“ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ”: Με ψηλά το κεφάλι

       

  Η ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ έληξε χθες βράδυ την απεργία των εργαζομένων στη ΔΕΗ. Προηγήθηκε ανακοίνωση του Σπάρτακου στο ίδιο μήκος κύματος με αιτιολογία, το υπαρκτό ζήτημα, την απόφαση του δικαστηρίου που έβγαζε παράνομη την απεργία και την επιστράτευση των απεργών και την επίταξη των εγκαταστάσεων.

Χάθηκε έτσι μια ακόμα ευκαιρία, όχι μόνο να αποτραπεί η ψήφιση του νομοσχεδίου για την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, αλλά και να γενικευτεί ο αγώνας ενάντια στην Κυβέρνηση των αρπαχτικών, την Τρόικα και την ΕΕ, απαιτώντας ανατροπή αυτής της πολιτικής και λύση στα οξυμένα προβλήματα της ανεργίας, της φτωχοποίησης, του ξεπουλήματος της

δημόσιας περιουσίας, της διάλυσης της δημόσιας υγείας και παιδείας κλπ.

Πιστεύουμε ότι αυτός ο αγώνας μπορούσε να νικήσει κάτω από προϋποθέσεις:

Την συνέχιση της απεργίας με κάλυψη των Εργατικών Κέντρων Κοζάνης, Πτολεμαΐδας, Φλώρινας και των περιοχών που υπήρχε Συμμετοχή στην απεργία.

Την κλιμάκωση του αγώνα με όρους μαζικού κινήματος εισάγοντες κι άλλες μορφές κινητοποίησης (καθημερινές διαδηλώσεις, καταλήψεις, μαζικοποίηση της αλληλεγγύης των τοπικών κοινωνιών κλπ). Ο αγώνας αυτός στην περιοχή μας είχε παλλαϊκά χαρακτηριστικά και μπορούσε να γενικευτεί θέτοντας και τα άλλα οξυμένα προβλήματα του λαού και της περιοχής.

Τη συμμετοχή και άλλων κλάδων που πλήττονται με διεύρυνση των αιτημάτων

Και πάνω απ όλα την συμμετοχή στις αποφάσεις της εργατικής και λαϊκής βάσης μέσα από γενικές συνελεύσεις (όπως εξ αρχής προτείναμε) που θα είχαν αποφασιστικό και δεσμευτικό ρόλο, και τη δημιουργία επιτροπών αγώνα και οργάνων εκλεγμένων από «τα κάτω».

Καταγγέλλουμε την κυβέρνηση των ντόπιων και ξένων συμφερόντων που κατέφυγε για άλλη μια φορά στο χουντικό μέτρο της πολιτικής επιστράτευσης ξεπερνώντας πολλές φορές το μέτρο της γελοιότητας όπως η «μεγαλειοτάτη» Κα Βούλτεψη που δήλωσε ότι: «Η απεργία δεν έχει πάνω από 30% συμμετοχή», αλλά δεν μπήκε στον κόπο να μας εξηγήσει γιατί ο δοσίλογος πρωθυπουργός κατέφυγε στο έσχατο μέτρο της επιστράτευσης σ έναν κλάδο που το 70% δεν απεργούσε;

Η Συνδικαλιστική ηγεσία της ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ και των μεγάλων Συνδικάτων φάνηκε, επιεικώς, κατώτερη των περιστάσεων (αν δεν υπήρξαν «δίαυλοι επικοινωνίας» με την κυβέρνηση και τη διοίκηση) κλείνοντας άρον-άρον τον απεργιακό αγώνα δείχνοντας φόβο και δειλία να διαχειριστεί την πολιτική επιστράτευση, παρότι είχε εξαγγελθεί από την κυβέρνηση, πριν καν ξεκινήσει η απεργία και θα έπρεπε να είχαμε σχέδιο αντιμετώπισής της. Η βάση των εργαζομένων φάνηκε για μια ακόμα φορά ότι ξεπερνά σε αγωνιστική διάθεση την ηγεσία αφού η μεγάλη πλειοψηφία ήταν διατεθειμένη να ακυρώσει την επιστράτευση στην πράξη έχοντας και την βοήθεια του λαού και των μαζικών φορέων.

Η ηγεσία της ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ αρνήθηκε ακόμα και το αυτονόητο, να συνεδριάσει το Δ.Σ της Ομοσπονδίας στην περιοχή κατά τη διάρκεια της απεργίας αφού θα ήταν εις βάρος του αγώνα αν τα δέκα εκλεγμένα μέλη του Δ.Σ από την περιοχή εγκατέλειπαν τους χώρους εργασίας στην κορύφωση της απεργίας. Ήθελαν λέει να δουν τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, προτίμησαν τα σαλόνια και όχι τα αλώνια.

Χαιρετίζουμε την αγωνιστική στάση όλων των εργαζομένων (τακτικών, έκτακτων και εργολαβικών). Κανένας αγώνας δεν πάει χαμένος, αφήνει παρακαταθήκες, βγάζουμε συμπεράσματα, σφυρηλατούμε την αγωνιστική, ταξική Ενότητα.

Χαιρετίζουμε την αγωνιστική αλληλεγγύη του λαού της περιοχής μας που έσπασε στην πράξη τον «κοινωνικό αυτοματισμό» και μας δείχνει το δρόμο να παλέψουμε νικηφόρα για όλα τα προβλήματα που αφοράν τους εργαζόμενους και το λαό της περιοχής, χωρίς συντεχνιακούς και τοπικιστικούς διαχωρισμούς.

Οι εργαζόμενοι βγάλανε τα συμπεράσματά τους. Πρέπει να ξέρουν πλέον πως για να έχουν νικηφόρους αγώνες στο μέλλον χρειάζεται.

ñ Ταξική ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος.

ñ Κάθαρση από ότι σάπιο υπάρχει εντός του Σ.Κ, οριστικό διαζύγιο από τον κυβερνητικό, εργοδοτικό, γραφειοκρατικό συνδικαλισμό.

ñ Μέτωπο πάνω σε συγκεκριμένο πρόγραμμα για να ξέρουμε “που πάμε”

ñ Τέλος στους συντεχνιακούς, ελιτίστικους διαχωρισμούς (τακτικοί, έκτακτοι,  εργολαβικοί) ίσους μισθούς για ίδια δουλειά, κοινές και ισότιμες εργασιακές και ασφαλιστικές σχέσεις.

                        Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΚΛΙΜΑΚΩΝΕΤΑΙ

Παλλαϊκός ξεσηκωμός για τη δημόσια περιουσία και τα κοινωνικά αγαθά.

Παιδεία και υγεία, ρεύμα και νερό, δεν είναι εμπορεύματα ανήκουν στον λαό!

Για το δικαίωμα του λαού να απεργεί, να διαδηλώνει, να αγωνίζεται. Για τα δημοκρατικά δικαιώματα που έχουν μπει στο γύψο.