Τίποτε δεν είναι δεδομένο όταν διαχειρίζεται κανείς δημόσια περιουσία και ειδικά για την ΔΕΗ το πρόσφατο crash test λέει πολλά
O πρώτος απολογισμός της κρίσης του COVID - 19 έχει νικητές και ηττημένους.Το παρήγορο είναι ότι είμαστε πρωταθλητές στο υγειονομικό αλλά η οικονομία είναι άλλη υπόθεση.
Όμως βλέπει κανείς ποιοί πήγαν καλά στην κρίση, ποιοί ήσαν προετοιμασμένοι και ποιούς πλημμύρισε η μπόρα.
Όσο και αν τώρα το θεωρούμε δεδομένο για την ΔΕΗ, δεν θα ήταν τίποτε βέβαιο πριν από ένα χρόνο.
Όμως η ΔΕΗ όχι μόνο δεν ζήτησε κρατική βοήθεια, περιορίστηκε βέβαια σε ένα δάνειο από την EBRD, αλλά διατήρησε και σε χαμηλά επίπεδα την μείωση της εισπραξιμότητας.
Αν λοιπόν δεν άνοιξε μύτη,ρουθούνι, για το πούμε στην καθομιλουμένη, είναι πραφανές ότι αυτό οφείλεται στην πολιτική Κωστή Χατζηδάκη, που γρήγορα μόλις ανέλαβε βούλωσε τις τρύπες και αυτό φάνηκε καθαρά στα αποτελέσματα του τελευταίου τριμήνου του 2019.
Αν η ΔΕΗ είχε μείνει όπως ήταν ένα χρόνο πριν, είναι άγνωστο πως σήμερα θα καλύπτονταν οι ανάγκες της.
Σήμερα όμως οι επενδυτές αλλά και οι αναλυτές προβληματίζονται με τις τράπεζες και με άλλες εταιρίες και όχι με την ΔΕΗ.
Αυτό δεν ήταν δεδομένο ένα χρόνο πριν.
Για να μην εγκλωβίζεται κάποιος στην πολιτική πλευρά των πραγμάτων, θα πούμε ότι η προβληματική ΔΕΗ δεν ήταν η μεγάλη αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτό ήταν αποτέλεσμα συγκεκριμένων αποφάσεων και επιλογών, που ενδεχομένως άφηναν συνηδειτά και ένα ενδεχόμενο να σωθεί η ΔΕΗ με κρατικές ενισχύσεις.
Το στρατηγικό λάθος ήταν η αποκοπή του ΑΔΜΗΕ από την ΔΕΗ με ελάχιστη ωφέλεια για την δεύτερη, που με τα αποτελέσματα του και τις προοπτικές του, αποδεικνύεται σε μια από τις δυναμικότερες ελληνικές εταιρίες και καταλύτης ανάπτυξης.
Δεν παραγνωρίζει κανείς την καλή πορεία της σημερινής διοίκησης του ΑΔΜΗΕ που προέρχεται από τον ΣΥΡΙΖΑ, όμως στρατηγικά ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε την λεγόμενη χοντρή πατάτα το 2015.
Για να μην ιδιωτικοποιήσει τον ΑΔΜΗΕ η ΔΕΗ έχασε τζάμπα ένα τεράστιο περιουσιακό asset, όπως αποδείχθηκε τουλάχιστον εκ των υστέρων.
Αυτά όλα όμως είναι παρελθόν και τώρα πια μικρή σημασία έχουν.
Η διαχείριση και αξιοποίηση του δημοσίου πλούτου είναι μια κρίσιμη παράμετρος και πάνω σε αυτήν πολλά μπορούν να υποστηριχθούν, οπτικές να αναλυθούν, άλλες με ιδεοληψίες, άλλες με πολιτικές σκοπιμότητες.
Είναι όμως αντικειμενική παραδοχή ότι η σημερινη ΔΕΗ αντέχει στην κρίση του κορωνοϊού και αυτό είναι προϊόν μιας διορθωτικής πολιτικής χρηστής διαχείρισης.
Σε αυτά πρέπει να προστεθούν και οι σημαντικές συμφωνίες για την παράταση του μηχανισμού Διακοψιμότητας για την ενίσχυση της βιομηχανίας και του μηχανισμού Ευελιξίας για τους παραγωγούς ενέργειας, που το ΥΠΕΝ πέτυχε την ώρα της κρίσης και που θα βοηθήσει σημαντικά στην προσπάθεια ανάσχεσης της ύφεσης.
Σημαντική η συμβολή του υφυπουργού κ. Γεράσιμου Θωμά, που επιβεβαίωσε τις προσδοκίες για την ισχυρή ομάδα του Υπουργείου Ενέργειας σε μια περίοδο κρίσιμη για το σύνολο της οικονομίας.
Όμως βλέπει κανείς ποιοί πήγαν καλά στην κρίση, ποιοί ήσαν προετοιμασμένοι και ποιούς πλημμύρισε η μπόρα.
Όσο και αν τώρα το θεωρούμε δεδομένο για την ΔΕΗ, δεν θα ήταν τίποτε βέβαιο πριν από ένα χρόνο.
Όμως η ΔΕΗ όχι μόνο δεν ζήτησε κρατική βοήθεια, περιορίστηκε βέβαια σε ένα δάνειο από την EBRD, αλλά διατήρησε και σε χαμηλά επίπεδα την μείωση της εισπραξιμότητας.
Αν λοιπόν δεν άνοιξε μύτη,ρουθούνι, για το πούμε στην καθομιλουμένη, είναι πραφανές ότι αυτό οφείλεται στην πολιτική Κωστή Χατζηδάκη, που γρήγορα μόλις ανέλαβε βούλωσε τις τρύπες και αυτό φάνηκε καθαρά στα αποτελέσματα του τελευταίου τριμήνου του 2019.
Αν η ΔΕΗ είχε μείνει όπως ήταν ένα χρόνο πριν, είναι άγνωστο πως σήμερα θα καλύπτονταν οι ανάγκες της.
Σήμερα όμως οι επενδυτές αλλά και οι αναλυτές προβληματίζονται με τις τράπεζες και με άλλες εταιρίες και όχι με την ΔΕΗ.
Αυτό δεν ήταν δεδομένο ένα χρόνο πριν.
Για να μην εγκλωβίζεται κάποιος στην πολιτική πλευρά των πραγμάτων, θα πούμε ότι η προβληματική ΔΕΗ δεν ήταν η μεγάλη αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτό ήταν αποτέλεσμα συγκεκριμένων αποφάσεων και επιλογών, που ενδεχομένως άφηναν συνηδειτά και ένα ενδεχόμενο να σωθεί η ΔΕΗ με κρατικές ενισχύσεις.
Το στρατηγικό λάθος ήταν η αποκοπή του ΑΔΜΗΕ από την ΔΕΗ με ελάχιστη ωφέλεια για την δεύτερη, που με τα αποτελέσματα του και τις προοπτικές του, αποδεικνύεται σε μια από τις δυναμικότερες ελληνικές εταιρίες και καταλύτης ανάπτυξης.
Δεν παραγνωρίζει κανείς την καλή πορεία της σημερινής διοίκησης του ΑΔΜΗΕ που προέρχεται από τον ΣΥΡΙΖΑ, όμως στρατηγικά ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε την λεγόμενη χοντρή πατάτα το 2015.
Για να μην ιδιωτικοποιήσει τον ΑΔΜΗΕ η ΔΕΗ έχασε τζάμπα ένα τεράστιο περιουσιακό asset, όπως αποδείχθηκε τουλάχιστον εκ των υστέρων.
Αυτά όλα όμως είναι παρελθόν και τώρα πια μικρή σημασία έχουν.
Η διαχείριση και αξιοποίηση του δημοσίου πλούτου είναι μια κρίσιμη παράμετρος και πάνω σε αυτήν πολλά μπορούν να υποστηριχθούν, οπτικές να αναλυθούν, άλλες με ιδεοληψίες, άλλες με πολιτικές σκοπιμότητες.
Είναι όμως αντικειμενική παραδοχή ότι η σημερινη ΔΕΗ αντέχει στην κρίση του κορωνοϊού και αυτό είναι προϊόν μιας διορθωτικής πολιτικής χρηστής διαχείρισης.
Σε αυτά πρέπει να προστεθούν και οι σημαντικές συμφωνίες για την παράταση του μηχανισμού Διακοψιμότητας για την ενίσχυση της βιομηχανίας και του μηχανισμού Ευελιξίας για τους παραγωγούς ενέργειας, που το ΥΠΕΝ πέτυχε την ώρα της κρίσης και που θα βοηθήσει σημαντικά στην προσπάθεια ανάσχεσης της ύφεσης.
Σημαντική η συμβολή του υφυπουργού κ. Γεράσιμου Θωμά, που επιβεβαίωσε τις προσδοκίες για την ισχυρή ομάδα του Υπουργείου Ενέργειας σε μια περίοδο κρίσιμη για το σύνολο της οικονομίας.
www.worldenergynews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου