Κοινωνική πολιτική στην... πλάτη της ΔΕΗ

Είναι πράγματι σημαντικό που σήμερα 4 χιλιάδες δοκιμαζόμενα από την ακραία φτώχεια νοικοκυριά, θα μπορέσουν ξανά να ηλεκτροδοτηθούν και να ζήσουν σε κανονικές συνθήκες. Σωστά η επανηλεκτροδότησή τους αποτελεί προτεραιότητα για την πολιτεία. Τι γίνεται όμως όταν μια σωστή και αυτονόητη για κάθε σοβαρό κράτος,  πολιτική ασκείται με λάθος τρόπο στις πλάτες της ΔΕΗ, δημιουργώντας ταυτόχρονα κινδύνους για όλο το κοινωνικό σύνολο;

Όπως έχει δείξει και το παρελθόν από ανάλογες «ασκήσεις» κοινωνικής και φορολογικής πολιτικής μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ, οι συνέπειες είναι μεγάλες και ο κίνδυνος να καταρρεύσει η εταιρεία και να μείνουμε όλοι χωρίς ρεύμα ορατός. Αυτό καταγράφεται ανάγλυφα στις οικονομικές καταστάσεις της ΔΕΗ όπου εμφανίζονται ανεξόφλητοι λογαριασμοί ύψους 1,2 δισ. που ακόμη παραμένουν "κληρονομιά" στα ταμεία της εταιρείας, από το αλήστου μνήμης χαράτσι για τα ακίνητα. Το βάρος αυτό πέρυσι λίγο έλειψε να οδηγήσει σε κραχ και κατάρρευση ολόκληρη την αγορά ηλεκτρισμού.

Δυστυχώς όμως ο λαϊκισμός δεν αποτελεί καινούριο φαινόμενο για όσους διαχειρίζονται πολιτικά την υπόθεση ΔΕΗ: από την εποχή που η ΔΕΗ και η αγορά ηλεκτρισμού καταδικαζόταν σε στρεβλό άνοιγμα, μέχρι τα προχθεσινά καμώματα, με το ΚΟΤ και το δωρεάν ρεύμα που δεν κοστίζει τίποτα, αλλά τελικά κοστολογείται μερικές δεκάδες εκατομμύρια.  

Αυτό φάνηκε και στις δηλώσεις του αρμόδιου υπουργού, ο οποίος τη μία ημέρα δήλωνε ότι δεν υπάρχει κανένα κόστος, μέχρις ότου αντιληφθούν όλοι ότι το τσάμπα δεν υπάρχει και να παραδεχθεί ο υπουργός ότι το κόστος θα είναι 50 σεντς, που στην πραγματικότητα ανάλογα με την περίπτωση μπορεί να είναι έως και 2 ευρώ.

Και το κυριότερο η επιπλέον χρέωση έρχεται να προστεθεί σε ένα σημαντικό ποσό που ήδη πληρώνουν οι καταναλωτές μέσω των λογαριασμών του ρεύματος για την κοινωνική πολιτική υπέρ των νησιωτών αλλά και των συμπολιτών μας που βρίσκονται σε ανάγκη.

Το πρόβλημα βεβαίως είναι ότι τελικά στην... «πλάτη» του λογαριασμού ρεύματος, όπως συνέβη και στην περίπτωση του χαρατσιού για τα ακίνητα, φορτώνεται κάθε νέα επιβάρυνση, τέλος υπέρ τρίτου, φόρος κλπ. Είναι η...  εύκολη λύση αφού το κράτος έχει τη βεβαιότητα ότι η κατηγορία των πολιτών που θα μπορούσε να αποκαλείται και ως...  «κίνημα πληρώνω για όλα τα σπασμένα» δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά. 

Και φυσικά δεν παίζει κανένα ρόλο το γεγονός ότι ο φορολογούμενος έχει πληρώσει και με το παραπάνω φόρους για να ασκεί –όπως πρέπει– το κράτος κοινωνική πολιτική. Η εύκολη λύση για οποιαδήποτε νέα χρέωση χρειάζεται να επιβληθεί προκειμένου να καλυφθούν ανάγκες του σπάταλου και ανίκανου κράτους είναι οι λογαριασμοί της ΔΕΗ.

Η πολιτική αυτή βεβαίως, στο πολύ πρόσφατο παρελθόν είχε ως αποτέλεσμα, μεταξύ άλλων η ΔΕΗ να βρεθεί στο χείλος της οικονομικής κατάρρευσης, καθώς εξαιτίας του χαρατσιού βρέθηκε με ανεξόφλητους λογαριασμούς 1,2 δισ. ευρώ, άνοιγμα που κλήθηκε να διαχειριστεί με ουσιαστικά κλειστές τις τράπεζες, εκείνη την περίοδο και που ακόμη και σήμερα δεν έχει καλυφθεί.

ΥΚΩ

Και μπορεί το ΥΠΕΚΑ να υποστηρίζει ότι η επιβάρυνση θα είναι μόλις 50 σεντς, όμως αυτό είναι η μισή αλήθεια. Τα 50 σεντς επιβάρυνση (που σε ορισμένες περιπτώσεις φτάνουν τα 2 ευρώ), θα έρθουν να προστεθούν στις ήδη υπερβολικά υψηλές χρεώσεις που πληρώνουν όλοι οι καταναλωτές της ΔΕΗ για κοινωνικές παροχές.

Το πραγματικό ύψος των χρεώσεων αυτών (που αποκαλούνται ως χρεώσεις ΥΚΩ ή υπηρεσίες κοινής ωφέλειας) αυτή τη στιγμή διαμορφώνεται ως εξής:

Για κατανάλωση από: 0 - 1600 KWh: 6,99 ευρώ/KWh
1601 - 2000 KWh: 15,7 ευρώ/KWh
2001 - 3000 KWh: 39,87 ευρώ/ KWh
3001 και άνω: 44,88 ευρώ/KWh

Για παράδειγμα ένα σπίτι 150 τετραγωνικών με κατανάλωση 2200 KWh αυτή τη στιγμή πληρώνει ΥΚΩ 87,7 ευρώ που θα αυξηθούν και θα γίνουν 88,8 ευρώ (τετράμηνο).

Μια μονοκατοικία με κατανάλωση 3200 KWh αυτή τη στιγμή πληρώνει ΥΚΩ 143,61 ευρώ ενώ με την αύξηση του 0,5 ευρώ θα κληθεί να πληρώσει 145,2 ευρώ (τετράμηνο).

Αλλά ακόμη και ένα μικρό διαμέρισμα με κατανάλωση 1600 KWh πληρώνει σήμερα 25,12 ευρώ στο τετράμηνο και με την επιπλέον επιβάρυνση θα πάει στα 25,92, δηλαδή 80 σεντς και όχι 50 όπως υποστηρίζει το ΥΠΕΚΑ.

Και προσοχή αυτά τα ποσά αφορούν μόνο τις υπηρεσίες κοινής ωφέλειας και όχι την κατανάλωση ενέργειας, τα τέλη δικτύου, το ΕΤΜΕΑΡ κλπ.

Μέσω της χρέωσης υπηρεσιών κοινής ωφέλειας πληρώνονται δύο κοινωνικές δράσεις του κράτους:

1) το τιμολόγιο που δίνεται ανεξαιρέτως και χωρίς κριτήρια σε όλους τους καταναλωτές των νησιών (το κόστος ηλεκτροδότησης στα νησιά είναι υψηλότερο διότι επί χρόνια δεν έγιναν οι διασυνδέσεις και για να καλύπτονται οι ανάγκες με τα γνωστά προβλήματα χρησιμοποιούνται μονάδες με πετρέλαιο) και

2) το φθηνό τιμολόγιο που δίνεται με κριτήρια στους δικαιούχους του ΚΟΤ και τους πολύτεκνους (άνεργοι, χαμηλοσυνταξιούχοι, ασθενείς κλπ).

ΣΥΡΙΖΑ

Στον αντίποδα η πρόταση που κατατέθηκε από το ΣΥΡΙΖΑ είναι να δίνεται δωρεάν το ρεύμα σε φτωχούς οικιακούς καταναλωτές και το μέτρο να χρηματοδοτηθεί από την κατάργηση των επιδοτήσεων στις ιδιωτικές μονάδες ηλεκτροπαραγωγής (ΑΔΙ). Σύμφωνα με την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ από την κατάργηση των ΑΔΙ θα εξοικονομηθούν 400 εκατ. ευρώ. Πάντως η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, στην πραγματικότητα αφορά κυρίως τη ΔΕΗ και σε μικρότερο βαθμό τους ανεξάρτητους ηλεκτροπαραγωγούς αφού τα ΑΔΙ δεν είναι 400 εκατ. ευρώ αλλά 560 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων τα 400 εκατ. ευρώ κατευθύνονται σε μονάδες της ΔΕΗ και τα 160 εκατ. ευρώ σε μονάδες των ανεξάρτητων ηλεκτροπαραγωγών. Πάντως ο ΣΥΡΙΖΑ υπολογίζει ότι το κόστος του μέτρου θα ήταν 152 εκατ. ευρώ και προτείνει το υπόλοιπο ποσό να δοθεί ως έκπτωση στην τιμή της ενέργειας που καταναλώνει η βαριά βιομηχανία της χώρας. Σε κάθε περίπτωση η πρόταση αν και ενδιαφέρουσα, εγκυμονεί τεχνικούς κινδύνους για την ισορροπία του συστήματος, το οποίο καθημερινά διαχειρίζεται περίπου 2GW ΑΠΕ, για τα οποία απαιτείται διαθεσιμότητα ευέλικτων μονάδων. Μια ανακατανομή.

 

Χ. Φλουδόπουλος Capital.gr