Η ΔΕΗ επανέρχεται και αμφισβητεί τους υπολογισμούς της ΡΑΕ για τις οφειλόμενες «παλιές» ΥΚΩ – Διεκδικεί επιπλέον 860 εκατ. ευρώ

Θοδωρής Παναγούλης

 

Την ώρα που έχει δρομολογηθεί η καταβολή στη ΔΕΗ από τον κρατικό προϋπολογισμό του 2020 (ή από το πλεόνασμα του 2019) ενός ποσού περί τα 195 εκατ. ευρώ για δαπάνες ΥΚΩ που έχει αναγνωρίσει η ΡΑΕ ότι της οφείλονται, η επιχείρηση δεν εγκαταλείπει τις διεκδικήσεις της που αφορούν πολλαπλάσια ποσά.

Σύμφωνα με πληροφορίες του energypress, η ΔΕΗ με επίσημο έγγραφό της την προηγούμενη εβδομάδα δεν αναγνωρίζει τους υπολογισμούς που κάνει η Ρυθμιστική Αρχή σχετικά με τις οφειλόμενες ΥΚΩ του 2011 και επαναφέρει τη δική της εκτίμηση ότι το ποσό δεν είναι 195 εκατ. ευρώ, αλλά 680 εκατ. ευρώ. Διεκδικεί δηλαδή 485 εκατ. περισσότερα.

Πέραν των ΥΚΩ του 2011, η ΔΕΗ συνεχίζει να διεκδικεί δικαστικά και άλλα περίπου 375 εκατ. ευρώ για τις ΥΚΩ μετά το 2011. Και σε αυτή την υπόθεση υπάρχουν ως γνωστόν διαφορετικοί υπολογισμοί από τη ΡΑΕ και τη ΔΕΗ. Η ΔΕΗ είχε προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας (μετά από αίτηση αναθεώρησης που απορρίφθηκε από τη ΡΑΕ) για να ακυρώσει την απόφαση της Αρχής με την οποία ορίστηκαν σε 360 εκατ. ευρώ οι παλιές οφειλές, μετά το 2011, υποστηρίζοντας ότι οι οφειλές αυτές ανέρχονται σε 735 εκατ. ευρώ.

Το ΣτΕ παρέπεμψε το θέμα στο Διοικητικό Εφετείο το οποίο θα κληθεί να εξετάσει  την ουσία των όσων υποστηρίζει η ΔΕΗ η οποία διεκδικεί, για αυτή την περίπτωση, τις ΥΚΩ μετά το 2011, επιπλέον ποσό περί τα 375 εκατ. ευρώ. Υπάρχει έντονη νομική αντιπαράθεση επί της ουσίας της υπόθεσης, που δημιουργεί κινδύνους (ή προσδοκίες από την πλευρά της ΔΕΗ) για την τύχη της απόφασης της ΡΑΕ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Η ΔΕΗ φέρεται να μην εγκαταλείπει τη νομική διεδίκηση παρά τις προσδοκίες συμβιβασμού που είχε γεννήσει το γεγονός ότι η ΡΑΕ δέχτηκε να ανοίξει και πάλι το «κλειστό» θέμα των ΥΚΩ του 2011.

Πρακτικά, λοιπόν, η ΔΕΗ διεκδικεί συνολικά από την υπόθεση «παλιές ΥΚΩ» περίπου 860 εκατ.ευρώ (485 συν 375), πλέον των 195 εκατ. ευρώ που έχει αποφασιστεί να πάρει. Είναι πολύ δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι μπορεί να της καταβληθεί πράγματι τόσο μεγάλο ποσό (το οποίο θα έπρεπε να πληρωθεί, είτε από τον προϋπολογισμό, είτε από τους καταναλωτές), ωστόσο το γεγονός ότι, για τη μία τουλάχιστον περίπτωση, μεσολαβεί δικαστική απόφαση, κάνει όλα τα ενδεχόμενα να παραμένουν ανοιχτά.