Προκαλεί αντιδράσεις η απόφαση-σοκ της ΔΕΗ να κλείσει ιατρεία στους σταθμούς

Γιάννα Παπαδημητρίου

 

Απολύτως βάσιμες, όπως αποδεικνύεται, ήταν οι ανησυχίες που εξέφραζαν οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ για επικείμενες συγχωνεύσεις ιατρείων και καρατομήσεις βαρδιών, οι οποίες και είχαν προκαλέσει αναστάτωση, αλλά και αντιδράσεις στα ορυχεία και τους σταθμούς της ΔΕΗ.

Παρότι ολοκληρώθηκαν οι διαδικασίες για την πρόσληψη γιατρών για την παροχή υπηρεσιών Ιατρικής της Εργασίας προς τις μονάδες του ομίλου ΔΕΗ κι έτσι καλύφθηκαν κενά που υπάρχουν εδώ και μήνες (όπως για παράδειγμα το προηγούμενο τρίμηνο στον ΑΗΣ Αγ. Δημητρίου), το αποτέλεσμα μόνο ικανοποιημένους δεν αφήνει τους εργαζομένους.

Κι αυτό γιατί η ΔΕΗ αποφάσισε (προσωρινά, όπως τουλάχιστον ενημερώθηκαν αρμοδίως οι εργαζόμενοι) τη συνένωση του δεύτερου ιατρείου του Ορυχείου Νοτίου Πεδίου με το ιατρείο του Ορυχείου Καρδιάς, κάτι που ουσιαστικά σημαίνει την κατάργηση του μέχρι πρότινος λειτουργούντος δεύτερου ιατρείου στο Νότιο Πεδίου.

Όπως, μάλιστα, επισημαίνουν, με την απόφαση αυτή «τινάζεται στον αέρα» η απογευματινή και βραδινή βάρδια.

Από την πλευρά της, η διοίκηση της ΔΕΗ αιτιολογεί την απόφαση αυτή επικαλούμενη ότι δεν κατέστη εφικτή η κάλυψη των ιατρείων με νοσηλευτικό προσωπικό λόγω μη συμμετοχής στην τελευταία σχετική προκήρυξη. Σημειώνει, επίσης, ότι οι εργαζόμενοι που θα καλύπτονταν από το δεύτερο ιατρείο στο Ορυχείο Νοτίου Πεδίου μπορούν να εξυπηρετηθούν επαρκώς, καθώς το ιατρείο στο Ορυχείο Καρδιάς, στο οποίο θα πρέπει πλέον να απευθύνονται, βρίσκεται σε απόσταση 1700 μέτρων.

Στο δεύτερο αυτό επιχείρημα της ΔΕΗ, οι εργαζόμενοι αντιπαραθέτουν ότι η εξορυκτική δραστηριότητα στο Νότιο Πεδίο εκτείνεται σε ακτίνα μεγαλύτερη των 6 χιλιομέτρων γύρω από το Ορυχείο.

Η απόφαση αυτή της ΔΕΗ έχει προκαλέσει αναστάτωση μεταξύ των εργαζομένων, καθώς οι συνθήκες δουλειάς, σε συνδυασμό με τις ελλείψεις προσωπικού και τις πλημμελείς συντηρήσεις μηχανολογικού εξοπλισμού, όπως καταγγέλλουν, εγείρουν σοβαρούς κινδύνους για την ασφάλειά τους.

Για παράδειγμα, όπως τονίζουν, οι 400 περίπου εργαζόμενοι που θεωρητικά θα καλύπτονταν από το καταργούμενο ιατρείο, βρίσκονται κάθε μέρα σε διαφορετικά μέτωπα εξόρυξης, με μεγάλους κινδύνους να ελλοχεύουν (π.χ. τεράστια μηχανήματα, αντίξοες κλιματολογικές συνθήκες κ.α.).

Σε αυτό το πλαίσιο, οι εργαζόμενοι και τα σωματεία τους εμφανίζονται αποφασισμένοι να προβούν σε κινητοποιήσεις, διεκδικώντας να μην συνενωθούν τα δυο ιατρεία, αλλά να λειτουργήσουν κανονικά, με πλήρη στελέχωση, ώστε να καλύπτονται όλες οι βάρδιες.