market και τράπεζες, στα οποία η χρέωση του CO2 είναι ενσωματωμένη και άρα δεν αυξομειώνεται αναλόγως της εξέλιξης της τιμής των ρύπων στο ευρωπαϊκό χρηματιστήριο, έχοντας και σε αυτό το σημείο απώλειες.
Διαφορά στις ώρες αιχμής
Το δεύτερο αγκάθι που θα προκύψει στις διαπραγματεύσεις για τα συμβόλαια της βιομηχανίας αφορά τη χρέωση χρήσης συστήματος μεταφοράς.
Η Χρέωση Χρήσης Συστήματος του ΑΔΜΗΕ σύμφωνα με απόφαση της ΡΑΕ υπολογίζεται βάσει της μέσης κατανάλωσης στις ώρες αιχμής των μηνών Δεκεμβρίου, Ιανουαρίου, Φεβρουαρίου.
Όμως η ΔΕΗ που έχει δεσμευθεί ότι θα αναθεωρήσει τα τιμολόγια της το 2019, για το 2018 και τους δυο πρώτους μήνες του 2019, διατηρεί ακόμη ως ζώνη αιχμής τη ζώνη που ίσχυε πριν 5 χρόνια, δηλαδή 10 το πρωί με 2 το μεσημέρι.
Τη χρονική αυτή περίοδο θα πρέπει να αποφεύγουν οι βιομηχανίες λόγω υψηλότερης χρέωσης.
Όμως την ίδια στιγμή θα πρέπει να αποφεύγουν και την πραγματική ζώνη αιχμής που ορίζει η ΡΑΕ και εφαρμόζει ο ΑΔΜΗΕ δηλαδή 6 το απόγευμα με 11 το βράδυ.
Με άλλα λόγια οι βιομηχανίες για να μην πληρώνουν υπέρογκα τιμολόγια ρεύματος δεν θα πρέπει να παράγουν περίπου εννέα ώρες το εικοσιτετράωρο.
Την ίδια ώρα, ενώ μιλάμε για ανανέωση των συμβάσεων στην Υψηλή Τάση δεν υπάρχει αντίστοιχη συζήτηση στη Μέση Τάση όπου η ΔΕΗ δίνει έκπτωση εμπρόθεσμης εξόφλησης 15% παράλληλα με έκπτωση όγκου 5%.
Αποτέλεσμα αυτού είναι η Μέση Τάση να πληρώνει σε κάποιες περιπτώσεις ίση τιμή ή και μικρότερη από την Υψηλή Τάση.
Οι πινάκες των εκπτώσεων όγκου εγκρίθηκαν από τη γενική συνέλευση με έξι μήνες καθυστέρηση, αφού τα προηγούμενα συμβόλαια έληξαν στο τέλος του 2017 και παρατάθηκαν για ένα δίμηνο, ενώ οι δυο βασικοί μέτοχοι της ΔΕΗ, δηλαδή το ΤΑΙΠΕΔ και το Υπερταμείο, δήλωσαν στη γενική συνέλευση, ότι στο εξής η τιμολογιακή πολιτική της επιχείρησης θα πρέπει να εγκρίνεται από τη διοίκηση και όχι τους μετόχους.
Έτσι έχουμε φτάσει στα μέσα Ιουλίου και οι διαπραγματεύσεις για τη σύναψη των συμβολαίων προμήθειας της βιομηχανίας για το 2018 (Μάρτιος 2018 - Φεβρουάριος 2019) δεν έχουν ξεκινήσει ακόμη.
Οι σχετικές επιστολές - προσκλήσεις αναμένεται να αποσταλούν από τη ΔΕΗ σύντομα, ωστόσο στους κόλπους της βιομηχανίας επικρατεί σκεπτικισμός και δεν είναι λίγοι εκείνοι που εκτιμούν ότι οι διαπραγματεύσεις θα οδηγηθούν σε ναυάγιο, καθώς υπάρχουν τουλάχιστον δυο ανοικτά θέματα που εάν δεν λυθούν οι βιομηχανίες δεν πρόκειται να υπογράψουν νέα συμβόλαια.
Δυσαρμονία στη χρέωση των ρύπων
Το πρώτο από τα αγκάθια των διαπραγματεύσεων είναι ο τρόπος με τον οποίο η ΔΕΗ χρεώνει τους ρύπους, ο οποίος - σύμφωνα με εκτιμήσεις - θα επιβαρύνει τη βιομηχανία με τουλάχιστον 50 εκατ. ευρώ ειδικά το 2018 που η τιμή του CO2 στο Ευρωπαϊκό Χρηματιστήριο Ρύπων έχει ανέβει κατακόρυφα.
Η ΔΕΗ, για τα τιμολόγια της Υψηλής και Μέσης Τάσης προβλέπει διακριτή χρέωση του CO2, μετακυλύοντας το σύνολο του συγκεκριμένου κόστους στους πελάτες της, οι οποίοι σε ότι αφορά την υψηλή τάση αποζημιώνονται για το κόστος αυτό μέσω του συστήματος αντιστάθμισης ρύπων.
Σε αυτό ακριβώς το σημείο εντοπίζεται και το πρόβλημα, αφού η ΔΕΗ χρεώνει το CO2 με την τιμή του προηγούμενου μήνα, ενώ η βιομηχανία λαμβάνει αντιστάθμιση με βάση τον μέσο όρο των τιμών του προηγούμενου έτους.
Με δεδομένο δε ότι οι τιμές του CO2 άρχισαν να ανεβαίνουν από τα τέλη του 2017 και συνεχίζουν την ίδια πορεία έως σήμερα, η μέγιστη αποζημίωση - αντιστάθμιση που μπορεί να πάρει η βιομηχανία (με βάση τον μέσο όρο της τιμής του 2017) είναι περίπου 4 ευρώ/MWh, τη στιγμή που η ΔΕΗ χρεώνει τους ρύπους 5 - 9 ευρώ/MWh.
Μάλιστα επειδή τον Μάιο λειτούργησαν οι λιγνιτικές μονάδες, η χρέωση του CO2 στα τιμολόγια ΥΤ και ΜΤ θα είναι 8,8 - 9,2 ευρώ/MWh .
Αξίζει να σημειωθεί εξάλλου ότι η ΔΕΗ δεν περιλαμβάνει διακριτή χρέωση CO2 στα τιμολόγια Χαμηλής Τάσης με αποτέλεσμα να ζημιώνεται με 150 - 200 εκατ. ευρώ λόγω της αύξησης της τιμής των ρύπων.
Παράλληλα, προκειμένου να αντιμετωπίσει τον ανταγωνισμό που δέχεται από ιδιώτες παρόχους ρεύματος ειδικά στη μέση τάση, έχει προχωρήσει στη σύναψη συμβολαίων με μεγάλες αλυσίδες super market και τράπεζες, στα οποία η χρέωση του CO2 είναι ενσωματωμένη και άρα δεν αυξομειώνεται αναλόγως της εξέλιξης της τιμής των ρύπων στο ευρωπαϊκό χρηματιστήριο, έχοντας και σε αυτό το σημείο απώλειες.
Διαφορά στις ώρες αιχμής
Το δεύτερο αγκάθι που θα προκύψει στις διαπραγματεύσεις για τα συμβόλαια της βιομηχανίας αφορά τη χρέωση χρήσης συστήματος μεταφοράς.
Η Χρέωση Χρήσης Συστήματος του ΑΔΜΗΕ σύμφωνα με απόφαση της ΡΑΕ υπολογίζεται βάσει της μέσης κατανάλωσης στις ώρες αιχμής των μηνών Δεκεμβρίου, Ιανουαρίου, Φεβρουαρίου.
Όμως η ΔΕΗ που έχει δεσμευθεί ότι θα αναθεωρήσει τα τιμολόγια της το 2019, για το 2018 και τους δυο πρώτους μήνες του 2019, διατηρεί ακόμη ως ζώνη αιχμής τη ζώνη που ίσχυε πριν 5 χρόνια, δηλαδή 10 το πρωί με 2 το μεσημέρι.
Τη χρονική αυτή περίοδο θα πρέπει να αποφεύγουν οι βιομηχανίες λόγω υψηλότερης χρέωσης.
Όμως την ίδια στιγμή θα πρέπει να αποφεύγουν και την πραγματική ζώνη αιχμής που ορίζει η ΡΑΕ και εφαρμόζει ο ΑΔΜΗΕ δηλαδή 6 το απόγευμα με 11 το βράδυ.
Με άλλα λόγια οι βιομηχανίες για να μην πληρώνουν υπέρογκα τιμολόγια ρεύματος δεν θα πρέπει να παράγουν περίπου εννέα ώρες το εικοσιτετράωρο.
Την ίδια ώρα, ενώ μιλάμε για ανανέωση των συμβάσεων στην Υψηλή Τάση δεν υπάρχει αντίστοιχη συζήτηση στη Μέση Τάση όπου η ΔΕΗ δίνει έκπτωση εμπρόθεσμης εξόφλησης 15% παράλληλα με έκπτωση όγκου 5%.
Αποτέλεσμα αυτού είναι η Μέση Τάση να πληρώνει σε κάποιες περιπτώσεις ίση τιμή ή και μικρότερη από την Υψηλή Τάση.
Τσεχικός δυναμισμός στον διαγωνισμό της ΔΕΗ. Του Βασίλη Γεώργα
Πολλά διαβάσαμε και ακούσαμε τις τελευταίες μέρες για τον διαγωνισμό για την πώληση των δύο λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ σε Φλώρινα και Μεγαλόπολη, με αφορμή τη λήξη, στις 21 Ιουνίου, της προθεσμίας εκδήλωσης μη δεσμευτικού ενδιαφέροντος και την έγκριση της απόσχισής τους, λίγες ημέρες αργότερα, από τη Γ.Σ. της Επιχείρησης. Οι προβλέψεις του κ. Σταθάκη πως «θα υπάρξει ενδιαφέρον και για τις δύο περιοχές περισσότερων του ενός» επιβεβαιώθηκαν, ενώ ο επικεφαλής της ΔΕΗ χαρακτήρισε ως «επιτυχία» τη συμμετοχή έξι σχημάτων σε αυτήν την πρώτη φάση.
Το αν ο διαγωνισμός θα στεφθεί όντως με επιτυχία μένει να φανεί στην πορεία των ερχόμενων μηνών και θα εξαρτηθεί από πολλούς διαφορετικούς παράγοντες, μεταξύ των οποίων και η στάση που θα τηρήσουν τα έξι σχήματα στην επόμενη φάση, των δεσμευτικών προσφορών. Αυτό που, ωστόσο, έχει ενδιαφέρον είναι ότι στην πρώτη φάση του διαγωνισμού «κατέβηκαν» και δύο διεθνείς παίκτες, που φαίνεται να συμμετέχουν με αξιώσεις.
Ο λόγος για τις INDOVERSE (CZECH) COAL INVESTMENTS LIMITED, μέλος του Ομίλου Seven Energy, και ENERGETICKÝ Α PRŮMYSLOVÝ HOLDING, Α.S. (“EPH”), αμφότερες τσεχικών συμφερόντων. Όπως και για τον ίδιο τον διαγωνισμό, έτσι και για τις δύο αυτές εταιρείες ακούστηκαν και γράφτηκαν, όπως ήταν αναμενόμενο, πολλά, ενώ οι μέθοδοι και οι πρακτικές τους χαρακτηρίστηκαν συχνά ως «επιθετικές». Η αλήθεια είναι ότι και οι δύο εν λόγω εταιρείες φαίνεται να είναι πολύ δυναμικοί παίκτες, που διεκδικούν έντονα τα project που τις ενδιαφέρουν και στέκονται με αξιώσεις απέναντι στον όποιο ανταγωνισμό.
Εμείς κάναμε μία έρευνα για τη λιγότερο γνωστή από τις δύο, την Indoverse, και τον Όμιλο Seven Energy στον οποίο ανήκει και βρήκαμε το προφίλ τους τουλάχιστον ενδιαφέρον:
Ο Όμιλος Seven Energy είναι ένας εδραιωμένος διεθνής παίκτης, που μέσα στα χρόνια εξελίχθηκε από μια εταιρεία εξόρυξης λιγνίτη σε μία από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις δημόσιας ωφέλειας της Τσεχίας. Διαθέτει πλούσιο ιστορικό στη λειτουργία ορυχείων λιγνίτη, καθώς και στη λειτουργία και τον εκσυγχρονισμό/ την αναβάθμιση ενεργειακών κεφαλαίων που παράγουν ενέργεια από ορυκτά καύσιμα – οι επενδύσεις του σε αυτόν τον τομέα τα τελευταία χρόνια ανέρχονται συνολικά στα €184 εκατ. Ο Όμιλος έχει επίσης συνάψει 5ετή συμφωνία υπεργολαβίας για την προμήθεια με λιγνίτη με τον Όμιλο ČEZ, τη μεγαλύτερη επιχείρηση δημόσιας ωφέλειας της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, με παρουσία σε χώρες όπως η Γερμανία η Γαλλία, η Ολλανδία και η Τουρκία.
Πρόκειται για έναν οικονομικά εύρωστο όμιλο, που, για το 2017, παρουσίασε ενοποιημένο ισολογισμό στα €850 εκατ., ενοποιημένα έσοδα στα €560 εκατ. και EBITDA στα €140 εκατ. Έχει διεθνή προσανατολισμό και πρόσφατα ανακοίνωσε ότι σκοπεύει να διαθέσει €1 δισεκατομμύριο για να ενσωματώσει στο χαρτοφυλάκιό του ενεργειακά κεφάλαια υψηλής απόδοσης και ευελιξίας σε όλη την Κεντρική και Δυτική Ευρώπη.
Πέρα από τις επενδύσεις στα ίδια τα περιουσιακά του στοιχεία, ο Όμιλος Seven Energy έχει δαπανήσει περίπου €56 εκατομμύρια για έργα αποκατάστασης και σκοπεύει να διαθέσει επιπλέον περίπου €106 εκατ. σε μελλοντικές επενδύσεις για αυτόν τον σκοπό. Η περιοχή των ορυχείων ČSA και Vršany, όπου η εισαγωγή από τον Όμιλο της επιφανειακής εξόρυξης λιγνίτη και η εφαρμογή πρακτικών αποκατάστασης συνέβαλαν στην επαναφορά του αρχικού τοπίου, είναι ένα πρόσφατο παράδειγμα.
Με την ανακοίνωση από τη ΔΕΗ των υποψηφίων που πληρούν τις προϋποθέσεις για να περάσουν στη short list να είναι προγραμματισμένη για σήμερα, αναμένουμε με ενδιαφέρον να δούμε πώς θα κινηθούν οι δύο τσεχικές εταιρείες στον δεύτερο γύρο: Εκεί, με βάση τις εκτιμήσεις της αγοράς, θα ξεκαθαρίσει το τοπίο όσον αφορά σε συνεργασίες και συμμαχίες μεταξύ των σχημάτων που θα προκριθούν, εκεί θα δούμε και αν οι Τσέχοι θα επιβεβαιώσουν τη δυναμική τους φήμη...
Το αν ο διαγωνισμός θα στεφθεί όντως με επιτυχία μένει να φανεί στην πορεία των ερχόμενων μηνών και θα εξαρτηθεί από πολλούς διαφορετικούς παράγοντες, μεταξύ των οποίων και η στάση που θα τηρήσουν τα έξι σχήματα στην επόμενη φάση, των δεσμευτικών προσφορών. Αυτό που, ωστόσο, έχει ενδιαφέρον είναι ότι στην πρώτη φάση του διαγωνισμού «κατέβηκαν» και δύο διεθνείς παίκτες, που φαίνεται να συμμετέχουν με αξιώσεις.
Ο λόγος για τις INDOVERSE (CZECH) COAL INVESTMENTS LIMITED, μέλος του Ομίλου Seven Energy, και ENERGETICKÝ Α PRŮMYSLOVÝ HOLDING, Α.S. (“EPH”), αμφότερες τσεχικών συμφερόντων. Όπως και για τον ίδιο τον διαγωνισμό, έτσι και για τις δύο αυτές εταιρείες ακούστηκαν και γράφτηκαν, όπως ήταν αναμενόμενο, πολλά, ενώ οι μέθοδοι και οι πρακτικές τους χαρακτηρίστηκαν συχνά ως «επιθετικές». Η αλήθεια είναι ότι και οι δύο εν λόγω εταιρείες φαίνεται να είναι πολύ δυναμικοί παίκτες, που διεκδικούν έντονα τα project που τις ενδιαφέρουν και στέκονται με αξιώσεις απέναντι στον όποιο ανταγωνισμό.
Εμείς κάναμε μία έρευνα για τη λιγότερο γνωστή από τις δύο, την Indoverse, και τον Όμιλο Seven Energy στον οποίο ανήκει και βρήκαμε το προφίλ τους τουλάχιστον ενδιαφέρον:
Ο Όμιλος Seven Energy είναι ένας εδραιωμένος διεθνής παίκτης, που μέσα στα χρόνια εξελίχθηκε από μια εταιρεία εξόρυξης λιγνίτη σε μία από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις δημόσιας ωφέλειας της Τσεχίας. Διαθέτει πλούσιο ιστορικό στη λειτουργία ορυχείων λιγνίτη, καθώς και στη λειτουργία και τον εκσυγχρονισμό/ την αναβάθμιση ενεργειακών κεφαλαίων που παράγουν ενέργεια από ορυκτά καύσιμα – οι επενδύσεις του σε αυτόν τον τομέα τα τελευταία χρόνια ανέρχονται συνολικά στα €184 εκατ. Ο Όμιλος έχει επίσης συνάψει 5ετή συμφωνία υπεργολαβίας για την προμήθεια με λιγνίτη με τον Όμιλο ČEZ, τη μεγαλύτερη επιχείρηση δημόσιας ωφέλειας της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, με παρουσία σε χώρες όπως η Γερμανία η Γαλλία, η Ολλανδία και η Τουρκία.
Πρόκειται για έναν οικονομικά εύρωστο όμιλο, που, για το 2017, παρουσίασε ενοποιημένο ισολογισμό στα €850 εκατ., ενοποιημένα έσοδα στα €560 εκατ. και EBITDA στα €140 εκατ. Έχει διεθνή προσανατολισμό και πρόσφατα ανακοίνωσε ότι σκοπεύει να διαθέσει €1 δισεκατομμύριο για να ενσωματώσει στο χαρτοφυλάκιό του ενεργειακά κεφάλαια υψηλής απόδοσης και ευελιξίας σε όλη την Κεντρική και Δυτική Ευρώπη.
Πέρα από τις επενδύσεις στα ίδια τα περιουσιακά του στοιχεία, ο Όμιλος Seven Energy έχει δαπανήσει περίπου €56 εκατομμύρια για έργα αποκατάστασης και σκοπεύει να διαθέσει επιπλέον περίπου €106 εκατ. σε μελλοντικές επενδύσεις για αυτόν τον σκοπό. Η περιοχή των ορυχείων ČSA και Vršany, όπου η εισαγωγή από τον Όμιλο της επιφανειακής εξόρυξης λιγνίτη και η εφαρμογή πρακτικών αποκατάστασης συνέβαλαν στην επαναφορά του αρχικού τοπίου, είναι ένα πρόσφατο παράδειγμα.
Με την ανακοίνωση από τη ΔΕΗ των υποψηφίων που πληρούν τις προϋποθέσεις για να περάσουν στη short list να είναι προγραμματισμένη για σήμερα, αναμένουμε με ενδιαφέρον να δούμε πώς θα κινηθούν οι δύο τσεχικές εταιρείες στον δεύτερο γύρο: Εκεί, με βάση τις εκτιμήσεις της αγοράς, θα ξεκαθαρίσει το τοπίο όσον αφορά σε συνεργασίες και συμμαχίες μεταξύ των σχημάτων που θα προκριθούν, εκεί θα δούμε και αν οι Τσέχοι θα επιβεβαιώσουν τη δυναμική τους φήμη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου