Λόγω ρύπων, 150 εκατ. η αύξηση κόστους ρεύματος της βιομηχανίας - Ανυπέρβλητα εμπόδια για εισαγωγές, δεν υπάρχει εναλλακτική οδός

Χρήστος Στεφάνου

 

Την ώρα που η βιομηχανία τελεί εν αναμονή της μελέτης της PWC που έχει παραγγείλει η ΔΕΗ προκειμένου να τεκμηριώσει την πρότασή της για αύξηση 10% στα τιμολόγια του ρεύματος, είναι σαφές ότι ο μόνος πελάτης της ΔΕΚΟ, που καλύπτει το αυξημένο κόστος από τους ρύπους είναι οι ενεργοβόροι καταναλωτές της υψηλής και της μέσης τάσης.

Όπως αποκαλύπτουν στοιχεία των βιομηχανιών προς το Energypress, συνολικά φέτος η αύξηση του κόστους ρεύματος μόνο από τους ρύπους θα φτάσει τα 150 εκατ. ευρώ ποσό που δε θα χρειαστεί η ΔΕΗ να καλύψει, όπως συμβαίνει με τους πελάτες της χαμηλής τάσης για τους οποίους το αίτημα για την επιβολή ρήτρας καυσίμων έχει πέσει στην ξέρα της άρνησης του ΥΠΕΝ λόγω προεκλογικής περιόδου.

Στην πραγματικότητα δηλαδή ο μοναδικός συντελεστής κόστους της ΔΕΗ που δικαιολογεί αυξήσεις, δηλαδή η αύξηση του κόστους ρύπων, καλύπτεται από την ύπαρξη ρήτρας ρύπων που υπάρχει στα τιμολόγια της υψηλής και της μέσης τάσης.

Ωστόσο, η πλευρά της ΔΕΗ επιμένει και έχει αναθέσει στην PWC τη μελέτη που επιδιώκει να καταδείξει ότι τα τιμολόγια δεν είναι συμβατά με τη χονδρεμπορική αγορά, προκειμένου στη συνέχεια να δικαιολογήσει την αύξηση του 10% που επιδιώκει να επιβάλει στους ενεργοβόρους καταναλωτές, πλην Λάρκο, όπως έδειξε η υπογραφή προ ημερών της σύμβασης με την κρατική βιομηχανία νικελίου.

Το πρόβλημα για την ελληνική ενεργοβόρο βιομηχανία είναι ότι δε διαθέτει καμία εναλλακτική. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα μεγάλου ομίλου, ο οποίος πρόσφατα υπέγραψε σύμβαση προμήθειας στη Βουλγαρία με τιμή 40 ευρώ η μεγαβατώρα. Το προθεσμιακό συμβόλαιο που αφορά σε 24ωρη προμήθεια 365 ημέρες το χρόνο, συνήφθη με τον πυρηνικό σταθμό του Κοζλοντούι. Ωστόσο για να έρθει στην Ελλάδα η ενέργεια αυτή, το κόστος εκτινάσσεται κοντά στα 70 ευρώ αφού για να περάσει τα σύνορα απαιτούνται περίπου 17 ευρώ η μεγαβατώρα ενώ άλλα 7 ευρώ είναι τα κόστη δικτύου, που φουσκώνουν περισσότερο από άλλες χρεώσεις και τέλη.

Δηλαδή στην πραγματικότητα η βιομηχανία βρίσκεται εγκλωβισμένη σε μία κατάσταση χωρίς επιλογές, δεν της ανοίγει κανένας δρόμος ή εναλλακτική και οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια σε υπολογισμένο αδιέξοδο, με το Ρυθμιστή σε ρόλο τροχονόμου και την πολιτεία σε ρόλο Πόντιου Πιλάτου. Αυτήν τουλάχιστον την εικόνα μεταφέρουν πηγές της βιομηχανίας που δηλώνουν ότι ο κλάδος βρίσκεται εν βρασμώ και το θέμα είναι υψίστης σημασίας για τη βιωσιμότητα των επιχειρήσεων…

energypress.gr