Παρότι υποτίθεται ότι βασική μέριμνα της ΕΕ και της κυβέρνησης είναι η ενίσχυση του ανταγωνισμού στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας να πηγαίνει χέρι-χέρι με τον «πράσινο» μετασχηματισμό της, τα μέτρα που επιβάλλονται στη ΔΕΗ και οι αποφάσεις της διοίκησής της έχουν μάλλον μη αναμενόμενα -για τους πολλούς- αποτελέσματα ως προς τον άξονα αυτό.
Στην εξέλιξη του μίγματος της ηλεκτροπαραγωγής της ΔΕΗ ανά καύσιμο την τελευταία τριετία δύσκολα μπορεί να βρει κάποιος στοιχεία που να αποτυπώνουν με σαφήνεια τάση προς μια πιο «πράσινη» στροφή.
Αντίθετα, τα βασικά συμπεράσματα που βγαίνουν από τα στοιχεία (βλ. αναλυτικά πίνακες στη συνέχεια), είναι τα εξής:
α) η τελική σύνθεση του μίγματος της ηλεκτροπαραγωγής της ΔΕΗ που διοχετεύεται στο σύστημα εξακολουθεί να εξαρτάται καθοριστικά από την αξιοποίηση των υδροηλεκτρικών
β) η παραγωγή από μονάδες φυσικού αερίου αγκομαχώντας κερδίζει έδαφος σε σχέση με το λιγνίτη
γ) το ποσοστό της ηλεκτροπαραγωγής από πετρελαϊκές μονάδες είναι ουσιαστικά αμετάβλητο εδώ και μια τριετία
δ) η παραγωγή από ΑΠΕ είναι ουσιαστικά ασήμαντη, αφού οι ΑΠΕ συμμετέχουν στο μίγμα με μερίδιο κάτω του 1%.
Αν κάποιος μελετήσει προσεκτικά τα στοιχεία που αφορούν το μίγμα της ηλεκτροπαραγωγής από τις μονάδες της ΔΕΗ, θα καταλήξει στα εξής δυο βασικά συμπεράσματα:
Α) Σε απόλυτα μεγέθη, η παραγωγή από τις λιγνιτικές και τις πετρελαϊκές μονάδες της ΔΕΗ για το 2018 ουσιαστικά κυμάνθηκε στα επίπεδα του 2016, παρότι το 2017 είχε καταγραφεί σχετικά σημαντική αύξηση. Παράλληλα, σταθερά αυξάνει η παραγωγή από μονάδες φυσικού αερίου, ενώ σταθερά πολύ μικρή παραμένει η παραγωγή από ΑΠΕ. Τέλος, οι αυξομειώσεις της παραγωγής των υδροηλεκτρικών είναι σημαντικές:
(GWh)
|
2018
|
2017
|
2016
|
Λιγνίτης
|
14.907*
|
16.387
|
14.898
|
Υδροηλεκτρικά
|
5.051
|
3.456
|
4.843
|
Φυσικό αέριο
|
6.362
|
7.656
|
5.603
|
Πετρέλαιο
|
4.586
|
4.827
|
4.638
|
ΑΠΕ
|
259
|
258
|
273
|
(* συμπεριλαμβάνεται η παραγωγή των δυο προς αποεπένδυση θυγατρικών για τις μονάδες σε Μελίτη και Μεγαλόπολη)
Β) Αν όμως δούμε την παραγωγή ανά καύσιμο ως ποσοστό επί της συνολικής (προφανώς δε συμπεριλαμβάνονται οι εισαγωγές), τα αποτελέσματα είναι πιο διαφωτιστικά:
(GWh)
|
2018
|
2017
|
2016
|
Λιγνίτης
|
47,8%*
|
50,3%
|
49,2%
|
Υδροηλεκτρικά
|
16,2%
|
10,6%
|
16%
|
Φυσικό αέριο
|
20,4%
|
23,5%
|
18,5%
|
Πετρέλαιο
|
14,7%
|
14,8%
|
15,3%
|
ΑΠΕ
|
0,8%
|
0,8%
|
0,9%
|
(* συμπεριλαμβάνεται η παραγωγή των δυο προς αποεπένδυση θυγατρικών για τις μονάδες σε Μελίτη και Μεγαλόπολη)
Ουσιαστικά, αυτό που αποτυπώνεται είναι ότι η διαμόρφωση του μίγματος της ηλεκτροπαραγωγής της ΔΕΗ εξαρτάται καθοριστικά από την παραγωγή των υδροηλεκτρικών μονάδων που διαχέεται στο σύστημα.
Προκύπτει επίσης ότι η πετρελαϊκές μονάδες εξακολουθούν να έχουν ακόμα σημαντικό ρόλο, με ασήμαντες ουσιαστικά διαφοροποιήσεις σε επίπεδο τριετίας. Ως προς τις πετρελαϊκές μονάδες, με ενδιαφέρον αναμένονται τα στοιχεία για το 2019, καθώς σε αυτά θα αποτυπώνεται η επίδραση της ηλέκτρισης της διασύνδεσης σημαντικού μέρους των νησιωτικών συστημάτων.
Τέλος, η εικόνα που προκύπτει είναι ότι ναι μεν το φυσικό αέριο κερδίζει σταθερά έδαφος σε σχέση με το λιγνίτη, όμως όχι με σταθερό ρυθμό.
Η παρακολούθηση της συσχετισμένης εξέλιξης της παραγωγής από τα δυο αυτά καύσιμα την τελευταία τριετία επιβεβαιώνει το συμπέρασμα αυτό:
%
|
2018
|
2017
|
2016
|
(Παραγωγή από φυσικό αέριο) /
(παραγωγή από λιγνίτη)
|
42,68
|
46,72
|
37,61
|
Στην πραγματικότητα, ο ρυθμός αυτός εξαρτάται από τη συμμετοχή των υδροηλεκτρικών στο μίγμα, αφού τα μερίδια του πετρελαίου και των ΑΠΕ δεν καταγράφουν σημαντικές αυξομειώσεις τη συγκεκριμένη περίοδο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου