Μια από τις εισηγήσεις που είχε κάνει στο business plan ο σύμβουλος της ΔΕΗ McKinsey αποτελούσε η ενεργητική διαχείριση στα εξωτερικά κόστη που επιβαρύνουν τα λειτουργικά μεγέθη και την παραγωγή, ιδιαίτερα του κόστους που αφορά στην αγορά δικαιωμάτων εκπομπής ρύπων.
Το συγκεκριμένο κόστος άλλωστε αποτελεί μια από τις βασικές παραμέτρους που επιβάρυναν σημαντικά τα μεγέθη της εταιρείας.
Το τελευταίο διάστημα λοιπόν η ΔΕΗ προχώρησε σε μια “εκ των ενόντων” τέτοια διαχείριση, ξεκινώντας στην πραγματικότητα hedging στο κόστος των ρύπων.
Τι ακριβώς έχει συμβεί;
Διαπιστώνοντας ότι υπάρχουν σημαντικές διακυμάνσεις ακόμη και στην ανοδική πορεία του κόστους των ρύπων, η ΔΕΗ εφαρμόζει την εξής αρχή: όταν υπάρχει μείωση των τιμών κατά 10% τότε προχωρά σε αγορές επιπλέον ποσοτήτων. Αντίθετα όταν οι τιμές κινούνται ανοδικά αγοράζει μόνο για τις τρέχουσες ανάγκες ενώ όταν υπάρχουν σημαντικές αποκλίσεις προς τα πάνω αξιοποιεί τα αποθέματα που έχει διαθέσιμα.
Το μεσοσταθμικό όφελος που έχει διαπιστωθεί ξεπερνά το 10%. Μάλιστα το όφελος αυτό που είναι διαπιστωμένο από πλευράς ΔΕΗ με την υποτυπώδη αυτή αντιστάθμιση, αποφασίστηκε να περάσει και στο business plan που αναρτήθηκε για τη Μελίτη και τη Μεγαλόπολη, όπου τα κόστη αγοράς δικαιωμάτων εκπομπής ενσωματώνουν μεσοσταθμική μείωση 10% σε σχέση με την πρόβλεψη για διακύμανση των τιμών ακόμη και πάνω από τα 30 ευρώ ο τόνος.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, όπως φάνηκε και από την απόφαση της Sevenenergy να επενδύσει στην Τσεχία και όχι στην Ελλάδα, το πρόβλημα των ρύπων αντιμετωπίζεται μόνο με το πλήρες hedging που προσφέρει μια ανταγωνιστική αγορά που αντανακλά πλήρως τα κόστη στις χονδρεμπορικές και τις λιανικές τιμές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου