Η χρεοκοπία της ΔΕΗ

Νίκος Ηλιάδης

 

Η συμφωνία μεταξύ κυβέρνησης και δανειστών για την πώληση του 40% του παραγωγικού δυναμικού της ΔΕΗ έκλεισε πριν από ένα δεκαήμερο. Εκείνο που τώρα αναζητείται είναι ο τρόπος με τον οποίο θα υλοποιηθεί η συμφωνία και κυρίως πώς θα σερβιριστεί στο κομματικό ακροατήριο. Ο Γιώργος Σταθάκης προσπαθεί να τους καθησυχάσει λέγοντας “μη φοβάστε, ό,τι πουληθεί, δεν θα πάει σε ιδιώτες, αλλά θα περιέλθει σε ημικρατικές εταιρείες” όπως τα ΕΛΠΕ και τα ΕΛΤΑ. Επιπλέον, δηλώνει πως στο καλάθι δεν θα μπουν υδροηλεκτρικές μονάδες παρά μόνο οι παρωχημένες λιγνιτικές. Βεβαίως όλα αυτά θα διαψευστούν στην πράξη, διότι και οι ιδιώτες θα μπουν στο παιχνίδι της ιδιωτικοποίησης και κάποια από τα υδροηλεκτρικά θα βγουν στο σφυρί.

Πώς, όμως, φτάσαμε σε αυτό το σημείο;
Η κατάργηση της μονοπωλιακής πρόσβασης της ΔΕΗ στο λιγνίτη ήταν κοινοτική απαίτηση από το 2008 και επιβεβαιώθηκε οριστικά τον περασμένο Δεκέμβριο από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Η κυβέρνηση Σαμαρά επιχείρησε να συμμορφωθεί μέσω του σχεδίου της περίφημης “Μικρής ΔΕΗ”. Δηλαδή, της πώλησης περίπου του 30% του παραγωγικού δυναμικού της με προσδοκώμενα έσοδα περί τα 4 δισ. ευρώ. Η κυβέρνηση Τσίπρα κατήγγειλε το σχέδιο αυτό ως “εθνικό έγκλημα” και πρότεινε το δικό της εναλλακτικό, το οποίο έγινε δεκτό από τους δανειστές. Αυτό προβλέπει τη σταδιακή μείωση του πελατολογίου της ΔΕΗ από το 90% στο 40% μέσω των περίφημων δημοπρασιών ρεύματος (ΝΟΜΕ).

Η υλοποίηση αυτού του σχεδίου, εμπνεύσεως Σκουρλέτη, ήταν ο ένας από τους δύο λόγους που οδήγησαν τη ΔΕΗ στο χείλος της χρεοκοπίας. Διότι, αφενός η επιχείρηση πουλά ενέργεια στους ανταγωνιστές της σε τιμές κάτω του κόστους, άρα με ζημία. Αφετέρου, ενώ ξεφορτώνεται τους μισούς και καλύτερους πελάτες της, συγχρόνως διατηρεί σχεδόν στο ακέραιο το σύνολο του λειτουργικού κόστους (μονάδες, προσωπικό κ.ο.κ.). Εν ολίγοις, η κυβέρνηση προχωρά σε μια ιδιότυπη ιδιωτικοποίηση, χωρίς ωστόσο να εισπράττει ούτε ένα ευρώ.

Ο δεύτερος λόγος που οδηγεί τη ΔΕΗ στη χρεοκοπία είναι η εκτίναξη των ανείσπρακτων λογαριασμών, οι οποίοι από τα 412 εκατ. ευρώ την πρώτη χρονιά των μνημονίων (2010) πήγαν στο 1,5 δισ. το 2014, για να εκτιναχθούν σήμερα στα 2,7 δισ. Τα περισσότερα απ’ αυτά αφορούν μικρές και μεσαίες καταναλώσεις. Γεγονός που επιτρέπει σε κάποιους να ισχυρίζονται ότι “και γι’ αυτό φταίει η κρίση”. Όμως, την ίδια ώρα, τα ίδια νοικοκυριά που φεσώνουν τη ΔΕΗ πληρώνουν κανονικότατα την κινητή και σταθερή τηλεφωνία. Διότι, κανείς από τον ΟΤΕ και τους ανταγωνιστές του δεν βγήκε να δηλώσει, όπως έκανε ο Σκουρλέτης, ότι δεν κόβεται κανενός το τηλέφωνο εάν χρωστά έως 1.000 ευρώ.

Μ’ αυτά και μ’ αυτά, μέσα σε έναν χρόνο η επιχείρηση πέρασε από την κερδοφορία, με κέρδη 137 εκατ. ευρώ το 2014, στις ζημιές ύψους 105 εκατ. το 2015, παρότι στο διάστημα αυτό το κόστος της πρώτης ύλης μειώθηκε κατά 5,3%. Επιπλέον, εξανεμίσθηκε η ρευστότητα της ΔΕΗ, κατρακύλησε η χρηματιστηριακή αξία της, αυξήθηκαν επικίνδυνα οι δανειακές ανάγκες της.

Δηλαδή, εν ολίγοις, η σημερινή κυβέρνηση προσπαθώντας να αποτρέψει τη “Μικρή ΔΕΗ” έκανε τη ΔΕΗ μικρή και την οδήγησε στο χείλος της χρεοκοπίας. Και τώρα ήρθε η ώρα του λογαριασμού.

makthes.gr/