Η ΔΕΗ αποτελεί μια από τις επιτομές του τρόπου διαχείρισης κρατικών μονοπωλίων της χώρας που οδήγησαν στη χρεοκοπία του κράτους και της οικονομίας.
Για δεκαετίες η μοναδική διαχρονική διοίκηση της εταιρείας ήταν το συνδικάτο της ΓΕΝΟΠ που είχε βρει τρόπους να λυμαίνεται τους πόρους της εταιρείας προς όφελος μιας δράκας συνδικαλιστών και σε βάρος της κοινωνίας και της οικονομίας.
Οι εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες από την άλλη πλευρά συμβιβαζόντουσαν με αυτή την κατάσταση καθώς το συνδικάτο αποτελούσε ένα ισχυρό ιμάντα δημιουργίας πελατειακών σχέσεων για λόγους ψηφοθηρίας.
Στο ΠΑΣΟΚ π.χ. ηγεσία που δεν διέθετε την ανοχή των συνδικάτων μερικών ΔΕΚΟ δεν είχε τύχη επιβίωσης. Όλες οι ηγεσίες «προσκυνούσαν» πρώτα και μετά ελάμβαναν το πράσινο φως της ανάληψης καθηκόντων.
Οι διοικήσεις που διόριζαν στην εταιρεία οι κατά καιρούς κυβερνήσεις επί της ουσίας ήταν διακοσμητικές, καθώς αν δεν υποτάσσονταν δεν επιβίωναν.
Αποτέλεσμα της συνδιαχείρισης από πρασινοφρουρούς, ερυθρούς, ροζ και γαλάζιους φρουρούς της ελληνικής συνδικαλιστικής παρασιτοκρατίας ήταν η σημαντική συμβολή στη διάλυση της ελληνικής παραγωγικής οικονομίας.
Ένα από τα βασικά προβλήματα της ελληνικής βιομηχανίας είναι το υψηλό κόστος ενέργειας.
Π.χ. οι τιμές στις ευρωπαϊκές ημερήσιες αγορές ηλεκτρικής ενέργειας (σποτ) είναι κάτω από 40Ευρώ/MWh (Γερμανία 33Ευρώ/MWh), ενώ αντίθετα οι τιμές της ελληνικής υποχρεωτικής ημερήσιας αγοράς είναι 75Ευρώ/MWh.
Με αυτές τις διαφορές είναι απίθανο να προκύψει ελληνική παραγωγική οικονομία ή οποία θα μπορέσει να είναι ανταγωνιστική και να δημιουργήσει βιώσιμες θέσεις εργασίας.
Αν δεν συμβεί αυτό είναι απίθανο έστω και μετά από 5-10 χρόνια να απορροφηθεί ο κύριος όγκος του 1,5 εκατ. των ανέργων.
Ένα από τα «εγκλήματα» των κυβερνήσεων και της ΔΕΗ είναι η απουσία διασύνδεσης των νήσων του Αιγαίου στο δίκτυο της χώρας. Η διασύνδεση είναι επένδυση ύψους 1,5 δισ. ευρώ περίπου άπαξ. Η απουσία διασύνδεσης επιβαρύνει τους καταναλωτές ηλεκτρικής ενέργειας με 700 εκατ. ευρώ το χρόνο. Δηλαδή, για την κοινωνία και την οικονομία η απόσβεση αυτής της επένδυσης θα είχε γίνει σε δυο χρόνια περίπου.
Ο λόγος που δεν έχει γίνει είναι γιατί επιχειρηματικά συμφέροντα, συνδικαλιστές και πολιτικοί θα έχαναν κέρδη και πελάτες ψηφοφόρους που καλύπτουν θέσεις εργασίας που θα καταργούνταν με τη διασύνδεση.
Πριν μερικά χρόνια η πολιτική ηγεσία πιεζόμενη από την Ε.Ε. επιχείρησε μια «μαϊμού» απελευθέρωση της παραγωγής ενέργειας με την ανοχή της συνδικαλιστοκρατίας (ίσως και υπόδειξη) με μοναδικό αποτέλεσμα μερικοί ιδιώτες που κατασκεύασαν μονάδες παραγωγής από φυσικό αέριο να κερδίζουν χρήματα από τους καταναλωτές, χωρίς να χρειάζεται να παράγουν και να πωλούν ενέργεια σε ανταγωνιστικές συνθήκες. Οι μονάδες αυτές πληρώνονται για να παραμένουν σε ετοιμότητα μήπως το σύστημα χρειαστεί στήριξη με περαιτέρω ισχύ.
Ένα δεύτερο έγκλημα στην αγορά της ενέργειας ήταν η απόφαση της Τίνας Μπιρμπίλη να επιδοτήσει την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών μέσω της μεταφοράς του κόστους στους καταναλωτές άλλων 700 εκατ. ευρώ. Όσοι διέθεταν «δόντι» στην εξουσία έλαβαν τις σχετικές άδειες τις οποίες στη συνέχεια πώλησαν σε πολλαπλάσιες τιμές θησαυρίζοντας.
Όχι μόνο δεν διεξήχθη ποτέ κάποια έρευνα ποιοι και μέσω ποιων διόδων θησαύρισαν, αλλά η υπόθεση θεωρείται λήξασα και πληρωτέα από την κοινωνία και οικονομία των 1,5 εκατ. ανέργων.
Η δε κα Μπιρμπίλη (όπως συμβαίνει με όλους τους «επιτυχημένους» πολιτικούς) επιβραβεύτηκε με μια θέση σε διεθνή οργανισμό με πλούσια αμοιβή προκειμένου να προωθήσει εκεί εκ νέου τα ελληνικά συμφέροντα.
Η ΔΕΗ σήμερα μετά από δεκαετίες κακοδιαχείρισης είναι μια εταιρεία με πωλήσεις περί τα 5,5 δισ. ευρώ και συνολικές υποχρεώσεις πάνω από 10 δισ. ευρώ. Πολλές μονάδες είναι γερασμένες και χρειάζονται αντικατάσταση, αλλά η ΔΕΗ δεν διαθέτει ούτε τα κεφάλαια που χρειάζονται για να πληρώνει τους τόκους των παλιών δανείων.
Προκειμένου να ξεκινήσει η κατασκευή δυο νέων μονάδων στην Πτολεμαΐδα χρειάστηκε πριν λίγους μήνες να εγγυηθεί ο γερμανικός οργανισμός ασφάλισης εξαγωγικών πιστώσεων Euler -Hermes κατόπιν πολιτικής παρέμβασης της γερμανικής κυβέρνησης, για ένα δάνειο 700 εκατ. ευρώ με διοργανώτρια του κοινοπρακτικού δανείου την KfW IPEX-Bank.
Αν δεν προστεθούν νέες μονάδες οι ελλείψεις ενέργειας στο ελληνικό σύστημα θα είναι θέμα χρόνου. Για να γίνουν νέες μονάδες όμως χρειάζονται κεφάλαια που μόνο οι ιδιώτες μπορούν να εισφέρουν.
Τώρα η κυβέρνηση με την έγκριση των Ευρωπαίων προχωρά στο σπάσιμο του μονοπωλίου της ΔΕΗ με τη δημιουργία της μικρής ΔΕΗ η οποία θα λάβει μερικές μονάδες παραγωγής με χαμηλό κόστος όπως λιγνιτικές και υδροηλεκτρικές προκειμένου να δημιουργήσει συνθήκες ανταγωνισμού.
Αν δεν αλλάξει συνολικά ο τρόπος διαμόρφωσης των τιμών ενέργειας δημιουργώντας συνθήκες ανταγωνισμού, το μονοπώλιο θα αντικατασταθεί από δυο ολιγοπώλια, χαρίζοντας στους ιδιώτες που θα πάρουν την μικρή ΔΕΗ, εύκολα κέρδη.
Με το σημερινό μοντέλο αγοράς της υποχρεωτικής ημερήσιας αγοράς από μια δεξαμενή ενέργειας που συνεισφέρουν και όχι της αναζήτησης πελατών από κάθε παραγωγό, αυτό που θα συμβεί είναι ο ιδιώτης που θα αποκτήσει λιγνιτικές μονάδες με κόστος παραγωγής 35ευρώ/MWH να μπορεί να πουλά χωρίς προσπάθεια στα 80 ευρώ την MWH, κερδίζοντας εύκολα χρήματα.
Αυτά που λυμαίνονταν μέχρι τώρα πελάτες των κομμάτων που είχαν διοριστεί στη ΔΕΗ θα τα λυμαίνονται ιδιώτες επιχειρηματίες σε βάρος της κοινωνίας και της οικονομίας.
Η συνδικαλιστοκρατία της ΔΕΗ αντιδρά σε αυτή την εξέλιξη γιατί νιώθει πως χάνει την αγελάδα που άρμεγε παράτυπα χωρίς να ελέγχεται. Ο πρώην πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ κυκλοφορεί ελεύθερος με εγγύηση για ζητήματα κατάχρησης πόρων της εταιρείας από το συνδικάτο.
Η κυβέρνηση και η δικαιοσύνη παρά τις ενδείξεις από μια μικρή έρευνα του επιθεωρητή δημόσιας διοίκησης δεν έχει αναθέσει σε κάποιο εισαγγελέα την έρευνα των οικονομικών του συνδικάτου και των παράτυπων σχέσεων με τις διοικήσεις σε βάθος χρόνου.
Η αξιωματική αντιπολίτευση στην πρεμούρα της για ανάληψη της κουτάλας της εξουσίας, δεν διστάζει να «εφάπτεται» δημόσια με συνδικαλιστές που αποτελούν την επιτομή της διαφθοράς και των πελατειακών σχέσεων.
Η Ελλάδα είναι δύσκολο να ξεφύγει από την κατάσταση της χρεοκοπίας αν δεν αναδομήσει την παραγωγή και διανομή ενέργειας εκ του μηδενός σε συνθήκες ανταγωνισμού και ελεύθερης αγοράς με στόχο το μέσο κόστος παραγωγής να πέσει στα επίπεδα των άλλων ευρωπαϊκών αγορών.
Αυτό όμως και αν ξεκινήσει αύριο θα χρειαστεί χρόνια να αποδώσει, μέχρι τότε η ανεργία θα παραμένει σε υψηλά επίπεδα καθώς δεν μπορούν να δημιουργηθούν βιώσιμες θέσεις εργασίας στην παραγωγή με εξαγωγικό χαρακτήρα.
Η επανάσταση για την έξοδο από τις συνθήκες χρεοκοπίας πρέπει να ξεκινήσει από τη ΔΕΗ. Το ίδιο πρέπει να γίνει με την παραδειγματική τιμωρία της διαφθοράς και του παρασιτικού συνδικαλισμού.
2) Βίος και πολιτεία του «συνδικαλιστή»...
Ελεύθερος μετά την απολογία του με εγγύηση 60.000 ευρώ και τους περιοριστικούς όρους της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα και της εμφάνισης σε αστυνομικό τμήμα αφέθηκε στις 26/4/13 ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ Νίκος Φωτόπουλος, ο οποίος είναι κατηγορούμενος για αδικήματα που επισύρουν ποινή ισόβιας κάθειρξης και συγκεκριμένα για απιστία σε βαθμό κακουργήματος, από την οποία προκλήθηκε συνολική ζημιά σε βάρος της ΔΕΗ ποσού 10.409.880,05 ευρώ.
Για δεκαετίες η μοναδική διαχρονική διοίκηση της εταιρείας ήταν το συνδικάτο της ΓΕΝΟΠ που είχε βρει τρόπους να λυμαίνεται τους πόρους της εταιρείας προς όφελος μιας δράκας συνδικαλιστών και σε βάρος της κοινωνίας και της οικονομίας.
Οι εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες από την άλλη πλευρά συμβιβαζόντουσαν με αυτή την κατάσταση καθώς το συνδικάτο αποτελούσε ένα ισχυρό ιμάντα δημιουργίας πελατειακών σχέσεων για λόγους ψηφοθηρίας.
Στο ΠΑΣΟΚ π.χ. ηγεσία που δεν διέθετε την ανοχή των συνδικάτων μερικών ΔΕΚΟ δεν είχε τύχη επιβίωσης. Όλες οι ηγεσίες «προσκυνούσαν» πρώτα και μετά ελάμβαναν το πράσινο φως της ανάληψης καθηκόντων.
Οι διοικήσεις που διόριζαν στην εταιρεία οι κατά καιρούς κυβερνήσεις επί της ουσίας ήταν διακοσμητικές, καθώς αν δεν υποτάσσονταν δεν επιβίωναν.
Αποτέλεσμα της συνδιαχείρισης από πρασινοφρουρούς, ερυθρούς, ροζ και γαλάζιους φρουρούς της ελληνικής συνδικαλιστικής παρασιτοκρατίας ήταν η σημαντική συμβολή στη διάλυση της ελληνικής παραγωγικής οικονομίας.
Ένα από τα βασικά προβλήματα της ελληνικής βιομηχανίας είναι το υψηλό κόστος ενέργειας.
Π.χ. οι τιμές στις ευρωπαϊκές ημερήσιες αγορές ηλεκτρικής ενέργειας (σποτ) είναι κάτω από 40Ευρώ/MWh (Γερμανία 33Ευρώ/MWh), ενώ αντίθετα οι τιμές της ελληνικής υποχρεωτικής ημερήσιας αγοράς είναι 75Ευρώ/MWh.
Με αυτές τις διαφορές είναι απίθανο να προκύψει ελληνική παραγωγική οικονομία ή οποία θα μπορέσει να είναι ανταγωνιστική και να δημιουργήσει βιώσιμες θέσεις εργασίας.
Αν δεν συμβεί αυτό είναι απίθανο έστω και μετά από 5-10 χρόνια να απορροφηθεί ο κύριος όγκος του 1,5 εκατ. των ανέργων.
Ένα από τα «εγκλήματα» των κυβερνήσεων και της ΔΕΗ είναι η απουσία διασύνδεσης των νήσων του Αιγαίου στο δίκτυο της χώρας. Η διασύνδεση είναι επένδυση ύψους 1,5 δισ. ευρώ περίπου άπαξ. Η απουσία διασύνδεσης επιβαρύνει τους καταναλωτές ηλεκτρικής ενέργειας με 700 εκατ. ευρώ το χρόνο. Δηλαδή, για την κοινωνία και την οικονομία η απόσβεση αυτής της επένδυσης θα είχε γίνει σε δυο χρόνια περίπου.
Ο λόγος που δεν έχει γίνει είναι γιατί επιχειρηματικά συμφέροντα, συνδικαλιστές και πολιτικοί θα έχαναν κέρδη και πελάτες ψηφοφόρους που καλύπτουν θέσεις εργασίας που θα καταργούνταν με τη διασύνδεση.
Πριν μερικά χρόνια η πολιτική ηγεσία πιεζόμενη από την Ε.Ε. επιχείρησε μια «μαϊμού» απελευθέρωση της παραγωγής ενέργειας με την ανοχή της συνδικαλιστοκρατίας (ίσως και υπόδειξη) με μοναδικό αποτέλεσμα μερικοί ιδιώτες που κατασκεύασαν μονάδες παραγωγής από φυσικό αέριο να κερδίζουν χρήματα από τους καταναλωτές, χωρίς να χρειάζεται να παράγουν και να πωλούν ενέργεια σε ανταγωνιστικές συνθήκες. Οι μονάδες αυτές πληρώνονται για να παραμένουν σε ετοιμότητα μήπως το σύστημα χρειαστεί στήριξη με περαιτέρω ισχύ.
Ένα δεύτερο έγκλημα στην αγορά της ενέργειας ήταν η απόφαση της Τίνας Μπιρμπίλη να επιδοτήσει την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών μέσω της μεταφοράς του κόστους στους καταναλωτές άλλων 700 εκατ. ευρώ. Όσοι διέθεταν «δόντι» στην εξουσία έλαβαν τις σχετικές άδειες τις οποίες στη συνέχεια πώλησαν σε πολλαπλάσιες τιμές θησαυρίζοντας.
Όχι μόνο δεν διεξήχθη ποτέ κάποια έρευνα ποιοι και μέσω ποιων διόδων θησαύρισαν, αλλά η υπόθεση θεωρείται λήξασα και πληρωτέα από την κοινωνία και οικονομία των 1,5 εκατ. ανέργων.
Η δε κα Μπιρμπίλη (όπως συμβαίνει με όλους τους «επιτυχημένους» πολιτικούς) επιβραβεύτηκε με μια θέση σε διεθνή οργανισμό με πλούσια αμοιβή προκειμένου να προωθήσει εκεί εκ νέου τα ελληνικά συμφέροντα.
Η ΔΕΗ σήμερα μετά από δεκαετίες κακοδιαχείρισης είναι μια εταιρεία με πωλήσεις περί τα 5,5 δισ. ευρώ και συνολικές υποχρεώσεις πάνω από 10 δισ. ευρώ. Πολλές μονάδες είναι γερασμένες και χρειάζονται αντικατάσταση, αλλά η ΔΕΗ δεν διαθέτει ούτε τα κεφάλαια που χρειάζονται για να πληρώνει τους τόκους των παλιών δανείων.
Προκειμένου να ξεκινήσει η κατασκευή δυο νέων μονάδων στην Πτολεμαΐδα χρειάστηκε πριν λίγους μήνες να εγγυηθεί ο γερμανικός οργανισμός ασφάλισης εξαγωγικών πιστώσεων Euler -Hermes κατόπιν πολιτικής παρέμβασης της γερμανικής κυβέρνησης, για ένα δάνειο 700 εκατ. ευρώ με διοργανώτρια του κοινοπρακτικού δανείου την KfW IPEX-Bank.
Αν δεν προστεθούν νέες μονάδες οι ελλείψεις ενέργειας στο ελληνικό σύστημα θα είναι θέμα χρόνου. Για να γίνουν νέες μονάδες όμως χρειάζονται κεφάλαια που μόνο οι ιδιώτες μπορούν να εισφέρουν.
Τώρα η κυβέρνηση με την έγκριση των Ευρωπαίων προχωρά στο σπάσιμο του μονοπωλίου της ΔΕΗ με τη δημιουργία της μικρής ΔΕΗ η οποία θα λάβει μερικές μονάδες παραγωγής με χαμηλό κόστος όπως λιγνιτικές και υδροηλεκτρικές προκειμένου να δημιουργήσει συνθήκες ανταγωνισμού.
Αν δεν αλλάξει συνολικά ο τρόπος διαμόρφωσης των τιμών ενέργειας δημιουργώντας συνθήκες ανταγωνισμού, το μονοπώλιο θα αντικατασταθεί από δυο ολιγοπώλια, χαρίζοντας στους ιδιώτες που θα πάρουν την μικρή ΔΕΗ, εύκολα κέρδη.
Με το σημερινό μοντέλο αγοράς της υποχρεωτικής ημερήσιας αγοράς από μια δεξαμενή ενέργειας που συνεισφέρουν και όχι της αναζήτησης πελατών από κάθε παραγωγό, αυτό που θα συμβεί είναι ο ιδιώτης που θα αποκτήσει λιγνιτικές μονάδες με κόστος παραγωγής 35ευρώ/MWH να μπορεί να πουλά χωρίς προσπάθεια στα 80 ευρώ την MWH, κερδίζοντας εύκολα χρήματα.
Αυτά που λυμαίνονταν μέχρι τώρα πελάτες των κομμάτων που είχαν διοριστεί στη ΔΕΗ θα τα λυμαίνονται ιδιώτες επιχειρηματίες σε βάρος της κοινωνίας και της οικονομίας.
Η συνδικαλιστοκρατία της ΔΕΗ αντιδρά σε αυτή την εξέλιξη γιατί νιώθει πως χάνει την αγελάδα που άρμεγε παράτυπα χωρίς να ελέγχεται. Ο πρώην πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ κυκλοφορεί ελεύθερος με εγγύηση για ζητήματα κατάχρησης πόρων της εταιρείας από το συνδικάτο.
Η κυβέρνηση και η δικαιοσύνη παρά τις ενδείξεις από μια μικρή έρευνα του επιθεωρητή δημόσιας διοίκησης δεν έχει αναθέσει σε κάποιο εισαγγελέα την έρευνα των οικονομικών του συνδικάτου και των παράτυπων σχέσεων με τις διοικήσεις σε βάθος χρόνου.
Η αξιωματική αντιπολίτευση στην πρεμούρα της για ανάληψη της κουτάλας της εξουσίας, δεν διστάζει να «εφάπτεται» δημόσια με συνδικαλιστές που αποτελούν την επιτομή της διαφθοράς και των πελατειακών σχέσεων.
Η Ελλάδα είναι δύσκολο να ξεφύγει από την κατάσταση της χρεοκοπίας αν δεν αναδομήσει την παραγωγή και διανομή ενέργειας εκ του μηδενός σε συνθήκες ανταγωνισμού και ελεύθερης αγοράς με στόχο το μέσο κόστος παραγωγής να πέσει στα επίπεδα των άλλων ευρωπαϊκών αγορών.
Αυτό όμως και αν ξεκινήσει αύριο θα χρειαστεί χρόνια να αποδώσει, μέχρι τότε η ανεργία θα παραμένει σε υψηλά επίπεδα καθώς δεν μπορούν να δημιουργηθούν βιώσιμες θέσεις εργασίας στην παραγωγή με εξαγωγικό χαρακτήρα.
Η επανάσταση για την έξοδο από τις συνθήκες χρεοκοπίας πρέπει να ξεκινήσει από τη ΔΕΗ. Το ίδιο πρέπει να γίνει με την παραδειγματική τιμωρία της διαφθοράς και του παρασιτικού συνδικαλισμού.
2) Βίος και πολιτεία του «συνδικαλιστή»...
Ελεύθερος μετά την απολογία του με εγγύηση 60.000 ευρώ και τους περιοριστικούς όρους της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα και της εμφάνισης σε αστυνομικό τμήμα αφέθηκε στις 26/4/13 ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ Νίκος Φωτόπουλος, ο οποίος είναι κατηγορούμενος για αδικήματα που επισύρουν ποινή ισόβιας κάθειρξης και συγκεκριμένα για απιστία σε βαθμό κακουργήματος, από την οποία προκλήθηκε συνολική ζημιά σε βάρος της ΔΕΗ ποσού 10.409.880,05 ευρώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου