Στην προτελευταία και δεύτερη χειρότερη κατηγορία (πέμπτη στις έξι) κατατάσσεται η Ελλάδα με βάση τον Παγκόσμιο Δείκτη Δικαιωμάτων που καταρτίζει η Διεθνής Συνδικαλιστική Συνομοσπονδία (ITUC) στον αγώνα δρόμου που κάνει προκειμένου να προστατεύσει τα εργασιακά δικαιώματα σε όλο τον κόσμο.
Η κατηγορία 5 στην οποία βρίσκεται η Ελλάδα σημαίνει πως δεν υφίσταται καμία εγγύηση εργασιακών δικαιωμάτων στην Ελλάδα. Οι χώρες αυτής της κατηγορίας είναι οι χειρότερες στον κόσμο για να εργάζεται κανείς.
Μολονότι η νομοθεσία μπορεί να κατοχυρώνει ορισμένα εργασιακά δικαιώματα, οι εργαζόμενοι στην πραγματικότητα δεν έχουν καμία πρόσβαση στα δικαιώματα αυτά κι είναι συνεπώς εκτεθειμένοι σε αυταρχικά καθεστώτα και αθέμιτες εργασιακές πρακτικές.
Χώρες με βαθμολογία 5 εκτός της Ελλάδας είναι οι: Αλγερία, Μπανγκλαντές, Λευκορωσία, Καμπότζη, Κίνα, Κολομβία, Ακτή Ελεφαντοστούν, Αίγυπτος, Γουατεμάλα, Ινδία, Λάος, Μαλαισία, Νιγηρία, Φιλιππίνες, Κατάρ, Κορέα, Σ. Αραβία, Σουαζιλάνδη, Τουρκία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Ζάμπια, Ζιμπάμπουε.
139 χώρες
Ο σχετικός πίνακας κατάταξης που δημοσιεύτηκε την περασμένη εβδομάδα στο Παγκόσμιο Συνέδριο της ITUC στο Βερολίνο αξιολογεί την κατάσταση των εργασιακών δικαιωμάτων και το βαθμό προστασίας τους (νομικά και πρακτικά) σε 139 χώρες με βάση 97 διεθνώς αναγνωρισμένους δείκτες. «Χώρες όπως η Δανία και η Ουρουγουάη ηγούνται της κατάταξης χάρις στους ισχυρούς εργατικούς νόμους τους, αλλά ίσως προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι χώρες όπως η Ελλάδα, οι ΗΠΑ και το Χονγκ Κονγκ είναι ουραγοί», δήλωσε ο γενικός γραμματέας της ITUC Sharan Burrow. «Το επίπεδο ανάπτυξης μιας χώρας αποδείχθηκε πολύ ανεπαρκής δείκτης όσον αφορά το σεβασμό των βασικών δικαιωμάτων εργασίας για συλλογικές διαπραγματεύσεις, αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας ή απλώς τη δυνατότητα συμμετοχής στο συνδικάτο».
Σημειώνεται πως η Διεθνής Συνδικαλιστική Συνομοσπονδία συλλέγει στοιχεία απ' όλο τον κόσμο σχετικά με την καταπάτηση των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων τα τελευταία 30 χρόνια. Τώρα, δε, για πρώτη φορά ο Παγκόσμιος Δείκτης Δικαιωμάτων παρουσιάζει προσεκτικά εξακριβωμένη πληροφόρηση για το τελευταίο 12μηνο σε μία εύχρηστη φόρμα, ώστε κάθε κυβέρνηση και επιχείρηση να μπορούν να διακρίνουν πώς και πόσο εναρμονίζονται οι νόμοι με τις αλυσίδες προσφοράς τους. Τα βασικά ευρήματα της έκθεσης της ITUC είναι:
* Πέρυσι, οι κυβερνήσεις τουλάχιστον 35 χωρών συνέλαβαν ή φυλάκισαν εργαζομένους ως μία τακτική άρνησης αιτημάτων για δημοκρατικά δικαιώματα, αξιοπρεπείς μισθούς, ασφαλείς συνθήκες εργασίας και κατοχύρωσης θέσεων εργασίας.
* Σε τουλάχιστον 9 χώρες δολοφονίες και εξαφανίσεις εργαζομένων αποτέλεσαν κοινή πρακτική για τον εκφοβισμό των εργαζομένων.
* Σε τουλάχιστον 53 χώρες εργαζόμενοι απολύθηκαν επειδή προσπάθησαν να διαπραγματευτούν καλύτερες συνθήκες εργασίας.
* Σε τουλάχιστον 87 χώρες νόμοι και πρακτικές απαγορεύουν σε ορισμένες κατηγορίες εργαζομένων το δικαίωμα της απεργίας.
Σε μία εποχή κατά την οποία η ισχύς των εταιρειών δεν ήταν ποτέ μεγαλύτερη, τα αποτελέσματα αυτά δείχνουν πως σχεδόν κάθε χώρα μπορεί να βελτιώσει τον τρόπο που μεταχειρίζεται τους εργαζομένους της. Η έκθεση της ITUC (Global Poll 2014) βρήκε πως τα 2/3 των ανθρώπων θέλουν οι κυβερνήσεις τους να κάνουν περισσότερα για να ελέγξουν τη χωρίς όρια ισχύ των επιχειρήσεων. Η μόνη χώρα που έλαβε το τέλειο σκορ (μηδέν) επειδή σεβάστηκε και τους 97 δείκτες θεμελιωδών δικαιωμάτων των εργαζομένων ήταν η Δανία.
«Η Παγκόσμια Τράπεζα, στην πρόσφατη έκθεσή της "Doing Business", υιοθέτησε την άποψη πως η συρρίκνωση των εργασιακών δικαιωμάτων είναι κάτι που οι κυβερνήσεις πρέπει να επιδιώκουν», δήλωσε ο Sharan Burrow. «Αυτός όμως ο Δείκτης Δικαιωμάτων προειδοποιεί κυβερνήσεις και εργοδότες πως τα συνδικάτα σε όλο τον κόσμο θα σταθούν ενωμένα και αλληλέγγυα προκειμένου να διασφαλίσουν τα βασικά δικαιώματα στην εργασία».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου