Για την ενημέρωσή σας, σας διαβιβάζωσυνημμένα, παρεμβάσεις μου στην ΕυρωπαϊκήΕπιτροπή - στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού ελέγχου - με την κατάθεσηγραπτών ερωτήσεων σχετικά με τις πρόσφατες εξελίξεις στον τομέα των εργασιακώνσχέσεων και των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Πιο συγκεκριμένα αναφορικά με:
1. Τη βίαιη ανατροπή στην Ελλάδα του θεσμούσυλλογικής διαπραγμάτευσης πουκατοχυρώνεται από το Ευρωπαϊκό Δίκαιο και τις Διεθνείς Συμβάσεις Εργασίας (όπωςαναφέρεται και σε σχετική επιστολή της ΓΣΕΕ προς τον Πρόεδρο του ΕυρωπαϊκούΚοινοβουλίου),
2. Τον κίνδυνο έκρηξης των πλειστηριασμών κατοικίας από ενδεχόμενη κατάργηση του οργανισμού Εργατικής Κατοικίας(ΟΕΚ),
3. Τις δυσχερείς οικονομικές και κοινωνικέςσυνέπειες που θα σημάνει η κατάργηση τωνΟργανισμών Εργατικής Κατοικίας (ΟΕΚ) και Εργατικής Εστίας (ΟΕΕ),
4. Τις μονομερώς επιβαλλόμενες εργασιακέςμεταρρυθμίσεις μόνιμου χαρακτήρα και χωρίς προηγούμενη διαβούλευση με τουςκοινωνικούς εταίρους στην Ελλάδα,
5. Την ακύρωση της κοινωνικής συμφωνίας και των αποτελεσμάτων του κοινωνικού διαλόγου στην Ελλάδα(όπως αναφέρεται και σε σχετική επιστολή της ΓΣΕΒΕΕ - ΕΣΕΕ προς τοΔιεθνές Γραφείο Εργασίας),
6. Την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας σε σχέση με το μισθολογικό κόστος
Φιλικά,
ΚώσταςΠουπάκης
| Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε σχετικό ψήφισμά του από το 2008 (22/10/2008) είχε τονίσει μεταξύ άλλων ότι «…δεν πρέπει να τεθεί σε κίνδυνο η άσκηση θεμελιωδών δικαιωμάτων, όπως αναγνωρίζονται στα κράτη-μέλη, στις συμβάσεις της ΔΟΕ και στο Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος διαπραγμάτευσης, σύναψης και εφαρμογής συλλογικών συβάσεων και του δικαιώματος των εργατικών κινητοποιήσεων..». Στην Ελλάδα, όμως, δρομολογείται κρατική παρέμβαση -μέσω νομοθετημάτων- τόσο στη διαδικασία των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων (θεσπίζεται μέγιστη διάρκεια των συλλογικών συμβάσεων ενώ παράλληλα αποφασίζεται ο χρόνος κατάλυσης αυτών που βρίσκονται ήδη σε ισχύ), όσο και στις επίσημες -ως αποτέλεσμα κοινωνικής συμφωνίας- αποφάσεις των κοινωνικών εταίρων, σε βάρος μάλιστα των εργαζομένων, με συνέπεια να απειλείται ο πυρήνας των βασικών κοινωνικών και οικονομικών δικαιωμάτων, τα οποία κατοχυρώνονται στην ΕΕ από τις Συνθήκες της, το παράγωγο δίκαιο και τη νομολογία του Δικαστηρίου της Ε.Ε. Σε αυτό το πλαίσιο ερωτάται η Επιτροπή:  Στο κείμενο του σχετικού νομοσχεδίου (εγκρίθηκε στις 12.02.2012 από την Ελληνική Βουλή) εννοείται ότι υπάρχουν ήδη ειλημμένες αποφάσεις αναφορικά με ζητήματα που καθορίζονται από τη συλλογική διαπραγμάτευση (όπως ο κατώτατος μισθός), και στην ουσία εκβιάζονται συγκεκριμένες αποφάσεις από τους κοινωνικούς εταίρους. Παράδειγμα αποτελεί η αναφορά συγκεκριμένων χωρών ως προτύπων για το μισθολογικό κόστος. Συνάδει η εν λόγω πρακτική με τις αρχές και την ουσία του κοινωνικού διαλόγου καθώς και με την αυτονομία των συλλογικών διαπραγματεύσεων; Οι χώρες της ευρωζώνης που έχουν κατώτερο μισθό μικρότερο σε σχέση με την Ελλάδα διαθέτουν σύστημα ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος; Πώς επηρεάζει η μη ύπαρξή του την καταπολέμηση του φαινομένου των φτωχών εργαζομένων, όπου η Ελλάδα παρουσιάζει ήδη ιδιαίτερα υψηλά ποσοστά; Η κατάσταση που διαμορφώνεται στην Ελλάδα θέτει υπό αμφισβήτηση το θεμελιώδες δικαίωμα στη διαπραγμάτευση, σύναψη και εφαρμογή συλλογικών συμβάσεων. Δεδομένου ότι υπάρχει ρητή δέσμευση της Επιτροπής για την προαγωγή και τη διαφύλαξη του κοινωνικού διαλόγου, ποιές δράσεις πρόκειται να υιοθετήσει προκειμένου να τιμήσει τη δέσμευσή της στην περίπτωση της Ελλάδας; |
| Υπoγραφή: Πουπάκης Κωνσταντίνος Ημερομηνία: 13/02/2012 |
| ΘΕΜΑ: (vα διευκριvισθεί) | Κίνδυνος έκρηξης των πλειστηριασμών κατοικίας από ενδεχόμενη κατάργηση του οργανισμού Εργατικής Κατοικίας (ΟΕΚ) |
| ΚΕIΜΕΝΟ: | |
| Σε προηγούμενη ερώτηση E- 005517/2011 αναφορικά με την προστασία των καταναλωτών μέσω της αναστολής των πλειστηριασμών, η Επιτροπή στην απάντησή της υπογράμμισε ότι «…θεωρεί σημαντικό τα κράτη μέλη να συνεχίσουν να παρακολουθούν στενά την οικονομική κατάσταση και να εξετάζουν το ενδεχόμενο, εάν απαιτείται, καθιέρωσης κανόνων με στόχο είτε την πρόληψη των κατασχέσεων, είτε, στις περιπτώσεις που έχουν θεσπιστεί τέτοιου είδους διαδικασίες, τον περιορισμό των κοινωνικών και οικονομικών τους επιπτώσεων…». Στο πλαίσιο της κατάρτισης της νέας δανειακής σύμβασης για τη συνέχιση του χρηματοδοτικού προγράμματος προς την Ελλάδα δρομολογείται η κατάργηση του ΟΕΚ, ως οργανισμού που ασχολείται με κοινωνικές δαπάνες οι οποίες δεν αποτελούν προτεραιότητα. Συγκεκριμένα ο ΟΕΚ ιδρύθηκε το 1954 με αποκλειστικό στόχο τη στεγαστική αποκατάσταση των εργαζομένων και κυρίως των οικονομικά ασθενέστερων (έχει κατασκευάσει περίπου 50.000 κατοικίες, χρηματοδοτεί την κατασκευή 1.300 κατοικιών και κατέχει 230 οικόπεδα συνολικής επιφάνειας 5.500 στρεμμάτων για μελλοντικές ανεγέρσεις κατοικιών, έχει επιδοτήσει περίπου 50.000 στεγαστικά δάνεια και έχει καταβάλλει 1.13 δις ευρώ για επιδοτήσεις ενοικίου) ενώ οι πόροι του προέρχονται αποκλειστικά από εισφορές εργαζομένων και εργοδοτών χωρίς καμία επιβάρυνση του Κρατικού Προϋπολογισμού. Με βάση τα παραπάνω ερωτάται η Επιτροπή:
|
Θέμα:Ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και μισθολογικό κόστος
Η Ελληνική κυβέρνηση έχει δρομολογήσει τις τελευταίες εβδομάδες μια σειρά συζητήσεων αναφορικά με τη μείωση του μισθολογικού κόστους στον ιδιωτικό τομέα, καλώντας τους κοινωνικούς εταίρους να ξεκινήσουν τον κοινωνικό διάλογο (όπως προβλέπεται στην Ελλάδα), αφήνοντας να εννοηθεί ότι σε περίπτωση που τα αποτελέσματα του κοινωνικού διαλόγου δεν είναι ικανοποιητικά σε ό, τι αφορά τις προτάσεις που έχουν υποβληθεί από την τρόικα, τότε θα προχωρήσει σε παρέμβαση μέσω νομοθετικής πράξης - δημιουργώντας υποψίες υπονόμευσης της ίδιας της φύσης του κοινωνικού διαλόγου. Το μισθολογικό κόστος στην Ελλάδα έχει ήδη μειωθεί κατά 12% με την ενίσχυση της ευελιξίας της αγοράς εργασίας (σύμφωνα με προηγούμενες νομοθετικές ρυθμίσεις που υιοθετήθηκαν) χωρίς θετικές επιπτώσεις στην ανταγωνιστικότητα της χώρας η οποία μειώνεται. Ταυτόχρονα αυξάνονται τα ποσοστά φτώχειας και ανεργίας δραματικά διογκώνοντας τις κοινωνικές δαπάνες και άρα τις δημόσιες δαπάνες, ενώ διαφαίνεται ότι ένας από τους λόγους μη επίτευξης των στόχων αναφορικά με τα κρατικά έσοδα είναι ο περιορισμός της καταναλωτικής δύναμης των ελληνικών νοικοκυριών εξαιτίας της μείωση των εισοδημάτων τους (χωρίς κριτήρια) μέσω της αύξηση της φορολογίας, της μείωσης των μισθών κ.λπ.
Σε αυτό το πλαίσιο ερωτάται η Επιτροπή:
- Δεδομένου ότι αποτελεί ένα εκ των τριών μερών της τρόικα, έχουν υποβληθεί από την Τρόικα προτάσεις στην ελληνική κυβέρνηση για μείωση του μισθολογικού κόστους στον ιδιωτικό τομέα και ποιές είναι αυτές;
- Τα στοιχεία δείχνουν ότι η περαιτέρω μείωση του μισθολογικού κόστους δεν αποτελεί πανάκεια ούτε για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας ούτε για την πρόληψη ή και αντιμετώπιση της ανεργίας, αντίθετα φαίνεται ότι μπορεί να προκαλέσει σημαντικές κοινωνικές ανισορροπίες - εντείνοντας τα φαινόμενα φτώχειας και υλικής υστέρησης - δεδομένου και του γεγονότος ότι η Ελλάδα δε διαθέτει σύστημα ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος. Ποιά η άποψη της Επιτροπής, υπό το πρίσμα αφενός της επίτευξης των στόχων της Στρατηγικής ΕΕ2020 και αφετέρου της δημοσιονομικής εξυγίανσης και της οικονομικής βιωσιμότητας;
| ΘΕΜΑ: (vα διευκριvισθεί) | Δυσχερείς οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες θα σημάνει η κατάργηση των Οργανισμών Εργατικής Κατοικίας (ΟΕΚ) και Εργατικής Εστίας (ΟΕΕ) |
| ΚΕIΜΕΝΟ: | |
| Ο Οργανισμός Εργατικής Εστίας και ο Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας αποτελούν δύο από στους σημαντικότερους φορείς άσκησης κοινωνικής πολιτικής στην Ελλάδα με αποστολή αφενός τη στήριξη των ευπαθών κοινωνικών ομάδων και αφετέρου τη στεγαστική αποκατάσταση των εργαζομένων. Οι πόροι τους προέρχονται αποκλειστικά από εισφορές εργαζομένων και εργοδοτών και δεν επιβαρύνουν ούτε κατ’ ελάχιστο τον Κρατικό Προϋπολογισμό. Οι δράσεις τους είναι απόλυτα συμβατές με τους κοινωνικούς στόχους της Στρατηγικής «Ευρώπη 2020» και αποκτούν ζωτική σημασία και αναγκαιότητα σήμερα, με τη μετεξέλιξη της οικονομικής κρίσης σε μια βαθιά κοινωνική κρίση. Ταυτόχρονα τα προγράμματα που υλοποιούν έχουν ιδιαίτερη προστιθέμενη αναπτυξιακή αξία καθώς αφορούν σημαντικούς τομείς της πραγματικής οικονομίας όπως η οικοδομική δραστηριότητα, ο τουρισμός, ο επισιτισμός αλλά και ο πολιτισμός. Στο πλαίσιο της κατάρτισης της νέας δανειακής σύμβασης για τη συνέχιση του χρηματοδοτικού προγράμματος προς την Ελλάδα εξετάζεται η κατάργηση των δύο αυτών Οργανισμών ως μέσο για τη μείωση του μη μισθολογικού κόστους. Σε αυτήν την κατεύθυνση ερωτάται η Επιτροπή:
|
| ΘΕΜΑ: (vα διευκριvισθεί) | |
| ΚΕIΜΕΝΟ: | |
| Στην απάντηση της γραπτής ερώτησης Ε-012011/2011 με αφορμή την ελαστικοποίηση της αγοράς εργασίας στην Ελλάδα και την αποκέντρωση των συλλογικών διαπραγματεύσεων αναφέρεται, μεταξύ άλλων: "Η Επιτροπή δεσμεύεται να προαγάγει και να υποστηρίξει τον κοινωνικό διάλογο σε ολόκληρη την ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, σεβόμενη πλήρως την αυτονομία των κοινωνικών εταίρων και την πολυμορφία των εθνικών συστημάτων εργασιακών σχέσεων". Στην Ελλάδα, στο πλαίσιο διαπραγμάτευσης για την κατάρτιση του μνημονίου που θα συνοδεύσει το νέο δάνειο, υπήρξε επίσημη διεξαγωγή κοινωνικού διαλόγου μεταξύ των κοινωνικών εταίρων, καθώς ετέθησαν - inter alia - ζητήματα επαναπροσδιορισμού των κατώτατων ορίων αμοιβών, την ύπαρξη του 13ου και 14ου μισθού και του ύψους των ασφαλιστικών εισφορών και οι κοινωνικοί εταίροι κατέληξαν σε συγκεκριμένες θέσεις. Σύμφωνα, μάλιστα, με την εθνική πρακτική αυτά τα ζητήματα στην Ελλάδα καθορίζονται μέσω συμφωνίας των κοινωνικών εταίρων, έπειτα από ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις και κυρώνονται μέσω της υπογραφής της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Στη συνέχεια, όμως, η κυβέρνηση διαφαίνεται να προχωρεί σε νομοθετική ρύθμιση επί αυτών των θεμάτων αγνοώντας τις αποφάσεις των κοινωνικών εταίρων και μάλιστα προς πλήρως αντίθετη κατεύθυνση από αυτή που εξέφρασαν επίσημα ως θέση κατά παράβαση και Διεθνών Συμβάσεων Εργασίας (87,98,122,154). Με βάση τα παραπάνω ερωτάται η Επιτροπή:
|
| ΘΕΜΑ: (vα διευκριvισθεί) | Εργασιακές μεταρρυθμίσεις μόνιμου χαρακτήρα στην Ελλάδα μονομερώς επιβαλλόμενες και χωρίς προηγούμενη διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους |
| ΚΕIΜΕΝΟ: | |
| Με αφορμή τον κοινοβουλευτικό διάλογο που διεξήχθη στην Ελληνική Βουλή στο πλαίσιο της ψήφισης του Πολυνομοσχεδίου «Συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις, ενιαίο μισθολόγιο-βαθμολόγιο, εργασιακή εφεδρεία και άλλες διατάξεις εφαρμογής του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2015», δημοσιοποιήθηκαν οι επιστολές του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης & Υπουργού Οικονομικών προς την επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ αναφορικά με τις δεσμεύσεις που πρόκειται να λάβει η χώρα μας για την εκταμίευση της 6ης δόσης. Στη σχετική αλληλογραφία δεν εμφανίζεται η αναγκαιότητα της συμπερίληψης στο «Πολυνομοσχέδιο» των ρυθμίσεων που περιγράφονται στο άρθρο 37, το οποίο προβλέπει μεταξύ άλλων την αναστολή επέκτασης των κλαδικών συμβάσεων, την δυνατότητα σύναψης επιχειρησιακών συμβάσεων από «ενώσεις προσώπων», καθώς και την κατάργηση της ευνοϊκότερης διάταξης στην περίπτωση συρροής Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, ρυθμίσεις που αντίκεινται στις βασικές αρχές του ελληνικού εργατικού δικαίου και δεν λαμβάνουν υπόψη την ελληνική παράδοση σε ό, τι αφορά τη συλλογική διαπραγμάτευση και εκπροσώπηση. Σε αυτήν την κατεύθυνση, και με δεδομένη τη συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην «Τρόικα», ερωτάται η Επιτροπή: 1. Η σύνταξη του περιεχομένου του άρθρου 37 πραγματοποιήθηκε κατόπιν απαίτησης της Τρόικα ή αποτελεί προϊόν απόφασης της ελληνικής κυβέρνησης; 2. Πώς κρίνει το γεγονός ότι τόσο σημαντικές αλλαγές στις ελληνικές εργασιακές σχέσεις επιβάλλονται μονομερώς και δεν αποτέλεσαν αντικείμενο εκτενούς και επαρκούς προηγούμενης διαβούλευσης με τους κοινωνικούς εταίρους, καθώς η σημασία του κοινωνικού διαλόγου στις εργασιακές μεταρρυθμίσεις εμπεριέχεται σε κάθε επίσημο κείμενο της ΕΕ -ακόμη και σε αυτά των αξιολογήσεων των κρατών μελών-, ενώ και ο ίδιος ο Επίτροπος L. Andor πολλάκις έχει αναφέρει ότι ο κοινωνικός διάλογος οφείλει να βρίσκεται στο επίκεντρο των δράσεων τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο; 3. Πώς είναι δυνατόν να λαμβάνονται χωρίς καμία κοινωνική νομιμοποίηση τέτοια μέτρα μόνιμου χαρακτήρα που διαμορφώνουν συνθήκες κοινωνικής έκρηξης και υπονομεύουν την κοινωνική και εργασιακή ειρήνη; Ήδη έχει προκληθεί έντονη κοινωνική αναταραχή στη χώρα -θρηνούμε ένα νεκρό διαδηλωτή- και είναι ιδιαιτέρως αβέβαιο εάν η κυβέρνηση μπορεί να διαχειριστεί την έκρυθμη κοινωνική κατάσταση· ο όποιος εμπνευστής αυτών των μέτρων θα πρέπει να αναλάβει την ευθύνη ή τη συνευθύνη της νομοθέτησής τους. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου