Και ο ΟΗΕ κατά της καταστρεπτικής επέλασης των Αιολικών Πάρκων!

Η ειδική Επιτροπή Συμμόρφωσης με τη Σύμβαση του Aarhus, της Οικονομικής Επιτροπής του ΟΗΕ (UNECE), δημοσιοποίησε τα τελικά πορίσματα και τις συστάσεις της, σχετικά με την πολιτική που εξασκεί η Ε.Ε. στο θέμα των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και ειδικά για την ανάπτυξη των Αιολικών Πάρκων.

Στο πόρισμά του, ο ΟΗΕ λέει ότι, αν η ΕΕ θέλει να είναι σε συμμόρφωση με την εν λόγω Σύμβαση, θα πρέπει και τα 27 κράτη μέλη της να επαναπροσδιορίσουν σωστά τα Εθνικά τους Σχέδια Δράσης για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (NREAP), και να τα υποβάλουν σε λαϊκή διαβούλευση. Η Σύμβαση του Aarhus προβλέπει ότι, σε θέματα που αφορούν το περιβάλλον, πρέπει να ζητείται η γνώμη των πολιτών, με διαφανή τρόπο πριν από οποιαδήποτε πολιτική απόφαση και πολύ περισσότερο πριν από κάθε κυβερνητική εφαρμογή.

Η Σύμβαση που υπογράφηκε στις 25 Ιουνίου 1998 στην πόλη Άαρχουςτης Δανίας από τριάντα πέντε Κράτη, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, αλλά και από την
ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση κατοχυρώνει συγκεκριμένα δικαιώματα στον τομέα του περιβάλλοντος και, ειδικότερα, τα δικαιώματα:

α) της πρόσβασης σε πληροφορίες για θέματα περιβάλλοντος, τις οποίες κατέχουν οι δημόσιες αρχές,

β) της συμμετοχής στις διαδικασίες λήψης των αποφάσεων που αφορούν τα θέματα αυτά, και

γ) της δικαστικής προστασίας σε περίπτωση παραβίασης των παραπάνω δύο δικαιωμάτων.

Σύμφωνα με την απόφαση της ειδικής επιτροπής της UNECE τα Εθνικά Σχέδια Δράσης για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (NREAP) των 27 χωρών της ΕΕ, αποτελούν επί της ουσίας ένα "κάλεσμα" για μαζικές επιδοτούμενες επενδύσεις στην αιολική ενέργεια, καθώς και προτροπή για τη βιομηχανοποίηση των περισσοτέρων φυσικών τοπίων τους, κατά παράβαση της Σύμβασης. Έχουν επιβληθεί από πάνω προς τα κάτω, χωρίς σωστή ενημέρωση και διαβούλευση με ...τους πολίτες. Ακόμη χειρότερα: τα προγράμματα αυτά δεν εκπονήθηκαν σωστά από τις ίδιες τις κυβερνήσεις, οι οποίες στην κυριολεξία χρησιμοποίησαν τα στοιχεία και τις πληροφορίες που τους παρείχαν οι ίδιες οι βιομηχανίες αιολικής ενέργειας.

Η ΕΕ έχει σήμερα περίπου 60.000 ανεμογεννήτριες, οι οποίες μαζί με τις σχετικές υποδομές που τις συνοδεύουν, έχουν κοστίσει περίπου 180 δισεκατομμύρια €. Τα περισσότερα από αυτά τα χρήματα είναι κρατικές επιδοτήσεις και προέρχονται από την φορολόγηση των Ευρωπαίων Πολιτών! Ο αριθμός αυτός πολλαπλασιάζεται κάθε μήνα, χωρίς όμως καμία Ευρωπαϊκή Κυβέρνηση να έχει κοστολογήσει τα οφέληκαι την αποτελεσματικότητα των επενδύσεων αυτών, π.χ. το ποσό των ορυκτών καύσιμων που πραγματικά εξοικονομήθηκαν, οι θέσεις εργασίας που δημιουργήθηκαν, κλπ.
Η Ευρωπαϊκή Πλατφόρμα κατά Αιολικών Πάρκων (EPAW), και τοΠαγκόσμιο Συμβούλιο για τη Φύση (WCFN), έχουν επίσης εκφράσει τις ανησυχίες τους για την έλλειψη νομιμότητας της εφαρμοζόμενης ενεργειακής πολιτικής της Ε.Ε., η οποία έχει καταπατήσει πλήρως τόσο την προστασία της υγείας των πολιτών της (στο θέμα με τους υπόηχους που εκπέμπουν οι Ανεμογεννήτριες) όσο και στηνπροστασία των φυσικών αποθεμάτων της Γης και της Βιοποικιλότητας, καθώς είναι πανευρωπαϊκό φαινόμενο να κατασκευάζονται αιολικά πάρκα μέσα σε περιοχές Ειδικής Προστασίας της Φύσης (Special Protection Areas) και σε περιοχες Natura 2000, με ανυπολόγιστες καταστροφικές επιπτώσεις.

Ο Mark Duchamp, διευθύνων σύμβουλος της EPAW σχολιάζοντας την απόφαση αυτή του ΟΗΕ δήλωσε: "Ο ΟΗΕ έχει αποφανθεί πλέον επισήμως ότι η πολιτική της ΕΕ για τα αιολκιά πάρκα είναι κατά παράβαση της Σύμβασης του Aarhus. Αυτό σημαίνει ότι η ίδια η Ε.Ε. παραβιάζει τη δική της νομοθεσία. Οι Νομικοί μας σύμβουλοι, διερευνούν αν πρόκειται για μια περίπτωση παραβίασης νομικών καθηκόντων, ή αν υπάρχουν και προσωπικές νομικές ευθύνες οι οποίες θα πρέπει και να αναζητηθούν!"

Εν τω μεταξύ τα σχέδια των 27 κρατών μελών της Ε.Ε. για αιολικών πάρκων θα πρέπει να ανασταλούν άμεσα, ώστε να υπάρξει συμμόρφωση με τις οδηγίες του ΟΗΕ. Η ορθή επαναξιολόγηση αυτών των προγραμμάτων θα πρέπει να λάβει υπόψην της:
1) αν τελικά υπάρχουν κοινωνικά, οικονομικά και περιβαλλοντικά οφέλη από την ανάπτυξη των αιολικών πάρκων.
2) αν η χωροθέτησή τους με τήρηση των περιβαλλοντικών κανονισμών.
3) αν η χωροθέτησή τους βασίζεται σε δημοκρατική δημόσια διαβούλευση.

Η EPAW σε ανακοίνωσή της τονίζει ότι η ορθή "αξιολόγηση" δεν σημαίνει και πλήρη αποδοχή των αξιώσεων που προβάλλουν οι βιομηχανίες της Αιολικής Ενέργειας, όπως έχει γίνει μέχρι σήμερα.Η σύγκρουση συμφερόντων είναι πάρα πολύ εμφανής. Μια επιτροπή πραγματικά ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων θα πρέπει να αναλάβει να αξιολογήσει την αποτελεσματικότητα των αιολικών πάρκων κυρίως όσον αφορά στην μείωση της χρήσης των ορυκτών καυσίμων.
Η WCFN, τονίζει ότι είναι εξίσου απαράδεκτο οι Κυβερνήσεις να αναθέτουν την εκπόνηση των απαιτούμενων μελετών περιβαλλοντικών επιπτώσεων των αιολικών πάρκων στις ίδιες τις εταιρείες στις οποίες ανήκουν τα αιολικά πάρκα: "Είναι μια προσβολή για την νοημοσύνη μας, και αποτελεί ένδειξη έλλειψης σεβασμού προς κάθε πολίτη της ΕΕ. Ωστόσο, αυτό είναι ό,τι γίνεται μέχρι σήμερα, με καταστροφικά αποτελέσματα για τα προστατευόμενα είδη πουλιών και νυχτερίδων."

Ο ΟΗΕ μπορεί να προειδοποιεί πως τα εθνικά σχέδια δράσης για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας των 27 κρατών της Ε.Ε. θα πρέπει να ανασταλούν και να υποβληθούν σε αντικειμενική επαναξιολόγηση ώστε να μην έρχονται σε σύγκρουση με την σύμβαση του Aarhus, αλλά οι Ευρωπαίοι Πολίτες δεν θα πρέπει να περιμένουν να δουν και μονάδες Κυανοκράνων να αναπτύσσονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση για να τους προστατέψουν από την καταστροφική επέλαση των ανεμογεννητριών! Αυτό είναι στα δικά τους χέρια και μόνο!