Λιγνιτικές μονάδες: Οι επενδυτές θέλουν, αλλά η άσκηση δύσκολα... βγαίνει – Οι προσδοκίες και οι ανησυχίες από ΥΠΕΝ και ΔΕΗ

Κωνσταντίνος Φιλίππου

 

Δεκαεννέα μέρες απομένουν για τη λήξη της προθεσμίας υποβολής των δεσμευτικών προσφορών για την πώληση των λιγνιτικών μονάδων της Μεγαλόπολης και της Μελίτης και τα τέσσερα στρατόπεδα των υποψήφιων επενδυτών επιδιώκουν να χτίσουν τις οικονομικές τους προτάσεις προς τη ΔΕΗ.

Η 28η Μαΐου είναι η καταληκτική ημερομηνία του διαγωνισμού και ανεξαρτήτως του αποτελέσματος, το σίγουρο είναι ότι ανοίγει μία νέα σελίδα για την εγχώρια αγορά ηλεκτρικής ενέργειας. Είτε με την επιτυχή είτε με την άγονη κατάληξη της νέας απόπειρας πώλησης των δύο σταθμών που αντιπροσωπεύουν το 40% του λιγνιτικού δυναμικού της δημόσιας εταιρίας.

Όπως αναφέρουν πληροφορίες, οι διεκδικητές προσπαθούν στη φάση αυτή να χτίσουν τις οικονομικές τους προσφορές με βάση τα δεδομένα που έχουν από το SPA, τις συνθήκες της ελληνικής αγοράς ηλεκτρισμού και το περιβάλλον που έχει διαμορφώσει η Ε.Ε. για τον περιορισμό της κλιματικής αλλαγής. Σύμφωνα με πηγές Sev.En Energy με ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, CHN Energy – Damco Energy (Όμιλος Κοπελούζου), Μυτιληναίος και ΕΛΒΑΛΧΑΛΚΟΡ, φέρονται, σε αυτή τη φάση τουλάχιστον, πρόθυμοι να ετοιμάσουν «αξιόλογες» προσφορές, όπως τις χαρακτηρίζουν κύκλοι υποψηφίων επενδυτών.

Στις δύο κοινοπραξίες τον κύριο ρόλο έχουν, λένε οι πληροφορίες, οι δύο ξένοι εταίροι, δηλαδή οι Τσέχοι και οι Κινέζοι, αντίστοιχα, με τους ελληνικούς ομίλους να έχουν αναλάβει κι έναν ρόλο διαπραγματευτή με τη ΔΕΗ.

Στα στρατόπεδα των Μυτιληναίου και ΕΛΒΑΛΧΑΛΚΟΡ γίνονται ακόμη και τώρα προσπάθειες, επιμένουν πληροφορίες, για απόπειρα κοινής συμμετοχής στο διαγωνισμό και σύμφωνα με πηγές επιδιώκονται συζητήσεις με τη δημόσια εταιρία για τη βελτίωση όρων του διαγωνισμού.

Οι συμμετέχοντες θέλουν την απόκτηση των λιγνιτικών μονάδων. Και ιδίως οι τέσσερις ελληνικές εταιρίες  επιθυμούν, όπως υπογραμμίζουν παράγοντες, να κλείσει μια και καλά η υπόθεση των λιγνιτικών σταθμών. Αφενός για να σπάσει το μονοπώλιο της ΔΕΗ αλλά και για να αποφύγουν (όσο κι αν φαίνεται παράξενο) το ενδεχόμενο σε περίπτωση αποτυχίας του διαγωνισμού να ανοίξει ο «φακέλος» των υδροηλεκτρικών σταθμών. Ο λόγος; Ότι σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, κατά την πώληση αυτών των assets, θα εμφανιστούν με πρωταγωνιστικό ρόλο μεγάλοι ευρωπαϊκοί παίκτες, οι οποίοι διαθέτουν την αναγκαία ρευστότητα για να διεκδικήσουν «πακέτα» λιγνιτικών και υδροηλεκτρικών μονάδων. Οι ελληνικοί όμιλοι δεν κρύβουν την ανησυχία τους για την έλευση ξένων παραγωγών ρεύματος αφού κάτι τέτοιο θα σημαίνει απώλεια μεριδίων για τους ίδιους, αλλά και απώλεια του πρωταγωνιστικού ρόλου τους, στην εγχώρια αγορά.

Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι επιθυμούν να υποβάλλουν προσφορές για τη Μελίτη και τη Μεγαλόπολη (μεταξύ άλλων και για να διευκολύνουν την κυβέρνηση), είναι σαφές ότι η άσκηση δύσκολα... βγαίνει. Οι λιγνιτικές μονάδες το 2018, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της ΔΕΗ, παρουσίασαν ζημιές άνω των 360 εκ. ευρώ, τα δικαιώματα των ρύπων CO2 όσο περνάει ο καιρός ανεβαίνουν όλο και περισσότερο (26 με 28 ευρώ τον τόνο) και το κλίμα των Βρυξελλών έναντι του άνθρακα γίνεται όλο και πιο βαρύ. Τα ΑΔΙ αργούν ακόμη κι εν τέλει οι δύο λιγνιτικές μονάδες είναι δύσκολο να έχουν βιώσιμη λειτουργία.

Η ΔΕΗ

Στον αντίποδα, η ΔΕΗ και πιο συγκεκριμένα ο πρόεδρος της Μανόλης Παναγιωτάκης, μπορεί με νόημα να δηλώνει ότι αναμένει πιο υψηλές προσφορές από εκείνες του προηγούμενο άγονου διαγωνισμού, ωστόσο η απόφαση της Κομισιόν όπως αυτή υιοθετήθηκε στον τελευταίο νόμο του υπουργείου ΠΕΝ δεν αφήνει ιδιαίτερα περιθώρια για κάτι θεαματικά καλύτερο. Σημειώνεται ότι οι διατάξεις αναφέρουν πως για την αποτίμηση των μονάδων θα ληφθεί υπόψη και το αποτέλεσμα του προηγούμενου άγονου διαγωνισμού.

Έτσι, όπως σημειώνουν αρμόδιοι παράγοντες, είναι έκδηλη μία ανησυχία στη διοίκηση της ΔΕΗ για το ενδεχόμενοι έγκρισης τιμήματος, το οποίο μπορεί να πυροδοτήσει νομικές περιπέτειες σε βάρος της. Μέτοχοι της δημόσιας εταιρίας δεν αποκλείεται να εγείρουν ζητήματα απιστίας.

Από την άλλη μεριά βέβαια, η πώληση των δύο λιγνιτικών μονάδων ανακουφίζει τον όμιλο από κόστη CO2 ενώ ταυτόχρονα της αφήνει κι ένα μείγμα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας πιο ευέλικτο και πιο κοντά στους στόχους της πολιτικής της Ε.Ε. για απανθρακοποίηση. Με πιο απλά λόγια οι υδροηλεκτρικοί σταθμοί θα καταλάβουν ένα μεγαλύτερο ποσοστό συμμετοχής στο χαρτοφυλάκιο με αποτέλεσμα να διεκδικεί περισσότερο οικονομικά αποδοτική είσοδο των μονάδων της στο σύστημα.

Το ΥΠΕΝ

Έγκυρες πηγές θέλουν την ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας να επιδιώκει το κλείσιμο της υπόθεσης των λιγνιτικών μονάδων μέχρι τις 28 Μαΐου. Δηλαδή να πουληθούν και να μπει στο αρχείο ο φάκελος του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου με τη σε βάρος της δημόσιας εταιρίας καταδικαστική απόφαση για το μονοπώλιο του λιγνίτη.

Έτσι το ΥΠΕΝ πιέζει με κάθε τρόπο προς τη θετική έκβαση του διαγωνισμού. Σε ένα αντίθετο σενάριο, όπως εξηγούν αξιωματούχοι, η δημόσια εταιρία θα συνεχίσει να αιμορραγεί. Και η αιτία θα είναι η επιμήκυνση των δημοπρασιών ΝΟΜΕ, με πρόκληση ζημιών σε βάρος της δημόσιας επιχείρησης.

Αλλά και η πρόκληση κι άλλης ακόμη μεγαλύτερης ζημιάς, όπως πάντα σημειώνουν οι ίδιοι κύκλοι, με την απώλεια των υδροηλεκτρικών σταθμών.