Ευθυγραμμισμένος με την πραγματικότητα ο Τσίπρας για την απολιγνιτοποίηση – Γράφει ο Αντώνης Κ. Πουγαρίδης

Μετρημένα τα λόγια του Αλέξη Τσίπρα για την απολιγνιτοποίηση. Το γεγονός ότι δεν είπε ούτε μία λέξη στην κεντρική ομιλία του στην Κοζάνη για το τόσο σημαντικό θέμα, αλλά αναγκάστηκε να τοποθετηθεί μετά από ερώτηση παραβρισκόμενου, ήταν ένα καλό δείγμα για το τι θα ακολουθούσε.

Ο πρώην πρωθυπουργός ξεκίνησε την τοποθέτησή του λέγοντας: «Δεν υπάρχει κανείς που θα αμφισβητήσει την ανάγκη και η χώρα μας πρέπει να μπει μέσα στους ευρωπαϊκούς και παγκόσμιους στόχους για να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής. Και άρα η εκπομπή διοξειδίου του άνθρακα είναι κεντρικό ζήτημα. Οι προϋποθέσεις ποιες είναι; Εμείς είχαμε καταθέσει το ΕΣΕΚ…[..]», ενώ δεν παρέλειψε να σημειώσει πως η προηγούμενη κυβέρνηση είχε στοχοθετήσει τη μείωση του λιγνίτη στο ενεργειακό μείγμα ώστε αυτή να φτάσει στο 16%. Οι τρεις προϋποθέσεις που έθεσε ο Αλέξης Τσίπρας για τη μετάβαση: Ενεργειακή ασφάλεια, καταπολέμηση ενεργειακής φτώχειας, δίκαιη μετάβαση.

Ακούγοντας τα παραπάνω, αντιλαμβάνεται κανείς ότι είναι μικρές οι διαφορές στις θέσεις του, με τις θέσεις του νυν Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στο συγκεκριμένο θέμα. Οι διαφορές έγκεινται στη ρητορική και ενδεχομένως εν μέρει στο μείγμα πολιτικής, διατηρώντας όμως και οι δύο πλευρές τους ίδιους στόχους.

Το να λαμβάνεις τόσο σοβαρές αποφάσεις και να διαμορφώνεις τις θέσεις σου σύμφωνα με γνώμονα την κλιματική αλλαγή και τους ρύπους, είναι μια πρωτόγνωρη παραδοχή για τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά είναι μια ρεαλιστική – και ίσως για κάποιους υπεύθυνη – παραδοχή για όλα τα κόμματα εξουσίας. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως τοποθετήσεις για επίσπευση του κλεισίματος λιγνιτικών μονάδων γίνονταν συχνά από υψηλά ιστάμενα πολιτικά, υπηρεσιακά και διοικητικά στελέχη της ΔΕΗ επί Κυβέρνησης Τσίπρα.

Συνεπώς ο πρώην Πρωθυπουργός αναγκάζεται να ρίξει χαμηλά στην ατζέντα το θέμα της απολιγνιτοποίησης στην επίσκεψη του στη Δυτική Μακεδονία, και καλείται να υπερασπιστεί ταυτόχρονα δύο ιδιότητες: αυτή του Οικολόγου, και αυτή του φιλολαϊκού και φιλο-δυτικομακεδόνα. Η ισορροπία αυτή είναι δύσκολο να επιτευχθεί, και αυτός είναι ο λόγος που είναι πλέον φειδωλός στα λόγια του. Μην ξεχνάμε ότι στο ίδιο ακροατήριο στην Κοζάνη, συνυπήρχαν τοπικοί οικολόγοι και ΓΕΝΟΠίτες.

/e-ptolemeos.gr