Τις παραδοχές της ΔΕΗ βάζουν ξανά στο μικροσκόπιο οι
εναπομείναντες στο διαγωνισμό για τους λιγνίτες επενδυτές, αν και η εικόνα που
εκπέμπεται είναι μάλλον επιφυλακτική. Η άσκηση που κάνουν ουσιαστικά δε βγαίνει
και όλες οι ελπίδες για να κατατεθεί μια ανταγωνιστική προσφορά επικεντρώνονται
στο σύμφωνο αγοραπωλησίας και την ενδεχόμενη ενσωμάτωση σε αυτό παραμέτρων που
έχουν ζητηθεί από όλους τους συμμετέχοντες.
Βασική παράμετρος που καθιστά την άσκηση της λειτουργίας των
μονάδων, σύμφωνα με τους υπολογισμούς των επενδυτών, είναι το κόστος των ρύπων.
Για παράδειγμα, η περίπτωση της Μελίτης, μπορεί με τη συμφωνία με την Αχλάδα να
βελτιώνονται τα νούμερα, ωστόσο ακόμη παραμένει η αβεβαιότητα και υπάρχει
πρόβλημα για την κερδοφόρο λειτουργία της.
Το … κομπιουτεράκι των επενδυτών βγάζει συνολικό κόστος στα
78,47 €/MWh που μπορεί να υποχωρήσει κατά 5 €/MWh από τα ΑΔΙ. Πως προκύπτει το
νούμερο; Εκτός από την Αχλάδα (2 εκατ. τόνοι με κόστος 16,5 €/τόνος) ακόμη 600
χιλ. τόνοι λιγνίτη θα προέρχονται από το ορυχείο της ΔΕΗ με κόστος καύσιμου
22,8 €/τόνος. Με τις αναγωγές για τη θερμογόνο δύναμη και την ισχύ αλλά και την
αποδοτικότητα της μονάδας (32%) προκύπτει κόστος καύσιμου 28,88 €/MWh.
Με κόστος ρύπων στα 30 ευρώ ο τόνος και εκπομπές 1,28
τόνους/MWh που εκπέμπει η Μελίτη, το κόστος σε €/MWh που προκύπτει μόνο για τα
CO2 είναι 38,4 €/MWh.
Με σταθερά κόστη στα 6,19 €/MWh και κόστη λειτουργίας και
συντήρησης στα 5 €/MWh προκύπτει κόστος χωρίς τα διοξείδια στα 40,07 €/MWh και
με τα διοξείδια 78,47 €/MWh.
Σε αυτήν την εικόνα εάν προστεθεί το γεγονός ότι σε κάποια
χρόνια θα χρειαστεί επένδυση αρκετών εκατομμυρίων για το άνοιγμα στο ορυχείο
του Κλειδιού, αλλά και το γεγονός ότι με 1600/έτος η Μελίτη εμφανίζει ζημιές
άρα δεν μπορεί να δώσει διμερές συμβόλαιο forward.
Λύση
Από τα μέχρι στιγμής δεδομένα, οι επενδυτές εμφανίζονται
σκεπτικοί και επιμένουν ότι παρά τις σημαντικές και σοβαρές προσπάθειες που
καταβάλει η ΔΕΗ, συνεχίζει να υπάρχει ρίσκο για τις μονάδες που καθιστά
εξαιρετικά αμφίβολη τη συμμετοχή στο διαγωνισμό. Το βασικό ζητούμενο πλέον
είναι να αναζητηθεί και να υιοθετηθεί ένας μηχανισμός που να είναι συμβατός με
τους όρους που έχουν τεθεί από την ευρωπαϊκή επιτροπή ανταγωνισμού και
ταυτόχρονα θα παρέχουν στις δύο υπό πώληση μονάδες κάποια προστασία από το ρίσκο
των ρύπων που αποτελεί και τη βασική απειλή βιωσιμότητας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου