Η κυβέρνηση έφερε με συνοπτικές διαδικασίες ένα Ενεργειακό Νομοσχέδιο για τη ΔΕΗ, χωρίς να μας καταθέσει το Επιχειρησιακό Σχέδιο για την πορεία της.
Φέρνει επίσης την «άτσαλη» και περίεργη τριχοτόμηση της ΔΕΠΑ, της οποίας τα δυο κομμάτια οδεύουν σε ιδιωτικοποίηση, χωρίς να γνωρίζουμε το τελικό σχέδιο για τον μακροχρόνιο ενεργειακό σχεδιασμό της χώρας (ΕΣΕΚ), που αφορά τη χρήση και τη συμβολή του Φυσικού Αερίου και των ΑΠΕ στην ενεργειακή μετάβαση της Ελλάδας. Στο πεδίο δε
των ΑΠΕ προσπαθεί να αντιμετωπίσει κάποια ζητήματα αποσπασματικά, η αντιμετώπιση των οποίων όμως απέχει πολύ από το να δοθεί συνολική απάντηση στα δομικά προβλήματα της αγοράς ενέργειας. Το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας φέρνει μάλιστα διάταξη που επιτρέπει την εγκατάσταση Φωτοβολταϊκών σε Γη Υψηλής Παραγωγικότητας (ΓΥΣ) μη αποδεχόμενο υπόμνημα 6 προτάσεων του Κινήματος Αλλαγής για την προστασία της ΓΥΣ και την υποχρέωση να συνδυαστεί η καθαρή ενέργεια με την αγροτική αναδιάρθρωση των καλλιεργειών.
Χωρίς όμως το business plan της εταιρείας και τον οδικό χάρτη απολιγνιτοποίησης, δεν μπορεί να υπάρξει σοβαρός και υπεύθυνος διάλογος. Αυτά ακριβώς επισημαίνει και ζητά επίσης η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στην έκθεση αξιολόγησης της για την έγκριση της δόσης του δανείου, ύψους 767 εκατ. ευρώ προς την Ελλάδα μόλις την περασμένη Πέμπτη.
Το Νομοσχέδιο είναι πρόχειρο και καλύπτει κατά βάση τις επικοινωνιακές ανάγκες της Κυβέρνησης, που συνεχίζει την προσπάθειά της για «ξήλωμα» των Συλλογικών Συμβάσεων (Σ.Σ.Ε.), δημιουργεί εργαζόμενους και διευθυντικά στελέχη δύο ταχυτήτων, και προετοιμάζει αδιαφανείς προσλήψεις, παραγκωνίζοντας τον ΑΣΕΠ. Το Νομοσχέδιο αυτό δεν περιλαμβάνει τα μεγάλα θέματα που αφορούν το μέλλον της ΔΕΗ. Επικεντρώνεται στην εξοικονόμηση κόστους μέσω της επίθεσης στα εργασιακά δικαιώματα, ξεχνώντας τις υποσχέσεις για …καλύτερα αμειβόμενες θέσεις εργασίας. Η Ν.Δ. λέει ότι εκσυγχρονίζει τη Δ.Ε.Η. μειώνοντας το λειτουργικό της κόστος μέσω εθελουσίας εξόδου προσωπικού. Δεν μας δίνει όμως, καμία μελέτη σκοπιμότητας, κανένα ποσοτικό στοιχείο, κανένα προϋπολογισμό για τις επιλογές της, δείχνοντας ότι είναι κάθε άλλο παρά εκσυγχρονιστές και μεταρρυθμιστές. Στο Νομοσχέδιο δεν περιλαμβάνεται επίσης η ιδιωτικοποίηση του ΔΕΔΔΗΕ που έχει ανακοινωθεί εδώ και 4 μήνες. Δεν περιλαμβάνεται ο τρόπος και το κόστος απόσυρσης των λιγνιτικών μονάδων, αφήνοντάς τα για αργότερα με άγνωστη συνέχεια.
Στο Κίνημα Αλλαγής λέμε ότι χρειάζεται προσοχή με την βίαιη απολιγνιτοποίηση καθώς η υποκατάσταση των λιγνιτικών μονάδων από ιδιωτικές μονάδες Φυσικού Αερίου οδηγεί σε πολλών ειδών εξαρτήσεις. Το να υποκαταστήσουμε ένα ορυκτό καύσιμο (λιγνίτη) με ένα άλλο (φυσικό αέριο) την ώρα που η Ευρώπη οδηγείται στην απανθρακοποίηση, δεν είναι ό,τι πιο έξυπνο. Θέση μας είναι η σταδιακή και δίκαιη ενεργειακή μετάβαση που διασφαλίζει ενεργειακό εφοδιασμό σε προσιτές τιμές για τους καταναλωτές, με επίτευξη των περιβαλλοντικών δεσμεύσεων και με αντιμετώπιση των κοινωνικών και οικονομικών επιπτώσεων στις λιγνιτοφόρες περιοχές, διατηρώντας τον ενεργειακό τους χαρακτήρα.
Στα εργασιακά εμμένουμε σε τήρηση των Σ.Σ.Ε. για όλο το προσωπικό και ζητάμε διαφάνεια στις προσλήψεις. Έχουμε σοβαρές επιφυλάξεις για τις γενικότητες της εθελούσιας εξόδου. Παράλληλα, ήμασταν και είμαστε κατά της διάσπασης της ΔΕΠΑ και κρούουμε τον κώδωνα του κινδύνου υποστηρίζοντας ότι η ιδιωτικοποίηση που επιδιώκει η Ν.Δ. είναι οικονομικά και εθνικά ασύμφορη και ανεύθυνη, χωρίς καμία πρόνοια για τους εργαζόμενους, μόνιμους και εργολαβικούς. Θα πρέπει να υπάρξουν δεσμευτικά επιχειρησιακά σχέδια επενδύσεων για τους ιδιώτες, ώστε να αναπτυχθούν τα δίκτυα του φυσικού αερίου σε όλη την Ελλάδα και να απαντηθούν μεγάλα ερωτηματικά σχετικά με την αβέβαιη τύχη κορυφαίας εθνικής σημασίας Διεθνών Έργων, όπως ο EastMed και τα FSRU.
*Ο Γιώργος Αρβανιτίδης είναι βουλευτής Β΄Θεσσαλονίκης και υπεύθυνος ενέργειας και περιβάλλοντος του Κινήματος Αλλαγής
(Το άρθρο αποτελεί αναδημοσίευση από την εφημερίδα Documento 24.11.2019 και γράφτηκε για το Ενεργειακό Νομοσχέδιο)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου