του Αριστοτέλη Βασιλάκη(Προέδρου ΠΑΣΠΑ ΔΕΗ)
Με αφορμή τη δήλωση του προέδρου της ΔΕΗ κ. Παναγιωτάκη, ο οποίος χαρακτήρισε δυσβάσταχτο το εθνικό μας καύσιμο τον λιγνίτη,
μια δήλωση η οποία επί της ουσίας "ακυρώνει" τον ίδιο του τον εαυτό και μια πολύχρονη πορεία σαν αρχισυνδικαλιστής και ως στέλεχος της ΔΕΗ, βρήκα την ευκαιρία να δημοσιοποιήσω ορισμένες σκέψεις μου.
Τα τελευταία χρόνια, από την εποχή που ο Γιώργος Παπανδρέου άρχισε να μιλά για την «περιβόητη» Πράσινη Ανάπτυξη, έχει ξεκινήσει ένας υπόγειος πόλεμος συμφερόντων από διάφορα κέντρα σχετικά με τον ενεργειακό προσανατολισμό που θα πρέπει να ακολουθήσει η χώρα τα προσεχή χρόνια… Ο συγκεκριμένος πόλεμος, κορυφώνεται τώρα που η ιδιωτικοποίηση του ενεργειακού μας γίγαντα που λέγεται ΔΕΗ βρίσκεται προ των πυλών.
Καταρχήν θα πρέπει να αναφέρω πως η Ελλάδα, μέχρι την στιγμή που η Ευρωπαϊκή Ένωση άρχισε να παρεμβαίνει δραστικά στην Ενεργειακή πολιτική της χώρας, στηριζόταν ενεργειακά στο πολύτιμο καύσιμο που λέγεται λιγνίτης… Ο λεγόμενος μαύρος χρυσός που βρίσκεται στο έδαφος της Δυτικής Μακεδονίας και της Μεγαλόπολης, αποτέλεσε το «διαβατήριο» για να έχει η Ελλάδα φθηνό ρεύμα, συγκριτικά πάντα με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες…
Η πορεία αυτή άλλαξε, στο όνομα της απελευθέρωσης της αγοράς ενέργειας… Σύμφωνα με τις Ευρωπαϊκές οδηγίες αυτή (η απελευθέρωση), μέσω του ανταγωνισμού θα μείωνε τις τιμές των τιμολογίων…
Επειδή όμως το μοντέλο της ελεύθερης οικονομίας διαχρονικά στους περισσότερους τομείς, έφερε τα εντελώς αντίθετα από τα προσδοκώμενα αποτελέσματα, το ίδιο έγινε και στην Ενέργεια… Η απελευθέρωση έφερε αύξηση τιμών…
Για να δούμε όμως πως ήταν ο ενεργειακός χάρτης της χώρας ένα χρόνο μετά από την είσοδο μας στα μνημόνια. Η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα προερχόταν κυρίως από θερμοηλεκτρικούς σταθμούς. Στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας παραγόταν περίπου το 50% της συνολικής ηλεκτρικής ενέργειας.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του 2011 από το Διασυνδεδεμένο Σύστημα (National Report ΡΑΕ 2012), το 66.5% της εγκατεστημένης ισχύος των ηλεκτροπαραγωγικών μονάδων ήταν θερμικοί σταθμοί, εκ των οποίων με λιγνίτη 4930 MW, με πετρέλαιο 730 MW και με φυσικό αέριο 4579 MW. To 19.6% ήταν μεγάλοι υδροηλεκτρικοί σταθμοί και το 13.9% μονάδες ΑΠΕ.
Ο λιγνίτης ήταν η πιο σημαντική εγχώρια ενεργειακή πηγή, συνεισφέροντας το 53.15% της εγχώριας παραγωγής για το 2011. Το φυσικό αέριο συνεισέφερε το 28.3%. Ταυτόχρονα η ανάδειξη της προστασίας του περιβάλλοντος ως στόχου υψηλής προτεραιότητας της ελληνικής πολιτείας, οδήγησε σε προώθηση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, θέτοντας ως στόχο την αύξηση συμμετοχής τους στην κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας.
Ο κ. Παναγιωτάκης δήλωσε χτες ότι η ΔΕΗ θα στραφεί αποφασιστικά στις ΑΠΕ με στόχο όπως ανέφερε τα 2 GW (!!!!), στόχος κατά την γνώμη μου εντελώς ανέφικτος.
Επειδή η χρονική διάρκεια ζωής των ήδη γνωστών εκμεταλλεύσιμων αποθεμάτων λιγνίτη δεν υπερβαίνει τα 35 χρόνια, έχει διατυπωθεί η άποψη ότι θα πρέπει να μπουν στο ελληνικό ισοζύγιο ηλεκτρισμού νέα καύσιμα, όπως ο λιθάνθρακας, ώστε να παραταθεί η διαθεσιμότητα και η χρήση του λιγνίτη σε μεγαλύτερο βάθος χρόνου.
Κατά την γνώμη μου n δογματική υπεράσπιση είτε του λιγνίτη, είτε των ΑΠΕ δεν θα βοηθήσει την Ελλάδα, σε μια τόσο κρίσιμη καμπή όσον αφορά τα ενεργειακά της.
Θα πρέπει να αντιληφθούμε πως το πρόβλημα δεν είναι το καύσιμο. Άλλωστε στην Ελλάδα υπάρχει το εξής παράδοξο: Ο λιγνίτης ο οποίος έχει μια σειρά από κοστοβόρες διεργασίες για να γίνει ρεύμα, είναι πολύ πιο φθηνός από τις ΑΠΕ!!!
Θα το εκλαϊκεύσω όσο μπορώ και θα πω, πως το ζήτημα που έχει προκύψει τα τελευταία χρόνια και πολύ σύντομα θα κληθούμε να το αντιμετωπίσουμε είναι η «εκμετάλλευση» από διάφορα κέντρα των πηγών ενέργειας. Καλώς ή κακώς τον λιγνίτη τον εκμεταλλευόταν μέχρι σήμερα το Κράτος (ΔΕΗ) και τις ΑΠΕ οι κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες…
Το Κράτος με όλες τις γνωστές παθογένειες του, πρόσφερε για 50 χρόνια φθηνό ρεύμα στον Ελληνικό λαό, μέσω της κοστοβόρας εξόρυξης λιγνίτη… Ο Κρατικοδίαιτος παρασιτισμός τα τελευταία χρόνια μέσω του ειδικού τέλους ΑΠΕ, που μετονομάστηκε σε ΕΤΜΕΑΡ για να καλυφθεί η επιδότηση των Ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, αύξησε δραματικά το κόστος ρεύματος για τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις, πουλώντας ως συνήθως πανάκριβα αέρα κοπανιστό και καθρεφτάκια για ιθαγενείς…
Για να είμαι ξεκάθαρος λέω ΝΑΙ και στον Λιγνίτη και στις ΑΠΕ και στο Φυσικό Αέριο, πολύ δε περισσότερο στην υδροηλεκτρική παραγωγή, η οποία ΣΚΑΝΔΑΛΩΔΩΣ δεν έχει χαρακτηριστεί ως ΑΠΕ, απλά θεωρώ ότι ο τρόπος εκμετάλλευσης τους θα πρέπει να είναι διαφορετικός σε σχέση με το μοντέλο που έχει ακολουθηθεί μέχρι σήμερα…
Ο δογματικός εναγκαλισμός στο νεοφιλελεύθερο μοντέλο, μετέτρεψε ένα αγαθό πρώτης ανάγκης όπως είναι το ηλεκτρικό ρεύμα, σε πανάκριβο προϊόν, ώστε να «κονομήσουν» συγκεκριμένοι επιτήδειοι αεριτζήδες…
Στο δια ταύτα, έχω την αίσθηση πως η κυβέρνηση, από την στιγμή που αναγκάστηκε από τους Ευρωπαίους να της υφαρπάξουν - με μια σειρά απο μνημονιακά τερτίπια - τα υπόλοιπα αποθέματα λιγνίτη, δείχνει να μην έχει κάποια μεσοπρόθεσμη Εθνική Ενεργειακή στρατηγική, προς όφελος του Ελληνικού κράτους, των καταναλωτών και φυσικά του πολύτιμου περιουσιακού της στοιχείου, της ΔΕΗ.
Τις ΑΠΕ τις εκμεταλλεύονται ιδιώτες, τον "κακό" λιγνίτη θα τον πάρουν επίσης ιδιώτες - ο οποίος βέβαια μόλις τον πάρουν θα γίνει "καλός" και τα υδροηλεκτρικά σε λίγο καιρό θα καταντήσουν ποτιστικά, αφού συνεισφέρουν ελάχιστα στο σύστημα, παρόλο που είναι ΜΑΚΡΑΝ η πιο φθηνή πηγή ενέργειας.
Κατά την γνώμη μου οι δηλώσεις περί δυσβάσταχτου λιγνίτη και οι επενδύσεις στις ΑΠΕ, είναι τουλάχιστον ατυχείς. Όχι γιατί διαφωνώ με την αύξηση του μεριδίου της ΔΕΗ στις ΑΠΕ... Ίσα ίσα την θεωρώ επιβεβλημένη. Απλά θεωρώ πως η δήλωση έγινε για λόγους πολιτικών και επιχειρηματικών ισορροπιών, σε αντιστάθμισμα της αποτυχίας της κυβέρνησης και της διοίκησης της ΔΕΗ να διαφυλάξουν προς όφελος του κράτους και των καταναλωτών, τον μαύρο χρυσό που λέγεται λιγνίτης.
Μου θυμίζουν λίγο οι συγκεκριμένες δηλώσεις και τα γνωστά καθρεφτάκια για ιθαγενείς που πούλαγε το 2009 και το 2010 ο Γιώργος Παπανδρέου και η Υπουργός του κα Μπιρμπίλη, περί πράσινης ανάπτυξης. Υποπτέυομαι μάλιστα πως υπαγορεύονται από τα ίδια ακριβώς κέντρα... Απλά τα καθρεφτάκια άλλαξαν χρώμα...
Κλασικά εικονογραφημένα δηλαδή...
Τα τελευταία χρόνια, από την εποχή που ο Γιώργος Παπανδρέου άρχισε να μιλά για την «περιβόητη» Πράσινη Ανάπτυξη, έχει ξεκινήσει ένας υπόγειος πόλεμος συμφερόντων από διάφορα κέντρα σχετικά με τον ενεργειακό προσανατολισμό που θα πρέπει να ακολουθήσει η χώρα τα προσεχή χρόνια… Ο συγκεκριμένος πόλεμος, κορυφώνεται τώρα που η ιδιωτικοποίηση του ενεργειακού μας γίγαντα που λέγεται ΔΕΗ βρίσκεται προ των πυλών.
Καταρχήν θα πρέπει να αναφέρω πως η Ελλάδα, μέχρι την στιγμή που η Ευρωπαϊκή Ένωση άρχισε να παρεμβαίνει δραστικά στην Ενεργειακή πολιτική της χώρας, στηριζόταν ενεργειακά στο πολύτιμο καύσιμο που λέγεται λιγνίτης… Ο λεγόμενος μαύρος χρυσός που βρίσκεται στο έδαφος της Δυτικής Μακεδονίας και της Μεγαλόπολης, αποτέλεσε το «διαβατήριο» για να έχει η Ελλάδα φθηνό ρεύμα, συγκριτικά πάντα με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες…
Η πορεία αυτή άλλαξε, στο όνομα της απελευθέρωσης της αγοράς ενέργειας… Σύμφωνα με τις Ευρωπαϊκές οδηγίες αυτή (η απελευθέρωση), μέσω του ανταγωνισμού θα μείωνε τις τιμές των τιμολογίων…
Επειδή όμως το μοντέλο της ελεύθερης οικονομίας διαχρονικά στους περισσότερους τομείς, έφερε τα εντελώς αντίθετα από τα προσδοκώμενα αποτελέσματα, το ίδιο έγινε και στην Ενέργεια… Η απελευθέρωση έφερε αύξηση τιμών…
Για να δούμε όμως πως ήταν ο ενεργειακός χάρτης της χώρας ένα χρόνο μετά από την είσοδο μας στα μνημόνια. Η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα προερχόταν κυρίως από θερμοηλεκτρικούς σταθμούς. Στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας παραγόταν περίπου το 50% της συνολικής ηλεκτρικής ενέργειας.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του 2011 από το Διασυνδεδεμένο Σύστημα (National Report ΡΑΕ 2012), το 66.5% της εγκατεστημένης ισχύος των ηλεκτροπαραγωγικών μονάδων ήταν θερμικοί σταθμοί, εκ των οποίων με λιγνίτη 4930 MW, με πετρέλαιο 730 MW και με φυσικό αέριο 4579 MW. To 19.6% ήταν μεγάλοι υδροηλεκτρικοί σταθμοί και το 13.9% μονάδες ΑΠΕ.
Ο λιγνίτης ήταν η πιο σημαντική εγχώρια ενεργειακή πηγή, συνεισφέροντας το 53.15% της εγχώριας παραγωγής για το 2011. Το φυσικό αέριο συνεισέφερε το 28.3%. Ταυτόχρονα η ανάδειξη της προστασίας του περιβάλλοντος ως στόχου υψηλής προτεραιότητας της ελληνικής πολιτείας, οδήγησε σε προώθηση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, θέτοντας ως στόχο την αύξηση συμμετοχής τους στην κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας.
Ο κ. Παναγιωτάκης δήλωσε χτες ότι η ΔΕΗ θα στραφεί αποφασιστικά στις ΑΠΕ με στόχο όπως ανέφερε τα 2 GW (!!!!), στόχος κατά την γνώμη μου εντελώς ανέφικτος.
Επειδή η χρονική διάρκεια ζωής των ήδη γνωστών εκμεταλλεύσιμων αποθεμάτων λιγνίτη δεν υπερβαίνει τα 35 χρόνια, έχει διατυπωθεί η άποψη ότι θα πρέπει να μπουν στο ελληνικό ισοζύγιο ηλεκτρισμού νέα καύσιμα, όπως ο λιθάνθρακας, ώστε να παραταθεί η διαθεσιμότητα και η χρήση του λιγνίτη σε μεγαλύτερο βάθος χρόνου.
Κατά την γνώμη μου n δογματική υπεράσπιση είτε του λιγνίτη, είτε των ΑΠΕ δεν θα βοηθήσει την Ελλάδα, σε μια τόσο κρίσιμη καμπή όσον αφορά τα ενεργειακά της.
Θα πρέπει να αντιληφθούμε πως το πρόβλημα δεν είναι το καύσιμο. Άλλωστε στην Ελλάδα υπάρχει το εξής παράδοξο: Ο λιγνίτης ο οποίος έχει μια σειρά από κοστοβόρες διεργασίες για να γίνει ρεύμα, είναι πολύ πιο φθηνός από τις ΑΠΕ!!!
Θα το εκλαϊκεύσω όσο μπορώ και θα πω, πως το ζήτημα που έχει προκύψει τα τελευταία χρόνια και πολύ σύντομα θα κληθούμε να το αντιμετωπίσουμε είναι η «εκμετάλλευση» από διάφορα κέντρα των πηγών ενέργειας. Καλώς ή κακώς τον λιγνίτη τον εκμεταλλευόταν μέχρι σήμερα το Κράτος (ΔΕΗ) και τις ΑΠΕ οι κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες…
Το Κράτος με όλες τις γνωστές παθογένειες του, πρόσφερε για 50 χρόνια φθηνό ρεύμα στον Ελληνικό λαό, μέσω της κοστοβόρας εξόρυξης λιγνίτη… Ο Κρατικοδίαιτος παρασιτισμός τα τελευταία χρόνια μέσω του ειδικού τέλους ΑΠΕ, που μετονομάστηκε σε ΕΤΜΕΑΡ για να καλυφθεί η επιδότηση των Ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, αύξησε δραματικά το κόστος ρεύματος για τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις, πουλώντας ως συνήθως πανάκριβα αέρα κοπανιστό και καθρεφτάκια για ιθαγενείς…
Για να είμαι ξεκάθαρος λέω ΝΑΙ και στον Λιγνίτη και στις ΑΠΕ και στο Φυσικό Αέριο, πολύ δε περισσότερο στην υδροηλεκτρική παραγωγή, η οποία ΣΚΑΝΔΑΛΩΔΩΣ δεν έχει χαρακτηριστεί ως ΑΠΕ, απλά θεωρώ ότι ο τρόπος εκμετάλλευσης τους θα πρέπει να είναι διαφορετικός σε σχέση με το μοντέλο που έχει ακολουθηθεί μέχρι σήμερα…
Ο δογματικός εναγκαλισμός στο νεοφιλελεύθερο μοντέλο, μετέτρεψε ένα αγαθό πρώτης ανάγκης όπως είναι το ηλεκτρικό ρεύμα, σε πανάκριβο προϊόν, ώστε να «κονομήσουν» συγκεκριμένοι επιτήδειοι αεριτζήδες…
Στο δια ταύτα, έχω την αίσθηση πως η κυβέρνηση, από την στιγμή που αναγκάστηκε από τους Ευρωπαίους να της υφαρπάξουν - με μια σειρά απο μνημονιακά τερτίπια - τα υπόλοιπα αποθέματα λιγνίτη, δείχνει να μην έχει κάποια μεσοπρόθεσμη Εθνική Ενεργειακή στρατηγική, προς όφελος του Ελληνικού κράτους, των καταναλωτών και φυσικά του πολύτιμου περιουσιακού της στοιχείου, της ΔΕΗ.
Τις ΑΠΕ τις εκμεταλλεύονται ιδιώτες, τον "κακό" λιγνίτη θα τον πάρουν επίσης ιδιώτες - ο οποίος βέβαια μόλις τον πάρουν θα γίνει "καλός" και τα υδροηλεκτρικά σε λίγο καιρό θα καταντήσουν ποτιστικά, αφού συνεισφέρουν ελάχιστα στο σύστημα, παρόλο που είναι ΜΑΚΡΑΝ η πιο φθηνή πηγή ενέργειας.
Κατά την γνώμη μου οι δηλώσεις περί δυσβάσταχτου λιγνίτη και οι επενδύσεις στις ΑΠΕ, είναι τουλάχιστον ατυχείς. Όχι γιατί διαφωνώ με την αύξηση του μεριδίου της ΔΕΗ στις ΑΠΕ... Ίσα ίσα την θεωρώ επιβεβλημένη. Απλά θεωρώ πως η δήλωση έγινε για λόγους πολιτικών και επιχειρηματικών ισορροπιών, σε αντιστάθμισμα της αποτυχίας της κυβέρνησης και της διοίκησης της ΔΕΗ να διαφυλάξουν προς όφελος του κράτους και των καταναλωτών, τον μαύρο χρυσό που λέγεται λιγνίτης.
Μου θυμίζουν λίγο οι συγκεκριμένες δηλώσεις και τα γνωστά καθρεφτάκια για ιθαγενείς που πούλαγε το 2009 και το 2010 ο Γιώργος Παπανδρέου και η Υπουργός του κα Μπιρμπίλη, περί πράσινης ανάπτυξης. Υποπτέυομαι μάλιστα πως υπαγορεύονται από τα ίδια ακριβώς κέντρα... Απλά τα καθρεφτάκια άλλαξαν χρώμα...
Κλασικά εικονογραφημένα δηλαδή...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου