Ο γερμανικός κολοσσός των 12 δισ κεφαλαιοποίησης δείχνει τον δρόμο της επιβίωσης για την γηραιά εταιρία
Το μοντέλο αναδιάρθρωσης της RWE που αυτές τις ημέρες βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη στην Γερμανία είναι και το ενδεικνυόμενο για να υλοποιήσει η ΔΕΗ το στρατηγικό της σχέδιο επιβίωσης.
Μετά και τις χθεσινές 24/1 υποβαθμισμένες επαφές με τους θεσμούς για τα ενεργειακά τίποτε δεν ξεκαθαρίζει για την επόμενη μέρα του πυλώνα της ενεργειακής αγοράς.
Και αυτό γιατί απλά κερδίζεται χρόνος μέχρι τις εκλογές.
Όπως και να έχει όμως η ΔΕΗ που αποτελεί την πλέον στρατηγική επιχείρηση για την χώρα κάνει απλά ένα μετέωρο βήμα με την διενέργεια του διαγωνισμού πώλησης των λιγνιτικών που στην καλύτερη περίπτωση θα επιτύχει:
- Να μεταβιβάσει σε μια κοινοπραξία ποσοστό που θα υπερβαίνει ελαφρά το 10% της παραγωγής.
- Να μειώσει την έκθεση στους λιγνίτες και
- Να λάβει κάποια κεφάλαια από την πώληση των μονάδων.
Όμως αυτό ασφαλώς και δεν είναι αρκετό για να αντιμετωπίσει η ΔΕΗ τα προβλήματά της, ούτε και για να χαράξει μια μακροπρόθεσμη στρατηγική.
Έτσι τα τεχνικά κλιμάκια, η συνταγή των οποίων απέτυχε για την απελευθέρωση της αγοράς στο Γ Μνημόνιο, βρήκαν την ευκαιρία να επαναφέρουν την επέκταση των δημοπρασιών ΝΟΜΕ που οδήγησαν τα μερίδια της ΔΕΗ στο 80% το Δεκέμβριο του 2018!
Και παράλληλα ζημιές 250 εκατ ευρώ για την ίδια την ΔΕΗ.
Οι ίδιοι όμως κύκλοι επανέφεραν το θέμα πώλησης των υδροηλεκτρικών που με τόση επιμονή επαναλάμβαναν στελέχη του ΚΙΝΑΛ στα πλαίσια της επιλογής της μικρής ΔΕΗ πριν το 2015.
Η πώληση των υδροηλεκτρικών όμως δεν έχει κανένα στρατηγικό προσανατολισμό και το βέβαιο είναι, ότι αυτοί που τόσο επέμεναν δεν είχαν και την πολιτική τόλμη να το υλοποιήσουν, όταν μπορούσαν.
Την ίδια ώρα η πλευρά της ΝΔ με τα νέα δεδομένα μίλησε για στρατηγικό επενδυτή εγκαταλείποντας την επαναλαμβανόμενη επιχειρηματολογία της μικρής ΔΕΗ.
Πρώτα αναδιάρθρωση μετά ο στρατηγικός
Αν συγκρίνει κανείς την στρατηγική της RWE θα αντιληφθεί ότι η παραδοσιακή και άλλοτε κραταιά γερμανική εταιρία δεν πουλά μονάδες που ανήκουν στην καθαρή ενέργεια όπως οι υδροηλεκτρικές, αντίθετα με ανταλλαγές πακέτων με άλλες εταιρικές οντότητες φέρνει μέσα στο σχήμα της μονάδες ανανεώσιμων πηγών.
Η πώληση του 17% είναι μια ακόμα αυθαίρετη παραδοχή των Θεσμών οι οποίοι και ασφαλώς δεν μπήκαν στον κόπο να εμβαθύνουν σε ποια κατεύθυνση θα έλθει ένας επενδυτής να αναλάβει μια ΔΕΗ με τα τόσα σωρευμένα προβλήματα που έχει σήμερα.
Μετά και τις χθεσινές 24/1 υποβαθμισμένες επαφές με τους θεσμούς για τα ενεργειακά τίποτε δεν ξεκαθαρίζει για την επόμενη μέρα του πυλώνα της ενεργειακής αγοράς.
Και αυτό γιατί απλά κερδίζεται χρόνος μέχρι τις εκλογές.
Όπως και να έχει όμως η ΔΕΗ που αποτελεί την πλέον στρατηγική επιχείρηση για την χώρα κάνει απλά ένα μετέωρο βήμα με την διενέργεια του διαγωνισμού πώλησης των λιγνιτικών που στην καλύτερη περίπτωση θα επιτύχει:
- Να μεταβιβάσει σε μια κοινοπραξία ποσοστό που θα υπερβαίνει ελαφρά το 10% της παραγωγής.
- Να μειώσει την έκθεση στους λιγνίτες και
- Να λάβει κάποια κεφάλαια από την πώληση των μονάδων.
Όμως αυτό ασφαλώς και δεν είναι αρκετό για να αντιμετωπίσει η ΔΕΗ τα προβλήματά της, ούτε και για να χαράξει μια μακροπρόθεσμη στρατηγική.
Έτσι τα τεχνικά κλιμάκια, η συνταγή των οποίων απέτυχε για την απελευθέρωση της αγοράς στο Γ Μνημόνιο, βρήκαν την ευκαιρία να επαναφέρουν την επέκταση των δημοπρασιών ΝΟΜΕ που οδήγησαν τα μερίδια της ΔΕΗ στο 80% το Δεκέμβριο του 2018!
Και παράλληλα ζημιές 250 εκατ ευρώ για την ίδια την ΔΕΗ.
Οι ίδιοι όμως κύκλοι επανέφεραν το θέμα πώλησης των υδροηλεκτρικών που με τόση επιμονή επαναλάμβαναν στελέχη του ΚΙΝΑΛ στα πλαίσια της επιλογής της μικρής ΔΕΗ πριν το 2015.
Η πώληση των υδροηλεκτρικών όμως δεν έχει κανένα στρατηγικό προσανατολισμό και το βέβαιο είναι, ότι αυτοί που τόσο επέμεναν δεν είχαν και την πολιτική τόλμη να το υλοποιήσουν, όταν μπορούσαν.
Την ίδια ώρα η πλευρά της ΝΔ με τα νέα δεδομένα μίλησε για στρατηγικό επενδυτή εγκαταλείποντας την επαναλαμβανόμενη επιχειρηματολογία της μικρής ΔΕΗ.
Πρώτα αναδιάρθρωση μετά ο στρατηγικός
Αν συγκρίνει κανείς την στρατηγική της RWE θα αντιληφθεί ότι η παραδοσιακή και άλλοτε κραταιά γερμανική εταιρία δεν πουλά μονάδες που ανήκουν στην καθαρή ενέργεια όπως οι υδροηλεκτρικές, αντίθετα με ανταλλαγές πακέτων με άλλες εταιρικές οντότητες φέρνει μέσα στο σχήμα της μονάδες ανανεώσιμων πηγών.
Ο στόχος της RWE είναι να καταστεί μια πράσινη εταιρία με χαρτοφυλάκιο εκπομπών ρύπων της τάξης του 60% καθαρό!
Σε θεωρητικό επίπεδο η ΔΕΗ στην παρούσα φάση έχει υιοθετήσει αυτήν την στρατηγική και την προηγούμενή εβδομάδα ο πρόεδρος της έδωσε στίγμα για την εύρεση χρηματοδότησης είτε με την υπογραφή δανείων από την ΕΤΕΠ είτε μέσω των 25 εκατ πιστοποιητικών ρύπων που διαθέτει.
Όμως η ΔΕΗ δεν έχει βγει ακόμα στην αγορά για να χρηματοδοτηθεί και αυτό αποτελεί το μεγάλο μειονέκτημα που προσμετρούν και οι ξένοι όταν ακούν για επενδύσεις 600ΜW στην 4ετία στον τομέα των ανανεώσιμων.
Υπάρχουν αρκετά πλάνα και η στρατηγική κατεύθυνση για να γίνει η ΔΕΗ η εταιρία που θα βασίζεται στις ανανεώσιμες πηγές, όμως αυτό θα χρειασθεί σημαντικές βοήθειες.
Οι κίνδυνοι της άκριτης ιδιωτικοποίησης
Σε θεωρητικό επίπεδο η ΔΕΗ στην παρούσα φάση έχει υιοθετήσει αυτήν την στρατηγική και την προηγούμενή εβδομάδα ο πρόεδρος της έδωσε στίγμα για την εύρεση χρηματοδότησης είτε με την υπογραφή δανείων από την ΕΤΕΠ είτε μέσω των 25 εκατ πιστοποιητικών ρύπων που διαθέτει.
Όμως η ΔΕΗ δεν έχει βγει ακόμα στην αγορά για να χρηματοδοτηθεί και αυτό αποτελεί το μεγάλο μειονέκτημα που προσμετρούν και οι ξένοι όταν ακούν για επενδύσεις 600ΜW στην 4ετία στον τομέα των ανανεώσιμων.
Υπάρχουν αρκετά πλάνα και η στρατηγική κατεύθυνση για να γίνει η ΔΕΗ η εταιρία που θα βασίζεται στις ανανεώσιμες πηγές, όμως αυτό θα χρειασθεί σημαντικές βοήθειες.
Οι κίνδυνοι της άκριτης ιδιωτικοποίησης
Η πώληση του 17% είναι μια ακόμα αυθαίρετη παραδοχή των Θεσμών οι οποίοι και ασφαλώς δεν μπήκαν στον κόπο να εμβαθύνουν σε ποια κατεύθυνση θα έλθει ένας επενδυτής να αναλάβει μια ΔΕΗ με τα τόσα σωρευμένα προβλήματα που έχει σήμερα.
Άρα λοιπόν θα πρέπει να υπάρξει σε πρώτη φάση ένα σχέδιο αναδιάρθρωσης που θα δημιουργήσει τα κίνητρα σε μια μεγάλη ευρωπαϊκή εταιρία να εισέλθει και να αναβαθμίσει πράγματι την ΔΕΗ σε αμοιβαία βάση συμφερόντων
Από την άλλη πλευρά μια ιδιωτικοποίηση χωρίς προϋποθέσεις ισορροπημένες θα έλθει επίσης με μαθηματική ακρίβεια σε σύγκρουση με την εγχώρια βιομηχανία η οποία είναι ήδη δυσαρεστημένη για τον τρόπο που η ΔΕΗ χειρίζεται τις νέες συμβάσεις και τα μαχαίρια ακονίζονται για τα διμερή συμβόλαια και το target model.
Μια ΔΕΗ η οποία θα περάσει για ένα κομμάτι ψωμί στα χέρια κάποιου αμφίβολου επενδυτή θα αντιμετωπίσει εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες και θα οδηγήσει σε σημαντικό πολιτικό κόστος την όποια κυβέρνηση κινηθεί άκριτα.
Και αυτό γιατί όλοι πολύ καλά γνωρίζουν ότι η ανάγκη αύξησης των τιμολογίων δεν θα μπορεί επί μακρό να αναβάλλεται και αυτό θα έχει τεράστιο κοινωνικό και πολιτικό κόστος την στιγμή που θα γίνει.
Όλα αυτά λοιπόν απαιτούν συνετές πολιτικές και διατηρίσιμες λύσεις.
Η ΔΕΗ πρώτα πρέπει να αναδιαρθρωθεί και μετά να μεταβιβαστεί ποσοστό της. Σε αντίθετη περίπτωση το κόστος θα είναι μεγάλο.
Και κεφάλαια σε μεταμνημονιακό επίπεδο είναι βέβαιο ότι θα μπορεί να βρει. Ήδη από το 2018 ένας διαγωνισμός για την αναβάθμιση μόνο του Αμυνταίου έχει αφετηρία τα 110 εκατ ευρώ.
Από την άλλη πλευρά μια ιδιωτικοποίηση χωρίς προϋποθέσεις ισορροπημένες θα έλθει επίσης με μαθηματική ακρίβεια σε σύγκρουση με την εγχώρια βιομηχανία η οποία είναι ήδη δυσαρεστημένη για τον τρόπο που η ΔΕΗ χειρίζεται τις νέες συμβάσεις και τα μαχαίρια ακονίζονται για τα διμερή συμβόλαια και το target model.
Μια ΔΕΗ η οποία θα περάσει για ένα κομμάτι ψωμί στα χέρια κάποιου αμφίβολου επενδυτή θα αντιμετωπίσει εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες και θα οδηγήσει σε σημαντικό πολιτικό κόστος την όποια κυβέρνηση κινηθεί άκριτα.
Και αυτό γιατί όλοι πολύ καλά γνωρίζουν ότι η ανάγκη αύξησης των τιμολογίων δεν θα μπορεί επί μακρό να αναβάλλεται και αυτό θα έχει τεράστιο κοινωνικό και πολιτικό κόστος την στιγμή που θα γίνει.
Όλα αυτά λοιπόν απαιτούν συνετές πολιτικές και διατηρίσιμες λύσεις.
Η ΔΕΗ πρώτα πρέπει να αναδιαρθρωθεί και μετά να μεταβιβαστεί ποσοστό της. Σε αντίθετη περίπτωση το κόστος θα είναι μεγάλο.
Και κεφάλαια σε μεταμνημονιακό επίπεδο είναι βέβαιο ότι θα μπορεί να βρει. Ήδη από το 2018 ένας διαγωνισμός για την αναβάθμιση μόνο του Αμυνταίου έχει αφετηρία τα 110 εκατ ευρώ.
www.worldenergynews,gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου