«Αν εγκριθεί αποζημίωση για τις λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ, κατ' αντιστοιχία με ό,τι συνέβη για άλλες χώρες, τότε και η Ελλάδα θα εφαρμόσει την συμφωνία για το antitrust case». Σε αυτή την φράση κύκλων του ΥΠΕΝ η οποία φυσικά έχει αποδέκτη τις Βρυξέλλες, εμπεριέχεται όλη η ουσία γύρω από το σίριαλ του λιγνίτη, το οποίο στην πραγματικότητα συνεχίζεται, όπως κατέδειξε και η χθεσινή έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την ελληνική οικονομία.
Η συμφωνία Αθήνας - Κομισιόν για το antitrust case του
λιγνίτη έχει κλείσει από τις 23 Οκτωβρίου, όταν και η ελληνική πλευρά υπέβαλε την τελική της πρόταση. Αφορά την διάθεση σε προκαθορισμένη τιμή και επ ουδενί κάτω του κόστους, ποσότητας ίσης με το 40% της εκάστοτε παραγόμενης λιγνιτικής ενέργειας της ΔΕΗ, με αποδέκτες αποκλειστικά προμηθευτές.Εκκρεμεί όμως η εφαρμογή της. Δηλαδή η διενέργεια ενός market test, όπως πιέζουν οι Βρυξέλλες μέσω και της χθεσινής τους έκθεσης για την ελληνική οικονομία, το οποίο θα δείξει πόσο ρεαλιστική είναι η πρόταση, αν υπάρχουν ενδιαφερόμενοι αγοραστές και σε τι βαθμό, προκειμένου να τεθούν σε ισχύ τα μέτρα από το 2021. Και η «μπάλα» για την εφαρμογή του market test, με άλλα λόγια της ίδιας της συμφωνίας, βρίσκεται στο γήπεδο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Αν εκείνη δεν εγκρίνει το αίτημα αποζημίωσης της ΔΕΗ για τις λιγνιτικές μονάδες, κατ’ αναλογία με ό,τι έπραξε για Ολλανδούς και Γερμανούς, τότε, όπως διαμηνύουν στο Energypress πηγές του ΥΠΕΝ, το σίριαλ του λιγνίτη θα συνεχίσει να σέρνεται. «Σε κάθε περίπτωση, όπως είχε τονιστεί και στο παρελθόν, δεν μπορεί να γίνει δεκτή μια συνολική λύση που θα ζημιώνει τη ΔΕΗ», όπως έλεγαν κατ’ αντιστοιχία χθες κύκλοι του ΥΠΕΝ και στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Το ιστορικό
Η κατάσταση είναι σαφής. Η ελληνική κυβέρνηση έχει αποστείλει εδώ και καιρό στις Βρυξέλλες αίτημα μέσω του οποίου ζητείται να αποζημιωθεί η ΔΕΗ με περίπου 180, 150 και 200 εκατ ευρώ για τα έτη 2021, 2022 και 2023 αντίστοιχα.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες του Energypress, σύντομα, πιθανώς και έως τα τέλη Νοεμβρίου, οι Βρυξέλλες θα έχουν απαντήσει. Εδώ και καιρό εξετάζουν εξονυχιστικά ένα προς ένα τα στοιχεία και το υλικό τεκμηρίωσης που συνοδεύουν το ελληνικό αίτημα. Εξάλλου το ελληνικό αίτημα υποβλήθηκε για πρώτη φορά εδω και πολλούς μήνες, ζητώντας για όσο θα λειτουργούν οι λιγνίτες να ισχύσει ένας μηχανισμός ανάκτησης κόστους, η λεγόμενη «εφεδρεία έκτακτων αναγκών», ο οποίος εφαρμόζεται στη Γερμανία, γνωστός ως strategic reserve capasity. Επρόκειτο για ένα δύσκολο, όπως αποδείχθηκε, να τεκμηριωθεί αίτημα, επομένως έκτοτε έγιναν νέες προσπάθειες.
Το προηγούμενο της Ολλανδίας
Ακολούθως το εγχείρημα βασίστηκε στην στάση των Βρυξελλών απέναντι σε άλλες χώρες, όπως την Ολλανδία. Τέτοια είναι η αντιμετώπιση που είχε τύχει τον περασμένο Μάιο από την Επίτροπο Ανταγωνισμού Μαργκρίτ Βεστάγκερ, το πρόωρο κλείσιμο, έναντι αποζημίωσης 52,5 εκατ ευρώ, της ανθρακικής μονάδας Hemweg στο Αμστερντάμ της Ολλανδίας.
Τότε μάλιστα η Επίτροπος είχε δηλώσει ότι τα κράτη-μέλη χρειάζεται να αποζημιώσουν τις εταιρείες που προσπαθούν να απεξαρτηθούν από τον άνθρακα, προσθέτοντας πως το ολλανδικό μέτρο αποζημίωσης δεν προκαλεί στρεβλώσεις στον ανταγωνισμό στα πλαίσια της ενιαίας ευρωπαϊκής αγοράς. Αυτό ακριβώς ζητά και η ελληνική πλευρά, να μην υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά. Στην ουσία κάθε μια από τις δύο πλευρές θέτει ως προϋπόθεση εφαρμογής της συμφωνίας, δύο προαπαιτούμενα:
- Διενεργείστε market test και αποδείξτε ότι είναι εφικτή η πρόταση που προτείνετε, λέει η Κομισιόν.
- Δώστε μας την αποζημίωση που έχει αιτηθεί η ΔΕΗ και άμεσα θα ξεκινήσει και το market test, είναι η απάντηση της ελληνικής πλευράς
Σε αυτή την φάση βρίσκεται η υπόθεση «λιγνίτης» για την οποία πιθανώς να υπάρχουν λίαν συντόμως νεότερα. Διαφορετικά, δηλαδή αν δεν κλείσει το θέμα των αποζημιώσεων, δεν πρόκειται να κλείσει και το αντιμονοπωλιακό σκέλος. Σε αυτό πάντως οι δύο πλευρές έχουν καταλήξει σε συμφωνία εδώ και καιρό. Συμφωνία της οποίας είχε προηγηθεί μια πολύμηνη και κουραστική διαπραγμάτευση, μέσα από συνεχή ανταλλαγή επιστολών, πολλές διαφωνίες και συμβιβασμούς που κάποια στιγμή έλαβαν την μορφή ενός τελικού κειμένου, σύμφωνα με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και μέσα στο πνεύμα της αντίληψης της Κομισιόν. Η ΔΕΗ θα διαθέτει προς τους προμηθευτές-ανταγωνιστές της, σε προκαθορισμένη τιμή και πάντως όχι κάτω του κόστους της, ποσοστό ίσο με το 40% της εκάστοτε παραγόμενης λιγνιτικής ενέργειας. Εδώ έχει σημασία ότι κάθε εξάμηνο που περνά, οι λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ δουλεύουν όλο και λιγότερο. Είναι επομένως προφανές ότι όσο θα καθυστερεί η εφαρμογή του μέτρου, τόσο μικρότερα θα είναι και τα οφέλη για τους προμηθευτές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου