Τα αγκάθια ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ, και οι «δεύτερες» σκέψεις…

Μπορεί το ΥΠΕΚΑ να έχει ενημερώσει την τρόικα για το μοντέλο ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ, όλες ωστόσο οι εμπλεκόμενες πλευρές, όπως το ΤΑΙΠΕΔ, αναγνωρίζουν τη δυσκολία του εγχειρήματος που πιθανότατα θα μεταθέσει για το 2014 την έναρξη των διαγωνιστικών διαδικασιών.

Αν και επισήμως τα αρχικά χρονοδιαγράμματα για το δ’3μηνο του 2013παραμένουν, στην πραγματικότητα οι σύμβουλοι του ΤΑΙΠΕΔ έχουν κατανοήσει πως κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό, κάποιοι μάλιστα μιλούν για μετάθεση του διαγωνισμού στο β’ 6μηνο του 2014.

Ποια είναι τα αγκάθια; Τα όσα είχαν επισημανθεί εδώ και καιρό,

η χρονοβόρος διαδικασία της απόσχισης του 20%-25% των μονάδων της μητρικής ΔΕΗ και της εισφοράς τους στο χαρτοφυλάκιο μιας νέας εταιρείας («μικρής ΔΕΗ»). Περίπλοκο είναι επίσης το πως θα αποσχιστεί ποσοστό 20% της εμπορίας, εάν το κριτήριο θα είναι η γεωγραφική περιοχή (π.χ. Βόρεια Ελλάδα απ’ όπου και οι μονάδες της μικρής ΔΕΗ) ή με βάση τη κατηγοριοποίηση των πελατών, και αν αυτή θα αφορά οικιακούς, εμπορικούς ή βιομηχανικούς. Τυχόν απόσχιση των παραπάνω (μονάδων και τμημάτων εμπορίας) θα επηρεάσει τηναποπληρωμή των δανείων της ΔΕΗ καθώς οι συμβάσεις είναι συνδεδεμένες με τα περιουσιακά στοιχεία της εταιρείας. Κοντά σε αυτά, το ασφαλιστικό των εργαζομένων, οι παραχωρήσεις εδαφών, οι απαλλοτριώσεις, κλπ.

Μπροστά σε αυτά τα αγκάθια, και υπό το φόβο των γενικότερων καθυστερήσεων που διαφαίνονται για το ελληνικό πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων (ΟΠΑΠ, ΔΕΠΑ, λιμάνια, κλπ), δεν αποκλείεται ο νέος πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ να ξαναδεί το σχεδιασμό για τη ΔΕΗ. Και το αρχικό πλάνο που ήθελε η πώληση της "μικρής ΔΕΗ" να προηγηθεί τουστρατηγικού επενδυτή να αντιστραφεί.

Εναλλακτικές σκέψεις…

Το γιατί του σκεπτικού αυτού είναι απλό : Αν προηγηθεί της πώλησης της «μικρής ΔΕΗ» η εξεύρεση στρατηγικού επενδυτή για το 17% της μητρικής εταιρείας, το Δημόσιο θα εισπράξει πιο γρήγορα και περισσότερα έσοδα.

Εκείνο λοιπόν που έχει προταθεί εδώ και καιρό από στελέχη της ενεργειακής αγοράς είναι: Πρώτον να οριστικοποιηθούν επακριβώς τα περιουσιακά στοιχεία που θα περιέλθουν στη μικρή ΔΕΗ. Δεύτερον, να «αφαιρεθούν» αυτά από την σημερινή αξία της μητρικής εταιρείας, ώστε να ξέρει από πριν ο υποψήφιος επενδυτής τι πωλείται. Και τρίτον να προκηρυχθεί στο δ’ 3μηνο του έτους ο διαγωνισμός για το 17% της ΔΕΗ (χωρίς επαναλαμβάνουμε σε αυτήν να συμπεριλαμβάνονται οι μονάδες, οι υπηρεσίες και οι εργαζόμενοι της «μικρής ΔΕΗ»).

Πίσω από τις «δεύτερες» αυτές σκέψεις υπάρχει ο φόβος ότι αν προηγηθεί η πώληση του μικρού πακέτου, είναι πιθανό μετά από δύο χρόνια να μην υπάρχει αποτέλεσμα, και η τρόικα να ρωτά και πάλι την τότε ελληνική κυβέρνηση «τι έχετε κάνει στο μέτωπο ΔΕΗ».

Αντίθετα σε περίπτωση που προηγηθεί η διαδικασία εξεύρεσης στρατηγικού επενδυτή, το θετικό για το Δημόσιο είναι ότι επειδή ο διαγωνισμός είναι διαδικαστικά και νομικά πιο απλός, έχει περισσότερες πιθανότητες να τελεσφορήσει, και το αργότερο σε ένα χρόνο να υπάρχει αποτέλεσμα.

Τους φόβους για την πολυπλοκότητα του εγχειρήματος της «μικρής ΔΕΗ» ενισχύει όπως λένε στελέχη του ΤΑΙΠΕΔ η προηγούμενη εμπειρία της Ιταλίας (ENEL, 1999) στην οποία πήρε 2-3 χρόνια να σπάσει την κρατική τότε εταιρεία ηλεκτρισμού και να ολοκληρώσει τους σχετικούς διαγωνισμούς.

http://www.energypress.gr/news/To-shmainei-se-reysto-h-apofash-gia-ton-sympshfismo-ths-DEH-100-ekat.-mono-apo-Energa-Hellas-Power