Deja vu το σχέδιο για σπάσιμο και πώληση της Λάρκο - Εάν μας έδιναν τη λύση του 2014... την "αγοράζαμε" αμέσως

Χρήστος Στεφάνου

 

Πέντε βασικά εμπόδια καλείται να ξεπεράσει το Υπουργείο Ενέργειας στην προσπάθειά του να βρει μια βιώσιμη και συμβατή με τις αποφάσεις του Ευρωδικαστηρίου και της Κομισιόν λύση για τη Λάρκο. Την υπόθεση της βιομηχανίας νικελίου ανέλαβε ο Κ. Χατζηδάκης πρόσφατα και χθες λίγο πριν τις δηλώσεις που έκανε για τη ΔΕΗ, είχε συνάντηση με τη νέα ηγεσία της βιομηχανίας (Χ. Κυριαζής, Σ. Τζίτζος).

Τα προβλήματα αυτά αφορούν στις περιβαλλοντικές παραβάσεις της Λάρκο με τη σημερινή της λειτουργία, τη μη αγορά δικαιωμάτων εκπομπής ρύπων, ως όφειλε η βιομηχανία, τα χρέη ύψους 300 εκατ. ευρώ προς τη ΔΕΗ, τη μη δημοσίευση ισολογισμού από το 2015 και τέλος το πρόστιμο της ΕΕ που έχει πλέον έχει φτάσει στα 160 εκατ. ευρώ. 

Πρωτίστως βεβαίως το ΥΠΕΝ καλείται να πείσει τις Βρυξέλλες να δεχθούν μια νομικά συμβατή λύση που να μην "σακατεύει" τη Λάρκο, ώστε αυτή να μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί. Αυτή η νομικά συμβατή λύση, κατά την εκτίμηση του ΥΠΕΝ, θα μπορούσε να είναι το σχέδιο του 2014 για ρευστοποίηση και σπάσιμο στα 2 των παγίων της εταιρείας που στη συνέχεια θα πουληθούν με ταυτόχρονους χωριστούς διαγωνισμούς, κατά προτίμηση σε έναν ενδιαφερόμενο επενδυτή. Η λύση του χωρισμού στα δύο των παγίων, είχε προκριθεί καθώς κάποια από τα πάγια που σήμερα εκμεταλλεύεται η Λάρκο δεν ανήκουν στην εταιρεία αλλά έχουν της έχουν παραχωρηθεί από το Δημόσιο (ορυχεία).

Εάν μας έδιναν σήμερα τη λύση του 2014, θα την "αγοράζαμε" αμέσως χωρίς δεύτερη σκέψη, είναι η χαρακτηριστική φράση κορυφαίου στελέχους του υπουργείου ενέργειας...