Ενα φάντασμα, εκείνο της επιστροφής στις εποχές όπου η “μαύρη τρύπα” στα οικονομικά της μεγάλωνε αντί να κλείνει, πλανάται ξανά πάνω από την ΔΕΗ για όσο τουλάχιστον καθυστερεί η θωράκισή της με μια γενναία χρηματοδοτική ομπρέλα.
Εάν η επιχείρηση δεν ενισχυθεί εγκαίρως με ένα ισχυρό μαξιλάρι ασφαλείας, το οποίο και θα εξασφαλίσει αφού πρώτα αποκτήσει πρόσβαση σε κρατικές εγγυήσεις πολλών εκατοντάδων εκατομμυρίων, τότε διατρέχει τον κίνδυνο
, ανάλογα και με το βάθος της ύφεσης στην οικονομία, να επιστρέψει στην κατάσταση όπου βρισκόταν τον Ιούλιο του 2019. Και να δει το ταμειακό κενό των 957 εκατ ευρώ που είχε τότε και το οποίο ήλπιζε προτού ξεσπάσει η πανδημία, ότι θα κατάφερνε να μηδενίσει μέχρι το τελος του χρόνου, όχι μόνο να μην σβήνει αλλά και να αυξάνεται.
Σε μια τέτοια αγωνία ζει πλέον η ΔΕΗ η οποία προσδοκά, όπως φυσικά και η υπόλοιπη αγορά, σε μια μεγάλη προικοδότηση του Ταμείου Εγγυοδοσίας που έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση, με κεφάλαια της ταξης του 1 δισ ευρώ. Οσο οι ανακοινώσεις καθυστερούν, τόσο μεγαλώνει και η ανησυχία της επιχείρησης που βλέπει ότι έχει τέτοιο μέγεθος το επερχόμενο “τσουνάμι”, ώστε ο κίνδυνος να διερυνθεί το ταμειακό της έλλειμμα, μεγαλώνει.
Και αυτό καθώς εβδομάδα με την εβδομάδα οι προβλέψεις αλλάζουν, το χθεσινό “κακό” σενάριο, παίρνει την επομένη, την θέση του “βασικού”, τα δύσκολα που υπάρχουν μπροστά φαίνεται ότι μεγαλώνουν, όπως δείχνουν και οι πρόσφατες προβολές ξένων οίκων για την ελληνική οικονομία.
Στις τελευταίες για παραδειγμα εβδομάδες του Μαρτίου, οι εκτιμήσεις της ΔΕΗ αλλά και της αγοράς έκαναν λόγο για μια μείωση κατά 25%-30% των εισπράξεων στο ρεύμα που εφόσον θα διαρκούσε τρεις μήνες, θα μεταφράζονταν σε συνολικές απώλειες 650 εκατ. ευρώ. Εξ αυτών, η μερίδα του λέοντος, 350-400 εκατ ευρώ υπολογίζονταν ότι θα αφορούσε την ΔΕΗ, καθώς έχει μερίδιο 70%.
Δεκαπέντε ημέρες μετά, αρκετοί φοβούνται ότι η εικόνα θα αποδειχθεί των αρχικών εκτιμησεων και ότι οι προβλέψεις που έμοιαζαν τον Μάρτιο ως ακραίες, ίσως εδραιωθούν ως οι πιθανότερες να συμβούν. Διάχυτη είναι η ανησυχία ως προς το πόσα κεφάλαια στήριξης θα απαιτηθούν εφόσον η κρίση δεν διαρκέσει 90 ημέρες, αλλά διαχυθεί μέχρι το τέλος της χρονιάς, ενώ ταυτόχρονα διευρυνθούν και τα ποσοστά μη εισπραξιμότητας. Δηλαδή το 25%-30% μεγαλώσει, το οποίο ήδη ακούγεται ότι συμβαίνει σε κάποιες εταιρείες.
Στο σενάριο αυτό, η ΔΕΗ διατρέχει τον κίνδυνο, αν δεν θωρακιστεί με μια “πανοπλία” ζεστού χρήματος πολλών εκατοντάδων εκατομμυρίων, να επιστρέψει εκεί που βρισκόταν τον περασμένο Ιούλιο. Οσο εφιαλτικό και αν αυτό ακούγεται, εντούτοις σε μια τέτοια περίπτωση, παρά τα πολλά μέτρα συνολικού ύψους 490 εκατ ευρώ που ελήφθησαν τότε, δίνοντας της σημαντική ταμειακή “ανάσα”, η επιχείρηση θα χρειαστεί να ξανακάνει την ίδια διαδρομή από την αρχή, με ίσως ακόμη μεγαλύτερο κόστος.
Κοινό ομόλογο ή κεφάλαια κίνησης από τράπεζες
Βέβαια τα παραπάνω δεν είναι παρά σενάρια, ωστόσο έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα, δεν μοιάζουν πλέον και τόσο απίθανα όσο έδειχναν προ μερικών εβδομάδων.
Σαν μοναδική λοιπόν λύση, εκτιμάται ότι απαιτείται η άμεση δημιουργία μιας ομπρέλας με κρατικές εγγυήσεις, ύψους τουλάχιστον 1 δισ ευρώ, τα οποία και θα μοιραστούν στους παρόχους, ανάλογα με τα μερίδια που έχουν στην αγορά ρεύματος, μέσω του λεγόμενου Ταμείου Εγγυοδοσίας.
Εφόσον η λύση που θα παρουσιάσει η κυβέρνηση κινείται σε αυτή την κατευθυνση, η ΔΕΗ, καθώς ελέγχει το 70%, θα εισπράξει περί τα 700 εκατ ευρώ, τα οποία και θα χρησιμοποιήσει απέναντι στις τράπεζες, προκειμένου να αντλήσει ισόποσης αξίας κεφάλαια κίνησης με χαμηλό επιτόκιο. Δηλαδή φθηνή ρευστότητα που θα αντικαταστήσει το όποιο ταμειακό της κενό, για το οποίο εκφράζονται βάσιμοι φόβοι ότι θα μεγαλώνει όσο περνούν οι μήνες. Σε μια παρόμοια κατεύθυνση, θα μπορούσαν όλοι μαζί οι προμηθευτές, να εκδώσουν με βάση τις κρατικές εγγυήσεις ένα διεθνές ομόλογο, απέναντι στο οποίο θα ήταν όλοι υπόλογοι με βάση το μερίδιό τους στην αγορά.
Σύμφωνα μάλιστα με τις πληροφορίες έχουν ήδη γίνει σχετικές συζητήσεις με τράπεζες, οι οποίες και δείχνουν διατεθειμένες να δανείσουν την ΔΕΗ και την αγορά με πολλά κεφάλαια, αρκεί να υπάρξουν τα state guarantees. Δηλαδή οι εγγυήσεις του Δημοσίου που θα επιτρέψουν σε μια επιχείρηση να πάρει δάνειο διάρκειας 3-4 ετών με ευνοικούς όρους ή να εκδώσει ομόλογο, πχ. με επιτόκιο 1%-2%, έχοντας την ομπρέλα του κράτους. Και εννοείται ότι εφόσον οι ανάγκες σε κεφάλαια κίνησης ανέλθουν στο 1 δισ ευρώ ή το ξεπεράσουν, αντίστοιχου ύψους θα πρέπει να είναι και οι εγγυήσεις.
Κλειδί επομένως για όλα τα παραπάνω και φυσικά για την ΔΕΗ είναι τα μέτρα για την αγορά ενέργειας που όπως δεσμεύτηκε την περασμένη εβδομάδα ο υπ. Οικονομικών Χρήστος Σταικούρας πρόκειται να ανακοινωθούν σχετικά άμεσα.
Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και οι δηλώσεις, επίσης την περασμένη εβδομάδα, του Κωστή Χατζηδάκη. "Η συμφωνία με το υπουργείο Οικονομικών αναφορικά με τον μηχανισμό ρευστότητας για τις ενεργειακές επιχειρήσεις έχει κλείσει, βρισκόμαστε στην φάση των διατυπώσεων”, είχε χαρακτηριστικά αναφέρει ο υπ. Περιβάλλοντος & Ενέργειας. Το ύψος των κεφαλαίων που θα περιλαμβάνει αυτός ο μηχανισμός θα κρίνει πολλά για την διασφάλιση της από εδώ και πορείας της ΔΕΗ, αλλά και του συνόλου της αγοράς απέναντι σε μια κρίση που όλα δείχνουν ότι δεν θα διαρκέσει μερικούς μόνο μήνες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου