Η χορήγηση λιγνιτικών ΑΔΙ αποτελεί ένα από τα προαπαιτούμενα που θέτουν οι ενδιαφερόμενοι για την αγορά των μονάδων της ΔΕΗ σε Φλώρινα και Μεγαλόπολη
Οι νέοι μηχανισμοί αποζημίωσης των μονάδων ηλεκτροπαραγωγής για την ισχύ που παρέχουν στο σύστημα και η δυναμικότητα των διασυνοριακών διασυνδέσεων που θα διατίθεται για trading ηλεκτρικής ενέργειας, είναι τα δυο βασικά μέτρα που εκκρεμούν για την πλήρη εφαρμογή του Clean Energy Package.
Δηλαδή την νέα ενεργειακή μεταρρύθμιση που προωθεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και στοχεύει στη δημιουργία μιας περισσότερο ευέλικτης αγοράς ηλεκτρισμού που θα επιτρέπει την είσοδο περισσότερων ΑΠΕ στο σύστημα.
Στις 18 Οκτωβρίου προγραμματίζεται ο επόμενος κύκλος επαφών σε ευρωπαϊκό επίπεδο για τους νέους μηχανισμούς αποζημίωσης ισχύος στις χώρες της ΕΕ.
Από τη μορφή που θα λάβουν τελικώς αυτοί οι μηχανισμοί θα κριθούν και τα περίφημα λιγνιτικά ΑΔΙ, που διεκδικεί η ΔΕΗ.
Σε ευρωπαϊκό επίπεδο η μορφή των μηχανισμών επάρκειας αναμένεται να οριστικοποιηθεί στα τέλη Νοεμβρίου με αρχές Δεκεμβρίου, ωστόσο παραμένει ερωτηματικό εάν μέχρι τότε η ελληνική πλευρά θα έχει αποστείλει στις Βρυξέλλες το αίτημα της για τα νέα λιγνιτικά ΑΔΙ.
Το πλέον πιθανό σενάριο είναι ότι το ελληνικό αίτημα θα διαμορφωθεί με βάση τις αρχές που θα συμφωνηθούν σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Με δεδομένο όμως ότι η αυστηρή γραμμή φαίνεται να προκρίνεται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ενδέχεται τελικώς στα ελληνικά ΑΔΙ να μην συμπεριλαμβάνονται οι λιγνιτικές μονάδες ή τα λιγνιτικά ΑΔΙ να έχουν περιορισμένη διάρκεια.
Πρέπει να σημειωθεί ότι η χορήγηση λιγνιτικών ΑΔΙ αποτελεί ένα από τα προαπαιτούμενα που θέτουν οι ενδιαφερόμενοι για την αγορά των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ σε Φλώρινα και Μεγαλόπολη.
Θέλουν πλαφόν στα 550 γραμμάρια CO2
Ωστόσο, η ευρωπαϊκή κατεύθυνση δεν φαίνεται να διευκολύνει την ελληνική θέση, αφού το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, η Κομισιόν και αρκετές χώρες - μέλη επιζητούν από το 2025 και μετά να τεθεί πλαφόν εκπομπής ρύπων στα 550 γραμμάρια CO2/ KWh, για τις ηλεκτροπαραγωγικές μονάδες που θα δικαιούνται αποζημίωσης βάσει των μηχανισμών επάρκειας.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι καμία ανθρακική μονάδα, αλλά και πολλές παλαιές και μη αποδοτικές μονάδες φυσικού αερίου, δεν θα μπορούν να λάβουν αποζημίωση μετά το 2025.
Αρκετές χώρες, πάντως, ζητούν οι υπάρχουσες μονάδες με εκπομπές CO2 άνω των 550 γραμμαρίων/Kwh ή 700 κιλών CO2 κατά μέσον όρο σε ετήσια βάση ανά εγκατεστημένο KW, να μπορούν να είναι επιλέξιμες για αποζημίωση ως το 2030.
Στους νέους ηλεκτροπαραγωγικούς σταθμούς με εκπομπές ρύπων πάνω από τα επίπεδα αυτά η κατεύθυνση είναι να μην επιτρέπεται η συμμετοχή τους σε μηχανισμούς αποζημίωσης από το 2025 και μετά.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ωστόσο ζητεί να μην υπάρξει μεταβατική περίοδος και να τεθεί ένα ενιαίο όριο για όλους στα 550 γραμμάρια CO2/KWh, το οποίο θα ισχύσει άμεσα για όλα τις νέες ηλεκτροπαραγωγικές μονάδες μόλις τεθούν σε ισχύ οι νέοι κανονισμοί, δηλαδή από τις αρχές του 2019, με την προϋπόθεση ότι ως το τέλος του χρόνου θα εγκριθεί η μεταρρύθμιση.
Για όλες τις υπόλοιπες μονάδες, το Ευρωκοινοβούλιο δέχεται να υπάρξει μία πενταετής παράταση, δηλαδή ως τις αρχές του 2024.
Παρότι συνήθως η Ευρώπη καταλήγει σε μία συμβιβαστική λύση, μεταξύ των προτάσεων του ευρωκοινοβουλίου, της Επιτροπής και του Συμβουλίου των υπουργών, πολλοί αναλυτές εκτιμούν ότι στο θέμα των ρύπων, η πλάστιγγα μπορεί να γείρει υπέρ της υιοθέτησης πιο αυστηρής στάσης.
Το άλλο επίμαχο ζήτημα που παραμένει ανοικτό, είναι το ποσοστό της χωρητικότητας των διασυνοριακών ηλεκτρικών διασυνδέσεων, το οποίοι οι Διαχειριστές των Δικτύων Μεταφοράς θα πρέπει να αφήνουν διαθέσιμο για trading. H ευρωπαϊκή πρόταση είναι από το τέλος του 2025, οι Διαχειριστές να προσφέρουν υποχρεωτικά για trading τουλάχιστον το 75% της χωρητικότητας διασύνδεσης κάθε ζώνης προσφοράς.
Ας σημειωθεί ότι τόσο η Eurelectric, η Ένωση των Ευρωπαίων ηλεκτροπαραγωγών, όσο και η Efet, η Ένωση των Ευρωπαίων traders, υποστηρίζουν ότι οι στόχοι αυτοί θα πρέπει να διαμορφώνονται στα σύνορα με βάση τις τοπικές συνθήκες.
Δηλαδή την νέα ενεργειακή μεταρρύθμιση που προωθεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και στοχεύει στη δημιουργία μιας περισσότερο ευέλικτης αγοράς ηλεκτρισμού που θα επιτρέπει την είσοδο περισσότερων ΑΠΕ στο σύστημα.
Στις 18 Οκτωβρίου προγραμματίζεται ο επόμενος κύκλος επαφών σε ευρωπαϊκό επίπεδο για τους νέους μηχανισμούς αποζημίωσης ισχύος στις χώρες της ΕΕ.
Από τη μορφή που θα λάβουν τελικώς αυτοί οι μηχανισμοί θα κριθούν και τα περίφημα λιγνιτικά ΑΔΙ, που διεκδικεί η ΔΕΗ.
Σε ευρωπαϊκό επίπεδο η μορφή των μηχανισμών επάρκειας αναμένεται να οριστικοποιηθεί στα τέλη Νοεμβρίου με αρχές Δεκεμβρίου, ωστόσο παραμένει ερωτηματικό εάν μέχρι τότε η ελληνική πλευρά θα έχει αποστείλει στις Βρυξέλλες το αίτημα της για τα νέα λιγνιτικά ΑΔΙ.
Το πλέον πιθανό σενάριο είναι ότι το ελληνικό αίτημα θα διαμορφωθεί με βάση τις αρχές που θα συμφωνηθούν σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Με δεδομένο όμως ότι η αυστηρή γραμμή φαίνεται να προκρίνεται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ενδέχεται τελικώς στα ελληνικά ΑΔΙ να μην συμπεριλαμβάνονται οι λιγνιτικές μονάδες ή τα λιγνιτικά ΑΔΙ να έχουν περιορισμένη διάρκεια.
Πρέπει να σημειωθεί ότι η χορήγηση λιγνιτικών ΑΔΙ αποτελεί ένα από τα προαπαιτούμενα που θέτουν οι ενδιαφερόμενοι για την αγορά των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ σε Φλώρινα και Μεγαλόπολη.
Θέλουν πλαφόν στα 550 γραμμάρια CO2
Ωστόσο, η ευρωπαϊκή κατεύθυνση δεν φαίνεται να διευκολύνει την ελληνική θέση, αφού το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, η Κομισιόν και αρκετές χώρες - μέλη επιζητούν από το 2025 και μετά να τεθεί πλαφόν εκπομπής ρύπων στα 550 γραμμάρια CO2/ KWh, για τις ηλεκτροπαραγωγικές μονάδες που θα δικαιούνται αποζημίωσης βάσει των μηχανισμών επάρκειας.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι καμία ανθρακική μονάδα, αλλά και πολλές παλαιές και μη αποδοτικές μονάδες φυσικού αερίου, δεν θα μπορούν να λάβουν αποζημίωση μετά το 2025.
Αρκετές χώρες, πάντως, ζητούν οι υπάρχουσες μονάδες με εκπομπές CO2 άνω των 550 γραμμαρίων/Kwh ή 700 κιλών CO2 κατά μέσον όρο σε ετήσια βάση ανά εγκατεστημένο KW, να μπορούν να είναι επιλέξιμες για αποζημίωση ως το 2030.
Στους νέους ηλεκτροπαραγωγικούς σταθμούς με εκπομπές ρύπων πάνω από τα επίπεδα αυτά η κατεύθυνση είναι να μην επιτρέπεται η συμμετοχή τους σε μηχανισμούς αποζημίωσης από το 2025 και μετά.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ωστόσο ζητεί να μην υπάρξει μεταβατική περίοδος και να τεθεί ένα ενιαίο όριο για όλους στα 550 γραμμάρια CO2/KWh, το οποίο θα ισχύσει άμεσα για όλα τις νέες ηλεκτροπαραγωγικές μονάδες μόλις τεθούν σε ισχύ οι νέοι κανονισμοί, δηλαδή από τις αρχές του 2019, με την προϋπόθεση ότι ως το τέλος του χρόνου θα εγκριθεί η μεταρρύθμιση.
Για όλες τις υπόλοιπες μονάδες, το Ευρωκοινοβούλιο δέχεται να υπάρξει μία πενταετής παράταση, δηλαδή ως τις αρχές του 2024.
Παρότι συνήθως η Ευρώπη καταλήγει σε μία συμβιβαστική λύση, μεταξύ των προτάσεων του ευρωκοινοβουλίου, της Επιτροπής και του Συμβουλίου των υπουργών, πολλοί αναλυτές εκτιμούν ότι στο θέμα των ρύπων, η πλάστιγγα μπορεί να γείρει υπέρ της υιοθέτησης πιο αυστηρής στάσης.
Το άλλο επίμαχο ζήτημα που παραμένει ανοικτό, είναι το ποσοστό της χωρητικότητας των διασυνοριακών ηλεκτρικών διασυνδέσεων, το οποίοι οι Διαχειριστές των Δικτύων Μεταφοράς θα πρέπει να αφήνουν διαθέσιμο για trading. H ευρωπαϊκή πρόταση είναι από το τέλος του 2025, οι Διαχειριστές να προσφέρουν υποχρεωτικά για trading τουλάχιστον το 75% της χωρητικότητας διασύνδεσης κάθε ζώνης προσφοράς.
Ας σημειωθεί ότι τόσο η Eurelectric, η Ένωση των Ευρωπαίων ηλεκτροπαραγωγών, όσο και η Efet, η Ένωση των Ευρωπαίων traders, υποστηρίζουν ότι οι στόχοι αυτοί θα πρέπει να διαμορφώνονται στα σύνορα με βάση τις τοπικές συνθήκες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου