Τουλάχιστον 10ετούς ορίζοντα οι μονάδες που θα μπουν στη «Μικρή ΔΕΗ»

Διάρκεια λειτουργίας τουλάχιστον δεκαετή θα έχουν οι μονάδες που θα ενταχθούν στο χαρτοφυλάκιο της «Μικρής ΔΕΗ», τονίζουν στελέχη του ΥΠΕΚΑ, αναφορικά με το τελικό σχέδιο ιδιωτικοποίησης της εταιρείας.

Η πολυπλοκότητα του εγχειρήματος είναι ακριβώς ο λόγος που παρά τις δεκάδες επιστολές που έχει ανταλλάξει με το τεχνικό κλιμάκιο της τρόικας, εντούτοις το ΥΠΕΚΑ δεν έχει ακόμη ανακοινώσει το σχέδιο για τη «Μικρή ΔΕΗ», με κύκλους του να διαμηνύουν ότι αυτό θα γίνει το αργότερο ως το τέλος Νοεμβρίου, αποδίδοντας τις όποιες μέχρι τώρα καθυστερήσεις «στους εταίρους μας».

H νέα επιχείρηση που θα δημιουργηθεί θα είναι πλήρως καθετοποιημένη κατά τα πρότυπα της ΔΕΗ, και θα περιλαμβάνει ως γνωστό τόσο «σύγχρονες» μονάδες, όσο και «λιγότερο σύγχρονες»που μαζί με το πελατολόγιό της θα αντιστοιχούν στο 30% της μητρικής.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες, μιλάμε πάντα για ένα σύνολο 1.400 μεγαβάτ λιγνιτικών μονάδων, 500 μεγαβάτ υδροηλεκτρικών και 500 μεγαβάτ φυσικού αερίου, δηλαδή συνολικά 2.400 μεγαβάτ.

Εξυπακούεται ότι η παραχώρηση στη νέα εταιρεία των λιγνιτικών μονάδων, θα συνοδευτεί και από το δικαίωμα πρόσβασης σε λιγνιτωρυχείο της Β. Ελλάδας που είναι απαραίτητο για την τροφοδοσία τους.

Ποιες θα είναι οι μονάδες

Ποιες θα είναι οι μονάδες, είναι ωστόσο το ερώτημα. Δεδομένου, ότι οι περισσότερες λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ έχουν πεπερασμένο χρονικό περιθώριο λειτουργίας και θα πρέπει να σταματήσουν να δουλεύουν με τη συμπλήρωση προκαθορισμένων και συμφωνημένων με την EE ωρών λειτουργίας, αυτές που θα εισφερθούν στη «Μικρή ΔΕΗ» θα έχουν τουλάχιστον δεκαετή ορίζοντα.

Υποψήφιες -εδώ και καιρό μονάδες- είναι μεταξύ άλλων οι λιγνιτικές«Αμύνταιο Ι και ΙΙ», καθώς και η «Μελίτη» στη Φλώρινα, όπως και η μονάδα φυσικού αερίου της Κομοτηνής. Το ίδιο ισχύει για τις τέσσερις υδροηλεκτρικές μονάδες από το συγκρότημα του ποταμού Νέστου. Οι μονάδες αυτές αντιστοιχούν στο 30% της σημερινής παραγωγικής βάσης της ΔΕΗ.

Συζήτηση για παράταση της ζωής κάποιων μονάδων, δύσκολα γίνεται, καθώς σε μια τέτοια περίπτωση θα πρέπει να γίνουν σοβαρές επενδύσεις για περιορισμό των εκπομπών και βελτίωση του βαθμού απόδοσής τους που σήμερα είναι μικρός. Έτσι λοιπόν το ενδιαφέρον των ξένων ενεργειακών αγορών, αλλά και το τίμημα πώλησης λιγνιτικών μονάδων είναι ένα πολύ σχετικό μέγεθος που συναρτάται άμεσα με τον υπολειπόμενο χρόνο ζωής και τις ενδεχόμενες επενδύσεις που πρέπει να γίνουν σε αυτές.

Το πρόβλημα του πελατολογίου

Τέλος, ένα πολύ λεπτό σημείο της όλης διαδικασίας αφορά τη μεταφορά στην εταιρεία του 30% των πελατών της ΔΕΗ, τους οποίους προμηθεύει με ηλεκτρικό. Έχει απασχολήσει πάρα πολύ τις συναντήσεις ΥΠΕΚΑ-τρόικας το πρόβλημα που έχει να κάνει με το κατά πόσο θα είναι υποχρεωτική η μεταφορά ενός πελάτη από τον προμηθευτή που έχει σήμερα (ΔΕΗ) σε έναν άλλο, και αυτό παρά την βούλησή του, προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος του 30%.

Όσο για το χρονοδιάγραμμα έναρξης ιδιωτικοποίησης της «Μικρής ΔΕΗ», τυπικά παραμένει αυτό που είχε ανακοινωθεί, δηλαδή το α’ τρίμηνο του 2015, αν και εκτιμάται ότι θα αναθεωρηθεί.

Τα πάντα εξαρτώνται από την α’ φάση ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ, δηλαδή την έναρξη του διαγωνισμού για τον ΑΔΜΗΕ, που προγραμματιζόταν για το Δεκέμβριο, κάτι που ωστόσο θεωρείται ότι δύσκολα θα καταστεί εφικτό.